PDA

Bekijk Volledige Versie : Toespraak van de koning ter gelegenheid van 175 jaar België



Marsipulami
21-07-05, 22:31
Toespraak van de koning


20/07/2005

Dames en Heren,



Vandaag zijn wij in de eerste plaats in gedachten bij de onschuldige slachtoffers van de terroristische aanslagen in Londen, en bij hun families. Die barbaarse terreurdaden betekenen een regelrechte agressie tegen de fundamentele waarden van onze democratische samenlevingen.

Maar ook vandaag staan de Koningin en ikzelf erop U een fijne Nationale Feestdag toe te wensen. Dit jaar immers, viert ons land 175 jaar België en 25 jaar federalisme.

Wij hebben bewondering voor de grote verscheidenheid en de kwaliteit van de feesten die voor deze herdenking worden georganiseerd. Eens te meer stellen we vast dat onze lokale tradities ontelbaar zijn, dat ons verenigingsleven blijft bloeien, en het geeft ons een gevoel van terechte fierheid. Vanzelfsprekend kijken we tijdens deze feestelijke dagen bewonderend naar ons rijk verleden, maar het is ook wijs onze aandacht op de toekomst te richten en op de nieuwe uitdagingen die zich aandienen.

In dat verband ben ik getroffen geweest door vijf houdingen en reacties die velen onder U de jongste maanden hebben gehad. Ze houden heel wat positiefs in voor de toekomst.

De eerste houding heeft betrekking op ons land. Tijdens mijn contacten met talloze personen in alle hoeken van België hebben velen mij hun bezorgdheid medegedeeld omtrent de eenheid van het land. Het kwam telkens als een leidmotief terug. Ik ben dan ook niet verrast geweest door de bevindingen van een opiniepeiling betreffende onze gemeenschappelijke toekomst. Ze werd gehouden in maart jongstleden. Op de vraag: "Moet België, volgens U, één blijven" heeft 87 % bevestigend geantwoord en dat percentage was vrijwel hetzelfde in onze drie gewesten.

Alhoewel 13 % het tegenovergestelde denkt, en dat soms luidruchtig te kennen geeft, mag men toch niet vergeten dat de overgrote meerderheid van onze bevolking de eenheid aankleeft.

De tweede houding slaat op de verdraagzaamheid. Het gaat hier om de herdenking, op 8 mei jongstleden, van de 60ste verjaardag van het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa, en van de bevrijding van de kampen. Tijdens de plechtigheid aan de Congreskolom overhandigde een veteraan de fakkel aan een jongere en dat symbolisch gebaar heeft mij getroffen. Nadien, tijdens de receptie in het Parlement, heb ik met talrijke veteranen gesproken maar ook met veel jongeren die vastbesloten bleken onze waarden van verdraagzaamheid en van democratie in de toekomst te verdedigen, net zoals de ouderen dat hebben gedaan.

Nu extremisme van alle soort zowat overal in Europa de kop opsteekt is dat engagement van de jongeren betekenisvol en een bevestiging van de stevige verankering van onze democratische gedrevenheid.

De derde houding staat in verband met de dialoog. In de loop van dit jaar werden verscheidene manifestaties door zowel de burgerlijke overheden als de vertegenwoordigers van de verschillende godsdiensten en filosofische overtuigingen gezamenlijk bijgewoond. Het betrof ofwel een bijeenkomst om samen na te denken over thema's als xenofobie, en onverdraagzaamheid, ofwel een plechtigheid om hulde te betuigen aan de slachtoffers van een ramp. Die ontmoetingen, die gemeenschappelijke ceremonieën, getuigen van een gesteldheid om in dialoog te gaan en weerspiegelen eerbied voor de overtuiging van eenieder.

Overigens, heeft de talrijke aanwezigheid, zij aan zij, van Staatshoofden en Regeringsleiders en van vertegenwoordigers van grote godsdiensten, op de begrafenisplechtigheid van Paus Johannes Paulus II, mij ook sterk getroffen.

Een vierde houding ontwikkelde zich als een spontane reactie begin dit jaar. Wij zijn allen getuige geweest van de vreselijke tsoenami die Zuidoost-Azië heeft getroffen. Een buitengewoon elan van edelmoedigheid doorkruiste heel snel het ganse land. Enkelingen, media, NGO's, het Rode Kruis en openbare instellingen reageerden op merkwaardige en solidaire wijze om de nood van miljoenen getroffen personen te lenigen. In een wereld die makkelijk wordt getypeerd als individualistisch zoniet egoïstisch, levert dat het bewijs dat uw solidariteit krachtig en levendig blijft. Het is werkelijk opbeurend.

En tot slot, een laatste punt. Ik ben terug van een Staatsbezoek aan China met de Koningin. Wij waren vergezeld door universiteitsrectoren, vorsers, sinologen, bedrijfsleiders en vertegenwoordigers van de culturele wereld. In dit onmetelijke land, het meest bevolkte ter wereld, en buitengewoon levendig, heb ik kunnen vaststellen hoezeer onze academici, onze wetenschappers, onze ondernemers en onze kunstenaars zich creatief en dynamisch opstellen en zich inspannen om de aloude cultuur van China te vatten. Bescheiden maar energiek dragen ze bij tot de buitengewone mutatie van dat land. Het is bij velen onder U een afdoend bewijs van openheid ten aanzien van de wereld.

Ziedaar, Dames en Heren, enkele houdingen en reacties die zich bij ons hebben voorgedaan en die op mij indruk hebben gemaakt. Ik stond erop ze te onderstrepen want ze geven mij vertrouwen in onze toekomst. Moge dat verlangen naar eenheid, naar verdraagzaamheid en dialoog, die solidariteit en dat openstaan voor de buitenwereld velen onder U blijvend motiveren. Op die manier, zullen wij, niettegenstaande de moeilijkheden, van ons land een federale modelstaat kunnen maken. Die waarden dienen wij ook in het Europese project gestalte te geven, ongeacht de hindernissen die onze ervaring zullen verrijken. Zodoende kunnen wij helpen het Europese avontuur nieuw leven in te blazen.

De Koningin, ikzelf en gans onze Familie wensen U nogmaals een heel gelukkige Nationale Feestdag.



©Copyright De Standaard