PDA

Bekijk Volledige Versie : Ook eens positief nieuws uit Rotterdam



observer
14-09-05, 15:52
ROTTERDAM - Handel drijven in een oude stadswijk met allerhande problemen. Menig bedrijf gruwt ervan. Toch zijn er genoeg ondernemers te vinden die wél brood zien in een hotspot, blijkt uit de eerste resultaten van het proefproject economische kansenzones: de aanvragen voor een flinke ondernemerssubsidie stromen binnen.

Foto Jaap Rozema

De afgelopen zes maanden hebben zich ruim honderd ondernemers gemeld, die samen voor meer dan zeven miljoen euro willen investeren.
Zandwolken beheersen het Afrikaanderplein. De plek waar de kleurrijke Afrikaandermarkt al decennia lang zijn kramen opslaat, is verworden tot zandvlakte. Op 1 november moet het nieuwe marktplein klaar zijn. Tot die tijd domineren bouwvakkers en graafmachines het straatbeeld. De marktkooplieden hebben hun kramen tijdelijk opgebouwd op Katendrecht.
Bakker Saïd Abdelouahab blijft er kalm onder. ,,Het kost me klanten, maar het is tijdelijk,'' haalt hij de schouders op. Bovendien weten buurtbewoners zijn bakkerij Nieuw Fes toch wel te vinden. ,,Ik heb deze zaak vorig jaar overgenomen omdat ik iets wilde verkopen dat mensen elke dag nodig hebben.''
Verkocht de vorige eigenaar alleen Marokkaanse broden, Abdelouahab breidde het assortiment uit met Spaanse, Franse en Surinaamse broodjes. Ook verkoopt hij Hollandse broden en slagroomgebak. Het interieur van het hoekpand liet hij evenwel onveranderd: het is van onder tot boven voorzien van fraaie mozaïektegels uit zijn geboorteland Marokko. ,,Mooi hè,'' glundert hij.
De bakker, die nog drie andere filialen bezit, hoefde niet lang na te denken over deelname aan de kansenzones. Hij liep al rond met plannen zijn apparatuur te vernieuwen. Een investering die hij op 80.000 euro schat. ,,Je krijgt vijftig procent subsidie. Als je zo'n kans krijgt, moet je die grijpen,'' vindt hij.
Een stukje verder zit rijwielhandel Alblas, al zestig jaar een begrip in Rotterdam. Eigenaar Aart Alblas, door vrienden en klanten Aad genoemd, heeft nooit overwogen zijn familiebedrijf te verkassen. ,,Begin jaren negentig ging het hier slecht. Iedereen zei me dat ik moest weggaan uit zo'n oude wijk. Maar waarom zou ik? Ik verkoop tienduizend fietsen per jaar.''
Natuurlijk ziet Alblas de verpaupering in sommige delen van de buurt, maar als ondernemer heeft er hij er geen last van. ,,Ik krijg hier gasten binnen die drie scooters van een paar duizend euro komen kopen. Noem dat maar achterstandswijk. Ik merk daar niks van.''
Niettemin besloot hij een aanvraag in te dienen voor een ondernemerssubsidie. Alblas bezit in de Afrikaanderwijk verschillende winkelpanden. ,,Nu het plein wordt aangepakt zou het leuk zijn als ook de panden er omheen worden opgeknapt. Ik wil nieuwe reclameborden ophangen en de gevels reinigen. Bovendien ga ik aan de overkant een tweede zaak beginnen.''
Dat Alblas zijn plannen even vooruit heeft geschoven, komt voort uit frustratie. Voor de reconstructie van het Afrikaanderplein moet het kruispunt voor zijn deur vijf weken dicht. ,,Zonder enig overleg met de winkeliers. Daar komt bij dat straks tijdens marktdagen een hek voor mijn deur komt waardoor niemand er meer doorkomt. Ook dat heb ik nooit geweten.''
De fietsenmaker beseft dat de subsidiegever daar buiten staat. ,,Maar het is natuurlijk wel bezopen dat de ene overheid geld in een gebied pompt, terwijl de andere overheid de boel vervolgens afsluit.'' je hoort altijd over de al dan niet discriminerende 120% regeling maar dit mag ook wel eens gelezen worden