Marsipulami
23-07-05, 23:04
Russisch dorp speciaal voor dronkaards
Werk helpt drank vergeten
Van onze correspondent in Rusland
MOSKOU - Varkens, koeien, houten huisjes en water uit een put. Het plaatsje Doerakovo zou elk dorp in Rusland kunnen zijn. Met één belangrijk verschil: de inwoners hebben allemaal een verleden als drugsverslaafde of alcoholist, en zijn naar het dorp verhuisd om van hun verslaving af te komen. En met succes.
HET boemeltreintje vanuit Moskou richting Doerakovo toont het beruchte Russische alcoholprobleem in een notendop. Het is tien uur op een maandagochtend en verspreid over de wagon zitten vier mensen al aan een flesje bier te lurken.
Alcohol is nauw verweven met de Russische cultuur. Een dronkenlap die zijn roes op de stoep ligt uit te slapen, hoort bij het straatbeeld. Meer dan drieduizend mensen worden in Moskou wekelijks opgepakt wegens openbare dronkenschap. Behalve de legendarische wodkaconsumptie is ook bier bijzonder populair. Bier wordt door velen niet gezien als een alcoholische drank, maar als een frisdrank om de dorst te lessen.
Ook Michail Morozov (49) was als twintiger een alcoholist. Het Amerikaanse Alcoholics Anonymous-programma en zijn hervonden geloof in de Russisch Orthodoxe kerk hielpen hem van de drank af. Eenmaal nuchter begon hij een zeer goed lopende handel in iconen. Met dat geld besloot hij het dorp Doerakovo - letterlijk: het dorp van de idioten - te stichten. Het dorp is welkom voor drugs- en alcoholverslaafden die af willen kicken, voorlopig alleen mannen. Voorwaarde is wel dat zij dagelijks onbetaald werk verrichten in het dorp.
Met een van de vijf landrovers geeft Morozov een rondleiding over de landgoederen. Stallen, huizen, een Russische sauna en een kerk: alles is gebouwd door de afkickers. Overal waar de jeep langsrijdt, stoppen de mannen met werken en groeten Morozov eerbiedig.
,,Ik zei drie weken geleden al: haal je handen uit je zakken als ik met je praat!", roept Morozov vanuit de jeep naar een van de 'patiënten', die bezig is een omheining neer te zetten. Het is duidelijk: in Doerakovo heerst een streng regime. Maar het werkt: het komt nauwelijks voor dat een patiënt terugvalt in oude gewoonten.
Maar ook nadat zij definitief van de drank zijn geraakt, blijven sommigen in het dorp wonen. Michael Katjov (72) trok zeven jaar geleden vanuit Smolensk naar Doerakovo met een alcoholprobleem. Nu is hij verantwoordelijk voor de kippenren en hoedt hij een aantal ganzen. ,,Sommige problemen lossen zichzelf niet op. De Heer heeft mij geholpen", vertelt Katjov geëmotioneerd. De Russisch-orthodoxe kerk is nauw betrokken bij het project.
De laatste jaren melden zich steeds meer drugsverslaafden bij Morozov. In tegenstelling tot alcoholisme is drugsverslaving een taboeonderwerp is Rusland. Terwijl de Russische regering het houdt op honderdduizend verslaafden, ligt het werkelijke aantal rond de drie miljoen.
Sergej Joerevitsj woont sinds acht maanden in Doerakovo. Daarvoor leefde hij als narcoman, drugsverslaafde, in Kostroma. De sporen van de verslaving zijn aan zijn gezicht af te lezen. Joerevitsj werd vijf keer opgenomen in het ziekenhuis, zonder resultaat. Via het internet vond hij Doerakovo. ,,Het begin was erg moeilijk, maar nu ben ik van die ellende af"', vertelt hij. ,,Zonder Doerakovo had ik nu óf in de gevangenis gezeten óf een overdosis gehad."
Joerevitsj is verantwoordelijk voor de paarden. Dit werk gaf volgens hem de doorslag bij het afkicken. ,,In een ziekenhuis kijken ze alleen naar je lichaam. Hier in Doerakovo zorgen ze ervoor dat je geest afgeleid blijft, en dat je een gevoel voor verantwoordelijkheid krijgt. Ik wil mijn paarden aan niemand anders overlaten", zegt hij terwijl hij een liefkozende blik op de paardenstal werpt.
