Zwarte Schaap
13-09-05, 19:29
Moslims hekelen hypocrisie van de neutrale staat frankrijk
door Marijn Kruk
Frankrijk is al jaren streng voor moslim-extremisten. Maar om radicalisering voor te zijn zou de republiek tegelijk mee moeten betalen aan de bouw van moskeeën, waarschuwen gelovigen.
Voor de moskee in de Parijse multiculti-wijk Belleville maakt een handjevol gelovigen zich op voor het vrijdaggebed. Hier vlakbij werd onlangs Reda Ameuroud opgepakt, een 35-jarige Algerijn die had opgeroepen tot een heilige oorlog tegen het Westen. Niet veel later zat Ameuroud op het vliegtuig richting geboorteland.
Want wat in Groot-Brittannië nieuw is, is in Frankrijk al jaren beleid: zero tolérance voor haatpredikers.
Na afloop van het gebed verdringen de mannen zich in het theehuis aan de overkant van de straat. Zodra duidelijk wordt dat er een journalist is, verstommen de gesprekken en niet veel later is de zaak leeg. Het ligt allemaal gevoelig en ’en de media vertellen niets dan leugens over ons’, zo had de barman eerder op de middag al gewaarschuwd.
,,Het is niet eens zozeer een kwestie van waarheid of onwaarheid’’, stelt boekhandelaar Eddouk Abdelhak even later in een verderop gelegen restaurantje. Abdelhak (45) is ook voorzitter van een moslimorganisatie in Grigny 2, een beruchte buitenwijk ten noorden van Parijs. ,,Het is de wijze van presenteren die mij kwaad maakt.’’
Abdelhak vaart uit tegen de pers. Bladen als Le Point, L’Express of Marianne komen ’week na week’ met sensationele verhalen over fundamentalisme en terreur waardoor de lezer in ’elke moslim een terrorist zou kunnen zien’. Maar wat doet Abdelhak zelf om te voorkomen dat jonge moslims in handen vallen van extremisten als Ameuroud?
De islam uitleggen, antwoordt hij. ,,Dat kan in de moskee, maar ook op cursussen die organisaties als de mijne daar speciaal voor hebben ontwikkeld.’’ Dan kaatst hij de bal weer terug: ,,De overheid heeft een gevaarlijke leegte laten ontstaan. Tot voor kort waren wij haast nergens vertegenwoordigd. De moslimraad bestond nog niet, moskeeën of organisaties waren er nauwelijks.’’
Het is onder moslims veelgehoorde kritiek. Bekend is het voorbeeld van de moskee van Orléans. Jarenlang wist de burgemeester de bouw ervan te dwarsbomen. Eerst was de minaret te hoog, toen paste het ontwerp niet goed in de omgeving, vervolgens waren er te weinig parkeerplaatsen. De rechter moest er tenslotte aan te pas komen om de bouw mogelijk te maken.
Verontrustender nog is dat zich bij een gebrek aan fatsoenlijke gebedsruimtes een ’garage-islam’, heeft ontwikkeld waar niemand greep op heeft en zich hier en daar Saoedische sponsors aandienen die de strenge wahabitische variant van de islam willen verspreiden. Abdelhak: ,,De afgelopen jaren is veel verbeterd, maar hoe bizar is het dat 5 à 6 miljoen moslims hier in Frankrijk over vijftien echte moskeeën beschikken? Voor de rest moeten ze het doen met gebedsruimtes in voormalige schoolgebouwen of garages, vaak niet groter dan een paar vierkante meter.’’
Is de Franse regering de afgelopen jaren een stuk coöperatiever geworden, op actieve steun hoeven moslims nog altijd niet te rekenen. Hier staat de wet uit 1905, die de verhoudingen tussen kerk en staat regelt, in de weg. Volgens deze wet – ruggengraat van de fameuze laïcité – subsidieert de staat geen enkele cultus.
Maar tegelijk pleit de Franse regering vurig voor een islam à la française, een islam voor en door op Franse bodem levende moslims. Hypocriet, vindt Laurent, een tot de islam bekeerde student internationale betrekkingen die niet met zijn achternaam in de krant wil. ,,De overheid verschuilt zich achter de laïcité en laat het initiatief aan landen in de Golf of in de Maghreb. Praktisch nooit krijgen moslims die hier in Frankrijk iets van de grond proberen te krijgen een kans.’’
