Dolle Fatima
16-12-05, 20:34
Bos presenteert zich als kandidaat-premier
Gepubliceerd op vrijdag 16 december 2005
PvdA-leider Wouter Bos heeft zich vrijdag met de publicatie van zijn boek 'Dit land kan zoveel beter' nog nadrukkelijker gepresenteerd als kandidaat-premier.
Bos wil na de volgende verkiezingen premier worden, zei hij vorige week al op een PvdA-congres. Hij overhandigde het eerste exemplaar van zijn boek vrijdag in Amsterdam aan oud-premier Wim Kok.
Bos (42) vertelt in de 159 pagina's van zijn boek uitgebreid over zijn jeugd, zijn studie, zijn (politieke) ambities en zijn werkzame leven op buitenlandse posten voor Shell, totdat hij in 1997 serieus in gesprek raakte met de PvdA voor een verkiesbare plek op de lijst voor de verkiezingen van 1998. Het tweede deel van het boek vormt een analyse van de huidige staat van Nederland en een toekomstvisie.
Gedicht
Bos verklaart zijn keuze voor de politiek met een gedicht van de Amerikaanse dichter Robert Frost, The Road Not Taken. Bos maakte kennis met dit gedicht toen hij tijdens een wereldreis in 1996 in Tibet was en het daar op de televisie werd voorgedragen, notabene als onderdeel van een reclamespot voor een Zwitserse bank.
In het gedicht kiest de ik-persoon op een splitsing van twee wegen in een bos, voor de minstbegane. Bos doet hetzelfde als hij in 1998 zijn beloftevolle carrière bij Shell verruilt voor een onzekere toekomst in politiek Den Haag. Waarom hij dat deed? "Uiteindelijk vooral het gevoel dat ik het móest doen. (--). Alsof ik eindelijk aan mezelf kon bewijzen dat al dat geflirt met politiek al die jaren geen oppervlakkige gimmick was van een linkse jongen in een rechtse wereld, maar dat ik het serieus meende."
Openhartig
Bos is in zijn terugblik op zijn jeugdjaren en zijn leven tot nog toe openhartig over zijn sociale gevoel en dat binnen het gezin van zijn ouders. Bos komt uit een christelijk en tegelijkertijd rood nest, waarin de vader jarenlang directeur was bij de christelijke ontwikkelingsorganisatie ICCO.
Hij beschrijft dat hij als puber sociaal en politiek voor het eerst bevlogen raakte door toenmalig PvdA-leider en premier Joop den Uyl. Later, als hij als student een Turkse bakker in de Amsterdamse Kinkerbuurt helpt met het invullen van diens belastingformulier, komt het echte PvdA-gevoel over hem.
Uniek
Bos' uitgebreide terugblik (62 van de 159 pagina's) op zijn nog jonge leven is vrij uniek voor Nederlandse - politieke - begrippen. In de manier waarop hij het presenteert, lijkt het bijna alsof zijn leven, vanaf zijn jeugd in Odijk, via het gymnasium in Zeist, studies politicologie en economie aan de Vrije Universiteit Amsterdam (leerde daar "iets" van CDA'ers begrijpen) en banen voor Shell in Roemenië, Hongkong en Londen, welhaast onvermijdelijk móest leiden tot het huidige PvdA-leiderschap.
Dat leiderschap verwierf Bos na het debacle in 2002 met toenmalig PvdA-lijsttrekker Ad Melkert. Diens PvdA werd weggevaagd in de verkiezingen van mei 2002, negen dagen na de moord op Pim Fortuyn. Bos won in de periode daarna de strijd om het PvdA-leiderschap van Jeltje van Nieuwenhoven en Klaas de Vries en bracht de PvdA bij de verkiezingen van januari 2003 terug op een niveau van 42 zetels.
Solidariteit
Bos pleit in het deel van zijn boek dat gaat over de toekomst van Nederland voor 'bindend leiderschap' en een combinatie van solidariteit, lotsverbondenheid en saamhorigheid onder alle inwoners van Nederland. Voorkomen moet worden dat er een middenklasse ontstaat die zich op geen enkele manier meer solidair voelt met een permanente onderklasse van op termijn mogelijk twee miljoen kanslozen, aldus Bos.
Hij keert zich ook tegen de volgens hem valse voorstelling van zaken van andere politici. Nederland wordt nooit meer zoals vroeger, de "islam is here to stay" en dat ontkennen is "nostalgische illusiepolitiek". Hij presenteert overigens geen concrete uitgewerkte beleidsplannen. Bos zegt daarover dat zijn boek nog "vanzelfsprekend" geen verkiezingsprogramma of proeve van een regeerakkoord is. Hij wil in 2006 met zijn plannen het land in, om ze verder aan te scherpen en te toetsen aan de realiteit.
