tr_imparator
16-12-05, 16:15
Mail uit Londen: talen 16-12-05
door Lia van Bekhoven
Het is een tragedie, zei de Duitse ambassadeur in Londen deze week, dat de Britten geen zin hebben andere talen te leren. Het is een tragedie waar we beter maar aan kunnen wennen.
Waarschuwingen en actieplannen van ministers en het bedrijfsleven hebben niks opgeleverd. De Engelsen geloven er niet in. Waarom zouden ze hun tong breken over de verbe transitif als volgens de Europese Commissie de helft van de EU bewoners Engels spreekt? En de andere helft het kan leren als je maar hard en langzaam praat en niet bang bent alles op gezette tijden en met toenemend volume te herhalen.
De voldoening Oorlog en Vrede in de oorspronkelijke taal te lezen is aan de Britten niet besteed. Evenmin als de intellectuele en spirituele stimulans die komt van het opgaan in de cultuur van anderen. En wat ze op de Britse eilanden ook onder lol verstaan mogen: een cursus op de avondschool om na veertien lessen cola in het Italiaans te kunnen bestellen, valt daar niet onder. En dus zijn buitenlandse talen, nooit echt helemaal in, nu definitief op hun retour.
Verplicht
Op de meeste Britse scholen is het vanaf veertien jaar niet meer verplicht een andere taal te leren. Universiteiten klagen over een schromelijk gebrek aan interesse in Frans, Duits, Spaans en Russisch.
Engels, zeggen de Britten ter verdediging, is al moeilijk genoeg. Luister maar naar George Bush. Bovendien heeft de dominantie van twee Anglofone wereldrijken (Groot-Brittannië en de Verenigde Staten) de indruk versterkt dat het tijdperk van Babel voorbij is. In het bedrijfsleven, de wetenschap en de informatietechnologie is Engels de lingua franca.
Het was de reden voor een groep acteurs af te reizen naar Kaboel om daar na 27 jaar Shakespeare op te voeren. Want een taal die woorden als serendipity en bouncebackability tot haar woordenschat mag rekenen (om niet te spreken van mijn favoriet: oi - doorgaans gevolg door: you - ) moet alle hoeken van de wereld worden uitgedragen.
Bovendien hoef je je voor termen als waar kan ik een paraplu kopen en hoe laat vertrekt de trein niet in het Pashtoen te verdiepen.
Volgens een bereisde vriendin volstaat een aantal essentiële, doelgerichte begrippen in andermans taal. Zij heeft zich eigen gemaakt om te kunnen zeggen: 'dat is net een penis, alleen kleiner', in vijf talen. Het is, schijnt, alles wat je nodig hebt buiten het Engelse taalgebied
door Lia van Bekhoven
Het is een tragedie, zei de Duitse ambassadeur in Londen deze week, dat de Britten geen zin hebben andere talen te leren. Het is een tragedie waar we beter maar aan kunnen wennen.
Waarschuwingen en actieplannen van ministers en het bedrijfsleven hebben niks opgeleverd. De Engelsen geloven er niet in. Waarom zouden ze hun tong breken over de verbe transitif als volgens de Europese Commissie de helft van de EU bewoners Engels spreekt? En de andere helft het kan leren als je maar hard en langzaam praat en niet bang bent alles op gezette tijden en met toenemend volume te herhalen.
De voldoening Oorlog en Vrede in de oorspronkelijke taal te lezen is aan de Britten niet besteed. Evenmin als de intellectuele en spirituele stimulans die komt van het opgaan in de cultuur van anderen. En wat ze op de Britse eilanden ook onder lol verstaan mogen: een cursus op de avondschool om na veertien lessen cola in het Italiaans te kunnen bestellen, valt daar niet onder. En dus zijn buitenlandse talen, nooit echt helemaal in, nu definitief op hun retour.
Verplicht
Op de meeste Britse scholen is het vanaf veertien jaar niet meer verplicht een andere taal te leren. Universiteiten klagen over een schromelijk gebrek aan interesse in Frans, Duits, Spaans en Russisch.
Engels, zeggen de Britten ter verdediging, is al moeilijk genoeg. Luister maar naar George Bush. Bovendien heeft de dominantie van twee Anglofone wereldrijken (Groot-Brittannië en de Verenigde Staten) de indruk versterkt dat het tijdperk van Babel voorbij is. In het bedrijfsleven, de wetenschap en de informatietechnologie is Engels de lingua franca.
Het was de reden voor een groep acteurs af te reizen naar Kaboel om daar na 27 jaar Shakespeare op te voeren. Want een taal die woorden als serendipity en bouncebackability tot haar woordenschat mag rekenen (om niet te spreken van mijn favoriet: oi - doorgaans gevolg door: you - ) moet alle hoeken van de wereld worden uitgedragen.
Bovendien hoef je je voor termen als waar kan ik een paraplu kopen en hoe laat vertrekt de trein niet in het Pashtoen te verdiepen.
Volgens een bereisde vriendin volstaat een aantal essentiële, doelgerichte begrippen in andermans taal. Zij heeft zich eigen gemaakt om te kunnen zeggen: 'dat is net een penis, alleen kleiner', in vijf talen. Het is, schijnt, alles wat je nodig hebt buiten het Engelse taalgebied