David
17-12-05, 15:41
70% moslimjongeren vindt homoseksualiteit fout
De verhouding tussen religie en homoseksualiteit lijkt binnen de islam nog problematischer dan binnen het katholicisme. Zeven op de tien moslimjongeren vindt homoseksualiteit totaal onaanvaardbaar.
Dat blijkt althans uit een enquête van Gazet Van Antwerpen. De krant vroeg enkele mensen uit de moslimgemeenschap om commentaar:
Carim Bouzian (VLD): “Alle imams en geestelijke figuren gaan in de fout: er is niemand die binnen de islam het recht heeft boven God te oordelen. Wij kennen geen instituut zoals de Kerk, dus eigenlijk is de islam een zeer liberale religie. Het is het individu dat telt: iedereen kiest zelf hoe hij zijn religie invult. Je moet zelfs geen moslim zijn om goede daden te verrichten en de hemel te verdienen. Ik begrijp wel waarom imams niet inzien hoe je homo én moslim kan zijn. De islam is een religie die steunt op het gezin, zoals bij het katholieke geloof en het jodendom. En een homoseksueel kan in principe geen gezin stichten. Alhoewel, als we de islam mogen geloven is adoptie het recht van elke persoon. En daarvoor moet je niet getrouwd zijn.”
Imam Jamal Maftouhi: “Elke vorm van relatie buiten het huwelijk is overspel. In de westerse maatschappij kun je ongetrouwd blijven en toch een relatie hebben. In de islam kan dat niet. Een homo mag geen relatie hebben en moet zich levenslang onthouden. Dat is de jihad, de inspanning die een moslim moet leveren omwille van het geloof. Als moslim weet je dat het leven op aarde een tijdelijke beproeving is. Voor homoseksuelen is die beproeving geen relatie te hebben met hetzelfde geslacht. Als de liefde binnenin zit, zonder lichamelijk contact, dan is dat niet verboden. Anders wel. Het bestaat dat mensen worden geboren als homo, maar homoseksualiteit kun je ook aanleren door opvoeding. Het kan dat iemand die niet geboren is met die gevoelens, in contact komt met die sfeer en het toch gaat proberen, gewoon om anders te zijn.”
Yousin (21) besefte al heel jong dat hij homo was. “Ik was gewoon zo. Als kind speelde ik met poppen. Zelf had ik het er nooit echt moeilijk mee.” Voor zijn Marokkaanse familie ligt dat anders. Toen Yousin op zijn dertiende ‘betrapt’ werd, veranderde dat zijn leven ingrijpend. Yousin verbleef lange tijd in een opvangtehuis. Ondertussen is de verstandhouding met zijn ouders fel verbeterd. Zijn vader betaalt zelfs de huur van zijn appartementje. Maar zijn vriend mag niet bij zijn ouders thuis komen. Yousin zal ook nooit met zijn partner hand in hand over straat lopen. “Zelfs als ik alleen op straat loop, schelden Turken of Marokkanen me uit voor jeanet. De moslimgemeenschap hier in Antwerpen is erg bekrompen. Belgen zijn veel verdraagzamer. Terwijl sommige moslims die mij uitschelden, zélf homo zijn!”
Minister is ontgoocheld
De Vlaamse minister van Inburgering, Marino Keulen (VLD), noemt de onderzoeksresultaten omtrent moslims en seksualiteit bedroevend.
“De obsessieve manier waarop de vrouwelijke maagdelijkheid moet worden bewaakt, kan niet anders dan in bepaalde gevallen tot persoonlijke en familiale drama's leiden, zeker wanneer die houding wordt afgedwongen in een samenleving waar een veel grotere permissiviteit de algemeen aanvaardbare norm is.”
De verhouding tussen religie en homoseksualiteit lijkt binnen de islam nog problematischer dan binnen het katholicisme. Zeven op de tien moslimjongeren vindt homoseksualiteit totaal onaanvaardbaar.
Dat blijkt althans uit een enquête van Gazet Van Antwerpen. De krant vroeg enkele mensen uit de moslimgemeenschap om commentaar:
Carim Bouzian (VLD): “Alle imams en geestelijke figuren gaan in de fout: er is niemand die binnen de islam het recht heeft boven God te oordelen. Wij kennen geen instituut zoals de Kerk, dus eigenlijk is de islam een zeer liberale religie. Het is het individu dat telt: iedereen kiest zelf hoe hij zijn religie invult. Je moet zelfs geen moslim zijn om goede daden te verrichten en de hemel te verdienen. Ik begrijp wel waarom imams niet inzien hoe je homo én moslim kan zijn. De islam is een religie die steunt op het gezin, zoals bij het katholieke geloof en het jodendom. En een homoseksueel kan in principe geen gezin stichten. Alhoewel, als we de islam mogen geloven is adoptie het recht van elke persoon. En daarvoor moet je niet getrouwd zijn.”
Imam Jamal Maftouhi: “Elke vorm van relatie buiten het huwelijk is overspel. In de westerse maatschappij kun je ongetrouwd blijven en toch een relatie hebben. In de islam kan dat niet. Een homo mag geen relatie hebben en moet zich levenslang onthouden. Dat is de jihad, de inspanning die een moslim moet leveren omwille van het geloof. Als moslim weet je dat het leven op aarde een tijdelijke beproeving is. Voor homoseksuelen is die beproeving geen relatie te hebben met hetzelfde geslacht. Als de liefde binnenin zit, zonder lichamelijk contact, dan is dat niet verboden. Anders wel. Het bestaat dat mensen worden geboren als homo, maar homoseksualiteit kun je ook aanleren door opvoeding. Het kan dat iemand die niet geboren is met die gevoelens, in contact komt met die sfeer en het toch gaat proberen, gewoon om anders te zijn.”
Yousin (21) besefte al heel jong dat hij homo was. “Ik was gewoon zo. Als kind speelde ik met poppen. Zelf had ik het er nooit echt moeilijk mee.” Voor zijn Marokkaanse familie ligt dat anders. Toen Yousin op zijn dertiende ‘betrapt’ werd, veranderde dat zijn leven ingrijpend. Yousin verbleef lange tijd in een opvangtehuis. Ondertussen is de verstandhouding met zijn ouders fel verbeterd. Zijn vader betaalt zelfs de huur van zijn appartementje. Maar zijn vriend mag niet bij zijn ouders thuis komen. Yousin zal ook nooit met zijn partner hand in hand over straat lopen. “Zelfs als ik alleen op straat loop, schelden Turken of Marokkanen me uit voor jeanet. De moslimgemeenschap hier in Antwerpen is erg bekrompen. Belgen zijn veel verdraagzamer. Terwijl sommige moslims die mij uitschelden, zélf homo zijn!”
Minister is ontgoocheld
De Vlaamse minister van Inburgering, Marino Keulen (VLD), noemt de onderzoeksresultaten omtrent moslims en seksualiteit bedroevend.
“De obsessieve manier waarop de vrouwelijke maagdelijkheid moet worden bewaakt, kan niet anders dan in bepaalde gevallen tot persoonlijke en familiale drama's leiden, zeker wanneer die houding wordt afgedwongen in een samenleving waar een veel grotere permissiviteit de algemeen aanvaardbare norm is.”