EL MOKHTARI
15-11-05, 21:52
Kaarten actie voor onschuldige Joseph Oubelkas
Joseph Oubelkas uit Raamsdonksveer is 24 jaar en staat bij velen bekend als een lieve, sociale en vrolijke jongen. Hij moest voor zijn werk eens per maand naar Marokko om fruit te controleren. Tijdens zijn bezoek op 23 december 2004 werd er op het pakstation waar hij de kwaliteitscontrole uitvoerde, softdrugs gevonden. Na een inval van de politie, werd Joseph diezelfde dag gearresteerd.
http://www.freesef.com/img/sef.jpg
Joseph Oubelkas
Op 31 maart 2005 heeft de rechter hem tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld, zonder enig bewijs van betrokkenheid met de drugshandel! Zijn enige “fout” was dat hij zijn werk netjes deed en dat hij heeft staan kijken naar de inval (samen met 350 andere mensen). Joseph is simpelweg een uiterst triest voorbeeld van “verkeerde tijd, verkeerde plaats” en zit daardoor nu al vier maanden in een warme cel met 30 anderen.
Zijn familie en vrienden hebben een website gemaakt waarop uitvoerig informatie te vinden is: freesef.com. Op deze website wordt nu een kerstkaarten-actie bereidt om hem te steunen. Iedereen wordt oproepen een kerstkaartje te sturen naar het correspondentieadres van Joseph en niet naar Joseph zelf. Dit correspondentieadres is gemakkelijk te vinden op de website. De organisatoren willen op deze manier alle kaarten die ze ontvangen in één keer naar Joseph sturen in een grote verzenddoos. Een doos zo groot dat ze er in de gevangenis een complete postzak mee kunnen vullen. Tot 10 december kunnen kaarten verstuurd worden, daarna gaat de doos naar Joseph.
Bron: www.freesef.com
EL MOKHTARI
15-11-05, 21:54
Wie is Joseph?
Joseph Oubelkas is in Nederland geboren op 10 september 1980. Door zijn familie en vrienden wordt hij meestal 'Sef' of 'Joes' genoemd. Hij mocht zich op zijn 20e jaar ingenieur noemen. Op die jonge leeftijd heeft hij de opleiding Hogere Informatica opleiding in Breda met succes afgerond. Joseph is na zijn opleiding in de ICT gaan werken; een paar jaar later in 2003, is hij met een collega en een vriend een eigen bedrijfje begonnen, bekend als 2Forces.
Door zijn werkzaamheden in de ICT kwam Joseph in contact met het bedrijf Zwaardfruit, een grote im- en exportfirma van groenten en fruit, gevestigd in Barendrecht. Dit bedrijf heeft hem gevraagd om periodieke kwaliteitscontroles op het fruit ter plaatse uit te voeren. In het noorden van Marokko voerde hij deze controles uit op drie zogenaamde pakstations. Vanuit deze stations wordt het fruit vervoerd naar containerschepen die het fruit naar verschillende Europese landen verschepen. Het vervoer en het verpakken van het fruit viel niet onder de verantwoordelijkheden van Joseph - dit is namelijk de functie van het pakstation zelf.
Omdat een eigen bedrijf opstarten in beginsel niet gemakkelijk is, was er afgesproken dat Joseph een week in Marokko voor Zwaardfruit zou werken en vervolgens steeds drie weken in Nederland aan zijn eigen bedrijfje. Motivatie voor Joseph om dit werk te doen in Marokko was dat het hem een unieke gelegenheid bood zijn tweede vaderland goed te leren kennen en hij wat meer van de taal zou opsteken. Zo kon hij dan gesprekken voeren met zijn oma en andere familieleden in Marokko.
Op maandag 20 december 2004 vertrok Joseph weer voor een week naar Marokko. Hij zou de Kerstdagen thuis door kunnen brengen, want vrijdag zou hij weer vertrekken. Toen hij op donderdag 23 december op het pakstation van Sonia Line aankwam, kon hij echter niet vermoeden welk een drama zich aldaar zou voltrekken. Hij arriveerde om ongeveer acht uur voor een kwaliteitscontrole op het station, en vond daar de douane die twee bestelbusjes had omsingeld. Deze busjes waren door twee mannen op 20 december rond 22:00 uur 's avonds het terrein op gereden. Een van de busjes had een lekke band. Met een paar honderd andere mensen heeft Joseph staan kijken naar de vondst, ruim 7000 kilo hasjiesh. Daarna ging Joseph aan het werk om vervolgens twee uur later door de politie gearresteerd te worden, samen met twee bewakers en de directeur van het pakstation.
