freya
05-12-05, 11:53
Het VB pesten of discriminaties bestrijden?
01 december,2005
Dyab Abou Jahjah en Ludo De Witte
De antiracistische organisaties Kif Kif en MRAX hebben een klacht ingediend tegen Philip Dewinter wegens het aansporen tot `racistische haat`. Ze vragen ook om de overheidsdotatie aan het VB te schrappen. Wij keuren deze daad af. Het is een wanhoopsbod dat de aandacht afleidt van de dringende noodzaak om krachtdadig op te treden tegen discriminaties.
Rechtszaken tegen extreem rechts, ook gewonnen zaken zoals de veroordeling van het Blok op basis van de antiracismewet (2004), keren zich vroeg of laat tegen de indieners.
Een: het was duidelijk een politiek proces. Eerst werd de wetgeving aangepast, om het mogelijk te maken dat beroepsrechters een vonnis vellen. Nadien is in rechtbanken jarenlang slag geleverd om de partij veroordeeld te krijgen. Dewinter had het dus makkelijk om zich een slachtofferaureool aan te meten. De rol van underdog ligt het VB, want dat voedt zijn demagogische radicalisme tegen `het establishment` en `de vreemdelingen` die zouden parasiteren op `de gewone man`.
Twee: de scheidingslijn tussen `kritiek leveren` (wat volgens de antiracismewet mag) en `haat in de hand werken` (wat niet mag) is dun. Wie die wet toejuicht, moet beseffen dat morgen andere groepen die niet op de gunst van het establishment kunnen rekenen er ook mee kunnen worden aangepakt: vakbondsdelegaties (wegens het aanzetten tot haat tegen werkgevers?), moslimactivisten (aanzetten tot haat tegen ongelovigen?), Vlaams-nationalisten (aanzetten tot haat tegen Franstaligen?), kritische intellectuelen (aanzetten tot haat tegen de democratie?)... Opiniedelicten ondermijnen de vrije meningsuiting en versterken het repressieve arsenaal van de staat, dat als een zwaard van Damocles boven het hoofd hangt van eenieder die vragen durft te stellen bij de gevestigde orde.
Dat is geen hersenspinsel. De antiracismewetten die in Belgisch Congo golden, zijn nooit gebruikt tegen kolonialen, maar wel tegen zwarte nationalisten die een `omgekeerd racisme` werd aangewreven. Enkele recente voorbeelden. Premier Verhofstadt verwelkomde het VB-arrest, en voegde er handenwrijvend aan toe dat op basis van dezelfde wet ook een klacht tegen de AEL was neergelegd... Journaliste Mia Doornaert schrijft dat de islam achterlijk is en dat men `goed gek` moet zijn om niet islamofoob te zijn. Maar de barones wordt geen strobreed in de weg gelegd. Hallo Kif Kif en MRAX? Of beseffen jullie dat woordvoerders van het establishment boven dit soort van wetten zijn verheven?
Wie gedachtepolitie wil spelen, komt op het glibberige pad van de selectieve verontwaardiging terecht. Kif Kif en MRAX roepen de morele steun in van Philippe Markiewicz, voorzitter van de joodse koepel CCOJB. Als ze consequent willen zijn, dan moeten ze hun pijlen ook richten op het zionisme van Markiewicz én Dewinter, want dat is puur racisme: het legitimeert de etnische zuivering van Palestijnen die leidde tot het ontstaan van Israël; de apartheid in het huidige Israël; en in het geval van Dewinter ook het recht van Israël om de allerlaatste Palestijnse gebieden in te palmen. Maar dat doen de klagers, veelbetekenend, niet. Ze hekelen de islamofobie van Dewinter in The Jewish Week, maar zijn zionistische liefdesverklaring in het blad blijft onvermeld. Meer zelfs: Kif Kif en MRAX proberen in een brief de redactie van dat zionistische blad ervan te overtuigen dat Dewinter een racist is en zijn interesse voor de Antwerpse joden louter electoraal zou zijn, terwijl het zonneklaar is dat Dewinters islamofobie in de smaak valt van The Jewish Week en de islamofobie en het zionisme van het VB pijlers van de partij-ideologie zijn... Het racisme is ondeelbaar. Men kan niet consequent tegen islamofobie vechten als men niet ook andere vormen van racisme (zionisme, antisemitisme) bestrijdt.
