PDA

Bekijk Volledige Versie : ‘Junkie moet onder dwang afkicken’



Bofko
21-10-05, 11:53
NIJMEGEN - Harddrugsverslaafden moeten gedwongen worden af te kicken. De collectieve kosten en het maatschappelijk leed zijn zo hoog dat daarvoor het belang van de persoonlijke vrijheid moet wijken. Dit zegt de Nijmeegse PvdA-burgemeester Guusje ter Horst zaterdag in een interview met de Volkskrant.

Ter Horst: ‘Politie, justitie, gemeenten en de zorg moeten een beleid ontwikkelen om keihard in te grijpen bij mensen die aan het begin staan van een uitzichtloos verslaafd leven met een criminele carrière.’
De voormalige Amsterdamse wethouder Ter Horst heeft nooit begrepen waarom door de overheid bij harddrugsverslaafden pas wordt ingegrepen als er niets meer te redden valt. ‘Pas als ze in de goot liggen, na dertig jaar verslaving. Waarom pakken we mensen niet op die een week verslaafd zijn?’

Volgens de recentste Drugsmonitor telt Nederland 32duizend verslaafden aan heroïne. Iedere junk kost de samenleving vijfhonderdduizend euro per jaar, wat neerkomt op een bedrag van ruim vijftien miljard euro. Dat stelde Peter Vogelzang, de vorige voorziter van de Raad van Hoofdcommissarissen, anderhalf jaar geleden.
Vogelzang ging in zijn berekeningen uit van gemiddeld zes inbraken per dag, de verzekeringsmaatschappijen die moeten uitkeren en het traject dat een junk bewandelt als hij door de politie wordt opgepakt en uiteindelijk gestraft door justitie.

Van Ter Horst mag de gezondheidszorg een beduidend actievere rol spelen in het oplossen van het probleem. ‘De zorg is nogal cliëntgericht. Als de patiënt zegt: ik wil behandeld worden, dan zegt de zorg: welkom.’
Ter Horst zegt in het interview beschikbaar te zijn voor een ministerspost: Binnenlandse Zaken of Verkeer en Waterstaat, maar ‘ik vind eigenlijk alles wel leuk’. Een staatssecretariaat hoeft voor haar niet. ‘Dat is iets voor dertigers.’
Ook spreekt ze haar voorkeur uit voor een coalitie van PvdA, SP en VVD. Een links meerderheidskabinet kan ook.

volkskrant.nl

Prlwytzkofski
21-10-05, 13:27
Geplaatst door Bofko

Volgens de recentste Drugsmonitor telt Nederland 32duizend verslaafden aan heroïne. Iedere junk kost de samenleving vijfhonderdduizend euro per jaar, wat neerkomt op een bedrag van ruim vijftien miljard euro. Dat stelde Peter Vogelzang, de vorige voorziter van de Raad van Hoofdcommissarissen, anderhalf jaar geleden.
Vogelzang ging in zijn berekeningen uit van gemiddeld zes inbraken per dag, de verzekeringsmaatschappijen die moeten uitkeren en het traject dat een junk bewandelt als hij door de politie wordt opgepakt en uiteindelijk gestraft door justitie.




Maak er een receptplichtig medicijn van, met een kostendekkende prijs.
Dan heb je 15 miljard over om iets verstandigs te ondernemen.

wytze
21-10-05, 13:30
komen er ook verplichte afkickprogramma's voor
fast food junkies? :roker:

~Panthera~
21-10-05, 13:39
Geplaatst door wytze
komen er ook verplichte afkickprogramma's voor
fast food junkies? :roker:



Yep, in The Mac Donalds HideAway. :roker:

wytze
21-10-05, 13:44
Geplaatst door ~Panthera~
Yep, in The Mac Donalds HideAway. :roker:



dat klink als een soort van fast food methadon bus. :roker:

~Panthera~
21-10-05, 14:17
Geplaatst door wytze
dat klink als een soort van fast food methadon bus. :roker:

Nieuw afkickcentrum. :roker:

Juliette
21-10-05, 14:31
Geplaatst door ~Panthera~
Nieuw afkickcentrum. :roker:

Naam van het programma: Afkick Mac :roker:

MaRiaH
21-10-05, 15:18
Geplaatst door Bofko
de Nijmeegse PvdA-burgemeester Guusje ter Horst

ze lonkt naar de landelijke politiek.. ::zwaai:

~Panthera~
21-10-05, 15:56
Geplaatst door Juliette
Naam van het programma: Afkick Mac :roker:

:hihi: cold chicken afkicken.

Bofko
21-10-05, 16:55
Geplaatst door MaRiaH
ze lonkt naar de landelijke politiek.. ::zwaai:

Allemaal in het spoor van onze grote roerganger-burgemeester Gert Leers. :boogie:

barfly
21-10-05, 21:14
Drugs gewoon legaliseren. Zolang een gore drug als alcohol wél legaal is kan je de discussie over drugs wel afschaffen.

barfly
21-10-05, 21:33
Geplaatst door MuMu
Yep en sigaretten incluis..
Wordt er toch over andere verslavingen gediscussieerd, dan is dat gewoon hypocriet zolang sigaretten en alcohol (notabene de twee meest verslavende drugs) gewoon legaal worden verkocht.

