Marsipulami
11-10-05, 11:59
Een jaar cel voor aannemer die gewonde arbeider achterliet
Uit het archiefAannemer die gewonde Moldaviër dumpte blijft aangehouden
Als hond gedumpt langs de weg
Proces gestart tegen aannemer die illegale bouwvakker liet creperen
DENDERMONDE - De correctionele rechtbank van Dendermonde heeft vanochtend de aannemer uit Opwijk die een zwaargewonde arbeider langs de straat achterliet, veroordeeld tot een jaar effectieve gevangenisstraf en een boete van 2.750 euro.
De arbeider, Basile Caisin (24), een illegale Moldaviër, was op een werf in Anderlecht, waar hij zwartwerk verrichtte, van een vierde verdieping gevallen en had onder meer verschillende rugwervels gebroken. De aannemer verwittigde de hulpdiensten niet, maar legde de zwaargewonde arbeider in zijn bestelwagen en reed ermee naar Aalst. Daar liet hij hem achter in een doodlopende straat. Een fietser vond het slachtoffer er bij toeval. Caisin zal allicht nooit meer kunnen lopen.
Voor zwartwerker Basile Caisin was de zaak echt een geval van leven of dood. Toen de fietsster hem toevallig vond, lag hij in een coma. ,,Tien minuten later en ik was dood geweest. Dat hebben de dokters me verteld'', zegt Caisin. ,,Toch ben ik niet kwaad op mijn baas. Dat zit niet in mijn hart. Ik vind het alleen spijtig dat hij mij zo heeft laten liggen. Ik begrijp nog altijd niet waarom.''
kum
Marsipulami
11-10-05, 12:02
Aannemer die gewonde Moldaviër dumpte blijft aangehouden
DENDERMONDE (belga) - Antonio F.C., de 41-jarige aannemer uit Opwijk die op 6 mei een zwaargewonde Moldavische arbeider dumpte in Aalst, blijft aangehouden. Dat heeft de raadkamer van Dendermonde beslist. Volgens de advocate van F.C. heeft de aannemer een groot schuldgevoel, maar was de arbeider ermee akkoord dat hij achtergelaten zou worden.
De 24-jarige Moldaviër, die illegaal in België verblijft en werkt, raakte op 6 mei zwaargewond toen hij op een werf in Anderlecht een zware val maakte. Hij was met een lift aan het werk aan de gevel op de vierde verdieping van een gebouw. Om een nog onduidelijke reden begaf de lift het, waardoor de Moldaviër 20 meter diep viel, en de lift op zich kreeg. Hij liep daarbij breuken op over het hele lichaam.
,,Mijn cliënt wou zijn werknemer eerst naar het ziekenhuis brengen'', zegt meester Nathalie Buisseret, de advocate van de aannemer. ,,Maar onderweg raakten beiden in paniek en werd er afgesproken dat de man achtergelaten zou worden in Aalst. De aannemer heeft daar nu een enorm schuldgevoel over.''
De Moldaviër werd op 6 mei door een fietsster gevonden. Hij was weggezakt in een zware coma en werd in levensgevaar overgebracht naar het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis van Aalst. Er werd onmiddellijk een onderzoek opgestart, maar dat leverde aanvankelijk niets op. Bij een eerste ondervraging zei het slachtoffer dat hij door een wagen was aangereden, maar dat stemde volgens de artsen niet overeen met zijn verwondingen. Uiteindelijk leidde het onderzoek naar de werf in Anderlecht en het bedrijf van de aannemer, dat in Wilrijk gevestigd is. Daarop werd de werkgever van de man, de 41-jarige Antonio F.C., aangehouden.
De toestand van de Moldavische arbeider is intussen verbeterd. ,,De man wordt nog steeds kunstmatig beademd, maar hij verkeert niet meer in levensgevaar'', zegt meester Buisseret. ,,Dat is een geruststelling. Maar als mijn cliënt op het moment van de feiten zijn hoofd koel had gehouden, was dit alles niet gebeurd. Hij wordt nu vervolgd voor schuldig verzuim, maar ik vermoed dat naar aanleiding van dit incident ook zijn bedrijf en de arbeidssituaties daar onder de loep zullen worden genomen. Maar dat zal een ander onderzoek zijn.''
Marsipulami
11-10-05, 12:04
Als hond gedumpt langs de weg
Moldavische zwartwerker verlamd na werkongeval
Basile Caisin: ,,Mijn baas heeft me in een coma langs de weg gedumpt. Toch haat ik hem niet.''
© BDW
AALST - ,,Neen, ik haat mijn baas niet. Haat zit niet in mijn hart. Maar als ik in een rolstoel moet blijven zitten, dan wil ik liever dood. Dan heeft mijn leven geen zin meer.'' Zwartwerker Basile Caisin (24) uit Moldavië werd na een werkongeval door zijn werkgever zwaargewond en in een coma achtergelaten in een doodlopend straatje in Aalst. Hij heeft zes gebroken ruggenwervels en zal allicht nooit meer kunnen lopen.
AL vier maanden ligt Basile Caisin in het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis in Aalst. Weken lang zweefde hij tussen leven en dood met zes gebroken ruggenwervels en een klaplong. Nu gaat het beter, maar de jongeman beseft dat hij allicht nooit meer zal kunnen stappen. ,,Ik voel mijn onderlichaam en mijn benen niet meer. Als ik niet meer kan stappen, wil ik liever dood zijn.''
Over de dag van het tragische ongeval weet hij niet veel meer. ,,We waren in een appartement in Anderlecht aan het werken als stukadoor. Plots kwam een kabel van de goederenlift los en viel ik van vier verdiepingen hoog naar beneden. Ik herinner me nog dat ik bloed over mijn eigen hoofd heb zien stromen. Daarna ben ik nauwelijks nog bij bewustzijn geweest.''
Aannemer Antonio F.C., de werkgever van de jonge Moldaviër, staat sinds vorige dinsdag in Dendermonde terecht voor schuldig verzuim. De aannemer bracht de bewusteloze Moldaviër niet naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, maar dumpte hem in een afgelegen straatje vlakbij de afrit van de autosnelweg E40 in Aalst. ,,Als een hond langs de weg achtergelaten'', zei de openbare aanklager dinsdag. De politie slaagde erin de aannemer op te sporen. Er hangt hem een jaar cel boven het hoofd. ,,Voor mijn cliënt was het een affaire van leven of dood op financieel vlak'', zei de advocaat van Antonio F.C. dinsdag voor de rechtbank. ,,Een onderzoek naar zwartwerk had het einde van zijn bedrijfje kunnen betekenen. F.C. had de jonge Moldaviër trouwens uit medelijden in dienst genomen.''
Voor zwartwerker Basile Caisin was de zaak echt een geval van leven of dood. Toen een voorbijrijdende fietsster hem toevallig vond in het verlaten straatje, lag hij in een coma. ,,Tien minuten later en ik was dood geweest. Dat hebben de dokters me verteld'', zegt Caisin. ,,Toch ben ik niet kwaad op mijn baas. Dat zit niet in mijn hart. Ik vind het alleen spijtig dat hij mij zo heeft laten liggen. Ik begrijp nog altijd niet waarom.''
Op schadevergoeding moet de jonge Moldaviër niet hopen. Hij is administratief met niets in orde en heeft zich op het proces daarom ook geen burgerlijke partij kunnen stellen.
Caisin kwam vanuit het Moldavische stadje Kazul naar België in de zomer van 2003. Het verhaal dat hij vertelt over zijn reis naar ons land, is onsamenhangend en zit vol tegenstrijdigheden. Hij is duidelijk bang dat elk woord dat hij zegt tegen hem gebruikt zal worden. En hij doet ook alles om zijn Moldavische collega-zwartwerkers te beschermen. ,,Moldavië is het armste land van Europa. Mijn twee broers waren werkloos en ik zat in het leger. Ik was sergeant bij de Special Forces maar het leven daar was slecht. Ze hadden mij laten bijtekenen onder valse voorwendsels. Toen we naar Tsjetsjenië moesten gaan om te gaan vechten, besloot ik te deserteren.''
Langs Oekraïne, Bulgarije, Oostenrijk, Italië en Frankrijk kwam de jonge Moldaviër naar België. ,,Te voet en af en toe met de bus. Ik had in Oostenrijk iemand ontmoet die zei dat het goed was in België. Daarom kwam ik hierheen.''
Caisin vroeg in België politiek asiel en ontmoette, naar eigen zeggen toevallig, een oude legermaat die hem onderdak bood in Sint-Pieters-Leeuw. Via hem gingen ze in het zwart aan het werk bij Antonio F.C. , een aannemer uit Opwijk. ,,We werkten tien uur per dag en verdienden daarvoor 30 euro, dus drie euro per uur. Later kregen we vijf euro per uur. We moesten altijd beschikbaar zijn voor hem, maar vaak was er geen werk en hadden we geen geld.'' De ploeg Moldavische zwartwerkers waar Caisin bij hoorde, werkte ruim een jaar voor de Opwijkse aannemer. Voor de laatste week, de week van het ongeval, werden ze nog altijd niet betaald.
Ondertussen ziet het ernaar uit de Caisin nooit meer de oude zal worden. ,, Ik heb mijn ouders verteld wat er gebeurd is. Mijn moeder huilt de hele tijd en zegt dat ik nooit had moeten weggaan. Ze wil op bezoek komen maar dat kost te veel geld. Drieduizend euro, met visum inbegrepen. Ik weet niet wat er van mij moet worden. De dokters zeggen niets tegen mij, maar het voelt niet goed aan.''
Wat er de komende maanden moet worden van de jonge Moldaviër is onduidelijk. Terug naar Moldavië wil hij niet. ,,Teruggaan kan niet. Ik ben deserteur dus daar word ik allicht in de gevangenis opgesloten. En ik weet niet wat ik in Moldavië in een rolstoel kan gaan uitrichten. Daar is helemaal geen toekomst voor mij.''
Zijn dagen in het ziekenhuis vult de Moldaviër met oefeningen om te revalideren. Volgens de directie van het ASZ moet hij dringend naar een echt revalidatiecentrum maar daar is voorlopig geen plaats.
Mark Eeckhaut