Bofko
10-09-05, 07:46
Eerst even de setting: Dit is een verslag van een vakantiereis (aangevraagd door vlegeltje) die ik met mijn vriendin door 4 zuidwestelijke staten van de VS , te weten. California, Nevada, Utah en Arizona gemaakt heb. De start is in Los Angeles , na 25 dagen en 5000 km eindigen we in San Francisco. Verplaatsing per huurauto, overnachtingen in vooraf gereserveerde motels.
2 dagen na aankomst in LA - waar we op dag 1 Universal Studios bezocht hebben - zoeven we over route66 richting Nevada. In omgekeerde richting maar wel Easy Riding, niet op een Harley maar wel in een luxe auto, door de zinderend hete Mojavewoestijn. Urenlang verandert het landschap nauwelijks. Tegelijkertijd zijn er zoveel kleine nuances in de omgeving die ieder ogenblik veranderen. Ik veronderstel dat dit precies de juiste dosering visuele prikkels geeft om een prettig en rustgevend gevoel te krijgen. We zullen dit nog vaak gaan tegenkomen in Arizona en Utah. Passende muziek op meegenomen CD´s vervolmaken deze ´experience´.
Rond 6 uur komen we aan in Laughlin, Nevada. Ook wel genoemd klein Las Vegas. De thermometer geeft 106 Fahrenheit aan. 41 graden.We boeken in 1 van die gigantische casino-hotels. We moeten nogal hard praten tegen de inboekster vanwege het klingelende geluid van de duizenden slotmachines. Een geluid dat 24 uur doorgaat. Ik ga dit nog een keer mee maken later in Las Vegas waar ik uren aan de bar ga zitten om de overdaad aan visuele en auditieve prikkels te ondergaan.
Die stomme Amerikanen hebben een kans gemist bij de opbouw van Laughlin,een nieuwe woestijnstad. De hotels zijn op 2 meter afstand gebouwd van de oevers van de verkoeling brengende Colorado-rivier. Deze rivier ga ik later in dit verslag heilig verklaren.
2 meter ! . Met daarin een wandelpad voor de voetgangers. Aan de voorkant 500 meter parkeerplaats, 100 meter brede 6 baansweg, weer 400 meter brede parkeerplaats en een shopping mall. Dus 2 tegenover elkaar liggende gigantische betonnen gebouwen en daartussen 1 kilometer asfalt!. En dat over de hele avenue. 2 meter ! This is America , man ! Hier had godverdomme een schitterende tuin annex park met wuivende palmbomen moeten liggen in de schaduw van de hotels aan een verfrissende rivier.
Veel huisvrouwen onder het casinovolk. Veel dikkerds ook. Waarschijnlijk zijn de casinos ook de enige publieke gebouwen waar gerookt mag worden. Een verslaving komt nooit alleen en geld maakt alles mogelijk.
Dag 3 komen we aan in Sedona. 2 overnachtingen. Kunstenaarsstad in Arizona. Aan de rand van het Colorado-plateau en beroemd van de vele rode canyons. Huizen in die prachtige Mexicaanse stijl in terracotta- of rode ? kleur. Deze kleur is identiek aan die van de canyons. Een trail gelopen. Was geen succes vanwege hitte, hoogteverschillen en ruzie. s´Avonds een jeeptour met heel prettige gids. Onconventionele Vietnamveteraan. Grijzend, lang haar in staartje, 50 plusser . Veel kennis van natuur en historie. Prettig communicerend, veel liefde voor de natuur en karig gids-inkomen. Dit soort types zullen we vaker als gids hebben; allemaal fel anti-Bush ook.
Dag 5 naar de Grand Canyon. Onderweg daar naar toe een vulkaanpark bezocht Zwart gestolde lava met aarzelend groen. Daarna: Grand Canyon. Vanwege de breedte van de Grand Canyon -13 kilometer- is er honderden kilometers lang geen wegverbinding mogelijk tussen Arizona en Utah.
Ik ga het bekende overweldigende natuurschoon niet beschrijven. Fotos kunnen slechts een glimp hiervan geven. We gedragen ons als toeristen en bezoeken aan de South Rim enkele uitzichtpunten. Altijd perfect bereikbaar gemaakt. Velen hebben de dood gevonden bij het afdalen via trails naar de oever van de 1500 meter dieper liggende Colorado. Te weinig drinkwater meegenomen. Het afdalen en weer stijgen naar het beginpunt via die trails duurt minstens 2 dagen voor een geoefende loper.
Dag 7 rijden we door de Painted Desert. Dit is een Navajo reservaat dat 5 keer zo groot is als Nederland waar 300.000 Navajo´s wonen.. We bezoeken een park dat lijkt op de Grand Canyon maar 2 maten kleiner is. Deze schoonheid is tenminste nog enigszins te bevatten. Dit soort canyons zit vol met archeologie en sporen van bewoning van de eerste bewoners. Daarna: Eindeloze vlaktes met verdwaalde stacaravans en kleine armoedige, houten woningen. Om de 5 woningen een kleine autosloperij. Wie wil hier wonen ? Ik maak een foto van een dinosaurus-spoor. 180 miljoen jaar oud volgens een aanwezige paleontoloog. Ik ben een en al oor. Ik heb geen moment het idee dat ik belazerd wordt. Sacraal vind ik dit.
Alle business waar we mee te maken krijgen : o.a hotels en benzinestations worden gerund door de Navajo´s. Ze zijn op dit moment de snelst groeiende minderheid in de US.
Dag 9 komen we op de grens van Arizona en Utah in Monument Valley Navajo Tribal Park. Kenmerkende buttes en mesas in het landschap.Zie bijgevoegde foto. Mesa is spaans voor tafel.Veel John Wayne films zijn hier gemaakt. De toeristen hier die cowboy-hoeden op hebben zijn Duitsers. " Hé du, Cowboy. Haende hoch, sonst gibst blaue Bohnen zum Nachtisch.". Grinnik.
We hebben een jeeptour met Navajo-gids voor ons alleen, die zich ook als indiaan gedraagt.. Wij, liggend op een rots met uitzicht op een arch,een natuurlijke rots-brug, en hij bespeelt de blokfluit. Zonsondergang kleurt de hemel. Het is reeds donker als we terug bij onze auto komen.
Dag 10 bezoeken we Arches National Park In Utah. Honderden natuurlijk gevormde bruggen. We raken tijdens een picknick in gesprek met een jong Chinees studentenpaar, studerend in Berkeley. Na uren moeten we ons alle 4 losrukken van het gesprek om nog iets van het park te kunnen zien. Dag daarop hebben we een halve dag raft op de Colorado-rivier. Raft valt tegen want we hoeven zelf niet te peddelen en de rivier is veel te rustig. De roeiende gids, behorend tot het eerder omschreven type, maakt wel veel goed.
De Colorado-rivier is als een rode draad door onze vakantie gelopen. Hij bracht verkoeling in Laughlin, heeft de Grand Canyon en vele andere parken gevormd, is door ons be-raft en is van levensbelang als drink- en irrigatiewater. Dag 2 staken we hem over en dag 11 weer. Zie ik achteraf, had ik vooraf niet gezien. We hebben veel nationale parken bezocht en alle parken hebben een visitor center, museum en info tegelijk, met altijd zeer deskundige, service-gerichte parkrangers. Hierdoor kan ik een duidelijk verband zien tussen de butts en mesas in Monument Valley en de Grand Canyon zelf. Het Colorado-plateau is een groot gebied dat zich over 4 staten uitstrekt. Het is talloze keren de bodem van een zee geweest en vanaf 10 miljoen jaar geleden 2000 meter gerezen. Het gerezen materiaal is voornamelijk zandsteen geweest. Zandsteen was ooit duinzand. Maar is door de druk van ijs en vulkanisch gesteente verhard tot zandsteen. Hard, maar wel gemakkelijk erodeerbaar. Je kunt er met je nagel inkervingen in maken. Daar waar de Grand Canyon ontstaan is door de Colorado-rivier in slechts 6 miljoen jaar zijn de butts en mesas in een eerder stadium ontstaan door woeste zeeen. Erosie door water , later afgemaakt door wind-erosie. Je ziet in Monument Valley ook Grand Canyon-achtige landschappen langzaam overgaan in buttes-landschappen. Alweer... ik word er bijna religieus van.
Nog wat observaties. In het nederlands hebben we als aanspreekvormen ´U´ en ´je´. De amerikanen kennen alleen ´you´. Maar hebben blijkbaar behoefte aan iets vertrouwelijkers en hebben ´youguys´ uitgevonden . “How did youguys like dinner ?”
Ook hebben ze nieuwe sproei-toepassingen uitgevonden. Van het periodiek automatisch besproeien van groentes in supemarkten tot het verspreiden van een koude mist bij wachtplaatsen in attractieparken en bij terrassen. Bij temperaturen van boven de 40 is dat wel lekker. Zal over een aantal jaren ook wel in Nederland te zien zijn.