23/07/2005 Jelle Brandt Corstius
©Copyright De Standaard
Werk helpt drank vergeten
Van onze correspondent in Rusland
MOSKOU - Varkens, koeien, houten huisjes en water uit een put. Het plaatsje Doerakovo zou elk dorp in Rusland kunnen zijn. Met één belangrijk verschil: de inwoners hebben allemaal een verleden als drugsverslaafde of alcoholist, en zijn naar het dorp verhuisd om van hun verslaving af te komen. En met succes.
HET boemeltreintje vanuit Moskou richting Doerakovo toont het beruchte Russische alcoholprobleem in een notendop. Het is tien uur op een maandagochtend en verspreid over de wagon zitten vier mensen al aan een flesje bier te lurken.
Alcohol is nauw verweven met de Russische cultuur. Een dronkenlap die zijn roes op de stoep ligt uit te slapen, hoort bij het straatbeeld. Meer dan drieduizend mensen worden in Moskou wekelijks opgepakt wegens openbare dronkenschap. Behalve de legendarische wodkaconsumptie is ook bier bijzonder populair. Bier wordt door velen niet gezien als een alcoholische drank, maar als een frisdrank om de dorst te lessen.
Ook Michail Morozov (49) was als twintiger een alcoholist. Het Amerikaanse Alcoholics Anonymous-programma en zijn hervonden geloof in de Russisch Orthodoxe kerk hielpen hem van de drank af. Eenmaal nuchter begon hij een zeer goed lopende handel in iconen. Met dat geld besloot hij het dorp Doerakovo - letterlijk: het dorp van de idioten - te stichten. Het dorp is welkom voor drugs- en alcoholverslaafden die af willen kicken, voorlopig alleen mannen. Voorwaarde is wel dat zij dagelijks onbetaald werk verrichten in het dorp.
Met een van de vijf landrovers geeft Morozov een rondleiding over de landgoederen. Stallen, huizen, een Russische sauna en een kerk: alles is gebouwd door de afkickers. Overal waar de jeep langsrijdt, stoppen de mannen met werken en groeten Morozov eerbiedig.
,,Ik zei drie weken geleden al: haal je handen uit je zakken als ik met je praat!", roept Morozov vanuit de jeep naar een van de 'patiënten', die bezig is een omheining neer te zetten. Het is duidelijk: in Doerakovo heerst een streng regime. Maar het werkt: het komt nauwelijks voor dat een patiënt terugvalt in oude gewoonten.
Maar ook nadat zij definitief van de drank zijn geraakt, blijven sommigen in het dorp wonen. Michael Katjov (72) trok zeven jaar geleden vanuit Smolensk naar Doerakovo met een alcoholprobleem. Nu is hij verantwoordelijk voor de kippenren en hoedt hij een aantal ganzen. ,,Sommige problemen lossen zichzelf niet op. De Heer heeft mij geholpen", vertelt Katjov geëmotioneerd. De Russisch-orthodoxe kerk is nauw betrokken bij het project.
De laatste jaren melden zich steeds meer drugsverslaafden bij Morozov. In tegenstelling tot alcoholisme is drugsverslaving een taboeonderwerp is Rusland. Terwijl de Russische regering het houdt op honderdduizend verslaafden, ligt het werkelijke aantal rond de drie miljoen.
Sergej Joerevitsj woont sinds acht maanden in Doerakovo. Daarvoor leefde hij als narcoman, drugsverslaafde, in Kostroma. De sporen van de verslaving zijn aan zijn gezicht af te lezen. Joerevitsj werd vijf keer opgenomen in het ziekenhuis, zonder resultaat. Via het internet vond hij Doerakovo. ,,Het begin was erg moeilijk, maar nu ben ik van die ellende af"', vertelt hij. ,,Zonder Doerakovo had ik nu óf in de gevangenis gezeten óf een overdosis gehad."
Joerevitsj is verantwoordelijk voor de paarden. Dit werk gaf volgens hem de doorslag bij het afkicken. ,,In een ziekenhuis kijken ze alleen naar je lichaam. Hier in Doerakovo zorgen ze ervoor dat je geest afgeleid blijft, en dat je een gevoel voor verantwoordelijkheid krijgt. Ik wil mijn paarden aan niemand anders overlaten", zegt hij terwijl hij een liefkozende blik op de paardenstal werpt.
23/07/2005 Jelle Brandt Corstius
©Copyright De Standaard