Er volgden lange verhoren en processen en Joseph is uiteindelijk, ook in het hoger beroep, veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf. Het bewijs is, volgens het het vonnis van het hof, gebaseerd op:
*Hij heeft toegekeken toen de douane de busjes doorzocht.
*Hij heeft opgemerkt dat een van de busjes een lekke band had, wat dus -volgens het hof- betekent dat hij in de nabijheid is geweest.
*Joseph zou op dezelfde dag in Marokko aangekomen zijn als de parkeerdatum van de busjes op het terrein.
*De drugs waren deels verpakt in kistjes met het logo van de firma Zwaardfruit, wat -volgens het hof- betekent dat ze aan de controle van Joseph onderhevig zijn geweest.
Joseph heeft samen met meer dan 300 werknemers van het pakstation toe staan kijken; geen van hen is gearresteerd en veroordeeld. Velen hebben gezien dat een van de busjes een lekke band had, dat kun je vanaf een grotere afstand zien dan in de nabijheid van de voertuigen; geen van de anderen die dit constateerden is gearresteerd en veroordeeld. Nergens is er bewijsmateriaal gevonden wat Joseph met de busjes zou verbinden, zelfs geen vingerafdrukken. Het feit dat Joseph op maandag de 20e om 15:00 landde en de busjes op diezelfde dag op het terrein zijn gearriveerd, is geen bewijs van handel in verboden middelen. De kistjes van de firma Zwaardfruit zijn vrij voorhanden op het pakstation. Immers, het pakstation zorgt voor het inpakken en beplakken van de sinaasappelkisten. Joseph voerde niet de controle uit op het verpakken ervan, zoals in de tenlastelegging is aangegeven.
Ondanks dat is Joseph op basis van deze vier punten veroordeeld - tot tien jaar gevangenisstraf. Bizar en verbijsterend!
Joseph mag gelukkig regelmatig naar Nederland bellen, de firma Zwaardfruit en zijn moeder spreken Joseph regelmatig. Naar omstandigheden maakt hij het goed. Goed wil in dit geval zeggen dat hij niet wordt mishandeld, regelmatig mag telefoneren, post mag ontvangen (die wel gecensureerd wordt!) en ook tijdschriften uit Nederland worden hem overhandigd. Van familieleden van gevangenen krijgt Joseph eten en zij wassen ook zijn kleding. Toiletbenodigdheden worden voor hem gekocht zodat hij zich zo goed mogelijk kan verzorgen. De hygiene is niet optimaal, er huizen veel schadelijke insecten in de cel en wassen is niet goed mogelijk - een douche ontbreekt. Er zijn veel gevangenen in een cel en de ruimte voor de gevangene beperkt zich tot een bed en een kastje. het toilet bestaat uit een gat in de grond met een koudwaterkraantje met emmertje om door te spoelen. Nu het warmer wordt ruikt het niet echt fris en is er meer ongedierte.
Natuurlijk valt de gevangenschap soms zwaar, maar moreel gaat het goed met Joseph. Hij weet zich onschuldig, hij loopt daarom met lijf en leden rechtop, zijn geweten is zuiver en zijn hart is schoon. Hij verliest de moed niet. Met de gevangenisdiscipline is om te gaan, Joseph beschouwt het als een streng trainingskamp. Hij weet zich gesteund door de firma Zwaardfruit, zijn familie en zijn vrienden die onvoorwaardelijk in zijn onschuld geloven. Hij verliest de moed niet en is er van overtuigd dat het recht eens zal zegevieren. Met zijn celgenoten kan Joseph het over het algemeen goed vinden; hij is tolerant en maakt door zijn open en humane karakter gemakkelijk vrienden. Geen van de gevangenen gelooft in zijn schuld en ze zijn over het algemeen goed voor hem. Ze vinden Joseph iemand met een "melkgebitje". Zo'n jonge man kan nooit bij zo'n megadeal betrokken zijn. Zo'n miljoenenzaak is iets van grote criminelen en niet van iemand die nog nooit met justitie in aanraking is geweest.
Max Stirner
15-11-05, 22:14
Sympathieke actie..
:fpetaf: