Bekijk Volledige Versie : Zeker acht doden bij aanval op Pakistaanse moskee
Marsipulami
07-10-05, 08:29
Zeker acht doden bij aanval op Pakistaanse moskee
Bij een aanval door gemaskerde mannen op een moskee in Mandi Bahauddin, zo'n honderd kilometer ten zuiden van de Pakistaanse hoofdstad Islamabad, zijn minstens acht doden gevallen en negentien personen gewond geraakt. Dat heeft de Pakistaanse televisiezender Geo TV meegedeeld.
De aanval werd uitgevoerd door zeker drie gewapende mannen. Zij openden het vuur op de gelovigen die waren samengekomen voor het ochtendgebed.
De aanval was volgens de zender gericht tegen de moskee van een sekte, die sinds 1974 officieel verboden is in Pakistan. Ze viel, op een dag na, gelijktijdig met de tweede verjaardag van de dood van de extremistische soennitische leider Azam Tariq. Hij werd nabij Islamabad doodgeschoten op 6 oktober 2003.
Marsipulami
07-10-05, 08:32
Arme Ahmadiyya moslims.
Protests rise against Muslim sect
By Roland Buerk
BBC News, Bogra, northern Bangladesh
The protesters had gathered to hear their neighbours denounced as heretics and infidels.
"Kaffir, kaffir," the mullah shouted into his microphone again and again, looking over the crowd from the makeshift stage set up on the back of a truck. "Infidel, infidel."
And he led the demonstrators in a chant: "Ahmadiyyas are not Muslims."
For four hours, the leaders of the International Khatme Nabuwat Andolon exhorted their followers in the main square of Bangladesh's northern town of Bogra.
The crowd swelled to far more than 5,000, most wearing skull caps.
At times the voices of the speakers cracked with emotion and they sobbed into the microphone.
There were tears among their audience too, and shouts of rage.
Scattered
The target of this passionate hatred was the Ahmadiyya community, sometimes called Ahmadis.
We believe in Allah and we pray for Allah... why do these people come to crush us?
"They don't obey our prophet as the last prophet," shouted one supporter.
"We'll force the government to ban them," added the protester next to him.
Another vowed: "We'll continue our jihad against them, we'll continue our marches."
There are 100,000 members of the Ahmadiyya community in Bangladesh.
They are scattered in pockets in cities, towns and villages up and down the country.
The campaigners of the International Khatme Nabuwat Andolon Bangladesh has organised a series of rallies demanding that the government formally declare that members of the sect are not Muslims.
Pakistan ruling
In Bogra, the protesters had threatened to lay siege to the Ahmadiyya mosque.
For the members of the community in the town it was a day of real fear.
Inside their compound, behind police barricades, they were sitting in their tiny prayer hall.
Just a few dozen pairs of sandals were lined up outside.
In Bogra, as throughout Bangladesh, the Ahmadiyyas are a tiny minority.
They were having a lesson in their religion, sitting on the floor, listening to a teacher.
The sect was founded by Hadhrat Mirza Ghulam, who was born in the town of Qadian in Punjab in 1835.
The Ahmadiyyas believe he was the Imam Mahdi, or the Promised Messiah.
The more orthodox are still waiting for his arrival.
It is a doctrine that has led to their movement being persecuted in some countries.
In Pakistan, legislation was passed in 1974 declaring the Ahmadiyya community non-Muslims after a series of riots.
But until recently they were allowed to worship without interference in traditionally tolerant Bangladesh.
Signboard
"We did not think that we would have to face such a situation because we believe in Allah and we pray for Allah," says Khandker Azmal Haq, the president of Rajshahi Ahmadiyya Muslim Jamaat.
"So in this praying house, why do these people come to crush us?"
Already the government has bowed to some of the protesters' demands.
In January 2004, the home ministry issued a notice announcing that books published by the Ahmadiyya community were outlawed.
A statement said the ban "was imposed in view of objectionable materials in such publications that hurt or might hurt the sentiments of the majority Muslim population of Bangladesh".