Een fixatie
Democraten breken zich al vijftien jaar het hoofd hoe men het VB kan stoppen. In de jaren `90 waren `antiracistische` initiatieven populair. Het Vlaamse middenveld pakte uit met multiculturele ontmoetings-, debat- en kookavonden. Er kwam een vloedgolf van betogingen, petities en manifesten tegen racisme. Het hielp weinig. De outingsdrang viel intussen stil. Vandaag slaat de vertwijfeling toe. Zelfs bij links gaan stemmen op om het cordon sanitaire op te heffen en Dewinter te ontmaskeren door... hem een deel van zijn programma te laten uitvoeren.
Ons inziens loopt het fout omdat men zich blindstaart op racisme. Racisme op zich is moeilijk te bestrijden. Men kan proberen om bepaalde ideeën te onderdrukken. Maar zo komt de vrijheid van meningsuiting in gevaar. Men kan ook in discussie treden, maar meestal wordt dat racisme ontkend. Racisme ontglipt ons. En er is nog een probleem: de vijand wordt gereduceerd tot de partijpolitieke expressie van het racisme, het VB. Zowel het VB als de traditionele partijen doen daar hun voordeel mee. Het VB wordt in de rol van underdog geduwd, en die rol is Dewinter op het lijf geschreven. Intussen levert het cordon sanitaire de traditionele partijen een adelbrief van politieke correctheid op, maar het is allemaal vrijblijvend. Het komt hen trouwens goed uit dat het VB als bliksemafleider wordt opgevoerd: zo komt de structurele achterstelling van allochtonen niet in het vizier. Politici kunnen hun desinteresse voor allochtonen zelfs in een progressief kleedje stoppen, als een goedbedoelde strategie van het minste kwaad om erger (het VB!) te voorkomen.
De fixatie op het VB is misplaatst: niet Dewinter beslist over kwesties als tewerkstelling, onderwijs en huisvesting van allochtonen, beeldvorming en hun politieke participatie. De heersende klasse heeft de touwtjes in handen, niet extreem rechts. Het establishment schuift op naar rechts, en het VB parasiteert op die evolutie. Het succes van Dewinter heeft niets te maken met zijn miserabele ideeën, maar met de demagogische, `revolutionaire` vorm die hij geeft aan de dominante ideeën van de traditionele politiek. Het VB is populair omdat de partij de wijdverbreide xenofobe, monoculturele en islamofobe opvattingen recupereert en ze schijnbaar op een consequente wijze verdedigt.
Het roer omgooien
Vage beginselverklaringen en juridische guerrilla tegen het VB blijven bij voorkeur achterwege. We moeten focussen op iets tastbaars: op de eliminatie van discriminatie en uitsluiting. In dat verband is het tekenend dat geen enkele progressieve organisatie van betekenis van aanwervingsquota voor allochtonen een punt maakt. Wie de dramatische werkloosheid in achtergestelde buurten in ogenschouw neemt, kan niet anders dan besluiten dat een forse inhaalbeweging nodig is. Is het niet schrijnend dat vandaag het enige betekenisvolle pleidooi voor quota komt van de gedelegeerd bestuurder van de NMBS? En dat de voorzitter van Kif Kif in het tv-programma Morgen beter het voorstel van deze ondernemer niet voluit ondersteunde en de versleten stelling opdiste dat quota maar kunnen `als-het-morgen-niet-beter-wordt-en-het-echt-niet-anders-kan`?
Het roer moet worden omgegooid. Het VB is slechts een seismograaf: de electorale successen van de partij zijn indicatoren van het endemische monoculturalisme en van xenofobie en islamofobie die alsmaar terrein winnen. Niet de symptomen, maar de ziekte zelf moet bestreden worden. We moeten in eigen, `Vlaamse` boezem durven kijken: Dewinter leeft in ieder van ons - en in onze structuren. Er is behoefte aan een campagne voor aanwervingsquota voor allochtonen, een Marshallplan voor achtergestelde wijken en voor onderwijs dat de diversiteit in de samenleving weerspiegelt en focust op het laten slagen van de studenten en niet op hun `inpassing`. Het zijn maatregelen die de elite niet zinnen; ze moeten worden afgedwongen. Waar staan de vakbonden en het brede `middenveld` in dit debat?