Precies, om van nicotine af te komen schijnt net zo erg te zijn als heroine spuiten. Laten we 't vooral niet hebben over alcohol en hoeveel dat kost voor de maatschappij.

sjaen
22-10-05, 02:46
Verslaving / Hunkerhersenen
door Martin van der Laan
2004-04-29

Geef ze methadon, maar liever nog een pil tegen de zucht naar heroïne, adviseerden
verslavingsonderzoekers deze week. Met reden: de verslaving zit diep in het brein
gekerfd, is de baas van alle verlangens geworden. Al willen we maar niet accepteren dat
ze ook de baas is over de verslaafde.
Hoe opdringerig kan het geheugen zijn: een veteraan meende in de schaduw van een
wastafel de geschutskoepel van zijn tank te herkennen. Zo diep zaten de sporen, dat
een futiele hint weer de deur naar het oorlogstafereel opende, een hinderlaag van de
Vietcong.
Meer dan één op de tien van zijn collega's keerde huiswaarts met ander venijn in het
hoofd, dat hun brein even dwingend stuurde: een heroïneverslaving. Dat heette een zelf
verkozen kwaal te zijn, een zonde die hun oorlogspensioen in gevaar bracht. Terwijl ook
het geheugen van die verslaafden door de spanning, en met de heroïne voor het grijpen,
blijvend was verkneed.
Wie daaraan twijfelt en klaarstaat met zijn morele oordeel moet het artikel opslaan uit
Nature neuroscience (in het meinummer), over ratten die één keer een paar uur aan de
cocaïne zijn geweest. Een jaar na dat eenmalige genot hebben ze nog altijd, net als de
Vietnamveteraan, genoeg aan een minuscule hint om weer op zoek te gaan naar coke.
Eén keer geproefd, definitief gevangen. Na meer dan een half rattenleven dringen de
associaties met het spul zich nog altijd op, ook al hebben ze de cocaïne nooit meer
mogen smaken.
Wie nog niet is overtuigd, reist door naar Ton Schoffelmeer, hoogleraar farmacologie
aan de VU. Hij spoot ratten in met amfetamine of heroïne en stelde vast dat hun
hersenen na dat ene shot blijvend waren veranderd. Natuurlijk werpen we tegen dat
mensen geen ratten zijn: ,,Ik begrijp het, anders dan bij een rat beschikt ons brein over
een dikke hersenschors waarmee we plannen, beslissen en impulsen onderdrukken. Kijk
eens om je heen in de wereld, ik ben niet erg onder de indruk van onze hersenschors.''
Moet je uit de rattenproef concluderen dat die beesten na één lijntje coke verslaafd zijn?
Schoffelmeer betwijfelt het. ,,Niet verslaafd, maar hun hersenen zijn overgevoelig
geworden voor dat spul. Allerlei prikkels die ze met die overweldigende ervaring hebben
geassocieerd, zijn een jaar later nog in staat om de herinnering aan de coke op te
roepen. En dan gaan ze er weer naar op zoek.''
De overgevoeligheid -sensitisatie, zegt de farmacoloog- ligt blijvend gestold in het
rattenbrein. In geheugengebieden, en in de kernen die zijn emotie en gedrag sturen. Op
zoete melk zijn die beesten ook verzot, maar de prikkels die aan dat lekkere sapje
herinneren, glijden in een paar maanden weg uit het geheugen, de conditonering dooft
uit. Nee, dan cocaïne: ,,Dat heeft ie nog nooit gehad, hij krijgt me een opdonder. En dat
víndt ie toch prettig.''
Schoffelmeer zag hoe één injectie met een verslavende stof de hersenen boetseren:
,,Neuronen worden overactief en maken meer en ook andere contacten. Geef ze er een
kleine herinnering aan, een lampje of geluid dat aan het eerste gebruik voorafging, of
geef ze een beetje van het spul zelf, en die overgevoelige hersengebieden staan weer
op tilt.''
Dat is herinnering, nog geen verslaving. Maar bij een beperkt percentage van de ratten,
én mensen, is het brein er wel naar op weg. Hoe en waarom ontwikkelt zich dan bij 15
procent van de proevers die dwangmatige hunkering naar drank, drug en sigaret, die de
zorg om alle andere belangrijke zaken -van eten tot seks- overschaduwt?
Wat vinden de hersenen er toch zo lekker en opwindend aan? Scientific American
schetste in maart de moleculaire basis van 'Het verslaafde brein', maar nog wel met
grove biochemische pennenstreken. Drugs stoken om te beginnen de dopamine-kachel
op in ons brein, in neuraal jargon het beloningssysteem genoemd. Omdat de
boodschapperstof dopamine een zalig gevoel, een soort onberedeneerde heerlijkheid in
het hoofd teweegbrengt.
Bij zoogdieren onderhoudt het systeem nauwe contacten met andere hersengebieden,
met het geheugen en met stukjes brein die de ervaringen kleuren. Er blijft iets hangen
van het genot. Maar helaas, dopamine wekt spoedig de aanmaak op van een eiwit
(CREB) dat het lekkere gevoel enigszins tempert. Al gauw een tweede, een derde
biertje nodig. Tolerantie is het gevolg.
En dan dreigt de verslaving: met het aanhoudende spuiten of drinken verliest het eiwit
CREB zijn invloed, de tolerantie ebt wat weg. In plaats daarvan dringt zich een ander
eiwit (delta FosB) op dat erg stabiel blijkt. En dat bij dieren welig tiert als ze zich te
buiten gaan aan genoeglijke zaken. Aan suiker, of aan het eindeloos rennen in de
tredmolen. En dan gebeurt het in het kopje van muis en rat: sommige neuronen
beginnen als een razende te spruiten en nieuwe contacten te zoeken. Ze staan blijvend
op scherp. Een andere boodschapper in het brein (glutamaat) zorgt voor permanente
verankering van de genotservaringen in het geheugen, waardoor de overgevoeligheid

