Amenzu
05-10-05, 22:08
http://denieuwesamenleving.nl/
Moussa Aynan
Ik pleit voor het oprichten van een Berberinstituut waar mensen die zich in hun roots willen verdiepen terechtkunnen. Waar Berbers hun rijke geschiedenis kunnen bestuderen, en waar ze trots kunnen zijn op hun duizenden jaren oude cultuur.
August heeft Literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Leiden gestudeerd en is jarenlang actief geweest in de Communistische Partij. Tegenwoordig is hij projectleider aan de Hogeschool van Amsterdam. Naar aanleiding van het artikel in de NRC van 28 juli 2005, waarin August pleit voor het oprichten van een Berberinstituut besloot ik een interview met deze man te houden.
Hoe komt u bij de Berbers?
De laatste jaren ben ik bij de discussie rond het onderwijs in Levende Allochtone Talen betrokken geweest. Het verbaasde me dat veel Berbers les in het Arabisch kregen, terwijl dat helemaal niet hun moedertaal was. Overigens bleken veel ouders erg blij met het Arabische onderricht. Ze gingen ervan uit dat hun kinderen op deze manier in staat werden gesteld om de Koran te lezen en om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Het Arabisch werd en wordt nog steeds als een wereldtaal gezien.
Volgens u wisten de beleidsmakers dondersgoed dat de meeste Berbers het Arabisch niet als moedertaal hebben.
Ja zeker, veel deskundigen hebben ervoor gepleit om de Berbers les te geven in hun eigen taal, het Tamazight. Maar de politiek wilde zich niet mengen in de Marokkaanse taalstrijd. Ze beschouwden de discussie over het Arabisch en Berbers als een binnenlandse aangelegenheid van Marokko, waar zij de vingers niet aan wilden branden.
In uw artikel in de NRC schrijft u dat de Berbers jarenlang onder de politiek van de arabisering hebben geleden. Kunt u daar een voorbeeld van geven?
Sommige liederen werden verboden, het Berbers mocht officieel niet gebruikt worden en heel veel mensen denken nog steeds dat het Berbers geen schrift heeft. Ook werden veel berberactivisten door de overheid in de gaten gehouden en velen zijn ook in de gevangenis beland.
Staat arabisering gelijk aan moslim-extremisme?
Nee, de twee dingen hebben niets met elkaar te maken. Helaas is het wel zo dat het Arabisch door sommige extremisten gebruikt wordt om een bepaalde doctrine op te leggen. Vaak gaat dit gepaard met neerbuigendheid tegenover de lokale talen en gewoonten. Ik heb hier op de hogeschool vaak genoeg meegemaakt dat Marokkaanse studenten beweerden dat het Berbers een dialect van het Arabisch is en dat de Imazighen een onderontwikkeld boerenvolk is. Het neerkijken op de plaatselijke bevolking kun je ook aan de naamgeving zien. Steeds meer Berbers geven hun kinderen Arabische namen in de overtuiging dat dit vromer zou zijn.Wat mij betreft moet de Koran gewoon naar het Berbers vertaald worden, dan weet iedereen waar die heilige teksten over gaan. Ik denk dat dit een veel liberalere islam zal opleveren. Toen in het westen de bijbel in de gewone volkstalen beschikbaar kwam, was dat de aanzet tot de reformatie.
Wat mij opvalt is dat de islamisering van een volk vaak samengaat met de vernietiging van de pre-islamitische cultuur.
Dat is waar. Het is vaak zo dat een volk niet over geschreven documenten beschikt waarin de cultuur staat beschreven. Een goed voorbeeld is Egypte. Dit land heeft een rijke voor-islamitische geschiedenis, terwijl de moslims dit als een heidense periode beschouwen die zo snel mogelijk vergeten dient te worden. In Indonesië gebeurt hetzelfde, je ziet dat de plaatselijke architectuur en klederdracht steeds meer verdrongen worden door een Midden-Oosterse cultuur.
