Marsipulami
29-12-05, 09:43
Natuurkundige Gerard Bodifée ging overleden paus groeten
Geplaatst op 29/12 '05 om 4:20u
Door Theo Borgermans (Bron: Gazet van Antwerpen)
LUMMEN (RKnieuws.net) - "Ik heb altijd veel bewondering gehad voor Johannes Paulus II omdat hij standhield tegen de opdringerige tijdsgeest in. Toen hij ziek was, bleef hij moedig zijn zending als priester volhouden. Hoe ouder en sukkelachtiger hij werd, hoe meer respect ik voor hem kreeg, ook al werd hij beschouwd als een ’strompelend anachronisme’, zoals sommigen zegden": dat zegt natuurkundige Gerard Bodifée (59) in een interview met Jos Vranckx vandaag in Gazet van Antwerpen.
Bodifée ging samen met zijn echtgenote de overleden paus groeten. "Het was een ongelooflijk sterke belevenis, niet te vergelijken met de massahysterie op een popfestival, bij het voetbal of het veldrijden. We hebben daar intense momenten beleefd ...Ik denk dat velen in Vlaanderen niet zien - of niet willen zien - wat er in werkelijkheid aan de hand is, dat jongeren weer blijk geven van religieuze gevoelens en dat er een nieuwe Kerk in wording is. Toen er in 2000 twee miljoen jongeren samenstroomden in Rome, werd dat hier ook afgedaan als een zielige vertoning. In die dagen van spontane toestroom op en rond het Sint-Pietersplein, na de dood van de verguisde paus, stelde ’De Standaard’ op zijn website de vraag: vindt U dit ziekelijk of zinvol? Vijftig procent antwoordde: ziekelijk! Mensen die zich verbonden voelen met de katholieke traditie mag men ’ziekelijk’ noemen, maar als je iets gelijkaardigs durft suggereren over bijvoorbeeld de gay-parade, krijg je gegarandeerd het Centrum voor Racismebnestrijding over je heen".
Bijna niemand had begrip voor de Rome-trip van Bodifée: "De meesten verklaarden ons gek. ’Toch blij dat we van hem af zijn’ was de meest gehoorde reactie, merkwaardig genoeg vooral ook bij priesters. Aanschuivend op het Sint-Pïetersplein hebben we mensen uit alle landen van de wereld ontmoet, behalve uit Vlaanderen en Nederland. Typisch was de reactie van een groepje Vlaamse scholieren in Rome: ’onze schoolreis is bedorven’. Ze begrepen er niets van. Soms denk ik dat we in Vlaanderen op een soort eiland wonen, elders in de wereld is een spirituele heropleving bezig die we hier nog moeten ontdekken".
Bodifée geeft toe dat hij schrok toen kardinaal Ratzinger tot nieuwe paus verkozen werd. "We verwachtten een progressief. Maar ik was bereid mijn oordeel een tijdje op te schorten. Terecht, zo blijkt. Eén van Benedictus eerste daden was een bezoek aan een synagoge. Dat getuigt van openheid van geest. Totnogtoe heeft Benedictus nog niets gezegd of gedaan wat zijn critici voorspelden".
Gerard Bodifée heeft altijd verkondigd dat de Kerk een zinkend schip is en haar oorspronkelijke zending verraden heeft. Bent U van mening veranderd, wou journalist Vranckx weten. "Ik zoek mijn eigen weg. Ik heb mijn kritiek nooit gespaard, vooral omdat de Kerk het geloof eeuwenlang als een soort wetenschap heeft gepresenteerd, een pakket van waarheden. Terwijl geloof vooral een kwestie is van vertrouwen. Gevolg was dat de boodschap van het evangelie haast niet meer doordrong. Vandaag liggen de kaarten anders. Zonder religie raakt een maatschappij op de dool. In ons land is de kritiek op de Kerk harder dan ooit, terwijl de Kerk zelf milder en opener van geest is dan ooit, met verschillende stromingen en opvattingen naast elkaar. Wat me de jongste jaren steeds meer ergert in Vlaanderen, is die verschrikkelijke angst om conservatief te zijn. Wat is er mis met gehechtheid aan traditionele waarden ? Er zijn twee vleugels nodig om te kunnen vliegen; een democratie heeft zowel een conservatieve als een progressieve vleugel nodig. We hebben alle taboes afgeschaft, denken we, maar in de plaats hebben we het opiniedelict ingevoerd. Dat is veel erger. Mijn stelregel is die van Voltaire: ’Ik ben het niet eens met wat u zegt, maar ik zou mijn leven geven opdat u het kan blijven zeggen’.