Human rights lawyers are challenging the ruling in the courts.
They believe an important principle is at stake.
"There is a tendency to establish a monolithic, mono-religious strain in the political situation in Bangladesh," says Sultana Kamal, a lawyer with the human rights organisation Ain o Salish Kendra.
"We think this is just one of the cases, that there will be very many cases if this is not stopped right now."
In the end the protesters were kept away from the Ahmadiyya mosque in Bogra.
But later in the evening, after they had dispersed, the police replaced the signboard on the building.
It read: "The Qadiani upasanalaya (place of worship) in Bogra town: Muslims, do not be fooled into thinking it is a mosque."
Watching, some members of the Ahmadiyya community burst into tears.
It was a small concession by the local police to the demands of the International Khatme Nabuwat Andolon, but the campaigners want much more.
They have given the government until 23 December to declare the Ahmadiyyas are not Muslims, otherwise, said one speaker in Bogra, there will be blood in the streets.
Intussen wel stiekem de wenende maagd gaan begluren. What's it gonna be?
Geplaatst door mark61
Protests rise against Muslim sect
Another vowed: "We'll continue our jihad against them, we'll continue our marches."
Ze moeten alleen nog leren om dit soort teksten om te zetten in een doctrine.
Marsipulami
07-10-05, 10:18
Vervolgd door moslimbroeders.
Ahmadiyya's verspreid over de hele wereld
Gazet van Antwerpen, 28 juli 1995. Van onze redactrice Leen De Moor.
Noorden laat littekens zien van een messteek en een kogelwond. Zijn broer toont een litteken van een brandwonde op zijn borst. Zahoor werd zeven dagen en nachten door de Pakistaanse politie geslagen en gemarteld om hem te dwingen namen en adressen van geloofsgenoten prijs te geven; Hij werd veroordeeld tot 48 jaar gevangenschap maar kon door smeergeld te betalen ontsnappen. Zijn schoonbroer werd vermoord, zijn oom zwaargewond en diens schoonzoon gestenigd. De enige reden: hun geloof. Zahoor, Bushra en hun zeven kinderen leven nu in België, maar Zahoor is na vier jaar nog steeds bang. Bang om zijn gezicht te laten zien, bang dat iemand hem zal verraden, bang om de telefoon op te nemen, om te horen dat nog een familielid werd vermoord..
Hij spreidt op het tapijt foto’s uit van zijn vermoorde en verminkte familieleden. Een oude man, bijna gestenigd. die in het ziekenhuis met een zware ketting aan zijn bed is vastgemaakt. De vermoorde echtgenoot van zijn kleine zus, een weduwe van zeventien jaar met drie kinderen. “Ze was zwanger van het derde toen haar man werd vermoord.”
De familie van Zahoor —zijn familienaam zegt hij liever niet, hij is al gechanteerd door een landgenoot die hem wil verraden bij de Pakistaanse geheime politie— kon op het nippertje ontsnappen aan een gelijkaardig lot. Ze behoren tot de Ahmadiyya Gemeenschap, een
islamitische beweging die door de orthodoxe islamieten wordt beschouwd als afvallig. De Pakistaanse wet verbiedt de Ahmadiyya’s hun geloof te belijden of te propageren. Als de Ahmadiyya’s de naam van Mohammed uitspreken of neerschrijven, is dat volgens de Pakistaanse wet een misdrijf.
Doodstraf
“In 1974 werd beslist dat Ahmadiyya niet behoorde tot de islam. In 1984 werd een speciaal wetsartikel aangenomen dat drie jaar gevangenisstraf oplegde als we een vers uit de Koran aan de muur durfden hangen. In 1987 werd de straf verhoogd tot tien jaar. In 1991 werd het de doodstraf", zegt Zahoor.