We zijn op de helft van onze vakantie aanbeland.
Aan het tijdstip van plaatsing kun je zien dat de jetlag me nog parten speelt.
Wordt vervolgd.
2 dagen na aankomst in LA - waar we op dag 1 Universal Studios bezocht hebben - zoeven we over route66 richting Nevada. In omgekeerde richting maar wel Easy Riding, niet op een Harley maar wel in een luxe auto, door de zinderend hete Mojavewoestijn. Urenlang verandert het landschap nauwelijks. Tegelijkertijd zijn er zoveel kleine nuances in de omgeving die ieder ogenblik veranderen. Ik veronderstel dat dit precies de juiste dosering visuele prikkels geeft om een prettig en rustgevend gevoel te krijgen. We zullen dit nog vaak gaan tegenkomen in Arizona en Utah. Passende muziek op meegenomen CD´s vervolmaken deze ´experience´.
Rond 6 uur komen we aan in Laughlin, Nevada. Ook wel genoemd klein Las Vegas. De thermometer geeft 106 Fahrenheit aan. 41 graden.We boeken in 1 van die gigantische casino-hotels. We moeten nogal hard praten tegen de inboekster vanwege het klingelende geluid van de duizenden slotmachines. Een geluid dat 24 uur doorgaat. Ik ga dit nog een keer mee maken later in Las Vegas waar ik uren aan de bar ga zitten om de overdaad aan visuele en auditieve prikkels te ondergaan.
Die stomme Amerikanen hebben een kans gemist bij de opbouw van Laughlin,een nieuwe woestijnstad. De hotels zijn op 2 meter afstand gebouwd van de oevers van de verkoeling brengende Colorado-rivier. Deze rivier ga ik later in dit verslag heilig verklaren.
2 meter ! . Met daarin een wandelpad voor de voetgangers. Aan de voorkant 500 meter parkeerplaats, 100 meter brede 6 baansweg, weer 400 meter brede parkeerplaats en een shopping mall. Dus 2 tegenover elkaar liggende gigantische betonnen gebouwen en daartussen 1 kilometer asfalt!. En dat over de hele avenue. 2 meter ! This is America , man ! Hier had godverdomme een schitterende tuin annex park met wuivende palmbomen moeten liggen in de schaduw van de hotels aan een verfrissende rivier.
Veel huisvrouwen onder het casinovolk. Veel dikkerds ook. Waarschijnlijk zijn de casinos ook de enige publieke gebouwen waar gerookt mag worden. Een verslaving komt nooit alleen en geld maakt alles mogelijk.
Dag 3 komen we aan in Sedona. 2 overnachtingen. Kunstenaarsstad in Arizona. Aan de rand van het Colorado-plateau en beroemd van de vele rode canyons. Huizen in die prachtige Mexicaanse stijl in terracotta- of rode ? kleur. Deze kleur is identiek aan die van de canyons. Een trail gelopen. Was geen succes vanwege hitte, hoogteverschillen en ruzie. s´Avonds een jeeptour met heel prettige gids. Onconventionele Vietnamveteraan. Grijzend, lang haar in staartje, 50 plusser . Veel kennis van natuur en historie. Prettig communicerend, veel liefde voor de natuur en karig gids-inkomen. Dit soort types zullen we vaker als gids hebben; allemaal fel anti-Bush ook.
Dag 5 naar de Grand Canyon. Onderweg daar naar toe een vulkaanpark bezocht Zwart gestolde lava met aarzelend groen. Daarna: Grand Canyon. Vanwege de breedte van de Grand Canyon -13 kilometer- is er honderden kilometers lang geen wegverbinding mogelijk tussen Arizona en Utah.
Ik ga het bekende overweldigende natuurschoon niet beschrijven. Fotos kunnen slechts een glimp hiervan geven. We gedragen ons als toeristen en bezoeken aan de South Rim enkele uitzichtpunten. Altijd perfect bereikbaar gemaakt. Velen hebben de dood gevonden bij het afdalen via trails naar de oever van de 1500 meter dieper liggende Colorado. Te weinig drinkwater meegenomen. Het afdalen en weer stijgen naar het beginpunt via die trails duurt minstens 2 dagen voor een geoefende loper.
