TonH
20-12-05, 10:18
Trouw, 20 december 2005
Rabobank poogt nieuwe allochtone klant te lokken
door Iris Ludeker
Via het aanbieden van goedkope overboekingen naar Suriname, de Antillen, Marokko en Turkije, probeert de Rabobank een nieuwe groep klanten aan zich te binden.
Eén euro kost het een migrant deze maand om bij de Rabobank via internet geld over te maken naar familie in het land van herkomst. Met dat spotgoedkope tarief probeert de Rabobank klanten te lokken onder de vier belangrijkste allochtone groepen in Nederland. Het past binnen de strategie om uit te breiden in de grote steden, waar de bank nu nog een relatief laag marktaandeel heeft.
„Ons doel is niet om het aantal transacties te vermeerderen”, geeft Rabo-productmanager Jan van der Horst direct toe. Liever streeft de bank naar een ’totaalrelatie’ met de nieuwe klanten. Zij moeten vooral hypotheken en verzekeringen gaan kopen. „Derdegeneratie-allochtonen zijn steeds vaker goed geïntegreerd met goede banen. Zij vormen een interessante doelgroep.”
De bank richt zich met een grote reclamecampagne vooral op de 600000 mensen uit deze groepen die in de grote steden wonen. Als zij een rekening hebben of openen bij de Rabobank kunnen ze tot 10 januari voor één euro een internet-overboeking doen naar een rekening in het buitenland. Rond de feestdagen (het islamitische offerfeest valt dit jaar op 10 januari) is er traditioneel een piek te zien in het aantal overboekingen.
Na de tiende kost een transactie 13,50 euro. Dat bedrag is aanmerkelijk lager dan de 20 euro die de Rabobank tot nu toe ten minste in rekening bracht. Hoe die kosten zo substantieel omlaag konden? Van der Horst vertelt dat de winst voor een deel aan Rabo-kant is geboekt. Daarnaast hebben de Nederlandse bankiers stevig onderhandeld met hun bancaire partners in de vier landen.
De Rabobank is met haar nieuwe tarief overigens nog steeds een van de duurdere banken. Bij het overmaken van 250 euro naar Suriname betaalt een rekeninghouder van ABN Amro bijvoorbeeld 5,50 euro, en een van de Postbank 9,50 euro.
Van der Horst wijst erop dat ABN Amro een transactiegebonden tarief hanteert. „Wij hebben één tarief voor alle bedragen. Dat is duidelijk voor de klant.” Dat mensen die kleine bedragen overmaken daarmee in het nadeel zijn, geeft hij toe. „Daarom hebben we het tarief ook verlaagd.”Hij erkent ook dat sommige groepen buiten de boot vallen. Ghanezen en Somaliërs bijvoorbeeld, ook belangrijke geldoverboekers, moeten gewoon de oude tarieven blijven betalen. Voor het overmaken van 250 euro zijn zij bij de Rabobank daarom nog steeds 28 euro kwijt. „Die groepen zijn te klein om commercieel interessant te zijn.”
Maar, stelt Van der Horst, het is ook moeilijker om goede afspraken te maken met de banken in de moederlanden van deze mensen.
Zo is het wel de bedoeling dat de ontvanger het totaalbedrag op zijn rekening krijgt, als de zender vanuit Nederland de verzendkosten voor zijn rekening neemt. Volgens Van der Horst is de kans dat een Ghanese bank toch nog wat kosten in rekening brengt groter dan dat een Turkse bank zoiets doet.
Geld overmaken naar familie is duur
Zet een aantal migranten bij elkaar, breng het overboeken van geld ter sprake, en het geklaag is al snel niet van de lucht. De kosten om geld naar familieleden te sturen zijn hoog, vooral bij het overmaken van minder dan duizend euro. Dat zijn juist de bedragen die migranten overmaken.
De Consumentenbond heeft recentelijk in kaart gebracht hoe de kosten er bij verschillende banken en geldtransactiekantoren uitzien. Bij banken gaat het om overboekingen van rekening naar rekening, bij geldtransactiekantoren om het sturen van contant geld.
De bond ontdekte dat de verschillen aanmerkelijk zijn. Zo kost een gewone overboeking van 250 euro 4,80 tot 28 euro, afhankelijk van de bank en de bestemming.
De meeste migranten (25 procent) maken geld over via een geldwisselkantoor, hoewel dat doorgaans duurder is dan een gewone overboeking via de bank. Tegelijkertijd is het sneller (het geld is na tien minuten af te halen op de plaats van bestemming) en heeft zowel de zender als ontvanger geen bankrekening nodig.
Rabobank poogt nieuwe allochtone klant te lokken
door Iris Ludeker
Via het aanbieden van goedkope overboekingen naar Suriname, de Antillen, Marokko en Turkije, probeert de Rabobank een nieuwe groep klanten aan zich te binden.
Eén euro kost het een migrant deze maand om bij de Rabobank via internet geld over te maken naar familie in het land van herkomst. Met dat spotgoedkope tarief probeert de Rabobank klanten te lokken onder de vier belangrijkste allochtone groepen in Nederland. Het past binnen de strategie om uit te breiden in de grote steden, waar de bank nu nog een relatief laag marktaandeel heeft.
„Ons doel is niet om het aantal transacties te vermeerderen”, geeft Rabo-productmanager Jan van der Horst direct toe. Liever streeft de bank naar een ’totaalrelatie’ met de nieuwe klanten. Zij moeten vooral hypotheken en verzekeringen gaan kopen. „Derdegeneratie-allochtonen zijn steeds vaker goed geïntegreerd met goede banen. Zij vormen een interessante doelgroep.”
De bank richt zich met een grote reclamecampagne vooral op de 600000 mensen uit deze groepen die in de grote steden wonen. Als zij een rekening hebben of openen bij de Rabobank kunnen ze tot 10 januari voor één euro een internet-overboeking doen naar een rekening in het buitenland. Rond de feestdagen (het islamitische offerfeest valt dit jaar op 10 januari) is er traditioneel een piek te zien in het aantal overboekingen.
Na de tiende kost een transactie 13,50 euro. Dat bedrag is aanmerkelijk lager dan de 20 euro die de Rabobank tot nu toe ten minste in rekening bracht. Hoe die kosten zo substantieel omlaag konden? Van der Horst vertelt dat de winst voor een deel aan Rabo-kant is geboekt. Daarnaast hebben de Nederlandse bankiers stevig onderhandeld met hun bancaire partners in de vier landen.
De Rabobank is met haar nieuwe tarief overigens nog steeds een van de duurdere banken. Bij het overmaken van 250 euro naar Suriname betaalt een rekeninghouder van ABN Amro bijvoorbeeld 5,50 euro, en een van de Postbank 9,50 euro.
Van der Horst wijst erop dat ABN Amro een transactiegebonden tarief hanteert. „Wij hebben één tarief voor alle bedragen. Dat is duidelijk voor de klant.” Dat mensen die kleine bedragen overmaken daarmee in het nadeel zijn, geeft hij toe. „Daarom hebben we het tarief ook verlaagd.”Hij erkent ook dat sommige groepen buiten de boot vallen. Ghanezen en Somaliërs bijvoorbeeld, ook belangrijke geldoverboekers, moeten gewoon de oude tarieven blijven betalen. Voor het overmaken van 250 euro zijn zij bij de Rabobank daarom nog steeds 28 euro kwijt. „Die groepen zijn te klein om commercieel interessant te zijn.”
Maar, stelt Van der Horst, het is ook moeilijker om goede afspraken te maken met de banken in de moederlanden van deze mensen.
Zo is het wel de bedoeling dat de ontvanger het totaalbedrag op zijn rekening krijgt, als de zender vanuit Nederland de verzendkosten voor zijn rekening neemt. Volgens Van der Horst is de kans dat een Ghanese bank toch nog wat kosten in rekening brengt groter dan dat een Turkse bank zoiets doet.
Geld overmaken naar familie is duur
Zet een aantal migranten bij elkaar, breng het overboeken van geld ter sprake, en het geklaag is al snel niet van de lucht. De kosten om geld naar familieleden te sturen zijn hoog, vooral bij het overmaken van minder dan duizend euro. Dat zijn juist de bedragen die migranten overmaken.
De Consumentenbond heeft recentelijk in kaart gebracht hoe de kosten er bij verschillende banken en geldtransactiekantoren uitzien. Bij banken gaat het om overboekingen van rekening naar rekening, bij geldtransactiekantoren om het sturen van contant geld.
De bond ontdekte dat de verschillen aanmerkelijk zijn. Zo kost een gewone overboeking van 250 euro 4,80 tot 28 euro, afhankelijk van de bank en de bestemming.
De meeste migranten (25 procent) maken geld over via een geldwisselkantoor, hoewel dat doorgaans duurder is dan een gewone overboeking via de bank. Tegelijkertijd is het sneller (het geld is na tien minuten af te halen op de plaats van bestemming) en heeft zowel de zender als ontvanger geen bankrekening nodig.