Marsipulami
05-09-05, 20:36
Burgerlijk homohuwelijk besloten met viering uit dankbaarheid in kerk
Beiden zijn katholiek en leken-voorgangers in Hengelose kerk
Geplaatst op 5/9 '05 om 16:10u
Door Ben Odijk (Bron: Twentsche Courant Tubantia)
HENGELO (RKnieuws.net) - Tom van der Heide (75) en Theo Bakker (61) zijn al 35 jaar een paar. Het vele ‘lief’ en weinige ‘leed’ werd vorige week woensdag bezegeld met een burgerlijk huwelijk in het Hengelose stadhuis. Zondag
bedankten beide heren tijdens een door henzelf verzorgde viering in de Joannes Heilig Hart-kerk voor al die mooie jaren.
Een huwelijk tussen twee mensen van hetzelfde geslacht is allang niet meer bijzonder. Tom en Theo wilden deze plechtigheid ter bevestiging van hun burgerrecht. ‘Er is in dit land lang genoeg voor gevochten om er geen gebruik van te maken. Nu sinds vier jaar trouwen ook voor ons is weggelegd, wilde ik het erg graag. Ik heb Tom gevraagd. Hij stond er aanvankelijk wat lauw tegenover maar is – aangewakkerd door vrienden en familie – er nu ook enthousiast over.’
Beiden zijn katholiek en ondermeer leken-voorgangers in de Hengelose kerk. Natuurlijk krijgen ze vaak vragen van anderen hoe ze als homo de kerk trouw kunnen blijven. Van het rooms-katholieke instituut is immers bekend hoe er over homoseksualiteit wordt gedacht. En met de komst van de nieuwe en vooral behoudende paus zal die conservatieve gedachte voorlopig niet veranderen. Theo: ‘Ik zeg dan altijd: zolang de mensen in onze eigen geloofsgemeenschap er anders over denken en er voor ons ruimte en plaats is om er goed te functioneren zal ik de kerk niet de rug toekeren. En al die tijd dat we in Hengelo wonen hebben we ervaren dat verschillende parochies open staan voor ons. Natuurlijk doet het mij iets wanneer er vanuit Rome of Utrecht weer iets geroepen wordt, maar het raakt me niet meer in het diepst van mijn ziel. In het negatieve beeld dat de kerk als instituut vanuit de bijbel en traditie heeft, herken ik mij niet. Als schepsel van Gods beeld en gelijkenis mag ik zijn wie ik ben. Wat is er mis mee en wie doe ik er kwaad mee?’
Tom en Theo zijn beslist geen provocerende homo’s. Ze wonen en leven zo onopvallend mogelijk..’ Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor andere minderheden maakten de twee Hengeloërs zich in het verleden sterk. Jarenlang zetten zij zich in voor de acceptatie van homoseksualiteit in kerk en maatschappij. Het leverde hen beiden een lintje op.
De trouwerij van woensdag was mooi. Ringen werden niet uitgewisseld die dragen de mannen al 28 jaar bij zich. Tom zegt vooral mooi te hebben gevonden dat al hun gasten gelukkig en betrokken waren bij de plechtigheid. Zondag was het niet anders. Tom: ‘We stonden met z’n beiden voor het eerst voor het altaar om onze eigen viering te doen. Met gezang en toespraken van onszelf, vrienden en familie konden we onze dankbaarheid tonen. Ja, misschien is de manier waarop wij onze relatie van 35 jaar vieren voor anderen wel heel bijzonder. Komt nog bij dat ik natuurlijk met mijn 75 jaar al een behoorlijke leeftijd heb. Voor ons was het allemaal heel vanzelfsprekend.’
Theo lacht flauwtjes: ‘Kan dat zo maar: twee homo’s op het altaar, werd me laatst gevraagd. Ja, zei ik: van onze pastor in onze kerk mag het. Zie het maar zo, dat we de Joannes-kerk een uurtje hebben mogen huren voor uiting van dank.’
Beiden zijn katholiek en leken-voorgangers in Hengelose kerk
Geplaatst op 5/9 '05 om 16:10u
Door Ben Odijk (Bron: Twentsche Courant Tubantia)
HENGELO (RKnieuws.net) - Tom van der Heide (75) en Theo Bakker (61) zijn al 35 jaar een paar. Het vele ‘lief’ en weinige ‘leed’ werd vorige week woensdag bezegeld met een burgerlijk huwelijk in het Hengelose stadhuis. Zondag
bedankten beide heren tijdens een door henzelf verzorgde viering in de Joannes Heilig Hart-kerk voor al die mooie jaren.
Een huwelijk tussen twee mensen van hetzelfde geslacht is allang niet meer bijzonder. Tom en Theo wilden deze plechtigheid ter bevestiging van hun burgerrecht. ‘Er is in dit land lang genoeg voor gevochten om er geen gebruik van te maken. Nu sinds vier jaar trouwen ook voor ons is weggelegd, wilde ik het erg graag. Ik heb Tom gevraagd. Hij stond er aanvankelijk wat lauw tegenover maar is – aangewakkerd door vrienden en familie – er nu ook enthousiast over.’
Beiden zijn katholiek en ondermeer leken-voorgangers in de Hengelose kerk. Natuurlijk krijgen ze vaak vragen van anderen hoe ze als homo de kerk trouw kunnen blijven. Van het rooms-katholieke instituut is immers bekend hoe er over homoseksualiteit wordt gedacht. En met de komst van de nieuwe en vooral behoudende paus zal die conservatieve gedachte voorlopig niet veranderen. Theo: ‘Ik zeg dan altijd: zolang de mensen in onze eigen geloofsgemeenschap er anders over denken en er voor ons ruimte en plaats is om er goed te functioneren zal ik de kerk niet de rug toekeren. En al die tijd dat we in Hengelo wonen hebben we ervaren dat verschillende parochies open staan voor ons. Natuurlijk doet het mij iets wanneer er vanuit Rome of Utrecht weer iets geroepen wordt, maar het raakt me niet meer in het diepst van mijn ziel. In het negatieve beeld dat de kerk als instituut vanuit de bijbel en traditie heeft, herken ik mij niet. Als schepsel van Gods beeld en gelijkenis mag ik zijn wie ik ben. Wat is er mis mee en wie doe ik er kwaad mee?’
Tom en Theo zijn beslist geen provocerende homo’s. Ze wonen en leven zo onopvallend mogelijk..’ Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor andere minderheden maakten de twee Hengeloërs zich in het verleden sterk. Jarenlang zetten zij zich in voor de acceptatie van homoseksualiteit in kerk en maatschappij. Het leverde hen beiden een lintje op.
De trouwerij van woensdag was mooi. Ringen werden niet uitgewisseld die dragen de mannen al 28 jaar bij zich. Tom zegt vooral mooi te hebben gevonden dat al hun gasten gelukkig en betrokken waren bij de plechtigheid. Zondag was het niet anders. Tom: ‘We stonden met z’n beiden voor het eerst voor het altaar om onze eigen viering te doen. Met gezang en toespraken van onszelf, vrienden en familie konden we onze dankbaarheid tonen. Ja, misschien is de manier waarop wij onze relatie van 35 jaar vieren voor anderen wel heel bijzonder. Komt nog bij dat ik natuurlijk met mijn 75 jaar al een behoorlijke leeftijd heb. Voor ons was het allemaal heel vanzelfsprekend.’
Theo lacht flauwtjes: ‘Kan dat zo maar: twee homo’s op het altaar, werd me laatst gevraagd. Ja, zei ik: van onze pastor in onze kerk mag het. Zie het maar zo, dat we de Joannes-kerk een uurtje hebben mogen huren voor uiting van dank.’