Zwarte Schaap
19-08-05, 15:34
Serie-aanrander slaat toe in verzorgingshuizen
Door jan willem wessels
Wognum - Een serieverkrachter in een aanleunwoning. De bejaarde bewoners van de verzorgingshuizen Sweelinckhof in Wognum en Berkhof in Berkhout vinden het afschuwelijk wat er is gebeurd. Maar ze laten zich niet bang maken. ,,Als ze zeggen wie het heeft gedaan, hang ik hem aan de hoogste boom,'' zegt Grietje Werkman (76) strijdlustig.
Bij de twee verzorgingshuizen waar de aanrander zijn slachtoffers maakte, is het op de zonovergoten middag opvallend rustig. Een paar bewoners zitten in de tuin of op het balkon en genieten van het mooie weer.
Buurvrouw Smit komt poolshoogte nemen. Ze woont tegenover Berkenhof. ,,Vreselijk dat je daar blijkbaar niet meer veilig kunt wonen. Wat moet zo iemand nou bij die oude mensen?!''
Bewoonster Grietje Werkman is woest. ,,Je snapt zo'n vent niet. Het is absurd.'' Grietje woont in een aanleunwoning van Sweelinckhof. In haar rollator vervoert ze tuinafval.
Ze kent een van de vrouwen die is aangerand. Het slachtoffer woont bij haar om de hoek; Grietje wijst de woning aan. ,,Daar, waar het zonnescherm omlaag is.''
Er zijn veel aanleunwoningen bij het verzorgingshuis, gebouwd rondom een grasveld. Kleine huizen, met lieflijke tuintjes. De rust regeert er.
,,Ze was bezig de plantjes naar binnen te halen, toen de insluiper toesloeg,'' vertelt Grietje over haar buurvrouw. ,,Dat heb ik gehoord, want zelf was ik al naar bed toen het gebeurde.''
Zelf houdt Grietje de deuren 's avonds altijd goed op slot. Ze denkt dat iedereen wat meer moet opletten. Maar bang is ze niet. ,,Nee hoor, we moeten gewoon verder.''
A. Rentenaar komt bij Sweelinckhof aangelopen. Ze is op weg naar haar moeder die in een aanleunwoning woont. Verbazing is van haar gezicht af te lezen. ,,Het wordt steeds gekker. Op de radio hoorde ik het nieuws en heb toen direct mijn moeder gebeld. Die had er nog niks van gehoord, zei ze. Mijn moeder staat haar mannetje, maar ik ga toch even kijken hoe het met haar is.'' De bezorgde dochter vindt het hoog tijd voor cameratoezicht.
,,Schandelijk,'' vindt ook Grietje Klijn (85). Zij woont op de derde etage van Sweelinckhof en loopt buiten een rondje achter haar rollator. Ze zoekt de schaduw op om over de dramatische voorvallen te praten.
,,De zuster kwam vanmorgen met een briefje waarop stond wat er aan de hand is.'' Grietje vindt het onbegrijpelijk. ,,Oude mensen kunnen zich niet verweren. Je moet tegenwoordig ook overal rekening mee houden.''
De bewoners, inclusief zijzelf, blijven volgens haar rustig. ,,Ik ben niet angstig, maar andere mensen zullen dat denk ik wel zijn. Als ik in zo'n aanleunwoning woonde, liet ik een extra slot op de deur plaatsen.''
Bron: Rotterdams Dagblad 19/08/05
Door jan willem wessels
Wognum - Een serieverkrachter in een aanleunwoning. De bejaarde bewoners van de verzorgingshuizen Sweelinckhof in Wognum en Berkhof in Berkhout vinden het afschuwelijk wat er is gebeurd. Maar ze laten zich niet bang maken. ,,Als ze zeggen wie het heeft gedaan, hang ik hem aan de hoogste boom,'' zegt Grietje Werkman (76) strijdlustig.
Bij de twee verzorgingshuizen waar de aanrander zijn slachtoffers maakte, is het op de zonovergoten middag opvallend rustig. Een paar bewoners zitten in de tuin of op het balkon en genieten van het mooie weer.
Buurvrouw Smit komt poolshoogte nemen. Ze woont tegenover Berkenhof. ,,Vreselijk dat je daar blijkbaar niet meer veilig kunt wonen. Wat moet zo iemand nou bij die oude mensen?!''
Bewoonster Grietje Werkman is woest. ,,Je snapt zo'n vent niet. Het is absurd.'' Grietje woont in een aanleunwoning van Sweelinckhof. In haar rollator vervoert ze tuinafval.
Ze kent een van de vrouwen die is aangerand. Het slachtoffer woont bij haar om de hoek; Grietje wijst de woning aan. ,,Daar, waar het zonnescherm omlaag is.''
Er zijn veel aanleunwoningen bij het verzorgingshuis, gebouwd rondom een grasveld. Kleine huizen, met lieflijke tuintjes. De rust regeert er.
,,Ze was bezig de plantjes naar binnen te halen, toen de insluiper toesloeg,'' vertelt Grietje over haar buurvrouw. ,,Dat heb ik gehoord, want zelf was ik al naar bed toen het gebeurde.''
Zelf houdt Grietje de deuren 's avonds altijd goed op slot. Ze denkt dat iedereen wat meer moet opletten. Maar bang is ze niet. ,,Nee hoor, we moeten gewoon verder.''
A. Rentenaar komt bij Sweelinckhof aangelopen. Ze is op weg naar haar moeder die in een aanleunwoning woont. Verbazing is van haar gezicht af te lezen. ,,Het wordt steeds gekker. Op de radio hoorde ik het nieuws en heb toen direct mijn moeder gebeld. Die had er nog niks van gehoord, zei ze. Mijn moeder staat haar mannetje, maar ik ga toch even kijken hoe het met haar is.'' De bezorgde dochter vindt het hoog tijd voor cameratoezicht.
,,Schandelijk,'' vindt ook Grietje Klijn (85). Zij woont op de derde etage van Sweelinckhof en loopt buiten een rondje achter haar rollator. Ze zoekt de schaduw op om over de dramatische voorvallen te praten.
,,De zuster kwam vanmorgen met een briefje waarop stond wat er aan de hand is.'' Grietje vindt het onbegrijpelijk. ,,Oude mensen kunnen zich niet verweren. Je moet tegenwoordig ook overal rekening mee houden.''
De bewoners, inclusief zijzelf, blijven volgens haar rustig. ,,Ik ben niet angstig, maar andere mensen zullen dat denk ik wel zijn. Als ik in zo'n aanleunwoning woonde, liet ik een extra slot op de deur plaatsen.''
Bron: Rotterdams Dagblad 19/08/05