sjaen
22-10-05, 02:49
zich ten slotte uit in een obsessief verlangen naar drank of drug. Zo wordt op den duur
bij een kleine groep gebruikers de bovenkamer bewoond door hunkerhersenen, in dienst
van drank of drug, waar alle andere gedrag voor wijkt.
Laten we zeggen dat het zo ongeveer zit. Chemisch kunnen we dan alle begrip hebben
voor de verslaafde. Zouden we clementie moeten opbrengen. ,,En de verslaafde meer
als patiënt moeten beschouwen'', hamert Schoffelmeer strijdbaar in tegen alle
vermanende vingers. ,,Als het hunkeren zo in het brein zit gegroefd, hoe moeten we het
dan terugdraaien, echt genezen?''
Schoffelmeer blijft geloven in medicijnen die het knagende verlangen kunnen dempen.
Zoals naltrexon, dat in een studie van vijf verslavingsinstellingen naar de behandeling
van heroïneverslaving een betere beurt maakte dan het geven van methadon. Dat bleek
uit onderzoek onder 272 verslaafden, dinsdag op de universiteit van Nijmegen
gepresenteerd.
Kies voor de anti-hunkerpil. ,,Eerst moeten we bereid zijn om mensen langs deze weg te
behandelen. Die bereidwilligheid wordt niet groter in een samenleving die de mond vol
heeft over normen en waarden, waarin het argument van eigen schuld, dikke bult
overheerst. Waarin rokers naar de rookpaal, of een rookkeet buiten de deur worden
verwezen. Weg jij, paria!''
Het begrip is er, maar van korte duur, merkt de farmacoloog. Dan wint de
verontwaardiging het weer, om de overlast en het gebrek aan zelfcontrole. Dat oordeel
kent Wim van den Brink, hoogleraar verslavingszorg in het Psychiatrisch centrum van
het AMC in Amsterdam, soms van zichzelf, als 's nachts de telefoon gaat: ,,Problemen
met een verslaafde in een cel. Dan hoor ik mezelf ook wel eens, heel menselijk, 'die
klotejunk' denken.''
,,Maar de rationaliteit dringt door, zelfs in de VS waar men nog de war on drugs predikt.
Ook daar hoor je de directeur van het nationaal instituut voor drugsmisbruik zeggen dat
verslaving een hersenziekte is. Ach ja, we moeten accepteren dat we lustgedreven
organismen zijn. Dat we er de neurale machinerie voor hebben om verslaafd te raken,
dat ons brein er eigenlijk voor klaarligt.''
Die verlichte houding blijkt iedere keer weer broos. Het wil maar niet wennen dat ,,bij
ons op het dierlijke brein maar een beetje bovenbouw zit'', ervaart Van den Brink. Zo'n
relativering van de eigen wilskracht verdragen we niet: ,,Dan eisen we toch weer dat álle
verslaafden schoon worden. En beginnen we te jeremiëren als een strak uitgevoerd,
rationeel experiment 'helaas' laat zien dat het zinnig is om verslaafden heroïne voor te
schrijven. 'Ik heb toch mijn twijfels', hoor je dan.''
Want hoe kun je verslaving zo vergoelijken, en voorbijgaan aan de eigen schuld? Een
hersenziekte? Kooppie, voor slap gedrag. ,,Aan het begin van elke verslaving staat
immers dat moment van 'zelf gekozen'. Dat het hunkeren een autonoom proces is
geworden, dat het in je hersens zit... Nee, zelf begonnen! We zijn vanaf de geboorte
afhankelijk van insuline, en geven het aan mensen met diabetes. Nee, meneer Van den
Brink, die vergelijking mag u niet maken. Ziekte overkomt je, heroïneverslaving niet. En
mensen met ouderdomsdiabetes die zich hebben volgevreten? Hoeveel vrije wil zit er in
verstokte rokers die oordelen over andere drugsverslaafden en zelf niet kunnen
stoppen?''
Zo begint verslaving naar een biochemisch lot te klinken, in behoorlijke mate
voorgeprogrammeerd door onze genen. ,,Het zit in de familie. Minder dan schizofrenie
dat een heel sterke genetische lading, van 70 tot 80 procent, heeft. Maar meer dan
depressie en lichamelijke aandoeningen zoals hoge bloeddruk en suikerziekte.''
Valt er nog iets tégen verslaving te willen, als je brein er nu eenmaal naar staat?
Schoffelmeer heeft geen hoge dunk van onze cortex, de 'beslissingsschors' die boven
op het inferieure dierenbrein ligt. Doen we er zo weinig mee? Van den Brink: ,,Juist
veel, ga maar eens in het Stedelijk Museum kijken. Maar niet veel meer als de controle
verloren gaat.''
Door nicotine, heroïne, cocaïne én fruitautomaten: ,,Gokkers lijken op dezelfde wijze
vast te zitten in hun gedrag. Zij hebben in hun impulsiviteit en gevoeligheid voor
beloning veel van een alcoholist. We proberen nu met fMRI-scans te ontdekken wat er
in hun hoofd gebeurt. Ik verwacht dat je het zult zien in hun hersenen: veranderingen in
beloningsgebieden en in het geheugen. De bouwers van de eenarmige bandiet weten
het; bij winst zegt het apparaat niet rustig 'U hebt wat gewonnen', maar laat het weten
met allerlei herrie en getoeter: 'Rinkeldekink, bliep-bliep'. Zo conditioneer je ratten ook.''
Zo rat zo mens? Moeten we bij verslaving maar berusten in het 'verloren brein'? Nee, we
moeten erkennen dat wat ons bezielt, inspireert, en soms knecht, een chemische basis
heeft. Van het verlangen naar seks tot bezetenheid van fuga's van Bach: ,,Op een
antroposofencongres pleitte de spreker voor mij voor een drugsvrije maatschappij: terug
naar de herbale, de kruidenwereld, met veel hout. Ik biechtte daarna op dat ik zojuist
een enorme partij drugs had genomen, endorfines en dopamines, door naar een
tentoonstelling van de schilder Marc Rothko te gaan. Daar kan ik ontroerd en
geëmotioneerd van raken. Kijk maar in mijn hersenen.''
In chemische zin mogen we Rothko dus ook een beetje een verslaving noemen. En
misschien geldt het eveneens voor de gedrevenheid van Schoffelmeer om mensen te
laten inzien dat drugs je hersens blijvend verbouwen, in de hoop dat hij op termijn die
enorme zucht naar drank of drug met een medicijn kan indammen. Als het mag: want de
mens blijft geloven in zelf verkozen soberheid en maat, als deugden die boven de
chemie van het brein uittorenen.
En blijft daarom geloven in strafbehandeling: van medicijnen die je ziekmaken als je
gebruikt, tot exposure-therapieën, waarbij verslaafden zich met de fles in de hand
trachten te vermannen. Afleren zul je! ,,Verslaving is immers aangeleerd, denkt men.
Dus is de remedie 'Flink zijn'. Misschien kun je je oefenen om sommige prikkels op den
duur te weerstaan'', erkent Schoffelmeer. ,,Zelfs de kroeg, als je er maar vaak genoeg
komt en niks neemt. Maar daarna kom je buiten, je ziet een fles of iemand een slok nemen, en dan... Nee, voor een prikkelvrije omgeving moet je naar Antarctica
verhuizen.''
Maar met alleen medicijnen zul je verslaving ook nooit de baas kunnen, verwacht Van
den Brink. ,,Pilletje erin, of de drug zelf, en het leven is weer klaar? Nee! Ik hoor nogal
eens na een experiment met heroïne of een medicijn: 'En, hoeveel van de deelnemers
zijn er alweer aan het werk?' Je hebt het over mensen die al vijftien jaar verslaafd zijn,
alles hebben verloren en totaal zijn gemarginaliseerd. Je zult veel moeten praten, naast die pil. Maar repressieve maatregelen, de roep om drooglegging of verplicht afkicken
van alle verslaafden: dat is vragen om de herrijzenis van Bonny en Clyde.''

