Marsipulami
21-08-05, 21:23
DE ISLAM IS HET PROBLEEM
30.07.2005 - New York en Washington, 11 september 2001: meer dan 3000 slachtoffers. Madrid, 11 maart 2004: 191 doden. Londen, 7 en 21 juli 2005: 56 doden. Amsterdam, 2 november 2004 – niet te vergeten: de rituele moord op Theo van Gogh. Europa wordt met een klap en een gigantische kater wakker uit de multiculturele droom. Dat schijnbaar goed geïntegreerde allochtonen er niet voor terugdeinzen zichzelf en onschuldige burgers in naam van Allah en in niets ontziende terreur om het leven te brengen, is een bittere realiteit die voor velen moeilijk om dragen is.
Zure vruchten
Europa plukt nu de zure vruchten van een overdreven tolerantie, een laks vreemdelingenbeleid en een blind multiculturalisme. Dat zegt de gerenommeerde Franse islamoloog Gilles Kepel. En dat zegt niemand minder dan Vaclav Klaus, huidig president van Tsjechië. “De overdreven openheid tegenover migranten uit andere culturele milieus is een van de belangrijkste oorzaken van het terrorisme in West-Europa.” “Hoe is het mogelijk dat Groot-Brittannië zo genereus asiel verleent aan moslimextremisten, imams en terroristen die in hun eigen land gezocht of veroordeeld werden”, vraagt Kepel zich hoofdschuddend af.
In eigen land raakte zopas bekend dat in Antwerpen een zestigtal OCMW-klanten geregeld op bezoek gaat naar Pakistan of Afghanistan. Erkende asielzoekers of ‘vluchtelingen’ gaan dus vrolijk en onbekommerd voor maanden op reis naar hun thuisland, het land dat ze zogezegd ontvlucht zijn omdat hun leven er niet meer veilig was… Wat ze daar gaan doen? Geen hond die het weet. We willen wel aannemen dat het wellicht niet allemaal om drugdealers of terroristen gaat, maar het is een publiek geheim dat de grensstreek tussen Pakistan en Afghanistan niet alleen een paradijs is voor heroïnehandelaars maar ook een kweekvijver en leerschool voor moslimterroristen. Maar in ons land keek iedereen de andere kant op.
Patrick Dewael was boos omdat het dossier was uitgelekt in de pers en de rode bazin van de OCMW-winkel liet verstaan dat haar klanten zich vooral niet ongerust moeten maken. Nee, het principe dat die vluchtelingen na hun uitstap terug bij de kassa van het OCMW komen aankloppen, wordt niet in vraag gesteld en de politie of de staatsveiligheid zal geen namen krijgen van de betrokken personen. Ze moeten het zelf maar uitzoeken. De ‘privacy’ van de ‘vluchtelingen’ mag niet in het gedrang komen, nietwaar? Hoe dwaas kan je zijn? Wellicht moeten we wachten tot de eerste bommen ontploffen in Brussel voor de overheid kordaat gaat ingrijpen.
Wat dat betreft moeten we ons overigens niet teveel begoochelingen maken. Jarenlang ging de overheid er van uit dat we “immuun” waren voor moslimterreur als we radicale groepen en imams niet teveel in de weg legden. Londen heeft aangetoond dat dit een gevaarlijke illusie was. “Het is erg naïef te denken dat ons land gespaard zou worden omdat wij tegen de oorlog in Irak waren. België is een gedroomd doelwit voor een aanslag. Brussel is met de zetel van de Europese Unie en de Navo het symbool bij uitstek van Europa. Wie Europa in het hart wil treffen, slaat toe in Brussel” zegt oud-Navobaas Willy Claes. Claes twijfelt er niet aan dat er ook in ons land mensen gevonden kunnen worden, die bereid zijn om zichzelf en tientallen weerloze landgenoten op te blazen: “Binnen onze moslimgemeenschap leeft een erg kleine groep jonge kereltjes van 18 tot 25 jaar die naar Irak wordt gezonden en daar wordt opgeleid in oefenkampen.” Je hebt maar een paar terroristen en wat springstof nodig om een bloedbad aan te richten.
