Orakel
29-10-05, 19:01
Een weekje zonder TV: zalig makend? (http://tempora.hosting.kun.nl/tempora/default.asp?i=teksten&actie=teksten&thema_id=19)
Jason Gardner
“Het opmerkelijke van televisie is dat een paar miljoen mensen tegelijk kunnen lachen om dezelfde grap en toch zich eenzaam kunnen voelen”.
T.S. Eliot
Gemiddeld besteden we bijna drie uur per dag aan TV kijken en daarmee neemt het kijkkastje een belangrijke plaats in in ons leven. En toch hebben allemaal al eens geklaagd over het feit dat de Publieke Omroep en haar vrienden zoveel van onze tijd vragen. Sommigen van ons hebben geprobeerd om de TV een tijdje te verbannen door er een kleed over heen te leggen, een stevige plant voor te zetten, en het Scrabble bord weer eens van zolder te halen.
Deze week is het “International TV Turnoff Week”, die georganiseerd wordt door het in Amerika gevestigde TV Turnoff Network en de anders globalisten die opereren onder de naam Adbusters. Het gaat hier om een poging om wereldwijd een halt toe te roepen aan de steeds maar toenemende slaapverwekkende macht van onze kleine vriend in de hoek van de kamer.
De onlangs overleden Paus Johannes Paulus II zou de actie ongetwijfeld gesteund hebben. Hij hield ooit een speech waarin hij een 40 daagse TV-vasten voorstelde omdat “in veel families de televisie een substituut lijkt te zijn geworden in plaats van de dialoog mogelijk te maken tussen mensen”. Niet iedereen is meteen overtuigd. Vorig jaar merkte een scholier op dat “Ik vond een week zonder TV knap waardeloos, alleen gingen mijn cijfers wel omhoog en had ik een beter humeur”.
Het is natuurlijk niet zo makkelijk om de TV aan te wijzen als de bron van al het kwaad. Het vinden van bewijsmateriaal dat er een verband bestaat tussen TV geweld en echt geweld is bijvoorbeeld net zo makkelijk als het vinden van bewijsmateriaal dat het tegendeel beweert.
Maar kunnen we het dan ergens wel over eens zijn? Dat niemands leven echt verrijkt wordt door een constant dieet van Barend en Van Dorp en de zoveelste aflevering van Netwerk? Dat de echt wanhopige huisvrouwen diegenen zijn die aan het scherm genageld zitten in plaats van dat ze proberen om beter met hun kinderen om te gaan? Is de televisie echt de surrogaat ouder geworden van de naoorlogse generaties?
Want wij zijn allemaal opgevoed door de TV. De TV gaf ons hulp en troost. Dus waarom hebben we dan behoefte aan de constante stroom van de zoveelste herhaling van oude TV series, en een uitverkiezing van de tien schokkendste TV momenten?
En tenslotte, als het om geloof gaat, leidt de TV dan tot meer inspiratie en betrokkenheid of tot meer passiviteit? Zou een weekje zonder TV signaal de lucht vrij maken voor wellicht een ander signaal?
*********
Zou je veel missen als je de tv een weekje uit laat?
Jason Gardner
“Het opmerkelijke van televisie is dat een paar miljoen mensen tegelijk kunnen lachen om dezelfde grap en toch zich eenzaam kunnen voelen”.
T.S. Eliot
Gemiddeld besteden we bijna drie uur per dag aan TV kijken en daarmee neemt het kijkkastje een belangrijke plaats in in ons leven. En toch hebben allemaal al eens geklaagd over het feit dat de Publieke Omroep en haar vrienden zoveel van onze tijd vragen. Sommigen van ons hebben geprobeerd om de TV een tijdje te verbannen door er een kleed over heen te leggen, een stevige plant voor te zetten, en het Scrabble bord weer eens van zolder te halen.
Deze week is het “International TV Turnoff Week”, die georganiseerd wordt door het in Amerika gevestigde TV Turnoff Network en de anders globalisten die opereren onder de naam Adbusters. Het gaat hier om een poging om wereldwijd een halt toe te roepen aan de steeds maar toenemende slaapverwekkende macht van onze kleine vriend in de hoek van de kamer.
De onlangs overleden Paus Johannes Paulus II zou de actie ongetwijfeld gesteund hebben. Hij hield ooit een speech waarin hij een 40 daagse TV-vasten voorstelde omdat “in veel families de televisie een substituut lijkt te zijn geworden in plaats van de dialoog mogelijk te maken tussen mensen”. Niet iedereen is meteen overtuigd. Vorig jaar merkte een scholier op dat “Ik vond een week zonder TV knap waardeloos, alleen gingen mijn cijfers wel omhoog en had ik een beter humeur”.
Het is natuurlijk niet zo makkelijk om de TV aan te wijzen als de bron van al het kwaad. Het vinden van bewijsmateriaal dat er een verband bestaat tussen TV geweld en echt geweld is bijvoorbeeld net zo makkelijk als het vinden van bewijsmateriaal dat het tegendeel beweert.
Maar kunnen we het dan ergens wel over eens zijn? Dat niemands leven echt verrijkt wordt door een constant dieet van Barend en Van Dorp en de zoveelste aflevering van Netwerk? Dat de echt wanhopige huisvrouwen diegenen zijn die aan het scherm genageld zitten in plaats van dat ze proberen om beter met hun kinderen om te gaan? Is de televisie echt de surrogaat ouder geworden van de naoorlogse generaties?
Want wij zijn allemaal opgevoed door de TV. De TV gaf ons hulp en troost. Dus waarom hebben we dan behoefte aan de constante stroom van de zoveelste herhaling van oude TV series, en een uitverkiezing van de tien schokkendste TV momenten?
En tenslotte, als het om geloof gaat, leidt de TV dan tot meer inspiratie en betrokkenheid of tot meer passiviteit? Zou een weekje zonder TV signaal de lucht vrij maken voor wellicht een ander signaal?
*********
Zou je veel missen als je de tv een weekje uit laat?