Dyab Abou Jahjah is stichter van de Arabisch-Europese Liga
Ludo De Witte is publicist en auteur
http://www.arabeuropean.org/belgNL/article.php?ID=30
01 december,2005
Dyab Abou Jahjah en Ludo De Witte
De antiracistische organisaties Kif Kif en MRAX hebben een klacht ingediend tegen Philip Dewinter wegens het aansporen tot `racistische haat`. Ze vragen ook om de overheidsdotatie aan het VB te schrappen. Wij keuren deze daad af. Het is een wanhoopsbod dat de aandacht afleidt van de dringende noodzaak om krachtdadig op te treden tegen discriminaties.
Rechtszaken tegen extreem rechts, ook gewonnen zaken zoals de veroordeling van het Blok op basis van de antiracismewet (2004), keren zich vroeg of laat tegen de indieners.
Een: het was duidelijk een politiek proces. Eerst werd de wetgeving aangepast, om het mogelijk te maken dat beroepsrechters een vonnis vellen. Nadien is in rechtbanken jarenlang slag geleverd om de partij veroordeeld te krijgen. Dewinter had het dus makkelijk om zich een slachtofferaureool aan te meten. De rol van underdog ligt het VB, want dat voedt zijn demagogische radicalisme tegen `het establishment` en `de vreemdelingen` die zouden parasiteren op `de gewone man`.
Twee: de scheidingslijn tussen `kritiek leveren` (wat volgens de antiracismewet mag) en `haat in de hand werken` (wat niet mag) is dun. Wie die wet toejuicht, moet beseffen dat morgen andere groepen die niet op de gunst van het establishment kunnen rekenen er ook mee kunnen worden aangepakt: vakbondsdelegaties (wegens het aanzetten tot haat tegen werkgevers?), moslimactivisten (aanzetten tot haat tegen ongelovigen?), Vlaams-nationalisten (aanzetten tot haat tegen Franstaligen?), kritische intellectuelen (aanzetten tot haat tegen de democratie?)... Opiniedelicten ondermijnen de vrije meningsuiting en versterken het repressieve arsenaal van de staat, dat als een zwaard van Damocles boven het hoofd hangt van eenieder die vragen durft te stellen bij de gevestigde orde.
Dat is geen hersenspinsel. De antiracismewetten die in Belgisch Congo golden, zijn nooit gebruikt tegen kolonialen, maar wel tegen zwarte nationalisten die een `omgekeerd racisme` werd aangewreven. Enkele recente voorbeelden. Premier Verhofstadt verwelkomde het VB-arrest, en voegde er handenwrijvend aan toe dat op basis van dezelfde wet ook een klacht tegen de AEL was neergelegd... Journaliste Mia Doornaert schrijft dat de islam achterlijk is en dat men `goed gek` moet zijn om niet islamofoob te zijn. Maar de barones wordt geen strobreed in de weg gelegd. Hallo Kif Kif en MRAX? Of beseffen jullie dat woordvoerders van het establishment boven dit soort van wetten zijn verheven?
Wie gedachtepolitie wil spelen, komt op het glibberige pad van de selectieve verontwaardiging terecht. Kif Kif en MRAX roepen de morele steun in van Philippe Markiewicz, voorzitter van de joodse koepel CCOJB. Als ze consequent willen zijn, dan moeten ze hun pijlen ook richten op het zionisme van Markiewicz én Dewinter, want dat is puur racisme: het legitimeert de etnische zuivering van Palestijnen die leidde tot het ontstaan van Israël; de apartheid in het huidige Israël; en in het geval van Dewinter ook het recht van Israël om de allerlaatste Palestijnse gebieden in te palmen. Maar dat doen de klagers, veelbetekenend, niet. Ze hekelen de islamofobie van Dewinter in The Jewish Week, maar zijn zionistische liefdesverklaring in het blad blijft onvermeld. Meer zelfs: Kif Kif en MRAX proberen in een brief de redactie van dat zionistische blad ervan te overtuigen dat Dewinter een racist is en zijn interesse voor de Antwerpse joden louter electoraal zou zijn, terwijl het zonneklaar is dat Dewinters islamofobie in de smaak valt van The Jewish Week en de islamofobie en het zionisme van het VB pijlers van de partij-ideologie zijn... Het racisme is ondeelbaar. Men kan niet consequent tegen islamofobie vechten als men niet ook andere vormen van racisme (zionisme, antisemitisme) bestrijdt.