Maar ook Bruno Etienne, politicoloog en islamkenner van het Institut d’Etudes Politiques in Aix-en-Provence, beveelt een soepele interpretatie aan van de wet uit 1905, die immers totstandkwam in een tijd dat zich nog nauwelijks moslims op Franse bodem bevonden.
Hier en daar gebeurt dat ook al. Zo stak de gemeente van Montpellier 610000 euro in de verbouwing van een gebedsruimte tot echte moskee. In de kolommen van L’Express werd de pragmatische burgemeester streng toegesproken door Michèle Tribalat, demografe en voormalig lid van de raad voor integratie. ,,Er zijn toch zoveel moslims in Frankrijk? Laat ze dan ze zelf geld inzamelen. De overheid is er om de vrijheid te beschermen.’’
Bij Franse moslimraad is het altijd hommeles
Frankrijk telt de meeste moslims van Europa. Schattingen lopen sterk uiteen, maar de regering houdt het op 5 à 6 miljoen: zo’n 10 procent van de bevolking.
De moslimgemeenschap wordt sinds 2002 vertegenwoordigd door een moslimraad, de zogeheten Conseil français du culte musulman (CFCM). De overheid wilde graag een gesprekspartner die een bijdrage kan leveren aan een Franse islam. De verwachting is dat er met de CFCM bijvoorbeeld afspraken gemaakt kunnen worden over een opleiding van imams. Maar tot nu toe viel de CFCM vooral op door knallende ruzies.
Zo noemden fundamentalistische leden de (liberale) voorzitter Dalil Boubakeur, de rector van de Grote Moskee van Parijs, een marionet van de Algerijnse regering. Feit is dat Boubakeur zijn salalaris als rector uit Algerije ontvangt. Zowel Boubakeur als de fundo-voormannen hebben herhaaldelijk gedreigd er de brui aan te geven.
Bron: Trouw 13/09/05
door Marijn Kruk
Frankrijk is al jaren streng voor moslim-extremisten. Maar om radicalisering voor te zijn zou de republiek tegelijk mee moeten betalen aan de bouw van moskeeën, waarschuwen gelovigen.
Voor de moskee in de Parijse multiculti-wijk Belleville maakt een handjevol gelovigen zich op voor het vrijdaggebed. Hier vlakbij werd onlangs Reda Ameuroud opgepakt, een 35-jarige Algerijn die had opgeroepen tot een heilige oorlog tegen het Westen. Niet veel later zat Ameuroud op het vliegtuig richting geboorteland.
Want wat in Groot-Brittannië nieuw is, is in Frankrijk al jaren beleid: zero tolérance voor haatpredikers.
Na afloop van het gebed verdringen de mannen zich in het theehuis aan de overkant van de straat. Zodra duidelijk wordt dat er een journalist is, verstommen de gesprekken en niet veel later is de zaak leeg. Het ligt allemaal gevoelig en ’en de media vertellen niets dan leugens over ons’, zo had de barman eerder op de middag al gewaarschuwd.
,,Het is niet eens zozeer een kwestie van waarheid of onwaarheid’’, stelt boekhandelaar Eddouk Abdelhak even later in een verderop gelegen restaurantje. Abdelhak (45) is ook voorzitter van een moslimorganisatie in Grigny 2, een beruchte buitenwijk ten noorden van Parijs. ,,Het is de wijze van presenteren die mij kwaad maakt.’’
Abdelhak vaart uit tegen de pers. Bladen als Le Point, L’Express of Marianne komen ’week na week’ met sensationele verhalen over fundamentalisme en terreur waardoor de lezer in ’elke moslim een terrorist zou kunnen zien’. Maar wat doet Abdelhak zelf om te voorkomen dat jonge moslims in handen vallen van extremisten als Ameuroud?