Joesoef
22-10-05, 09:17
Geplaatst door Bofko
NIJMEGEN - Harddrugsverslaafden moeten gedwongen worden af te kicken. De collectieve kosten en het maatschappelijk leed zijn zo hoog dat daarvoor het belang van de persoonlijke vrijheid moet wijken. Dit zegt de Nijmeegse PvdA-burgemeester Guusje ter Horst zaterdag in een interview met de Volkskrant.



Ben ik mee eens. Oppakken en verplicht afkicken.

mark61
22-10-05, 13:03
Geplaatst door Joesoef
Ben ik mee eens. Oppakken en verplicht afkicken.

Das de kunst niet. Maar dan, daarna?

sjaen
22-10-05, 13:09
Geplaatst door mark61
Das de kunst niet. Maar dan, daarna?

dan begint de wedstrijd pas!

mark61
22-10-05, 13:17
Geplaatst door sjaen
dan begint de wedstrijd pas!

Yep. Die meestal verloren wordt.

Joesoef
22-10-05, 13:45
Geplaatst door mark61
Yep. Die meestal verloren wordt.


Oke, dan doen we maar niets met ze en laten we ze gewoon lekker langzaam zichzelf vernietigen.


Flauwekul dan niets doen, er zijn zar reintergratieprogramma's voor exverslaafden. Echte probleem, de meeste vallen voor het re-intergreren al uit de boot. Daarom pavlov, net zolang doorgaan tot het wel lukt.

sjaen
22-10-05, 13:50
Geplaatst door Joesoef
Ben ik mee eens. Oppakken en verplicht afkicken.

Verslaving is een hersenziekte. Deze mensen horen in een kliniek thuis en niet in de gevangenis!

edit:
http://www.vumc.nl/communicatie/nieuws/tracer/index.html?../tracer414/verslaving.html~hoofd

Joesoef
22-10-05, 14:06
Geplaatst door sjaen
Verslaving is een hersenziekte. Deze mensen horen in een kliniek thuis en niet in de gevangenis!

edit:
http://www.vumc.nl/communicatie/nieuws/tracer/index.html?../tracer414/verslaving.html~hoofd


Und? Bij oppakken en afkicken hoort een programma, compleet met medische-, sociale-, en geestelijkezorg.

sjaen
22-10-05, 14:12
Geplaatst door Joesoef
Und? Bij oppakken en afkicken hoort een programma, compleet met medische-, sociale-, en geestelijkezorg.

zo zou het moeten gaan idd.

i.p.v. zo:
Veelplegers / Fietsendiefstal? Twee jaar vast
door Dorien Pels
Een van de torens van de Amsterdamse Bijlmerbajes zit vol met veelplegers. Ze zijn het uitschot van de stad, verslaafd en ziek. Justitie dwingt ze in twee jaar tijd hun leven te beteren.
De telefoon gaat in de kamer van gevangenisdirecteur Paul Guldenaar. Het gaat over Ad. Hij zit ’op het dak’, zoals de isoleercellen in de nok van de Bijlmerbajes genoemd worden en bonkt met zijn hoofd en vuisten tegen de muur. Hij eist een gesprek met de directeur. Ad heeft een week geleden geprobeerd zijn polsen door te snijden.