"In uw artikel schrijft u ook dat meer kennis van de Berbergeschiedenis tot zelfbewustere Marokkanen zal leiden.
Als je een identiteit hebt die je terug kunt voeren op bestaande culturen, tradities, liederen, teksten enzovoorts, dan is dat iets heel anders dan wanneer je in een land woont dat jou als een soort tweederangsburger beschouwt, als iemand die afkomstig is uit een achtergesteld gebied dat cultureel niets te bieden heeft. Het geeft een prettig gevoel als je weet waar je vandaan komt. Mijn grootste bezwaar tegen de arabisering is dan ook dat geloof de enige identiteit vormt, en dat is voor een mens betrekkelijk weinig. Daarom pleit ik voor het oprichten van een Berberinstituut waar mensen die zich in hun roots willen verdiepen terechtkunnen. Waar Berbers hun rijke geschiedenis kunnen bestuderen, en waar ze trots kunnen zijn op hun duizenden jaren oude cultuur, die alle grote beschavingen van de Middellandse Zee heeft overleefd. Je kunt niet integreren zonder je eigen achtergrond te kennen.
U vergeet echter dat de Berbers geen staat hebben.
Een jood die bijvoorbeeld in Nederland woont hoeft zich niet met Israël te identificeren. Dus waarom zouden de Berbers zich met een groep landen in Noord-Afrika moeten identificeren die nauwelijks democratie kennen, waar vrouwen als minderwaardig gelden, waar economische stagnatie heerst. Waarom zou je je persoonlijkheid aan een land ophangen die zijn linguïstische identiteit aan de Koran ontleent. Dat is alleen maar contraproductief. Het is veel interessanter om te zeggen "Ik ben een Amazigh en ik kom uit een cultuur die duizenden jaren oud is." Ik vind het juist een kracht dat de Berbers geen staat hebben, ze moeten naar de toekomst kijken. En in deze tijd van globalisering en toenemende mobiliteit van mensen worden staten steeds minder belangrijk.
Door Moussa Aynan
Moussa Aynan
Ik pleit voor het oprichten van een Berberinstituut waar mensen die zich in hun roots willen verdiepen terechtkunnen. Waar Berbers hun rijke geschiedenis kunnen bestuderen, en waar ze trots kunnen zijn op hun duizenden jaren oude cultuur.
August heeft Literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Leiden gestudeerd en is jarenlang actief geweest in de Communistische Partij. Tegenwoordig is hij projectleider aan de Hogeschool van Amsterdam. Naar aanleiding van het artikel in de NRC van 28 juli 2005, waarin August pleit voor het oprichten van een Berberinstituut besloot ik een interview met deze man te houden.
Hoe komt u bij de Berbers?
De laatste jaren ben ik bij de discussie rond het onderwijs in Levende Allochtone Talen betrokken geweest. Het verbaasde me dat veel Berbers les in het Arabisch kregen, terwijl dat helemaal niet hun moedertaal was. Overigens bleken veel ouders erg blij met het Arabische onderricht. Ze gingen ervan uit dat hun kinderen op deze manier in staat werden gesteld om de Koran te lezen en om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Het Arabisch werd en wordt nog steeds als een wereldtaal gezien.
Volgens u wisten de beleidsmakers dondersgoed dat de meeste Berbers het Arabisch niet als moedertaal hebben.
Ja zeker, veel deskundigen hebben ervoor gepleit om de Berbers les te geven in hun eigen taal, het Tamazight. Maar de politiek wilde zich niet mengen in de Marokkaanse taalstrijd. Ze beschouwden de discussie over het Arabisch en Berbers als een binnenlandse aangelegenheid van Marokko, waar zij de vingers niet aan wilden branden.
In uw artikel in de NRC schrijft u dat de Berbers jarenlang onder de politiek van de arabisering hebben geleden. Kunt u daar een voorbeeld van geven?
