PDA

Bekijk Volledige Versie : Ariel Sharon was een meedogenloos millitair en brute oorlogsmisdadiger



Coolassprov MC
07-01-06, 19:43
De titel op het nieuwsbord is een citaat uit het volgende artikel;
de gehele post is een citaat uit hetzelfde artikel waarvan hier de weblink:

http://www.informationclearinghouse.info/article11479.htm


A long but important article about Sharon.

"Israel's Prime Minister was a ruthless military commander responsible for one of the most shocking war crimes of the 20th century, argues Robert Fisk.

President George Bush acclaims Ariel Sharon as 'a man of peace', yet the blood that was shed at Sabra and Chatila remains a stain on the conscience of the Zionist nation.

As Sharon lies stricken in his hospital bed, his political career over, how will history judge him?

By Robert Fisk

01/06/05 ""The Independent"" -- -- I shook hands with him once, a brisk, no-nonsense soldier's grip from Sharon as he finished a review of the vicious Phalangist militiamen who stood in the barracks square at Karantina in Beirut. Who would have thought, I asked myself then, that this same bunch of murderers - the men who butchered their way through the Palestinian Sabra and Chatila refugee camps only a few weeks earlier - had their origins in the Nazi Olympics of 1936. That's when old Pierre Gemayel - still alive and standing stiffly to attention for Sharon - watched the "order" of Nazi Germany and proposed to bring some of this "order" to Lebanon. That's what Gemayel told me himself. Did Sharon not understand this. Of course, he must have done.

Back on 18 September that same year, Loren Jenkins of The Washington Post and Karsten Tveit of Norwegian television and I had clambered over the piled corpses of Chatila - of raped and eviscerated women and their husbands and children and brothers - and Jenkins, knowing that the Isrealis had sat around the camps for two nights watching this filth, shrieked "Sharon!" in anger and rage. He was right. Sharon it was who sent the Phalange into the camps on the night of 16 September - to hunt for "terrorists", so he claimed at the time.

The subsequent Israeli Kahan commission of enquiry into this atrocity provided absolute proof that Israeli soldiers saw the massacre taking place. The evidence of a Lieutenant Avi Grabovsky was crucial. He was an Israeli deputy tank commander and reported what he saw to his higher command. "Don't interfere," the senior officer said. Ever afterwards, Israeli embassies around the world would claim that the commission held Sharon only indirectly responsible for the massacre. It was untrue. The last page of the official Israeli report held Sharon "personally responsible". It was years later that the Israeli-trained Phalangist commander, Elie Hobeika, now working for the Syrians, agreed to turn state's evidence against Sharon - now the Israeli Prime Minister - at a Brussels court. The day after the Israeli attorney general declared Sharon's defence a "state" matter, Hobeika was killed by a massive car bomb in east Beirut. Israel denied responsibility. US Defence Secretary Donald Rumsfeld traveled to Brussels and quietly threatened to withdraw Nato headquarters from Belgium if the country maintained its laws to punish war criminals from foreign nations. Within months, George W Bush had declared Sharon "a man of peace". It was all over.

In the end, Sharon got away with it, even when it was proved that he had, the night before the Phalangists attacked the civilians of the camp, publicly blamed the Palestinians for the murder of their leader, President-elect Bashir Gemayel. Sharon told these ruthless men that the Palestinians had killed their beloved "chief". Then he sent them in among the civilian sheep - and claimed later he could never have imagined what they would do in Chatila. Only years later was it proved that hundreds of Palestinians who survived the original massacre were interrogated by the Israelis and then handed back to the murderers to be slaughtered over the coming weeks.

So it is as a war criminal that Sharon will be known forever in the Arab world, through much of the Western world, in fact - save, of course, for the craven men in the White House and the State Department and the Blair Cabinet - as well as many leftist Israelis. Sabra and Chatila was a crime against humanity. Its dead counted more than half the fatalities of the World Trade Centre attacks of 2001. But the man who was responsible was a "man of peace". It was he who claimed that the preposterous Yasser Arafat was a Palestinian bin Laden. He it was who as Israeli foreign minister opposed Nato's war in Kosovo, inveighing against "Islamic terror" in Kosovo. "The moment that Israel expresses support...it's likely to be the next victim. Imagine that one day Arabs in Galilee demand that the region in which they live be recognised as an autonomous area, connected to the Palestinian Authority..." Ah yes, Sharon as an ally of another war criminal, Slobodan Milosevic. There must be no Albanian state in Kosovo.

Ever since he was elected in 2001 - and especially since his withdrawal of settlements from the rubbish tip of Gaza last year, a step which would, according to his spokesman, turn any plans for a Palestinian state in the West Bank into "formaldehyde" - his supporters have tried to turn Sharon into a pragmatist, another Charles de Gaulle. His new party was supposed to be proof of this. But in reality, Sharon had more in common with the putchist generals of Algeria.