“Multiculturele tijdbom”
“Politici, bestuurders en opiniemakers buitelen over elkaar heen in een kramp van politieke correctheid. Telkens weer wordt benadrukt dat er toch echt geen sprake is van een botsing van culturen, dat het zeker niet gaat om de islam als religie en dat terroristen die zeggen in de naam van de islam te handelen, die religie ten onrechte voor hun abjecte doelen misbruiken”, schrijft de Nederlandse politicus Geert Wilders over de golf van paniek in de multiculturele geloofsgemeenschap, in een opiniebijdrage in NRC Handelsblad (22.07.05). Maar de feiten zijn wat ze zijn. Niet elke moslim is een terrorist, maar de meeste terroristen zijn wel moslims. Moslims die uitdrukkelijk zeggen dat ze handelen in naam van de islam.
Wie in ons land nog maar een mogelijk verband durft te suggereren tussen immigratie, de lakse vreemdelingenpolitiek en de terreur van moslimextremisten wordt in kranten-commentaren als ‘racist’ aan de schandpaal gespijkerd en met processen bedreigd. Maar dat belet niet dat de man en de vrouw in de straat hun voeten vegen aan de taboes. De Nederlandse krant De Telegraaf vroeg in een peiling of “ons land leeft op een multiculturele tijdbom”. De vraag werd met een overdonderend “ja” beantwoord: 81 % van de ondervraagden was het eens met de stelling, 17 % niet. 72 % van de meer dan 6000 deelnemers vindt dat de immigratie moet gestopt worden en dat men eerst maar eens werk moet maken van de integratie. De kritiek van de modale Nederlander richt zich – net zoals bij het Vlaams Belang overigens – niet op àlle buitenlanders en zeker niet op diegenen die een lovenswaardige inspanning doen om zich aan te passen, maar wel op groepen die niet bereid zijn onze normen en waarden te onderschrijven of onze wetten na te leven.
De Telegraaf vroeg ook naar de mogelijke oorzaken van de multiculturele problemen. De antwoorden zijn bijzonder verhelderend en zouden de politiek – ook in ons land – toch aan het denken moeten zetten. De massale instroom van allochtonen voert het lijstje aan met 70%. Het verwijt dat de meeste allochtonen niet willen integreren, scoort ook bijzonder hoog (65%). En dat allochtonen jarenlang werden doodgeknuffeld, wordt evenzeer beschouwd als een belangrijke oorzaak van maatschappelijke ellende (64%).
Geert Wilders: “Het gros van de Nederlanders is de problemen die de islam veroorzaakt spuugzat en wil dat problemen serieus worden aangepakt.”
Voedingsbodem?
In de commentaren bij de recente aanslagen in Groot-Brittannië en Egypte struikelen deskundigen, politici en journalisten over de zogenaamde “voedingsbodem”. Die voedingsbodem zou liggen in de oorlog in Irak, de armoede en – ja, waarom niet – de ‘discriminatie’ van allochtonen in Europa. Het klinkt lekker in linkse oren, maar de waarheid ziet er even anders uit. Nu valt er beslist wel wat te zeggen op het Amerikaanse optreden en de behandeling van gevangenen in Irak, maar de ‘soldaten’ van de multinational ‘Osama Bin Laden en co.’ stortten zich met gekaapte passagierstoestellen op het WTC, lang voor er sprake was van een Amerikaanse aanval op het Taliban-regime in Afghanistan en voor de Amerikaanse inval in Irak. De kapers van 11 september waren geen arme sukkelaars maar bemiddelde studenten die jarenlang een zorgeloos leven leidden in Europa. En wat die zogenaamde ‘discriminatie’ van allochtonen betreft, blijkt het in de praktijk nogal mee te vallen, gezien de niet aflatende stroom van al dan niet legale immigranten en asielzoekers naar onze contreien. Allochtonen worden hier in vergelijking met de toestand in hun thuisland flink in de watten gelegd en zelfs fanatieke imams kunnen hier nog altijd ongestoord hun gangen gaan.