De islam uitleggen, antwoordt hij. ,,Dat kan in de moskee, maar ook op cursussen die organisaties als de mijne daar speciaal voor hebben ontwikkeld.’’ Dan kaatst hij de bal weer terug: ,,De overheid heeft een gevaarlijke leegte laten ontstaan. Tot voor kort waren wij haast nergens vertegenwoordigd. De moslimraad bestond nog niet, moskeeën of organisaties waren er nauwelijks.’’
Het is onder moslims veelgehoorde kritiek. Bekend is het voorbeeld van de moskee van Orléans. Jarenlang wist de burgemeester de bouw ervan te dwarsbomen. Eerst was de minaret te hoog, toen paste het ontwerp niet goed in de omgeving, vervolgens waren er te weinig parkeerplaatsen. De rechter moest er tenslotte aan te pas komen om de bouw mogelijk te maken.
Verontrustender nog is dat zich bij een gebrek aan fatsoenlijke gebedsruimtes een ’garage-islam’, heeft ontwikkeld waar niemand greep op heeft en zich hier en daar Saoedische sponsors aandienen die de strenge wahabitische variant van de islam willen verspreiden. Abdelhak: ,,De afgelopen jaren is veel verbeterd, maar hoe bizar is het dat 5 à 6 miljoen moslims hier in Frankrijk over vijftien echte moskeeën beschikken? Voor de rest moeten ze het doen met gebedsruimtes in voormalige schoolgebouwen of garages, vaak niet groter dan een paar vierkante meter.’’
Is de Franse regering de afgelopen jaren een stuk coöperatiever geworden, op actieve steun hoeven moslims nog altijd niet te rekenen. Hier staat de wet uit 1905, die de verhoudingen tussen kerk en staat regelt, in de weg. Volgens deze wet – ruggengraat van de fameuze laïcité – subsidieert de staat geen enkele cultus.
Maar tegelijk pleit de Franse regering vurig voor een islam à la française, een islam voor en door op Franse bodem levende moslims. Hypocriet, vindt Laurent, een tot de islam bekeerde student internationale betrekkingen die niet met zijn achternaam in de krant wil. ,,De overheid verschuilt zich achter de laïcité en laat het initiatief aan landen in de Golf of in de Maghreb. Praktisch nooit krijgen moslims die hier in Frankrijk iets van de grond proberen te krijgen een kans.’’
Maar ook Bruno Etienne, politicoloog en islamkenner van het Institut d’Etudes Politiques in Aix-en-Provence, beveelt een soepele interpretatie aan van de wet uit 1905, die immers totstandkwam in een tijd dat zich nog nauwelijks moslims op Franse bodem bevonden.
Hier en daar gebeurt dat ook al. Zo stak de gemeente van Montpellier 610000 euro in de verbouwing van een gebedsruimte tot echte moskee. In de kolommen van L’Express werd de pragmatische burgemeester streng toegesproken door Michèle Tribalat, demografe en voormalig lid van de raad voor integratie. ,,Er zijn toch zoveel moslims in Frankrijk? Laat ze dan ze zelf geld inzamelen. De overheid is er om de vrijheid te beschermen.’’
Bij Franse moslimraad is het altijd hommeles
Frankrijk telt de meeste moslims van Europa. Schattingen lopen sterk uiteen, maar de regering houdt het op 5 à 6 miljoen: zo’n 10 procent van de bevolking.
De moslimgemeenschap wordt sinds 2002 vertegenwoordigd door een moslimraad, de zogeheten Conseil français du culte musulman (CFCM). De overheid wilde graag een gesprekspartner die een bijdrage kan leveren aan een Franse islam. De verwachting is dat er met de CFCM bijvoorbeeld afspraken gemaakt kunnen worden over een opleiding van imams. Maar tot nu toe viel de CFCM vooral op door knallende ruzies.
Zo noemden fundamentalistische leden de (liberale) voorzitter Dalil Boubakeur, de rector van de Grote Moskee van Parijs, een marionet van de Algerijnse regering. Feit is dat Boubakeur zijn salalaris als rector uit Algerije ontvangt. Zowel Boubakeur als de fundo-voormannen hebben herhaaldelijk gedreigd er de brui aan te geven.
Bron: Trouw 13/09/05