Op 4 augustus van dat jaar begon zijn nachtmerrie. “s Morgens heel vroeg, ik sliep nog, viel de politie. binnen. Tegen mijn zoontje van anderhalf zeiden ze: “Ge zult uw vader nooit meer zien.” Het kind kon nog niet behoorlijk praten, maar is dat dagenlang blijven herhalen. Ze namen alle papieren uit het huis mee. Ook mijn vader, mijn broers en mijn oom werden opgepakt, volgens de agenten omdat we documentatie over Ahmadiyya in huis hadden. Uiteindelijk werden alleen mijn vader en ik vastgehouden. Op het politiekantoor werd ons met aandrang gevraagd namen en adressen van geloofsgenoten te geven. Wij weigerden. Ik werd geslagen, gemarteld, zeven dagen en zeven nachten lang. Na een week werden we terug naar de rechtbank gebracht. Mijn vader werd er veroordeeld tot 52 dagen celstraf, ik zou 48 jaar krijgen.”
Smeergeld
Terug in de gevangenis kreeg Zahoor zijdelings te horen dat er wel wat te regelen zou zijn, mits betaling van wat smeergeld. “Ik gaf 20.000 roepies (ongeveer 13.000 frank). Om 6.45 uur ‘s morgens vroeg ik om naar het toilet te gaan. De bewaker deed de kettingen om mijn polsen half los en zorgde dat het raampje van het toilet openstond. Zo ben ik kunnen ontsnappen.”
Een maand lang leefde Zahoor ondergedoken, bleef nooit langer dan een dag en een nacht op dezelfde plaats. “Ze dreigden mijn gezin op te pakken. Mijn vrouw en mijn zes kinderen verstopten zich een maand en drie dagen in één kamer.”
De situatie was onhoudbaar, vluchten was de enige mogelijkheid. “800.000 roepies (520.000 frank) zou het mij kosten om naar het buitenland te gaan. Op 20 september 1991 vertrokken we vanuit Karachi. Mijn foto hing overal op de luchthaven, maar door het smeergeld konden we via een achterpoortje naar het vliegtuig. We vlogen naar Amsterdam en namen dan de trein naar België, omdat één van mijn zeven broers daar al was.”
In het station Antwerpen-Centraal geloofde hij pas na herhaalde verzekering dat hij in België was. De trein naar Hasselt was dan nog slechts een formaliteit.
Huisvesting
Op het Klein Kasteeltje werden geen problemen gemaakt over zijn aanvraag voor het statuut van politieke vluchtelingen. "De vervolging van Ahmadiyya’s is bekend.
Huisvesting vinden was minder evident. Een kamertje van 4 bij 4 meter voor een man, een zwangere vrouw en zes kinderen. Het OCMW weigerde meer te geven, wilde de familie naar het Klein Kasteeltje sturen.
“De kinderen gingen in Hasselt naar school. In december kwam een lerares in paniek bij ons, omdat ze de familie wilden wegsturen. De huisbaas had zelfs gedreigd met een pistool”, zegt zuster Gerda van de Zustergemeenschap Galilea. “Wij hielpen zoeken naar eten en kleding.”
Zahoor zocht intussen, te voet, naar een betere behuizing. "Kilometers legde hij af per dag, vaak tevergeefs, tot we het niet meer konden aanzien, we zorgden dat ze in een driekamerappartement konden blijven.”
Nu heeft de familie een sociale woning, Zahoor werkt, de kinderen behalen goede resultaten op school. Maar de angst blijft. “Ik durf ‘s morgens vroeg de telefoon niet meer opnemen”, zegt hij. “Ik ben bang dat het weer een telefoontje uit Pakistan is om de dood van een familielid te melden. En een landgenoot heeft gedreigd mij te verraden. De Ahmadiyya's zijn een vreedzame gemeenschap. Wij geloven niet in oorlog. We willen enkel in vrede ons geloof belijden."
Geplaatst door mark61
Protests rise against Muslim sect
By Roland Buerk
BBC News, Bogra, northern Bangladesh
The protesters had gathered to hear their neighbours denounced as heretics and infidels.