Misschien moeten de opiniemakers en de professionele ‘anti-racisten’ zich toch eens afvragen of zij met hun opgeklopte en vaak uit de lucht gegrepen berichten over ‘discriminatie’ en ‘racisme’ – om het met het jargon van onze vrienden van De Morgen te zeggen – niet “de potgrond” leveren waarop moslimfundamentalisten en terroristen hun zaad van de haat tegen het Westen gemakkelijk wortel laten schieten. Leveren de zelfverklaarde ‘anti-racisten’ niet zélf gewillig de voedingsbodem én de argumenten die terroristische netwerken nodig hebben om jonge allochtonen te rekruteren voor hun heilige oorlog tegen het Westen?
Wat bezielde Mohammed B.?
Er is na de moord op Theo van Gogh heel wat te doen geweest over de vrije meningsuiting. Heel wat politici en ook journalisten kwamen tot de conclusie dat vrije meningsuiting wel een kostbaar goed is, maar dat er maar beter grenzen aan gesteld kunnen worden. ‘Niet alles mag gezegd worden’, klonk het. “Van Gogh heeft het zelf gezocht. Eigen schuld dikke bult”, werd niet alleen opgetekend in allochtone middens, maar ook in mediakringen. Dat verhaal ging leeg als een ballon in het proces tegen Mohammed Bouyeri.
Sylvain Ephimenco - een Nederlands publicist van Algerijnse afkomst – schrijft het zo in Trouw: “Nee, Mohammed B. was als Marokkaan niet beledigd, zei hij zelf aan het eind van zijn proces. Dat ‘geitenneukers’ (de bekende provocerende terminologie van Theo van Gogh) interesseerde hem niet. Mohammed B. handelde alleen uit geloofsovertuiging. Hij had ook zijn eigen vader kunnen afslachten. En waarschijnlijk ook het hele volk van ongelovigen, inclusief onze lijkenpikkers. Het is plots even slikken. Wat als de slachter zich per se niet gediscrimineerd wil voelen?”
Afshin Ellian – een bekend Nederlands islamcriticus en publicist van Iraanse afkomst – doet daar nog een schepje bovenop (NRC, 21.07.05): “Tja, Mohammed B. heeft wel de islamliefhebbers, Hamasliefhebbers, allochtonenliefhebbers, ‘anti-racisten’ en ‘anti-fascisten’ in verlegenheid gebracht. Hij handelde niét omdat hij gediscrimineerd werd, niét omdat hij werkloos was, en niét omdat hij Theo een vreselijk mens vond. Hij handelde volgens de regels en traditie van de politieke islam.” De politieke islam die vindt dat echte of vermeende beledigingen aan het adres van de islam of de profeet met de dood bestraft moeten worden.
Oorlog tegen het “decadente Westen”
Het is geweten dat allochtone jongeren in Nederland na 11 september op straat een feestje bouwden om de aanslagen te vieren. In allochtone kringen was er – zo bleek uit opiniepeilingen – zeer veel begrip voor de moord op Theo van Gogh. Op de nationale protestwake tegen die religieus geïnspireerde moord daagden ondanks alle oproepen amper een 500-tal moslims op en voor veel jongeren is Mohammed B. vandaag een gevierde held.
Na de aanslagen in Londen hebben allochtone politici en vertegenwoordigers van erkende moslimorganisaties zich gerept om het terrorisme te veroordelen. Dat kan alleen maar toegejuicht worden, maar de vraag is in hoeverre die woordvoerders representatief zijn voor wat leeft in hun gemeenschap. Wat dat betreft is de situatie niet zo rooskleurig, vrezen we. Terroristen kunnen maar opereren als ze beschikken over rugdekking, over geldschieters, onderduikadressen, stilzwijgende of uitgesproken steun, als ze kunnen terugvallen op een achterban die liefst hun acties maar in elk geval hun motieven goedkeurt.
