Oeroeboeroe
13-09-05, 12:33
Vijf jaar cel geëist voor terroriseren Irakees gezin
DEN HAAG/ROELOFARENDSVEEN - De laatste woorden die de officier van justitie gisteren bij de Haagse rechtbank tot hem sprak, hoorde de 22-jarige inwoner van Roelofarendsveen niet meer. Nadat de aanklaagster even eerder de eis van vijf jaar cel tegen hem had laten vallen, zakte het hoofd van de Vener steeds dieper tussen zijn knieën. Van de bravoure die hij aan de dag legde toen hij in juni de voordeur van een Irakees gezin aanstak, was weinig over.
Oke, hij was fout geweest, gaf hij gisteren toe, maar zo'n eis had hij nooit verwacht. En zijn raadsman ook niet. De rechtbank evenmin. Onmiddellijk na de eis besloot rechtbankpresident L. van Zaltbommel de behandeling van de strafzaak te staken. ,,Nu de officier zo'n hoge celstraf eist, willen we wel dat er even een psychiater naar jou kijkt.''
De verdachte maakte deel uit van een groepje hoofdzakelijk minderjarige jongeren die hun agressie uitleefden op een willekeurig Irakees gezin dat in de Begoniastraat woonde. Sinds december vloog daar drie keer een steen door een ruit, klopten er jongens met bivakmuts op het raam en werd tot tweemaal toe een antennekabel doorgesneden.
De verdachte had zelf een steen door een ruit gegooid en was er een keer bij toen er zo'n kabel werd doorgesneden, zo gaf hij toe. Hij bekende ook dat hij benzine tegen de voordeur had gegooid en dat hij 't goedje had aangestoken. Dat deed hij in z'n eentje. Het had een haar gescheeld of de vitrage achter de deur en de jassen aan de kapstok hadden vlam gevat, wist officier van justitie Kramer. ,,De bewoner had de grootste moeite om het vuur uit te krijgen, als die vitrages in brand waren gevlogen, was er ook gevaar voor naastgelegen panden.''
Toen de brand werd aangestoken lag de vrouw des huizes boven in bed, net als de kinderen. Het was de zoveelste keer dat de bewoners van het huis doodsangsten uitstonden. De buurt leefde met de slachtoffers mee. Zo werd er naar aanleiding van deze terreur een protestmars gehouden en vond er een jongerendebat plaats over racisme en discriminatie. Een buurman had al eerder een videocamera geplaatst om het huis van de slachtoffers in de gaten te houden. Aan de hand van beelden van die camera kon de verdachte worden opgepakt. Het Irakese gezin, dat in 1994 naar Nederland vluchtte omdat de man in zijn vaderland zou zijn gemarteld, moest niettemin wederom op de vlucht. Ze zijn naar Leiden verhuisd.
De introverte verdachte is volgens de psycholoog te kinderlijk voor zijn leeftijd. Uit het dossier komt het beeld naar voren van een jongeman die zich door brutale jongere vriendjes liet opjutten. Hij wordt enigszins verminderd toerekeningsvatbaar' geacht. Hij zou iets moeten doen aan zijn drankgebruik en aan zijn meeloopgedrag. Tijdens een korte beraadslaging van de rechtbank sloten verdachtes ouders en een broer hem snikkend in de armen. Ze waren intens geschrokken van de eis. Het slachtoffer was toen ook stil. Eerder tijdens de zitting had hij vol woede verteld over de gevolgen die de terreur had teweeggebracht in zijn gezin. De zwangerschap van zijn vrouw zou zijn onderbroken. De kinderen zijn in therapie. Ze durven niet meer buiten te spelen.
Alle betrokkenen zullen moeten wachten hoe de zaak afloopt. Het zal maanden duren voor het psychiatrisch rapport klaar is en de openbare behandeling van de strafzaak wordt voortgezet. De zaken tegen de meeste andere verdachten zijn middels schikkingen afgedaan. Maar zij waren niet persoonlijk betrokken bij de brandstichting. Verdachtes raadsman P. de Water wist de rechtbank nog te vertellen dat zijn cliënt niet racistisch was. ,,Mijn cliënt heeft allochtone vrienden.''