Guldenaar zegt dat de psychiater moet komen om naar Ad te kijken. „Ik wil niet dat dit in het weekend escaleert.” Als de directeur boven komt, is een van de medewerkers bezig het plastic beddengoed van Ad schoon te maken. Hij heeft er uit protest op geplast. Ad staat in de deuropening van de isoleer in een ’scheurpyjama’: een blauw hemd tot iets boven zijn knokige knieën, dat kapotgaat als je eraan trekt. Dit om te voorkomen dat Ad zich ermee probeert op te hangen. Net uit zijn zicht staat een potige bewaker. Als Ad een gevaar voor zichzelf blijft, kan hij worden gedwongen kalmerende medicijnen te nemen.

De directeur gaat voor hem staan. Hij moet een beetje naar boven kijken om de verslaafde veelpleger recht aan te kijken. Ad is lang, mager met een spits gezicht en heeft blond haar. Al snel blijkt dat hij helemaal niet wil praten, hij wil maar één ding: terug naar zijn afdeling.

„Laat je niet gek maken”, zegt Guldenaar. „Ik ben niet gek.” „Ik zeg niet dat je gek bent, ik zeg dat je je flink moet houden. Een flinke vent weet ook wanneer hij rustig moet blijven.”

„Ik wil naar beneden.” „We nemen pas een beslissing over wanneer je naar beneden mag als de psychiater je gezien heeft.”

„De regels zijn wel strenger, hè?”, zegt Ad. „Ja, dat klopt, Ad. Dit is een nieuwe regeling.”

Als Guldenaar beneden in de gang de psychiater tegen het lijf loopt blijkt dat Ad geen geluk heeft. De psychiater heeft zijn oordeel al klaar voor hij Ad gezien heeft: hij moet zijn pillen nemen en hij mag als hij zich het weekend koest houdt maandag weer naar beneden.

Ad is het prototype veelpleger. Hij is al jaren aan de drugs en heeft talloze fietsendiefstallen, inbraken en onbetaalde boetes op zijn naam staan. Hij ging jaren gevangenis in, gevangenis uit. De politie pakte Ad op toen in 2001 de mogelijkheid kwam om verslaafden twee jaar vast te zetten op basis van de maatregel Strafrechtelijke Opvang Verslaafden (SOV). In de Bijlmerbajes kickte hij af, kreeg woonruimte en een gesubsidieerde baan.

Toen hij weer vrij was, ging Ad de fout weer in. Eerst raakte hij verslaafd aan chatten. Dat probleem leek opgelost doordat hij op internet een meisje ontmoette. Zij nodigde hem uit om Kerstmis bij haar in Breda te vieren. Ad ging, maar trok het niet, zoveel intimiteit. Eerste kerstdag was hij alweer terug in Amsterdam.

Vervolgens kreeg hij een relatie met zijn buurvrouw tot haar ex-man opdook. Hij ging weer gebruiken. Toen de politie hem betrapte op een inbraak, werd hij weer voor twee jaar vastgezet. Dit keer kreeg Ad de maatregel Inrichting Stelselmatige Daders door de rechter opgelegd.

ISD is vorig jaar in de plaats gekomen van de SOV. Die regeling was alleen bedoeld voor drugsverslaafden.

Nu komen ook veelplegers met een psychiatrische stoornis of een alcoholverslaving in aanmerking. Het maakt de bevolking van De Schans, zoals de afdeling heet, een mogelijk nog hopelozere groep.

,,Mensen met adhd zijn agressief en ontzettend druk. De mensen met psychiatrische problemen zijn zombies. Ze zitten teruggetrokken in hun cel. Of zijn angstig omdat er ’beestjes’ in hun cel zitten. Eén man zit nu naast Ad in een cel op het dak omdat hij gek wordt van de stemmen in zijn hoofd en ’s nachts schreeuwt”, zegt Guldenaar. De isoleercellen zitten eigenlijk altijd vol.

De afdeling veelplegers bestaat uit verschillende groepen, elk op een eigen etage van de veelplegerstoren. Iedereen begint met een sober regime, maar kan met gemotiveerd gedrag meer vrijheid ’verdienen’. Er zijn er altijd een paar die niet meewerken, die zitten twee jaar grotendeels in hun cel.

Op de afdeling waar veelplegers binnenkomen, krijgen ze medicijnen en methadon om af te kicken. Een deel van hun tijd mogen ze in een gemeenschappelijke ruimte doorbrengen. Ook wordt er een plan voor de bewoners gemaakt.

Wie psychiatrische problemen heeft gaat naar de zorgafdeling, waar de bewoners veel tijd in de creatieve ruimte doorbrengen. Daar staan fantastische kleifiguren en vazen in grimmige vormen. Deze groep schoffelt ook de binnenplaats en pakt borstels en andere drogisterij-artikelen in plastic zakjes bij wijze van arbeidstherapie. ’s Avonds is er een verplicht groepsgesprek.

De meeste veelplegers kennen elkaar al van de straat. Hoofd van de afdeling zorg, Anja Wiemeersch: ,,Het is een klein wereldje, het drugswereldje. Dat maakt het lastig: de machtsverhoudingen zie je hier terug. Voor sommige jongens is de sociale druk heel groot. Die draaien door en belanden in de isoleer.”

De meesten zwierven rond in de stad, voor ze vast kwamen te zitten. Ze moeten wennen aan het dag- en nachtritme, aan tandenpoetsen, aan eten met mes en vork. Ze hebben nog de stramme manier van lopen van verslaafden, met het hoofd gebogen. Bijna allemaal zijn ze ziek: hepatitis, hiv, leverfalen.