Die achterban is er in het multiculturele Groot-Brittannië - en wellicht in gans Europa. Zo blijkt nog eens uit een onrustbarende peiling van de Daily Telegraph. Maar liefst een kwart van de Britse moslims voelt sympathie voor de zelfmoordterroristen die op 7 juli toesloegen in Londen en 58 weerloze burgers de dood injoegen. De overgrote meerderheid van de moslims in Groot-Brittannië voelt zich wel Brit, maar een minderheid van 100.000 Britse moslims verwerpt nadrukkelijk de Westerse maatschappij. Een derde van de Britse moslims noemt die maatschappij “decadent en immoreel” en vindt dat het de taak is van de moslims “om daar een einde aan te maken”. En één procent van de Britse moslims zegt dat het gebruik van geweld daartoe is toegestaan. Eén procent mag op het eerste zich weinig lijken, maar het gaat wel om 16.000 moslims …
Probleem islam
Het samenleven van moslims en niet-moslims in Europa wordt hoe dan ook hét politieke vraagstuk van de komende decennia. “De vraag is of de islam wel te verzoenen is met onze democratie”, om het maar even met de woorden van Guy Verhofstadt zelf te zeggen.
Geert Wilders: “Democratie en vrijheid zijn geen idealen die binnen de islam passen, integendeel: democratie en islam zijn onverenigbaar. Veel moslims kunnen en willen onze (vrije) manier van leven dan ook niet begrijpen of accepteren, omdat dat lijnrecht tegen hun geloof ingaat. En dat geloof is de heersende doctrine.”
“Sinds ik in Nederland woon, gaat het alleen maar over de immigratie- en integratieproblemen van allochtonen”, merkt Ayaan Hirsi Ali op in haar boek “De zoontjesfabriek, “maar hét probleem is de islam. Dat valt niet te ontkennen.”
Als Mohammed B. niet het product is van racisme of discriminatie, “dan moet hij wel een ‘getikte’ godsdienstwaanzinnige zijn, een apart geval van krankzinnigheid, een zielige gek”, aldus Sylvain Ephimenco, die er meteen aan toevoegt dat de feiten deze sussende theorieën weerleggen. “Het is even slikken maar Mohammed B. is niet getikt. Hij behoort tot een groeiend leger van fanatici die anders dan wij niet bang zijn het woord ‘oorlog’ in de mond te nemen. Die hun overtuiging niet uit de geschriften van verdwaalde halve garen bijeen hebben gegraaid, maar uit de koran, het heilige boek waarop de islam rust”.
“Naar mijn mening is het probleem met de islam dat levens klein zijn en de leugens groot. De heersende stroming binnen de islam leidt tot totalitarisme”, beklemtoont Irshad Manji in “Het islamdilemma”. Dààr gaat het dus over. Een harde en taboeloze discussie over de kern van de islam zélf kan niet langer uit de weg gegaan worden. De islam zelf, als inspiratiebron van de politieke islam, moet volgens Afshin Ellian “op de operatietafel van de filosofie worden gelegd”.
Geert Wilders: “Naast de problemen met islamitisch extremisme is het probleem van straatterreur, huiselijk geweld, eerwraak, uitkeringsafhankelijkheid en criminaliteit helaas in grotere mate verbonden aan mensen van islamitische dan van niet-islamitische afkomst. Dat is geen stemmingmakerij, dat zijn de feiten.”
Tot slot, een laatste keer terug naar Sylvain Ephimenco: “Het zijn niet de getikte gekken uit een geïsoleerde sekte maar een geestelijk goed gestructureerde beweging die iedere dag nieuwe zieltjes voor zijn zaak wint”. Getuige daarvan is ook de stilzwijgende opmars van de islamitische hoofddoek in onze steden en straten.
“Er zijn in dit land mensen die al enkele jaren voor dit verschijnsel (de politieke islam) waarschuwen. Ze werden beschimpt en verdacht gemaakt. Ze werden voor ‘islamofoben’, ‘omgekeerde Mohammed B.’s, ‘verlichtingsfundamentalisten’ en ‘handelaren in angst’ uitgemaakt (ja, wij horen ook in dat rijtje). En terwijl deze verdachtmaking gaande was, konden de enige echte handelaren in angst hun messen slijpen en hun volgende bommen in elkaar zetten.”
Het volstaat niet meer om uit verkeerd begrepen ‘verdraagzaamheid’ de kop in het zand te steken. De tijd dringt. Of we dat nu graag horen of niet: Europa is in oorlog. In oorlog met een bende godsdienstfanaten die het gemunt hebben op onze waarden, onze democratie, onze samenleving.