Een fixatie
Democraten breken zich al vijftien jaar het hoofd hoe men het VB kan stoppen. In de jaren `90 waren `antiracistische` initiatieven populair. Het Vlaamse middenveld pakte uit met multiculturele ontmoetings-, debat- en kookavonden. Er kwam een vloedgolf van betogingen, petities en manifesten tegen racisme. Het hielp weinig. De outingsdrang viel intussen stil. Vandaag slaat de vertwijfeling toe. Zelfs bij links gaan stemmen op om het cordon sanitaire op te heffen en Dewinter te ontmaskeren door... hem een deel van zijn programma te laten uitvoeren.
Ons inziens loopt het fout omdat men zich blindstaart op racisme. Racisme op zich is moeilijk te bestrijden. Men kan proberen om bepaalde ideeën te onderdrukken. Maar zo komt de vrijheid van meningsuiting in gevaar. Men kan ook in discussie treden, maar meestal wordt dat racisme ontkend. Racisme ontglipt ons. En er is nog een probleem: de vijand wordt gereduceerd tot de partijpolitieke expressie van het racisme, het VB. Zowel het VB als de traditionele partijen doen daar hun voordeel mee. Het VB wordt in de rol van underdog geduwd, en die rol is Dewinter op het lijf geschreven. Intussen levert het cordon sanitaire de traditionele partijen een adelbrief van politieke correctheid op, maar het is allemaal vrijblijvend. Het komt hen trouwens goed uit dat het VB als bliksemafleider wordt opgevoerd: zo komt de structurele achterstelling van allochtonen niet in het vizier. Politici kunnen hun desinteresse voor allochtonen zelfs in een progressief kleedje stoppen, als een goedbedoelde strategie van het minste kwaad om erger (het VB!) te voorkomen.
De fixatie op het VB is misplaatst: niet Dewinter beslist over kwesties als tewerkstelling, onderwijs en huisvesting van allochtonen, beeldvorming en hun politieke participatie. De heersende klasse heeft de touwtjes in handen, niet extreem rechts. Het establishment schuift op naar rechts, en het VB parasiteert op die evolutie. Het succes van Dewinter heeft niets te maken met zijn miserabele ideeën, maar met de demagogische, `revolutionaire` vorm die hij geeft aan de dominante ideeën van de traditionele politiek. Het VB is populair omdat de partij de wijdverbreide xenofobe, monoculturele en islamofobe opvattingen recupereert en ze schijnbaar op een consequente wijze verdedigt.
Het roer omgooien
Vage beginselverklaringen en juridische guerrilla tegen het VB blijven bij voorkeur achterwege. We moeten focussen op iets tastbaars: op de eliminatie van discriminatie en uitsluiting. In dat verband is het tekenend dat geen enkele progressieve organisatie van betekenis van aanwervingsquota voor allochtonen een punt maakt. Wie de dramatische werkloosheid in achtergestelde buurten in ogenschouw neemt, kan niet anders dan besluiten dat een forse inhaalbeweging nodig is. Is het niet schrijnend dat vandaag het enige betekenisvolle pleidooi voor quota komt van de gedelegeerd bestuurder van de NMBS? En dat de voorzitter van Kif Kif in het tv-programma Morgen beter het voorstel van deze ondernemer niet voluit ondersteunde en de versleten stelling opdiste dat quota maar kunnen `als-het-morgen-niet-beter-wordt-en-het-echt-niet-anders-kan`?
Het roer moet worden omgegooid. Het VB is slechts een seismograaf: de electorale successen van de partij zijn indicatoren van het endemische monoculturalisme en van xenofobie en islamofobie die alsmaar terrein winnen. Niet de symptomen, maar de ziekte zelf moet bestreden worden. We moeten in eigen, `Vlaamse` boezem durven kijken: Dewinter leeft in ieder van ons - en in onze structuren. Er is behoefte aan een campagne voor aanwervingsquota voor allochtonen, een Marshallplan voor achtergestelde wijken en voor onderwijs dat de diversiteit in de samenleving weerspiegelt en focust op het laten slagen van de studenten en niet op hun `inpassing`. Het zijn maatregelen die de elite niet zinnen; ze moeten worden afgedwongen. Waar staan de vakbonden en het brede `middenveld` in dit debat?
Dyab Abou Jahjah is stichter van de Arabisch-Europese Liga
Ludo De Witte is publicist en auteur
http://www.arabeuropean.org/belgNL/article.php?ID=30