Column van de week
04-10-05, 14:16
Anti-integratiebeleid
Hoed u voor politici die over de burger in het enkelvoud praten. Ze reduceren de bevolking tot | •, een wezen dat met één stem spreekt. Meestal preekt die ene stem dan ook toevallig de boodschap van de politicus in kwestie. Voor dissidente stemmen is geen plaats. Als het volk spreekt, moeten de burgers zwijgen. In een interview met de Volkskrant gaf CDA-fractieleider Maxime Verhagen onlangs een mooie illustratie van deze opmerkelijke visie op democratie. Het gebrek aan vertrouwen in het kabinet wuift hij weg. Volgens hem heeft het kabi-net-Balkenende juist de 'noden van 2002' goed aangevoeld. 'De burger schreeuwde om meer veiligheid, strengere integratie, betere zorg en meer cohesie. Dat zijn de speerpunten van ons beleid.' Wat de betekenis is van deze 'strengere integratie' viel afgelopen week te lezen in de Jaarrapportage Integratie van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). De positie van allochtonen is de afgelopen jaren verslechterd. De armoede is toegenomen. De criminaliteit is onverminderd groot. De leerachterstand wordt kleiner, maar blijft aanzienlijk. Allochtone leerlingen lopen in groep 8 van de basisschool met taal een a twee jaar achter en met rekenen een half jaar. De werkloosheid onder allochtonen is bijna verdubbeld van 9 procent naar 16 procent. De jeugdwerkloosheid onder Turken, Marokkanen, Antillianen en Suri-namers is zelfs 23 procent. De concentratie van allochtonen in de grote steden is toegenomen. Nog altijd halen twee op de drie Marokkanen en Turken hun huwelijkspartner uit het land van herkomst. De afstand tussen autochtonen en allochtonen is gegroeid. Ook in mentaal opzicht. De meerderheid van de autochtonen heeft bezwaren tegen de islam. Maar 30 procent van de autochtonen vindt het niet erg als hun dochter een allochtone partner krijgt. De vooruitgang van de jaren 1995-2001 is volkomen teniet gedaan.
Nu is de economische recessie niet de schuld van het kabinet. Maar het kabinet neemt wel tal van maatregelen die de integratie van allochtonen nog extra belemmeren. Het kabinet heeft het mes gezet in loonkostensubsidies en gesubsidieerde arbeid. Het effect ervan is dat er minder allochtonen aan het werk zijn. Vooral Marokkaanse en Antilliaanse vrouwen worden hierdoor getroffen. Zij maakten veel meer dan autochtone mannen of vrouwen gebruik van Melkertbanen. Toch is werk bij uitstek een middel tot integratie. Dus concludeert het SCP: 'De afname van gesubsidieerd werk treft allochtonen hard.' Minister Maria van der Hoeven (Onderwijs) wil het onderscheid tussen allochtone en autochtone achterstandsleerlingen afschaffen. Dat zou de facto betekenen dat er minder geld komt voor de scholing van allochtone achterstandsleerlingen. Geld gaat van de grote steden naar het platteland. Het SCP constateert echter dat de achterstand van allochtone achterblijvers groter is dan van
tochtone achterblijvers. In de plannen verliezen scholen met veel achterstandsleerlingen een fors deel van hun personeel. Dat betekent grotere klassen en minder begeleiding. Kan iemand mij uitleggen hoe deze verslechtering van het onderwijs aan allochtonen bijdraagt aan hun integratie?
Minister Sybilla Dekker van Volkshuisvesting wil de huren liberaliseren. Haar partijgenoot Neelie Kroes wil zelfs dat woningcorporaties alleen nog woningen verhuren aan de armsten. Beide voorstellen dreigen de segregatie naar inkomen en kleur verder te vergroten. Minister Rita Verdonk blijft maar roepen dat ze het eerste voorbeeld van discriminatie op de arbeidsmarkt nog moet tegenkomen. Ondertussen geeft een kwart van de werkgevers in het midden- en kleinbedrijf toe dat ze alleen een allochtoon in dienst nemen als ze geen autochtoon kunnen krijgen.
Er was een tijd dat integratie synoniem was met emancipatie van allochtonen. Als nieuwkomers goed onderwijs kregen en kansen op de arbeidsmarkt, zou het met de integratie ook wel goed komen. Paul Scheffer verfoeide de lichtzinnigheid waarmee in deze klassieke benadering werd gedacht over culturele verschillen. Inmiddels is de slinger naar de andere kant doorgeslagen. Het debat gaat alleen nog maar over culturele en religieuze verschillen Hoofddoekjes wekken in het onderwijs meer beroering dan de hoge uitval en het gebrek aan stageplaatsen. De religieuze opvatting van moslimjongeren wordt zorgwekkender gevonden dan hun werkloosheid. Het is tijd prioriteit te geven aan wat het belangrijkste is. Integratie begint bij emancipatie. Emancipatie is hard j en taai werk. Maar dat corvee op l het gebied van werk, scholing en huisvesting moet worden gedaan. De 'strenge integratie' van het kabinet is een anti-integratiebeleid. De helpende hand is definitief ingeruild voor het pak slaag.
Bij de 'strengere integratie' van Verhagen hebben migranten dan ook weinig te winnen. Maar het beleid van het kabinet is niet gericht op het vooruithelpen van allochtonen. Het is bedoeld om de onvrede bij De Burger weg te nemen die schreeuwt om een harde aanpak. Naar die burger luisteren Verhagen en het kabinet, zelfs als dat ten koste gaat van de kansen van allochtonen op volwaardige deelname aan de samenleving. De conclusie is pijnlijk. In het enkelvoud van Verhagen is geen plaats voor allochtonen.
Pieter Hilhorst
Copyright: De Volkskrant 4 oktober 2005Anti-integratiebeleid
Hoed u voor politici die over de burger in het enkelvoud praten. Ze reduceren de bevolking tot | •, een wezen dat met één stem spreekt. Meestal preekt die ene stem dan ook toevallig de boodschap van de politicus in kwestie. Voor dissidente stemmen is geen plaats. Als het volk spreekt, moeten de burgers zwijgen. In een interview met de Volkskrant gaf CDA-fractieleider Maxime Verhagen onlangs een mooie illustratie van deze opmerkelijke visie op democratie. Het gebrek aan vertrouwen in het kabinet wuift hij weg. Volgens hem heeft het kabi-net-Balkenende juist de 'noden van 2002' goed aangevoeld. 'De burger schreeuwde om meer veiligheid, strengere integratie, betere zorg en meer cohesie. Dat zijn de speerpunten van ons beleid.' Wat de betekenis is van deze 'strengere integratie' viel afgelopen week te lezen in de Jaarrapportage Integratie van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). De positie van allochtonen is de afgelopen jaren verslechterd. De armoede is toegenomen. De criminaliteit is onverminderd groot. De leerachterstand wordt kleiner, maar blijft aanzienlijk. Allochtone leerlingen lopen in groep 8 van de basisschool met taal een a twee jaar achter en met rekenen een half jaar. De werkloosheid onder allochtonen is bijna verdubbeld van 9 procent naar 16 procent. De jeugdwerkloosheid onder Turken, Marokkanen, Antillianen en Suri-namers is zelfs 23 procent. De concentratie van allochtonen in de grote steden is toegenomen. Nog altijd halen twee op de drie Marokkanen en Turken hun huwelijkspartner uit het land van herkomst. De afstand tussen autochtonen en allochtonen is gegroeid. Ook in mentaal opzicht. De meerderheid van de autochtonen heeft bezwaren tegen de islam. Maar 30 procent van de autochtonen vindt het niet erg als hun dochter een allochtone partner krijgt. De vooruitgang van de jaren 1995-2001 is volkomen teniet gedaan.
Nu is de economische recessie niet de schuld van het kabinet. Maar het kabinet neemt wel tal van maatregelen die de integratie van allochtonen nog extra belemmeren. Het kabinet heeft het mes gezet in loonkostensubsidies en gesubsidieerde arbeid. Het effect ervan is dat er minder allochtonen aan het werk zijn. Vooral Marokkaanse en Antilliaanse vrouwen worden hierdoor getroffen. Zij maakten veel meer dan autochtone mannen of vrouwen gebruik van Melkertbanen. Toch is werk bij uitstek een middel tot integratie. Dus concludeert het SCP: 'De afname van gesubsidieerd werk treft allochtonen hard.' Minister Maria van der Hoeven (Onderwijs) wil het onderscheid tussen allochtone en autochtone achterstandsleerlingen afschaffen. Dat zou de facto betekenen dat er minder geld komt voor de scholing van allochtone achterstandsleerlingen. Geld gaat van de grote steden naar het platteland. Het SCP constateert echter dat de achterstand van allochtone achterblijvers groter is dan van
tochtone achterblijvers. In de plannen verliezen scholen met veel achterstandsleerlingen een fors deel van hun personeel. Dat betekent grotere klassen en minder begeleiding. Kan iemand mij uitleggen hoe deze verslechtering van het onderwijs aan allochtonen bijdraagt aan hun integratie?
Minister Sybilla Dekker van Volkshuisvesting wil de huren liberaliseren. Haar partijgenoot Neelie Kroes wil zelfs dat woningcorporaties alleen nog woningen verhuren aan de armsten. Beide voorstellen dreigen de segregatie naar inkomen en kleur verder te vergroten. Minister Rita Verdonk blijft maar roepen dat ze het eerste voorbeeld van discriminatie op de arbeidsmarkt nog moet tegenkomen. Ondertussen geeft een kwart van de werkgevers in het midden- en kleinbedrijf toe dat ze alleen een allochtoon in dienst nemen als ze geen autochtoon kunnen krijgen.
Er was een tijd dat integratie synoniem was met emancipatie van allochtonen. Als nieuwkomers goed onderwijs kregen en kansen op de arbeidsmarkt, zou het met de integratie ook wel goed komen. Paul Scheffer verfoeide de lichtzinnigheid waarmee in deze klassieke benadering werd gedacht over culturele verschillen. Inmiddels is de slinger naar de andere kant doorgeslagen. Het debat gaat alleen nog maar over culturele en religieuze verschillen Hoofddoekjes wekken in het onderwijs meer beroering dan de hoge uitval en het gebrek aan stageplaatsen. De religieuze opvatting van moslimjongeren wordt zorgwekkender gevonden dan hun werkloosheid. Het is tijd prioriteit te geven aan wat het belangrijkste is. Integratie begint bij emancipatie. Emancipatie is hard j en taai werk. Maar dat corvee op l het gebied van werk, scholing en huisvesting moet worden gedaan. De 'strenge integratie' van het kabinet is een anti-integratiebeleid. De helpende hand is definitief ingeruild voor het pak slaag.
Bij de 'strengere integratie' van Verhagen hebben migranten dan ook weinig te winnen. Maar het beleid van het kabinet is niet gericht op het vooruithelpen van allochtonen. Het is bedoeld om de onvrede bij De Burger weg te nemen die schreeuwt om een harde aanpak. Naar die burger luisteren Verhagen en het kabinet, zelfs als dat ten koste gaat van de kansen van allochtonen op volwaardige deelname aan de samenleving. De conclusie is pijnlijk. In het enkelvoud van Verhagen is geen plaats voor allochtonen.
Pieter Hilhorst
Copyright: De Volkskrant 4 oktober 2005Anti-integratiebeleid