Frank Vanhecke
Voorzitter Vlaams Belang
30.07.2005 - New York en Washington, 11 september 2001: meer dan 3000 slachtoffers. Madrid, 11 maart 2004: 191 doden. Londen, 7 en 21 juli 2005: 56 doden. Amsterdam, 2 november 2004 – niet te vergeten: de rituele moord op Theo van Gogh. Europa wordt met een klap en een gigantische kater wakker uit de multiculturele droom. Dat schijnbaar goed geïntegreerde allochtonen er niet voor terugdeinzen zichzelf en onschuldige burgers in naam van Allah en in niets ontziende terreur om het leven te brengen, is een bittere realiteit die voor velen moeilijk om dragen is.
Zure vruchten
Europa plukt nu de zure vruchten van een overdreven tolerantie, een laks vreemdelingenbeleid en een blind multiculturalisme. Dat zegt de gerenommeerde Franse islamoloog Gilles Kepel. En dat zegt niemand minder dan Vaclav Klaus, huidig president van Tsjechië. “De overdreven openheid tegenover migranten uit andere culturele milieus is een van de belangrijkste oorzaken van het terrorisme in West-Europa.” “Hoe is het mogelijk dat Groot-Brittannië zo genereus asiel verleent aan moslimextremisten, imams en terroristen die in hun eigen land gezocht of veroordeeld werden”, vraagt Kepel zich hoofdschuddend af.
In eigen land raakte zopas bekend dat in Antwerpen een zestigtal OCMW-klanten geregeld op bezoek gaat naar Pakistan of Afghanistan. Erkende asielzoekers of ‘vluchtelingen’ gaan dus vrolijk en onbekommerd voor maanden op reis naar hun thuisland, het land dat ze zogezegd ontvlucht zijn omdat hun leven er niet meer veilig was… Wat ze daar gaan doen? Geen hond die het weet. We willen wel aannemen dat het wellicht niet allemaal om drugdealers of terroristen gaat, maar het is een publiek geheim dat de grensstreek tussen Pakistan en Afghanistan niet alleen een paradijs is voor heroïnehandelaars maar ook een kweekvijver en leerschool voor moslimterroristen. Maar in ons land keek iedereen de andere kant op.
Patrick Dewael was boos omdat het dossier was uitgelekt in de pers en de rode bazin van de OCMW-winkel liet verstaan dat haar klanten zich vooral niet ongerust moeten maken. Nee, het principe dat die vluchtelingen na hun uitstap terug bij de kassa van het OCMW komen aankloppen, wordt niet in vraag gesteld en de politie of de staatsveiligheid zal geen namen krijgen van de betrokken personen. Ze moeten het zelf maar uitzoeken. De ‘privacy’ van de ‘vluchtelingen’ mag niet in het gedrang komen, nietwaar? Hoe dwaas kan je zijn? Wellicht moeten we wachten tot de eerste bommen ontploffen in Brussel voor de overheid kordaat gaat ingrijpen.
Wat dat betreft moeten we ons overigens niet teveel begoochelingen maken. Jarenlang ging de overheid er van uit dat we “immuun” waren voor moslimterreur als we radicale groepen en imams niet teveel in de weg legden. Londen heeft aangetoond dat dit een gevaarlijke illusie was. “Het is erg naïef te denken dat ons land gespaard zou worden omdat wij tegen de oorlog in Irak waren. België is een gedroomd doelwit voor een aanslag. Brussel is met de zetel van de Europese Unie en de Navo het symbool bij uitstek van Europa. Wie Europa in het hart wil treffen, slaat toe in Brussel” zegt oud-Navobaas Willy Claes. Claes twijfelt er niet aan dat er ook in ons land mensen gevonden kunnen worden, die bereid zijn om zichzelf en tientallen weerloze landgenoten op te blazen: “Binnen onze moslimgemeenschap leeft een erg kleine groep jonge kereltjes van 18 tot 25 jaar die naar Irak wordt gezonden en daar wordt opgeleid in oefenkampen.” Je hebt maar een paar terroristen en wat springstof nodig om een bloedbad aan te richten.
“Multiculturele tijdbom”
“Politici, bestuurders en opiniemakers buitelen over elkaar heen in een kramp van politieke correctheid. Telkens weer wordt benadrukt dat er toch echt geen sprake is van een botsing van culturen, dat het zeker niet gaat om de islam als religie en dat terroristen die zeggen in de naam van de islam te handelen, die religie ten onrechte voor hun abjecte doelen misbruiken”, schrijft de Nederlandse politicus Geert Wilders over de golf van paniek in de multiculturele geloofsgemeenschap, in een opiniebijdrage in NRC Handelsblad (22.07.05). Maar de feiten zijn wat ze zijn. Niet elke moslim is een terrorist, maar de meeste terroristen zijn wel moslims. Moslims die uitdrukkelijk zeggen dat ze handelen in naam van de islam.
Wie in ons land nog maar een mogelijk verband durft te suggereren tussen immigratie, de lakse vreemdelingenpolitiek en de terreur van moslimextremisten wordt in kranten-commentaren als ‘racist’ aan de schandpaal gespijkerd en met processen bedreigd. Maar dat belet niet dat de man en de vrouw in de straat hun voeten vegen aan de taboes. De Nederlandse krant De Telegraaf vroeg in een peiling of “ons land leeft op een multiculturele tijdbom”. De vraag werd met een overdonderend “ja” beantwoord: 81 % van de ondervraagden was het eens met de stelling, 17 % niet. 72 % van de meer dan 6000 deelnemers vindt dat de immigratie moet gestopt worden en dat men eerst maar eens werk moet maken van de integratie. De kritiek van de modale Nederlander richt zich – net zoals bij het Vlaams Belang overigens – niet op àlle buitenlanders en zeker niet op diegenen die een lovenswaardige inspanning doen om zich aan te passen, maar wel op groepen die niet bereid zijn onze normen en waarden te onderschrijven of onze wetten na te leven.
De Telegraaf vroeg ook naar de mogelijke oorzaken van de multiculturele problemen. De antwoorden zijn bijzonder verhelderend en zouden de politiek – ook in ons land – toch aan het denken moeten zetten. De massale instroom van allochtonen voert het lijstje aan met 70%. Het verwijt dat de meeste allochtonen niet willen integreren, scoort ook bijzonder hoog (65%). En dat allochtonen jarenlang werden doodgeknuffeld, wordt evenzeer beschouwd als een belangrijke oorzaak van maatschappelijke ellende (64%).
Geert Wilders: “Het gros van de Nederlanders is de problemen die de islam veroorzaakt spuugzat en wil dat problemen serieus worden aangepakt.”
Voedingsbodem?
In de commentaren bij de recente aanslagen in Groot-Brittannië en Egypte struikelen deskundigen, politici en journalisten over de zogenaamde “voedingsbodem”. Die voedingsbodem zou liggen in de oorlog in Irak, de armoede en – ja, waarom niet – de ‘discriminatie’ van allochtonen in Europa. Het klinkt lekker in linkse oren, maar de waarheid ziet er even anders uit. Nu valt er beslist wel wat te zeggen op het Amerikaanse optreden en de behandeling van gevangenen in Irak, maar de ‘soldaten’ van de multinational ‘Osama Bin Laden en co.’ stortten zich met gekaapte passagierstoestellen op het WTC, lang voor er sprake was van een Amerikaanse aanval op het Taliban-regime in Afghanistan en voor de Amerikaanse inval in Irak. De kapers van 11 september waren geen arme sukkelaars maar bemiddelde studenten die jarenlang een zorgeloos leven leidden in Europa. En wat die zogenaamde ‘discriminatie’ van allochtonen betreft, blijkt het in de praktijk nogal mee te vallen, gezien de niet aflatende stroom van al dan niet legale immigranten en asielzoekers naar onze contreien. Allochtonen worden hier in vergelijking met de toestand in hun thuisland flink in de watten gelegd en zelfs fanatieke imams kunnen hier nog altijd ongestoord hun gangen gaan.