Bron: http://www.leidschdagblad.nl/Index
Dinsdag 13 september 2005
*******************************
Zo zie je maar, het OM doet lang niet alles fout! :fpimp:
DEN HAAG/ROELOFARENDSVEEN - De laatste woorden die de officier van justitie gisteren bij de Haagse rechtbank tot hem sprak, hoorde de 22-jarige inwoner van Roelofarendsveen niet meer. Nadat de aanklaagster even eerder de eis van vijf jaar cel tegen hem had laten vallen, zakte het hoofd van de Vener steeds dieper tussen zijn knieën. Van de bravoure die hij aan de dag legde toen hij in juni de voordeur van een Irakees gezin aanstak, was weinig over.
Oke, hij was fout geweest, gaf hij gisteren toe, maar zo'n eis had hij nooit verwacht. En zijn raadsman ook niet. De rechtbank evenmin. Onmiddellijk na de eis besloot rechtbankpresident L. van Zaltbommel de behandeling van de strafzaak te staken. ,,Nu de officier zo'n hoge celstraf eist, willen we wel dat er even een psychiater naar jou kijkt.''
De verdachte maakte deel uit van een groepje hoofdzakelijk minderjarige jongeren die hun agressie uitleefden op een willekeurig Irakees gezin dat in de Begoniastraat woonde. Sinds december vloog daar drie keer een steen door een ruit, klopten er jongens met bivakmuts op het raam en werd tot tweemaal toe een antennekabel doorgesneden.
De verdachte had zelf een steen door een ruit gegooid en was er een keer bij toen er zo'n kabel werd doorgesneden, zo gaf hij toe. Hij bekende ook dat hij benzine tegen de voordeur had gegooid en dat hij 't goedje had aangestoken. Dat deed hij in z'n eentje. Het had een haar gescheeld of de vitrage achter de deur en de jassen aan de kapstok hadden vlam gevat, wist officier van justitie Kramer. ,,De bewoner had de grootste moeite om het vuur uit te krijgen, als die vitrages in brand waren gevlogen, was er ook gevaar voor naastgelegen panden.''
Toen de brand werd aangestoken lag de vrouw des huizes boven in bed, net als de kinderen. Het was de zoveelste keer dat de bewoners van het huis doodsangsten uitstonden. De buurt leefde met de slachtoffers mee. Zo werd er naar aanleiding van deze terreur een protestmars gehouden en vond er een jongerendebat plaats over racisme en discriminatie. Een buurman had al eerder een videocamera geplaatst om het huis van de slachtoffers in de gaten te houden. Aan de hand van beelden van die camera kon de verdachte worden opgepakt. Het Irakese gezin, dat in 1994 naar Nederland vluchtte omdat de man in zijn vaderland zou zijn gemarteld, moest niettemin wederom op de vlucht. Ze zijn naar Leiden verhuisd.
De introverte verdachte is volgens de psycholoog te kinderlijk voor zijn leeftijd. Uit het dossier komt het beeld naar voren van een jongeman die zich door brutale jongere vriendjes liet opjutten. Hij wordt enigszins verminderd toerekeningsvatbaar' geacht. Hij zou iets moeten doen aan zijn drankgebruik en aan zijn meeloopgedrag. Tijdens een korte beraadslaging van de rechtbank sloten verdachtes ouders en een broer hem snikkend in de armen. Ze waren intens geschrokken van de eis. Het slachtoffer was toen ook stil. Eerder tijdens de zitting had hij vol woede verteld over de gevolgen die de terreur had teweeggebracht in zijn gezin. De zwangerschap van zijn vrouw zou zijn onderbroken. De kinderen zijn in therapie. Ze durven niet meer buiten te spelen.
Alle betrokkenen zullen moeten wachten hoe de zaak afloopt. Het zal maanden duren voor het psychiatrisch rapport klaar is en de openbare behandeling van de strafzaak wordt voortgezet. De zaken tegen de meeste andere verdachten zijn middels schikkingen afgedaan. Maar zij waren niet persoonlijk betrokken bij de brandstichting. Verdachtes raadsman P. de Water wist de rechtbank nog te vertellen dat zijn cliënt niet racistisch was. ,,Mijn cliënt heeft allochtone vrienden.''
Bron: http://www.leidschdagblad.nl/Index
Dinsdag 13 september 2005
*******************************
Zo zie je maar, het OM doet lang niet alles fout! :fpimp: