Marsipulami
02-01-06, 09:53
Volksbuurten helpen illegalen
Sedert hun meer actieve opsporing in Antwerpen groeit de hulp aan en de sympathie voor illegalen.
HET verhaal heeft zeker niet de allure van het verstoppen van de joden tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar in enkele Antwerpse wijken groeit volgens buurtwerkers de neiging om illegalen te helpen. ,,Wij weten dat in Sint-Andries honderden illegalen worden gesteund. En dat zowel op het vlak van voeding als van huisvesting'', zegt Nico Volckeryck, voorzitter van de winkeliersvereniging Kammenstraat en de stuurgroep Sint-Andries.
,,De volksmens in Sint-Andries heeft een beetje een dubbele houding: hij is van oordeel dat een illegaal hier niet thuishoort, maar hij is het niet eens met de wijze van opsporing. Zo groeit er een vorm van sympathie.''
Oud-gemeenteraadslid Jos Thijs (Groen!): ,,Er heerst hier een raar sfeertje sedert de acties op tram 12 om illegalen op te pakken. Ik ken een twintigtal Afrikaanse families die nog nauwelijks hun woning verlaten, maar via tussenpersonen wel eten krijgen.''
In Antwerpen-Noord doet zich volgens Frank Hosteaux, voorzitter van de vzw Rot Op! tegen huisjesmelkers, een gelijkaardig fenomeen voor. Hij zal in zijn nieuwjaarsboodschap de Antwerpenaren oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid om nog meer illegalen te huisvesten. Te goeder trouw hulp bieden aan een illegaal is niet strafbaar, hem een veel te hoge huur aanrekenen of (illegaal) laten werken wel.
Economiste en antropologe Helke Soenen (KU Leuven), die bezig is aan een doctoraatsthesis over de sociaal-economische overlevingsstrategieën van illegalen, stelt vast dat de houding over de aanwezigheid van illegalen inderdaad verandert.
Soenen leefde twee jaar samen met 80 Congolese en Colombiaanse illegalen en concludeert in haar onderzoek dat het beeld over illegalen fout is. ,,Een illegaal is niet iemand die langs de muren sluipt, hij verkeert zeker niet altijd in de marginaliteit, maar staat soms ook netjes gekleed naast ons in de supermarkt. Onmiddellijk na hun aankomst is er wel een grote angst om te worden opgepakt, maar na verloop van tijd durven zij toch bepaalde risico's te nemen, inclusief zwartrijden op de tram bijvoorbeeld. Vooral de Colombianen zijn zeer goed in het ontwikkelen van sociale relaties. Ze mochten zelfs feesten in de villa's van hun werkgevers, de Europese ambtenaren.''
Van onze redacteur Guy Fransen
Sedert hun meer actieve opsporing in Antwerpen groeit de hulp aan en de sympathie voor illegalen.
HET verhaal heeft zeker niet de allure van het verstoppen van de joden tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar in enkele Antwerpse wijken groeit volgens buurtwerkers de neiging om illegalen te helpen. ,,Wij weten dat in Sint-Andries honderden illegalen worden gesteund. En dat zowel op het vlak van voeding als van huisvesting'', zegt Nico Volckeryck, voorzitter van de winkeliersvereniging Kammenstraat en de stuurgroep Sint-Andries.
,,De volksmens in Sint-Andries heeft een beetje een dubbele houding: hij is van oordeel dat een illegaal hier niet thuishoort, maar hij is het niet eens met de wijze van opsporing. Zo groeit er een vorm van sympathie.''
Oud-gemeenteraadslid Jos Thijs (Groen!): ,,Er heerst hier een raar sfeertje sedert de acties op tram 12 om illegalen op te pakken. Ik ken een twintigtal Afrikaanse families die nog nauwelijks hun woning verlaten, maar via tussenpersonen wel eten krijgen.''
In Antwerpen-Noord doet zich volgens Frank Hosteaux, voorzitter van de vzw Rot Op! tegen huisjesmelkers, een gelijkaardig fenomeen voor. Hij zal in zijn nieuwjaarsboodschap de Antwerpenaren oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid om nog meer illegalen te huisvesten. Te goeder trouw hulp bieden aan een illegaal is niet strafbaar, hem een veel te hoge huur aanrekenen of (illegaal) laten werken wel.
Economiste en antropologe Helke Soenen (KU Leuven), die bezig is aan een doctoraatsthesis over de sociaal-economische overlevingsstrategieën van illegalen, stelt vast dat de houding over de aanwezigheid van illegalen inderdaad verandert.
Soenen leefde twee jaar samen met 80 Congolese en Colombiaanse illegalen en concludeert in haar onderzoek dat het beeld over illegalen fout is. ,,Een illegaal is niet iemand die langs de muren sluipt, hij verkeert zeker niet altijd in de marginaliteit, maar staat soms ook netjes gekleed naast ons in de supermarkt. Onmiddellijk na hun aankomst is er wel een grote angst om te worden opgepakt, maar na verloop van tijd durven zij toch bepaalde risico's te nemen, inclusief zwartrijden op de tram bijvoorbeeld. Vooral de Colombianen zijn zeer goed in het ontwikkelen van sociale relaties. Ze mochten zelfs feesten in de villa's van hun werkgevers, de Europese ambtenaren.''
Van onze redacteur Guy Fransen