"Kaffir, kaffir," the mullah shouted into his microphone again and again, looking over the crowd from the makeshift stage set up on the back of a truck. "Infidel, infidel."
And he led the demonstrators in a chant: "Ahmadiyyas are not Muslims."
For four hours, the leaders of the International Khatme Nabuwat Andolon exhorted their followers in the main square of Bangladesh's northern town of Bogra.
The crowd swelled to far more than 5,000, most wearing skull caps.
At times the voices of the speakers cracked with emotion and they sobbed into the microphone.
There were tears among their audience too, and shouts of rage.
Scattered
The target of this passionate hatred was the Ahmadiyya community, sometimes called Ahmadis.
We believe in Allah and we pray for Allah... why do these people come to crush us?
"They don't obey our prophet as the last prophet," shouted one supporter.
"We'll force the government to ban them," added the protester next to him.
Another vowed: "We'll continue our jihad against them, we'll continue our marches."
There are 100,000 members of the Ahmadiyya community in Bangladesh.
They are scattered in pockets in cities, towns and villages up and down the country.
The campaigners of the International Khatme Nabuwat Andolon Bangladesh has organised a series of rallies demanding that the government formally declare that members of the sect are not Muslims.
Pakistan ruling
In Bogra, the protesters had threatened to lay siege to the Ahmadiyya mosque.
For the members of the community in the town it was a day of real fear.
Inside their compound, behind police barricades, they were sitting in their tiny prayer hall.
Just a few dozen pairs of sandals were lined up outside.
In Bogra, as throughout Bangladesh, the Ahmadiyyas are a tiny minority.
They were having a lesson in their religion, sitting on the floor, listening to a teacher.
The sect was founded by Hadhrat Mirza Ghulam, who was born in the town of Qadian in Punjab in 1835.
The Ahmadiyyas believe he was the Imam Mahdi, or the Promised Messiah.
The more orthodox are still waiting for his arrival.
It is a doctrine that has led to their movement being persecuted in some countries.
In Pakistan, legislation was passed in 1974 declaring the Ahmadiyya community non-Muslims after a series of riots.
But until recently they were allowed to worship without interference in traditionally tolerant Bangladesh.
Signboard
"We did not think that we would have to face such a situation because we believe in Allah and we pray for Allah," says Khandker Azmal Haq, the president of Rajshahi Ahmadiyya Muslim Jamaat.
"So in this praying house, why do these people come to crush us?"
Already the government has bowed to some of the protesters' demands.
In January 2004, the home ministry issued a notice announcing that books published by the Ahmadiyya community were outlawed.
A statement said the ban "was imposed in view of objectionable materials in such publications that hurt or might hurt the sentiments of the majority Muslim population of Bangladesh".
Human rights lawyers are challenging the ruling in the courts.
They believe an important principle is at stake.
"There is a tendency to establish a monolithic, mono-religious strain in the political situation in Bangladesh," says Sultana Kamal, a lawyer with the human rights organisation Ain o Salish Kendra.
"We think this is just one of the cases, that there will be very many cases if this is not stopped right now."
In the end the protesters were kept away from the Ahmadiyya mosque in Bogra.
But later in the evening, after they had dispersed, the police replaced the signboard on the building.
It read: "The Qadiani upasanalaya (place of worship) in Bogra town: Muslims, do not be fooled into thinking it is a mosque."
Watching, some members of the Ahmadiyya community burst into tears.
It was a small concession by the local police to the demands of the International Khatme Nabuwat Andolon, but the campaigners want much more.
They have given the government until 23 December to declare the Ahmadiyyas are not Muslims, otherwise, said one speaker in Bogra, there will be blood in the streets.
Intussen wel stiekem de wenende maagd gaan begluren. What's it gonna be?
Stelletje randdebielen!!
Nee wij zijn de echte Moslims en jullie niet!!!
De halve maan ridders in volle glorie. Waar blijft vrijheid van geloof wat de Islam predikt.
Zum kotsen! :kotsen2: