Derrick
08-11-05, 09:39
Europa, wakker worden, het is oorlog
WASHINGTON - Ook de Amerikanen volgen de onlusten in Frankrijk met grote belangstelling. Er staan grote stukken in kranten en tijdschriften en elke dag toont de televisie beelden van de branden. Zo schreef een columnist van de Chicago Sun-Times afgelopen zondag: ‘Wakker worden, Europa, jullie zijn in een oorlog beland.’
Weer anderen grijpen de gebeurtenissen aan om zich te verkneukelen. Zo schreef The New York Post zaterdag dat de moslimopstand tegen het antiterreurbeleid, dat al zo vaak door verlichte Westerse denkers werd voorspeld, inderdaad is begonnen, maar niet in het Midden-Oosten, maar in de eigen steden van die arrogante Fransen, zo stelde de krant tevreden vast.
Overigens is zoete wraak niet het overheersende sentiment in de Amerikaanse media, men geeft blijk behoefte te hebben om conclusies te trekken. Theodore Dalrymple, redacteur van het conservatieve tijdschrift City Journal schreef maandag in The Wall Street Journal dat de gebeurtenissen ‘de Franse zelfgenoegzaamheid zouden moeten doorprikken dat zij een samenlevingsmodel hebben ontwikkeld dat humaan is en superieur aan het rauwe economisch liberalisme’.
‘De buitenwijken van de meeste steden in Frankrijk’, aldus Dalrymple, ‘lijken sterk op de kleine plaatsen in het midden-westen van Amerika.’ In beide gemeenschappen tref je ‘min of meer permanent niet-geïntegreerden aan’.
Volgens Craig Smith, correspondent van The New York Times in Parijs, hebben de Fransen nog een redelijke kans te ontsnappen aan rassenoorlogen als die in 1992 in Los Angeles. Hij is minder pessimistisch dan veel van zijn Amerikaanse collega's, want ook in achterstelling heb je volgens Smith rangen en standen. De Amerikaanse getto’s zijn echt onovertroffen, meent Smith; daarmee vergeleken zijn de Franse woonkazernes nog parels van sociale zorg.
Ex-presidentskandidaat Patrick Buchanan wijst als columnist van het conservatieve weekblad blad Human Events op een verschil dat de Fransen nog zal opbreken: ‘Ofschoon het bijna allemaal Franse burgers zijn, maken de relschoppers geen deel uit van het Franse volk. Ze leven in Frankrijk, maar ze zijn en voelen zich niet Frans.’ De zwarten van Amerika zijn altijd Amerikanen geweest, in weerwil van alle discriminatie. ‘Wij waren weliswaar verdeeld, maar toch waren we ook één natie, één volk.’
Buchanan denkt dat snelgroeiende moslimbevolking een vijfde colonne zal blijken te zijn voor de Fransen en voor veel andere Europese landen.
WASHINGTON - Ook de Amerikanen volgen de onlusten in Frankrijk met grote belangstelling. Er staan grote stukken in kranten en tijdschriften en elke dag toont de televisie beelden van de branden. Zo schreef een columnist van de Chicago Sun-Times afgelopen zondag: ‘Wakker worden, Europa, jullie zijn in een oorlog beland.’
Weer anderen grijpen de gebeurtenissen aan om zich te verkneukelen. Zo schreef The New York Post zaterdag dat de moslimopstand tegen het antiterreurbeleid, dat al zo vaak door verlichte Westerse denkers werd voorspeld, inderdaad is begonnen, maar niet in het Midden-Oosten, maar in de eigen steden van die arrogante Fransen, zo stelde de krant tevreden vast.
Overigens is zoete wraak niet het overheersende sentiment in de Amerikaanse media, men geeft blijk behoefte te hebben om conclusies te trekken. Theodore Dalrymple, redacteur van het conservatieve tijdschrift City Journal schreef maandag in The Wall Street Journal dat de gebeurtenissen ‘de Franse zelfgenoegzaamheid zouden moeten doorprikken dat zij een samenlevingsmodel hebben ontwikkeld dat humaan is en superieur aan het rauwe economisch liberalisme’.
‘De buitenwijken van de meeste steden in Frankrijk’, aldus Dalrymple, ‘lijken sterk op de kleine plaatsen in het midden-westen van Amerika.’ In beide gemeenschappen tref je ‘min of meer permanent niet-geïntegreerden aan’.
Volgens Craig Smith, correspondent van The New York Times in Parijs, hebben de Fransen nog een redelijke kans te ontsnappen aan rassenoorlogen als die in 1992 in Los Angeles. Hij is minder pessimistisch dan veel van zijn Amerikaanse collega's, want ook in achterstelling heb je volgens Smith rangen en standen. De Amerikaanse getto’s zijn echt onovertroffen, meent Smith; daarmee vergeleken zijn de Franse woonkazernes nog parels van sociale zorg.
Ex-presidentskandidaat Patrick Buchanan wijst als columnist van het conservatieve weekblad blad Human Events op een verschil dat de Fransen nog zal opbreken: ‘Ofschoon het bijna allemaal Franse burgers zijn, maken de relschoppers geen deel uit van het Franse volk. Ze leven in Frankrijk, maar ze zijn en voelen zich niet Frans.’ De zwarten van Amerika zijn altijd Amerikanen geweest, in weerwil van alle discriminatie. ‘Wij waren weliswaar verdeeld, maar toch waren we ook één natie, één volk.’
Buchanan denkt dat snelgroeiende moslimbevolking een vijfde colonne zal blijken te zijn voor de Fransen en voor veel andere Europese landen.