Gepubliceerd op vrijdag 16 december 2005
PvdA-leider Wouter Bos heeft zich vrijdag met de publicatie van zijn boek 'Dit land kan zoveel beter' nog nadrukkelijker gepresenteerd als kandidaat-premier.
Bos wil na de volgende verkiezingen premier worden, zei hij vorige week al op een PvdA-congres. Hij overhandigde het eerste exemplaar van zijn boek vrijdag in Amsterdam aan oud-premier Wim Kok.
Bos (42) vertelt in de 159 pagina's van zijn boek uitgebreid over zijn jeugd, zijn studie, zijn (politieke) ambities en zijn werkzame leven op buitenlandse posten voor Shell, totdat hij in 1997 serieus in gesprek raakte met de PvdA voor een verkiesbare plek op de lijst voor de verkiezingen van 1998. Het tweede deel van het boek vormt een analyse van de huidige staat van Nederland en een toekomstvisie.
Gedicht
Bos verklaart zijn keuze voor de politiek met een gedicht van de Amerikaanse dichter Robert Frost, The Road Not Taken. Bos maakte kennis met dit gedicht toen hij tijdens een wereldreis in 1996 in Tibet was en het daar op de televisie werd voorgedragen, notabene als onderdeel van een reclamespot voor een Zwitserse bank.
In het gedicht kiest de ik-persoon op een splitsing van twee wegen in een bos, voor de minstbegane. Bos doet hetzelfde als hij in 1998 zijn beloftevolle carrière bij Shell verruilt voor een onzekere toekomst in politiek Den Haag. Waarom hij dat deed? "Uiteindelijk vooral het gevoel dat ik het móest doen. (--). Alsof ik eindelijk aan mezelf kon bewijzen dat al dat geflirt met politiek al die jaren geen oppervlakkige gimmick was van een linkse jongen in een rechtse wereld, maar dat ik het serieus meende."
Openhartig
Bos is in zijn terugblik op zijn jeugdjaren en zijn leven tot nog toe openhartig over zijn sociale gevoel en dat binnen het gezin van zijn ouders. Bos komt uit een christelijk en tegelijkertijd rood nest, waarin de vader jarenlang directeur was bij de christelijke ontwikkelingsorganisatie ICCO.
Hij beschrijft dat hij als puber sociaal en politiek voor het eerst bevlogen raakte door toenmalig PvdA-leider en premier Joop den Uyl. Later, als hij als student een Turkse bakker in de Amsterdamse Kinkerbuurt helpt met het invullen van diens belastingformulier, komt het echte PvdA-gevoel over hem.
Uniek
Bos' uitgebreide terugblik (62 van de 159 pagina's) op zijn nog jonge leven is vrij uniek voor Nederlandse - politieke - begrippen. In de manier waarop hij het presenteert, lijkt het bijna alsof zijn leven, vanaf zijn jeugd in Odijk, via het gymnasium in Zeist, studies politicologie en economie aan de Vrije Universiteit Amsterdam (leerde daar "iets" van CDA'ers begrijpen) en banen voor Shell in Roemenië, Hongkong en Londen, welhaast onvermijdelijk móest leiden tot het huidige PvdA-leiderschap.
Dat leiderschap verwierf Bos na het debacle in 2002 met toenmalig PvdA-lijsttrekker Ad Melkert. Diens PvdA werd weggevaagd in de verkiezingen van mei 2002, negen dagen na de moord op Pim Fortuyn. Bos won in de periode daarna de strijd om het PvdA-leiderschap van Jeltje van Nieuwenhoven en Klaas de Vries en bracht de PvdA bij de verkiezingen van januari 2003 terug op een niveau van 42 zetels.
Solidariteit
Bos pleit in het deel van zijn boek dat gaat over de toekomst van Nederland voor 'bindend leiderschap' en een combinatie van solidariteit, lotsverbondenheid en saamhorigheid onder alle inwoners van Nederland. Voorkomen moet worden dat er een middenklasse ontstaat die zich op geen enkele manier meer solidair voelt met een permanente onderklasse van op termijn mogelijk twee miljoen kanslozen, aldus Bos.
Hij keert zich ook tegen de volgens hem valse voorstelling van zaken van andere politici. Nederland wordt nooit meer zoals vroeger, de "islam is here to stay" en dat ontkennen is "nostalgische illusiepolitiek". Hij presenteert overigens geen concrete uitgewerkte beleidsplannen. Bos zegt daarover dat zijn boek nog "vanzelfsprekend" geen verkiezingsprogramma of proeve van een regeerakkoord is. Hij wil in 2006 met zijn plannen het land in, om ze verder aan te scherpen en te toetsen aan de realiteit.