Misschien moeten de opiniemakers en de professionele ‘anti-racisten’ zich toch eens afvragen of zij met hun opgeklopte en vaak uit de lucht gegrepen berichten over ‘discriminatie’ en ‘racisme’ – om het met het jargon van onze vrienden van De Morgen te zeggen – niet “de potgrond” leveren waarop moslimfundamentalisten en terroristen hun zaad van de haat tegen het Westen gemakkelijk wortel laten schieten. Leveren de zelfverklaarde ‘anti-racisten’ niet zélf gewillig de voedingsbodem én de argumenten die terroristische netwerken nodig hebben om jonge allochtonen te rekruteren voor hun heilige oorlog tegen het Westen?
Wat bezielde Mohammed B.?
Er is na de moord op Theo van Gogh heel wat te doen geweest over de vrije meningsuiting. Heel wat politici en ook journalisten kwamen tot de conclusie dat vrije meningsuiting wel een kostbaar goed is, maar dat er maar beter grenzen aan gesteld kunnen worden. ‘Niet alles mag gezegd worden’, klonk het. “Van Gogh heeft het zelf gezocht. Eigen schuld dikke bult”, werd niet alleen opgetekend in allochtone middens, maar ook in mediakringen. Dat verhaal ging leeg als een ballon in het proces tegen Mohammed Bouyeri.
Sylvain Ephimenco - een Nederlands publicist van Algerijnse afkomst – schrijft het zo in Trouw: “Nee, Mohammed B. was als Marokkaan niet beledigd, zei hij zelf aan het eind van zijn proces. Dat ‘geitenneukers’ (de bekende provocerende terminologie van Theo van Gogh) interesseerde hem niet. Mohammed B. handelde alleen uit geloofsovertuiging. Hij had ook zijn eigen vader kunnen afslachten. En waarschijnlijk ook het hele volk van ongelovigen, inclusief onze lijkenpikkers. Het is plots even slikken. Wat als de slachter zich per se niet gediscrimineerd wil voelen?”
Afshin Ellian – een bekend Nederlands islamcriticus en publicist van Iraanse afkomst – doet daar nog een schepje bovenop (NRC, 21.07.05): “Tja, Mohammed B. heeft wel de islamliefhebbers, Hamasliefhebbers, allochtonenliefhebbers, ‘anti-racisten’ en ‘anti-fascisten’ in verlegenheid gebracht. Hij handelde niét omdat hij gediscrimineerd werd, niét omdat hij werkloos was, en niét omdat hij Theo een vreselijk mens vond. Hij handelde volgens de regels en traditie van de politieke islam.” De politieke islam die vindt dat echte of vermeende beledigingen aan het adres van de islam of de profeet met de dood bestraft moeten worden.
Oorlog tegen het “decadente Westen”
Het is geweten dat allochtone jongeren in Nederland na 11 september op straat een feestje bouwden om de aanslagen te vieren. In allochtone kringen was er – zo bleek uit opiniepeilingen – zeer veel begrip voor de moord op Theo van Gogh. Op de nationale protestwake tegen die religieus geïnspireerde moord daagden ondanks alle oproepen amper een 500-tal moslims op en voor veel jongeren is Mohammed B. vandaag een gevierde held.
Na de aanslagen in Londen hebben allochtone politici en vertegenwoordigers van erkende moslimorganisaties zich gerept om het terrorisme te veroordelen. Dat kan alleen maar toegejuicht worden, maar de vraag is in hoeverre die woordvoerders representatief zijn voor wat leeft in hun gemeenschap. Wat dat betreft is de situatie niet zo rooskleurig, vrezen we. Terroristen kunnen maar opereren als ze beschikken over rugdekking, over geldschieters, onderduikadressen, stilzwijgende of uitgesproken steun, als ze kunnen terugvallen op een achterban die liefst hun acties maar in elk geval hun motieven goedkeurt.
Die achterban is er in het multiculturele Groot-Brittannië - en wellicht in gans Europa. Zo blijkt nog eens uit een onrustbarende peiling van de Daily Telegraph. Maar liefst een kwart van de Britse moslims voelt sympathie voor de zelfmoordterroristen die op 7 juli toesloegen in Londen en 58 weerloze burgers de dood injoegen. De overgrote meerderheid van de moslims in Groot-Brittannië voelt zich wel Brit, maar een minderheid van 100.000 Britse moslims verwerpt nadrukkelijk de Westerse maatschappij. Een derde van de Britse moslims noemt die maatschappij “decadent en immoreel” en vindt dat het de taak is van de moslims “om daar een einde aan te maken”. En één procent van de Britse moslims zegt dat het gebruik van geweld daartoe is toegestaan. Eén procent mag op het eerste zich weinig lijken, maar het gaat wel om 16.000 moslims …
Probleem islam
Het samenleven van moslims en niet-moslims in Europa wordt hoe dan ook hét politieke vraagstuk van de komende decennia. “De vraag is of de islam wel te verzoenen is met onze democratie”, om het maar even met de woorden van Guy Verhofstadt zelf te zeggen.
Geert Wilders: “Democratie en vrijheid zijn geen idealen die binnen de islam passen, integendeel: democratie en islam zijn onverenigbaar. Veel moslims kunnen en willen onze (vrije) manier van leven dan ook niet begrijpen of accepteren, omdat dat lijnrecht tegen hun geloof ingaat. En dat geloof is de heersende doctrine.”
“Sinds ik in Nederland woon, gaat het alleen maar over de immigratie- en integratieproblemen van allochtonen”, merkt Ayaan Hirsi Ali op in haar boek “De zoontjesfabriek, “maar hét probleem is de islam. Dat valt niet te ontkennen.”
Als Mohammed B. niet het product is van racisme of discriminatie, “dan moet hij wel een ‘getikte’ godsdienstwaanzinnige zijn, een apart geval van krankzinnigheid, een zielige gek”, aldus Sylvain Ephimenco, die er meteen aan toevoegt dat de feiten deze sussende theorieën weerleggen. “Het is even slikken maar Mohammed B. is niet getikt. Hij behoort tot een groeiend leger van fanatici die anders dan wij niet bang zijn het woord ‘oorlog’ in de mond te nemen. Die hun overtuiging niet uit de geschriften van verdwaalde halve garen bijeen hebben gegraaid, maar uit de koran, het heilige boek waarop de islam rust”.
“Naar mijn mening is het probleem met de islam dat levens klein zijn en de leugens groot. De heersende stroming binnen de islam leidt tot totalitarisme”, beklemtoont Irshad Manji in “Het islamdilemma”. Dààr gaat het dus over. Een harde en taboeloze discussie over de kern van de islam zélf kan niet langer uit de weg gegaan worden. De islam zelf, als inspiratiebron van de politieke islam, moet volgens Afshin Ellian “op de operatietafel van de filosofie worden gelegd”.
Geert Wilders: “Naast de problemen met islamitisch extremisme is het probleem van straatterreur, huiselijk geweld, eerwraak, uitkeringsafhankelijkheid en criminaliteit helaas in grotere mate verbonden aan mensen van islamitische dan van niet-islamitische afkomst. Dat is geen stemmingmakerij, dat zijn de feiten.”
Tot slot, een laatste keer terug naar Sylvain Ephimenco: “Het zijn niet de getikte gekken uit een geïsoleerde sekte maar een geestelijk goed gestructureerde beweging die iedere dag nieuwe zieltjes voor zijn zaak wint”. Getuige daarvan is ook de stilzwijgende opmars van de islamitische hoofddoek in onze steden en straten.
“Er zijn in dit land mensen die al enkele jaren voor dit verschijnsel (de politieke islam) waarschuwen. Ze werden beschimpt en verdacht gemaakt. Ze werden voor ‘islamofoben’, ‘omgekeerde Mohammed B.’s, ‘verlichtingsfundamentalisten’ en ‘handelaren in angst’ uitgemaakt (ja, wij horen ook in dat rijtje). En terwijl deze verdachtmaking gaande was, konden de enige echte handelaren in angst hun messen slijpen en hun volgende bommen in elkaar zetten.”
Het volstaat niet meer om uit verkeerd begrepen ‘verdraagzaamheid’ de kop in het zand te steken. De tijd dringt. Of we dat nu graag horen of niet: Europa is in oorlog. In oorlog met een bende godsdienstfanaten die het gemunt hebben op onze waarden, onze democratie, onze samenleving.
Frank Vanhecke
Voorzitter Vlaams Belang