,,Het eten is niet te vreten.” Een kleine, Indisch ogende man schuifelt mopperend heen en weer met zijn maaltijd in plastic magnetronverpakking, die hij zo in zijn cel moet opeten. ,,Ja jij gaat lekker thuis aan de moksi, zeker”, zegt hij tegen de groepsbegeleider. ,,Klagen doe je maar bij de rechter, hoor. Ik kan er niks aan doen dat je hier zit”, antwoordt die lachend.

,,In het begin zijn onze bewoners vaak heel boos. De klachtencommissie heeft er de handen vol aan. ’Zit ik twee jaar vast voor het stelen van een fiets!’ Ze vergeten dat ze de maatschappij vaak al jaren tot last zijn”, zegt Guldenaar. Voor het personeel van De Schans is het er niet makkelijker op geworden. Een kwart van de medewerkers komt uit de zorg, driekwart is omgeschoold bewaker. Wiemeersch: ,,Ze zijn vaak heel manipulatief. Ik heb al veel met psychiatrische patiënten gewerkt, maar hier is het toch weer heel anders. Kleine kinderen bijna: als ze iets niet mogen, gaan ze het aan een ander vragen.”

Een man spreekt haar aan op de trap. Zijn telefoonkaart is op en hij weet zeker dat hij nog een halfuur beltegoed had. ,,Blijven ademhalen”, zegt Wiemeersch tegen de man, bij wie de zweetdruppels op het voorhoofd staan uit stress over de kaart. ,,We zoeken het uit”, probeert ze hem gerust te stellen.

Volgens tellingen van de politie zijn onder de ongeveer 900 Amsterdamse veelplegers 125 vrouwen. Twee van hen hebben de ISD-maatregel opgelegd gekregen, maar zitten elders het land in een inrichting voor vrouwen. ,,Ze zijn nog zieliger dan de mannen”, zegt Guldenaar.

,,De veelplegers worden beschouwd als uitschot. Het zijn mensen die nooit in staat zijn geweest om goede keuzes te maken. Ze doen maar wat en worden steeds gekker. Maar de maatschappij neemt alleen maatregelen als we last van ze hebben, als ze crimineel zijn.”

Voor een deel zijn deze mensen het product van het beleid om psychiatrische patiënten zoveel mogelijk zelfstandig te laten wonen. Twintig jaar geleden werden mensen veel eerder opgesloten in (psychiatrische) inrichtingen. De keerzijde is dat ze vaker op straat of in een sociaal pension terechtkomen.

Voor de Amsterdammers zijn het lastposten, maar Guldenaar ziet ook het verdriet. Onlangs kwam er een zeventigjarige vrouw binnen, de moeder van een van de veelplegers, die garantie moest geven voor zijn verlof. ,,Die man zag mij kijken. ’Toch eigenlijk erg dat ik dit mijn oude moedertje aan moet doen’, concludeerde hij toen zelf ook.”

Hoe enthousiaster de veelpleger meewerkt, des te eerder stroomt hij door naar de open afdeling. Daar zien de bewoners er al veel verzorgder uit: fris geschoren staat een groepje te biljarten. Deze veelplegers werken buiten of doen een cursus. Maar als ze de fout ingaan, worden ze onmiddellijk opgesloten. Voor de meesten is het moeilijk zich na twee jaar staande te houden. Soms redden ze het met begeleid wonen en een gesubsidieerde baan. Maar het blijft een dunne lijn waarop deze mensen balanceren, na zoveel jaar verslaving en criminaliteit, weet Guldenaar.

Misschien wel de meest enthousiaste bewoner is George. Ondanks dat hij pas drie maanden geleden veroordeeld is, mag hij al naar buiten om te werken. George maakt schoon op crèches, maar moet zich ’s avonds weer melden bij de Bijlmerbajes. Het liefst zou hij jongerenwerker worden.

In zijn cel slokt een grote synthesizer alle ruimte op. George heeft als kind nog meegedaan aan ’Kinderen voor Kinderen’. ,,Plaat vijf, ’Als ik de baas zou zijn van het journaal’”, zegt de 34-jarige trots. Aan het prikbord hangen zijn kwijtgescholden boetes en zijn certificaat agressiebeheersing.

,,Ik ben al een keer in een kliniek geweest, maar had een terugval in de criminaliteit. Het is ook zo moeilijk: toen ik uit de kliniek kwam was ik clean en vol goede moed, maar ik had geen werk en geen huis.” George verloor zijn eveneens verslaafde moeder op jonge leeftijd, zegt hij. ,,Ik kreeg het stelen met de paplepel ingegoten.” Hij is blij met de ISD-maatregel en pakt hulp met beide handen aan. Tijdens een therapiesessie heeft hij opgeschreven: ,,Van binnen zit het goed met George; nu moet hij nog een manier vinden om dat eruit te laten komen.”

De maatregel ’Instelling Stelselmatige Daders’

Alle naar schatting 900 Amsterdamse veelplegers zullen er de komende jaren aan moeten geloven. Als ze voor de zoveelste keer iets stelen, verdwijnen ze in de veelplegerstoren van de Bijlmerbajes. Gedurende twee jaar moeten ze hun leven beteren.

Dat kan door de justitiële maatregel Instelling Stelselmatige Daders (ISD), een landelijke regel, maar Amsterdam maakt er het meest enthousiast gebruik van. In de Bijlmerbajes zitten 120 veelplegers vast –- de maximale capaciteit – in de rest van het land 80. Als een veelpleger klaar is met z’n twee jaar, pakt de politie een nieuwe kandidaat op en legt de rechter ISD op. Zo komt iedereen een keer aan de beurt, hoopt Amsterdam.

De medewerkers van De Schans, zoals de afdeling heet, stellen voor iedere veelpleger een plan op. Wie niet meewerkt of veel zorg nodig heeft, blijft lang in de Bijlmerbajes of vertrekt naar een inrichting.

Hoe gemotiveerder de veelpleger, des te eerder mag hij buiten de muren gaan werken of zelfs wonen. Wel wordt hij streng gecontroleerd: de wet overtreden betekent terug de bak in. Twee keer per week wordt de urine getest. Op drugsgebruik staat een week isoleercel.

ISD is in de plaats gekomen van de Strafrechtelijke opvang verslaafden (SOV), een maatregel die maar drie jaar heeft bestaan. Minister Korthals van justitie kwam er destijds mee om een einde te maken aan het fenomeen van de draaideurcrimineel, die voor kleine vergrijpen keer op keer de cel inging. Toen de SOV begon, in 2001, was het hoofddoel om de verslaafden van de drugs af te helpen. De helft van de veelplegers gebruikte na een jaar weer. De nadruk ligt bij ISD ligt op het bestrijden van criminaliteit. De kans bestaat dat een veelpleger keer op keer 2 jaar moet zitten. Nu al zitten er oud-SOV’ers in de Bijlmertoren die weer de fout in zijn gegaan en dit keer ISD opgelegd gekregen hebben.

mark61
22-10-05, 14:16
Dus zo simpel is het allemaal niet, Joesoef. Ik heb het niet over niets doen, ik zeg dat alleen afkicken niks voorstelt. Hoe je iemand weer op de rails krijgt, dat is het probleem. Langdurige junkies zijn bijna altijd psychisch beschadigd. Hebben geen opleiding, geen werkervaring, en blijven dus levenslang afhankelijk van gemeenschapsgeld. Hopeloos gedoe.

Joesoef
22-10-05, 16:35
Geplaatst door ibrahimmm
Boude uitspraak.



Van de verslaafden die ik gesproken heb tijdens hun her-intergratie heb ik nog nooit te horen gekregen dat ze meer geknuffeld hadden moeten worden tijdens het afkicken, integendeel. Zondermeer zijn allen voor een harde aanpak. Maarja, zij hadden de kracht om uit de goot te kruipen, vele anderen niet. En die anderen, die hebben gewoon wat meer schoppen onder hun kont nodig.

sjaen
23-10-05, 01:01
Geplaatst door ibrahimmm
Daarom moet de aanvoer gestopt worden.
Bij de gratie van steekgelden is dat spul überhaupt nog te krijgen in de westerse wereld! Een wereld die zich sowieso niet leent voor het gebruik van geestverruimende middelen.
Daarvoor moet je terug naar de natuur.
En die dobber is denk ik een stuk zwaarder!!!
:moe:

Zou je het stuk van de VU welke ik hier ( pag. 2, Verslaving / Hunkerhersenen
door Martin van der Laan) geplaats heb eens willen lezen, ben benieuwd wat je daar van vind.

gr. Sjaen

MaRiaH
23-10-05, 01:33
Het verneukeratieve voor ex-verslaafden is dat ze tijdens een live-event meestal een terugval krijgen.

de nicotine verslaving is dan degene met de minste gevolgen.

Het belangrijkste is dus de analyse van de psychische trigger die ontstaat. En pas als de verslaafde in staat is die zelf te hanteren en beheersen kan men werkelijk spreken van ex-verslaving.

ik ken ex-heroine verslaafden die zeker 10-20 jaar waren afgekickt en Toch weer zijn teruggevallen omdat hun relatie strandde bijvoorbeeld.
Ik schrik daar altijd weer van omdat je het niet meer zou verwachten.
Ze hadden een "normaal" leven met goede baan, vrouw en kids.. en leven nu weer als junks op de straat..
triest :jammer:

sjaen
23-10-05, 01:36
Geplaatst door ibrahimmm
Dat ga ik doen na onz'wandelingetje met den Otto!

dat moet ook gebeuren


Why are you against all odds?

Al geeft men mij geen kans van slagen, dan ga ik er nog voor!



You don't even know our kind!

witch kind?

sjaen
23-10-05, 01:40
Geplaatst door MaRiaH


Het belangrijkste is dus de analyse van de psychische trigger die ontstaat. En pas als de verslaafde in staat is die zelf te hanteren en beheersen kan men werkelijk spreken van ex-verslaving.

ik ken ex-heroine verslaafden die zeker 10-20 jaar waren afgekickt en Toch weer zijn teruggevallen omdat hun relatie strandde bijvoorbeeld.
Ik schrik daar altijd weer van omdat je het niet meer zou verwachten.


Google eens op Ton Schoffelmeer of lees het stukje 'hunkersenen' pag. 2 alhier.

MaRiaH
23-10-05, 02:12
Geplaatst door sjaen
Google eens op Ton Schoffelmeer of lees het stukje 'hunkersenen' pag. 2 alhier.

Precies wat ik bedoel ja.

Eén keer geproefd, definitief gevangen
maar dat geldt niet voor iedereen..

Hoe komt het dat sommige mensen verslavingsgevoeliger zijn dan anderen en voor verschilldende middelen? (de kettingroker die ook wel eens alcohol drinkt maar daar niet aan verslaafd is? bijv.)

ik denk dat het naast een fysieke oorzaak ook een psychische heeft.

Oeroeboeroe
23-10-05, 06:39
Geplaatst door ibrahimmm
Stap één: stop de distributie van alle sigaretten.

http://www.cosgan.de/images/smilie/verschiedene/a020.gif Er is inderdaad duidelijk iets bij je blijven hangen van die XTC-troep!! Iemand moet toch aan de Staatskas denken?!


:vreemd: Wel een aangrijpend verhaal van je trouwens, maar da's weer wat anders...