In het lezenswaardige interview komen ook andere thema’s aan bod zoals het creationisme, de leer van het ’intelligent ontwerp’, de natuurrampen van het afgelopen jaar ... Ook het afwijzen van de christelijke wortels van Europa in de preambule van de Europese grondwet komt ter sprake. "Een toekomst zonder christendom lijkt me ondenkbaar in Europa. Ik voel me een rijke erfgenaam van die cultuur, ook al lijkt de kracht ervan voor sommigen uitgeput. Maar het christendom was altijd zwak wanneer het (uiterlijk) sterk was en (innerlijk) sterk wanneer het zwak was". (tb)
Geplaatst op 29/12 '05 om 4:20u
Door Theo Borgermans (Bron: Gazet van Antwerpen)
LUMMEN (RKnieuws.net) - "Ik heb altijd veel bewondering gehad voor Johannes Paulus II omdat hij standhield tegen de opdringerige tijdsgeest in. Toen hij ziek was, bleef hij moedig zijn zending als priester volhouden. Hoe ouder en sukkelachtiger hij werd, hoe meer respect ik voor hem kreeg, ook al werd hij beschouwd als een ’strompelend anachronisme’, zoals sommigen zegden": dat zegt natuurkundige Gerard Bodifée (59) in een interview met Jos Vranckx vandaag in Gazet van Antwerpen.
Bodifée ging samen met zijn echtgenote de overleden paus groeten. "Het was een ongelooflijk sterke belevenis, niet te vergelijken met de massahysterie op een popfestival, bij het voetbal of het veldrijden. We hebben daar intense momenten beleefd ...Ik denk dat velen in Vlaanderen niet zien - of niet willen zien - wat er in werkelijkheid aan de hand is, dat jongeren weer blijk geven van religieuze gevoelens en dat er een nieuwe Kerk in wording is. Toen er in 2000 twee miljoen jongeren samenstroomden in Rome, werd dat hier ook afgedaan als een zielige vertoning. In die dagen van spontane toestroom op en rond het Sint-Pietersplein, na de dood van de verguisde paus, stelde ’De Standaard’ op zijn website de vraag: vindt U dit ziekelijk of zinvol? Vijftig procent antwoordde: ziekelijk! Mensen die zich verbonden voelen met de katholieke traditie mag men ’ziekelijk’ noemen, maar als je iets gelijkaardigs durft suggereren over bijvoorbeeld de gay-parade, krijg je gegarandeerd het Centrum voor Racismebnestrijding over je heen".
Bijna niemand had begrip voor de Rome-trip van Bodifée: "De meesten verklaarden ons gek. ’Toch blij dat we van hem af zijn’ was de meest gehoorde reactie, merkwaardig genoeg vooral ook bij priesters. Aanschuivend op het Sint-Pïetersplein hebben we mensen uit alle landen van de wereld ontmoet, behalve uit Vlaanderen en Nederland. Typisch was de reactie van een groepje Vlaamse scholieren in Rome: ’onze schoolreis is bedorven’. Ze begrepen er niets van. Soms denk ik dat we in Vlaanderen op een soort eiland wonen, elders in de wereld is een spirituele heropleving bezig die we hier nog moeten ontdekken".
Bodifée geeft toe dat hij schrok toen kardinaal Ratzinger tot nieuwe paus verkozen werd. "We verwachtten een progressief. Maar ik was bereid mijn oordeel een tijdje op te schorten. Terecht, zo blijkt. Eén van Benedictus eerste daden was een bezoek aan een synagoge. Dat getuigt van openheid van geest. Totnogtoe heeft Benedictus nog niets gezegd of gedaan wat zijn critici voorspelden".
Gerard Bodifée heeft altijd verkondigd dat de Kerk een zinkend schip is en haar oorspronkelijke zending verraden heeft. Bent U van mening veranderd, wou journalist Vranckx weten. "Ik zoek mijn eigen weg. Ik heb mijn kritiek nooit gespaard, vooral omdat de Kerk het geloof eeuwenlang als een soort wetenschap heeft gepresenteerd, een pakket van waarheden. Terwijl geloof vooral een kwestie is van vertrouwen. Gevolg was dat de boodschap van het evangelie haast niet meer doordrong. Vandaag liggen de kaarten anders. Zonder religie raakt een maatschappij op de dool. In ons land is de kritiek op de Kerk harder dan ooit, terwijl de Kerk zelf milder en opener van geest is dan ooit, met verschillende stromingen en opvattingen naast elkaar. Wat me de jongste jaren steeds meer ergert in Vlaanderen, is die verschrikkelijke angst om conservatief te zijn. Wat is er mis met gehechtheid aan traditionele waarden ? Er zijn twee vleugels nodig om te kunnen vliegen; een democratie heeft zowel een conservatieve als een progressieve vleugel nodig. We hebben alle taboes afgeschaft, denken we, maar in de plaats hebben we het opiniedelict ingevoerd. Dat is veel erger. Mijn stelregel is die van Voltaire: ’Ik ben het niet eens met wat u zegt, maar ik zou mijn leven geven opdat u het kan blijven zeggen’.
In het lezenswaardige interview komen ook andere thema’s aan bod zoals het creationisme, de leer van het ’intelligent ontwerp’, de natuurrampen van het afgelopen jaar ... Ook het afwijzen van de christelijke wortels van Europa in de preambule van de Europese grondwet komt ter sprake. "Een toekomst zonder christendom lijkt me ondenkbaar in Europa. Ik voel me een rijke erfgenaam van die cultuur, ook al lijkt de kracht ervan voor sommigen uitgeput. Maar het christendom was altijd zwak wanneer het (uiterlijk) sterk was en (innerlijk) sterk wanneer het zwak was". (tb)