Dag 7 rijden we door de Painted Desert. Dit is een Navajo reservaat dat 5 keer zo groot is als Nederland waar 300.000 Navajo´s wonen.. We bezoeken een park dat lijkt op de Grand Canyon maar 2 maten kleiner is. Deze schoonheid is tenminste nog enigszins te bevatten. Dit soort canyons zit vol met archeologie en sporen van bewoning van de eerste bewoners. Daarna: Eindeloze vlaktes met verdwaalde stacaravans en kleine armoedige, houten woningen. Om de 5 woningen een kleine autosloperij. Wie wil hier wonen ? Ik maak een foto van een dinosaurus-spoor. 180 miljoen jaar oud volgens een aanwezige paleontoloog. Ik ben een en al oor. Ik heb geen moment het idee dat ik belazerd wordt. Sacraal vind ik dit.
Alle business waar we mee te maken krijgen : o.a hotels en benzinestations worden gerund door de Navajo´s. Ze zijn op dit moment de snelst groeiende minderheid in de US.
Dag 9 komen we op de grens van Arizona en Utah in Monument Valley Navajo Tribal Park. Kenmerkende buttes en mesas in het landschap.Zie bijgevoegde foto. Mesa is spaans voor tafel.Veel John Wayne films zijn hier gemaakt. De toeristen hier die cowboy-hoeden op hebben zijn Duitsers. " Hé du, Cowboy. Haende hoch, sonst gibst blaue Bohnen zum Nachtisch.". Grinnik.
We hebben een jeeptour met Navajo-gids voor ons alleen, die zich ook als indiaan gedraagt.. Wij, liggend op een rots met uitzicht op een arch,een natuurlijke rots-brug, en hij bespeelt de blokfluit. Zonsondergang kleurt de hemel. Het is reeds donker als we terug bij onze auto komen.
Dag 10 bezoeken we Arches National Park In Utah. Honderden natuurlijk gevormde bruggen. We raken tijdens een picknick in gesprek met een jong Chinees studentenpaar, studerend in Berkeley. Na uren moeten we ons alle 4 losrukken van het gesprek om nog iets van het park te kunnen zien. Dag daarop hebben we een halve dag raft op de Colorado-rivier. Raft valt tegen want we hoeven zelf niet te peddelen en de rivier is veel te rustig. De roeiende gids, behorend tot het eerder omschreven type, maakt wel veel goed.
De Colorado-rivier is als een rode draad door onze vakantie gelopen. Hij bracht verkoeling in Laughlin, heeft de Grand Canyon en vele andere parken gevormd, is door ons be-raft en is van levensbelang als drink- en irrigatiewater. Dag 2 staken we hem over en dag 11 weer. Zie ik achteraf, had ik vooraf niet gezien. We hebben veel nationale parken bezocht en alle parken hebben een visitor center, museum en info tegelijk, met altijd zeer deskundige, service-gerichte parkrangers. Hierdoor kan ik een duidelijk verband zien tussen de butts en mesas in Monument Valley en de Grand Canyon zelf. Het Colorado-plateau is een groot gebied dat zich over 4 staten uitstrekt. Het is talloze keren de bodem van een zee geweest en vanaf 10 miljoen jaar geleden 2000 meter gerezen. Het gerezen materiaal is voornamelijk zandsteen geweest. Zandsteen was ooit duinzand. Maar is door de druk van ijs en vulkanisch gesteente verhard tot zandsteen. Hard, maar wel gemakkelijk erodeerbaar. Je kunt er met je nagel inkervingen in maken. Daar waar de Grand Canyon ontstaan is door de Colorado-rivier in slechts 6 miljoen jaar zijn de butts en mesas in een eerder stadium ontstaan door woeste zeeen. Erosie door water , later afgemaakt door wind-erosie. Je ziet in Monument Valley ook Grand Canyon-achtige landschappen langzaam overgaan in buttes-landschappen. Alweer... ik word er bijna religieus van.
Nog wat observaties. In het nederlands hebben we als aanspreekvormen ´U´ en ´je´. De amerikanen kennen alleen ´you´. Maar hebben blijkbaar behoefte aan iets vertrouwelijkers en hebben ´youguys´ uitgevonden . “How did youguys like dinner ?”
Ook hebben ze nieuwe sproei-toepassingen uitgevonden. Van het periodiek automatisch besproeien van groentes in supemarkten tot het verspreiden van een koude mist bij wachtplaatsen in attractieparken en bij terrassen. Bij temperaturen van boven de 40 is dat wel lekker. Zal over een aantal jaren ook wel in Nederland te zien zijn.
We zijn op de helft van onze vakantie aanbeland.
Aan het tijdstip van plaatsing kun je zien dat de jetlag me nog parten speelt.
Wordt vervolgd.