Oeroeboeroe
23-10-05, 07:59
Geplaatst door ibrahimmm
Roken is de domste verslaving van allemaal: je hebt er nog niet eens het gevoel van dat je er wat aan hebt...

:roker: Oeroeboeroe beledigen is dodelijk.

sjaen
04-11-05, 15:17
Geplaatst door ibrahimmm
Heel helder stuk.

Heel herkenbare beschrijvingen ook.
Ik weet precies hoe het is om getrokken te worden door een stofje, want ik heb zo'n beetje alles gehad op dat gebied.

Ik hoop dat ik met deze empirische kennis nog iets kan bijdragen aan het vormen van een nieuwe generatie bewuste mensen, die deze problematiek zullen aanpakken vanuit het bewustzijn dat je dit niemand gunt.
Het plezier weegt niet tegen het verlies op.
En dat geldt tevens voor alcohol en tabak.

Mijn verworven rijkdom zit hem in het feit dat ik geïnspireerd ben geraakt om mensen iets te laten zien. MENSEN VAN DEZE TIJD EN VAN DEZE WERELD.
Laten we van elkaar leren (je kunt van me leren, maar doe me niet na!) en langs die weg alles op alles zetten om de toekomst beter te maken.

Je verhaal en je ervaring delen is prijzenswaardig


Stap één:
Stop de distributie van alle drugs, drank en sigaretten.

Hier verschil ik met je van mening, we wonen n.l. niet op een eiland onder een glazen stolp, de mens gebruikt al sinds mensenheugenis geestverruimende middelen.

Dolle Fatima
07-11-05, 17:07
Geplaatst door Bofko
NIJMEGEN - Harddrugsverslaafden moeten gedwongen worden af te kicken. De collectieve kosten en het maatschappelijk leed zijn zo hoog dat daarvoor het belang van de persoonlijke vrijheid moet wijken. Dit zegt de Nijmeegse PvdA-burgemeester Guusje ter Horst zaterdag in een interview met de Volkskrant.

Ter Horst: ‘Politie, justitie, gemeenten en de zorg moeten een beleid ontwikkelen om keihard in te grijpen bij mensen die aan het begin staan van een uitzichtloos verslaafd leven met een criminele carrière.’
De voormalige Amsterdamse wethouder Ter Horst heeft nooit begrepen waarom door de overheid bij harddrugsverslaafden pas wordt ingegrepen als er niets meer te redden valt. ‘Pas als ze in de goot liggen, na dertig jaar verslaving. Waarom pakken we mensen niet op die een week verslaafd zijn?’

Volgens de recentste Drugsmonitor telt Nederland 32duizend verslaafden aan heroïne. Iedere junk kost de samenleving vijfhonderdduizend euro per jaar, wat neerkomt op een bedrag van ruim vijftien miljard euro. Dat stelde Peter Vogelzang, de vorige voorziter van de Raad van Hoofdcommissarissen, anderhalf jaar geleden.
Vogelzang ging in zijn berekeningen uit van gemiddeld zes inbraken per dag, de verzekeringsmaatschappijen die moeten uitkeren en het traject dat een junk bewandelt als hij door de politie wordt opgepakt en uiteindelijk gestraft door justitie.

Van Ter Horst mag de gezondheidszorg een beduidend actievere rol spelen in het oplossen van het probleem. ‘De zorg is nogal cliëntgericht. Als de patiënt zegt: ik wil behandeld worden, dan zegt de zorg: welkom.’
Ter Horst zegt in het interview beschikbaar te zijn voor een ministerspost: Binnenlandse Zaken of Verkeer en Waterstaat, maar ‘ik vind eigenlijk alles wel leuk’. Een staatssecretariaat hoeft voor haar niet. ‘Dat is iets voor dertigers.’
Ook spreekt ze haar voorkeur uit voor een coalitie van PvdA, SP en VVD. Een links meerderheidskabinet kan ook.

volkskrant.nl


Ik vraag me af hoe ze dat juridisch vorm willen geven. Volgens de WOBZ? En wat dan, mensen onder een Rechterlijke Machtiging laten zetten???

Overigens ben ik een voorstander, de prijs van de vrije samenleving is hoog........ Ik betwijfel alleen of het nut heeft. Als je niet wil, wil je niet, lijkt mij............

sjaen
07-11-05, 21:15
Geplaatst door ibrahimmm
Moet-ie wel de geest verruimen en niet vernauwen.
Roken is voor niets en nog eens niets!

En laten we dat eiland met zijn allen cre-eren, Avalon! :tover:

Haal het in ieder geval uit de criminaliteit en werk vandaar uit. Met algehele drooglegging bereik je niks, nada, noppes! (met uitzondering misschien van de Noord Korea way off life)

sjaen
09-11-05, 01:07
Geplaatst door ibrahimmm
In het hele stuk is er sprake van dat verslaving moeilijk te ontkennen is.
Moet je die drommels vooral voorzien van alles wat niet goed is voor ze...
Of je schaft dat hypocriete systeem af en gaat met zijn allen terug naar de natuur.
Dan heb je ook meteen helemaal geen regelgeving meer nodig.

Hetzelfde met het communisme. Dictatuur van het proletariaat, remember?

Dat het beleid in deze niet deugt ben ik volledig met je eens. Het wordt hoogtijd dat dit verandert, wanneer je drugsgebruik strafbaar stelt moet je het zelfbeschikkingsrecht afnemen, dus verplichte behandeling i.pv. vrijwillige opname! en haal de hopeloos, langdurig verslaafde uit de criminaliteit door gratis verstrekking en onder begeleid wonen.
Zoals het nu gaat blijft het pappen en nat houden.