Sommige liederen werden verboden, het Berbers mocht officieel niet gebruikt worden en heel veel mensen denken nog steeds dat het Berbers geen schrift heeft. Ook werden veel berberactivisten door de overheid in de gaten gehouden en velen zijn ook in de gevangenis beland.
Staat arabisering gelijk aan moslim-extremisme?
Nee, de twee dingen hebben niets met elkaar te maken. Helaas is het wel zo dat het Arabisch door sommige extremisten gebruikt wordt om een bepaalde doctrine op te leggen. Vaak gaat dit gepaard met neerbuigendheid tegenover de lokale talen en gewoonten. Ik heb hier op de hogeschool vaak genoeg meegemaakt dat Marokkaanse studenten beweerden dat het Berbers een dialect van het Arabisch is en dat de Imazighen een onderontwikkeld boerenvolk is. Het neerkijken op de plaatselijke bevolking kun je ook aan de naamgeving zien. Steeds meer Berbers geven hun kinderen Arabische namen in de overtuiging dat dit vromer zou zijn.Wat mij betreft moet de Koran gewoon naar het Berbers vertaald worden, dan weet iedereen waar die heilige teksten over gaan. Ik denk dat dit een veel liberalere islam zal opleveren. Toen in het westen de bijbel in de gewone volkstalen beschikbaar kwam, was dat de aanzet tot de reformatie.
Wat mij opvalt is dat de islamisering van een volk vaak samengaat met de vernietiging van de pre-islamitische cultuur.
Dat is waar. Het is vaak zo dat een volk niet over geschreven documenten beschikt waarin de cultuur staat beschreven. Een goed voorbeeld is Egypte. Dit land heeft een rijke voor-islamitische geschiedenis, terwijl de moslims dit als een heidense periode beschouwen die zo snel mogelijk vergeten dient te worden. In Indonesië gebeurt hetzelfde, je ziet dat de plaatselijke architectuur en klederdracht steeds meer verdrongen worden door een Midden-Oosterse cultuur.
"In uw artikel schrijft u ook dat meer kennis van de Berbergeschiedenis tot zelfbewustere Marokkanen zal leiden.
Als je een identiteit hebt die je terug kunt voeren op bestaande culturen, tradities, liederen, teksten enzovoorts, dan is dat iets heel anders dan wanneer je in een land woont dat jou als een soort tweederangsburger beschouwt, als iemand die afkomstig is uit een achtergesteld gebied dat cultureel niets te bieden heeft. Het geeft een prettig gevoel als je weet waar je vandaan komt. Mijn grootste bezwaar tegen de arabisering is dan ook dat geloof de enige identiteit vormt, en dat is voor een mens betrekkelijk weinig. Daarom pleit ik voor het oprichten van een Berberinstituut waar mensen die zich in hun roots willen verdiepen terechtkunnen. Waar Berbers hun rijke geschiedenis kunnen bestuderen, en waar ze trots kunnen zijn op hun duizenden jaren oude cultuur, die alle grote beschavingen van de Middellandse Zee heeft overleefd. Je kunt niet integreren zonder je eigen achtergrond te kennen.
U vergeet echter dat de Berbers geen staat hebben.
Een jood die bijvoorbeeld in Nederland woont hoeft zich niet met Israël te identificeren. Dus waarom zouden de Berbers zich met een groep landen in Noord-Afrika moeten identificeren die nauwelijks democratie kennen, waar vrouwen als minderwaardig gelden, waar economische stagnatie heerst. Waarom zou je je persoonlijkheid aan een land ophangen die zijn linguïstische identiteit aan de Koran ontleent. Dat is alleen maar contraproductief. Het is veel interessanter om te zeggen "Ik ben een Amazigh en ik kom uit een cultuur die duizenden jaren oud is." Ik vind het juist een kracht dat de Berbers geen staat hebben, ze moeten naar de toekomst kijken. En in deze tijd van globalisering en toenemende mobiliteit van mensen worden staten steeds minder belangrijk.
Door Moussa Aynan