He voted against the peace treaty with Egypt in 1979. He voted against a withdrawal from southern Lebanon in 1985. He opposed Israel's participation in the Madrid peace conference in 1991. He opposed the Knesset plenum vote on the Oslo agreement in 1993. He abstained on a vote for peace with Jordan in 1994. He voted against the Hebron agreement in 1997. He condemned the manner of Israel's retreat from Lebanon in 2000. By 2002, he had built 34 new Jewish colonies on Palestinian land.

And he was a man of peace.

There was a story told to me by one of the men investigating Sharon's responsibility for the Sabra and Chatila massacre, and the story is that the then Israeli defence minister, before he sent his Phalangist allies into the camps, announced that it was Palestinian "terrorists" who had murdered their newly assassinated leader, President-elect Gemayel. Sharon was to say later that he never dreamed the Phalange would massacre the Palestinians.

But how could he say that if he claimed earlier that the Palestinians killed the leader of the Phalange? In reality, no Palestinians were involved in Gemayel's death. It might seem odd in this new war to be dwelling about that earlier atrocity. I am fascinated by the language. Murderers, terrorists. That's what Sharon said then, and it's what he says now. Did he really make that statement in 1982? I begin to work the phone from Jerusalem, calling up Associated Press bureaus that might still have their files from 19 years ago. He would have made that speech - if indeed he used those words - some time on 15 September 1982.

Lees verder op http://www.informationclearinghouse.info/article11479.htm

Joesoef
07-01-06, 19:47
Laten we hopen dat dat varken nog lang als een plant in een rolstoel voort leeft.

barfly
07-01-06, 20:12
Sharon was een geniaal generaal en daar heb ik respect voor. Tevens was hij aan het einde van zijn dagen bereid om behoorlijke concessies te doen aan de Palestijnen, waarvoor hulde.

En na Sharon komt de volgende die onmiddelijk zal laten zien dat er met hem niet te spotten valt. Dus voor de Palestijnen hoop ik dat ze de komende 10 jaar 't nog ff weten vol te houden.

Joesoef
07-01-06, 20:47
Geplaatst door barfly
Sharon was een geniaal generaal en daar heb ik respect voor. Tevens was hij aan het einde van zijn dagen bereid om behoorlijke concessies te doen aan de Palestijnen, waarvoor hulde.

En na Sharon komt de volgende die onmiddelijk zal laten zien dat er met hem niet te spotten valt. Dus voor de Palestijnen hoop ik dat ze de komende 10 jaar 't nog ff weten vol te houden.


Wat dat betreft was Sharon een zegen, wie weet welke idioot we er voor terug krijgen.

sjo
07-01-06, 20:57
Geplaatst door Joesoef
Wat dat betreft was Sharon een zegen, wie weet welke idioot we er voor terug krijgen.

Op initiatief van Sharon hebben zo'n 30 landen (waaronder de complete Magreb en Egypte [uitgezonderd Libie])hun hoogste luchtmachtbazen naar Israel gestuurd om bijgepraat te worden over terrorisme-bestrijding vanuit de lucht. Ook NAVO-landen waren bij deze sessie betrokken. Er is niet zuinig omgesprongen met informatie over de allernieuwste technieken.

gr.
sjo

Coolassprov MC
08-01-06, 09:58
Geplaatst door sjo
Op initiatief van Sharon hebben zo'n 30 landen (waaronder de complete Magreb en Egypte [uitgezonderd Libie])hun hoogste luchtmachtbazen naar Israel gestuurd om bijgepraat te worden over terrorisme-bestrijding vanuit de lucht. Ook NAVO-landen waren bij deze sessie betrokken. Er is niet zuinig omgesprongen met informatie over de allernieuwste technieken.

Allernieuwste technieken vliegenvangen?

Bron bericht?

Coolassprov MC
08-01-06, 10:06
Geplaatst door barfly
Sharon was een geniaal generaal en daar heb ik respect voor.

http://www.informationclearinghouse.info/article11484.htm


By Saree Makdis

01/07/06 "Los Angeles Times" -- -- As Ariel Sharon's career comes to an end, the whitewashing is already underway. Literally overnight he was being hailed as "a man of courage and peace" who had generated "hopes for a far-reaching accord" with an electoral campaign promising "to end conflict with the Palestinians."

But even if end-of-career assessments often stretch the truth, and even if far too many people fall for the old saw about the gruff old warrior miraculously turning into a man of peace, the reality is that miracles don't happen, and only rarely have words and realities been separated by such a yawning abyss.

From the beginning to the end of his career, Sharon was a man of ruthless and often gratuitous violence. The waypoints of his career are all drenched in blood, from the massacre he directed at the village of Qibya in 1953, in which his men destroyed whole houses with their occupants — men, women and children — still inside, to the ruinous invasion of Lebanon in 1982, in which his army laid siege to Beirut, cut off water, electricity and food supplies and subjected the city's hapless residents to weeks of indiscriminate bombardment by land, sea and air.

As a purely gratuitous bonus, Sharon and his army later facilitated the massacre of hundreds of Palestinians at the refugee camps of Sabra and Shatila, and in all about 20,000 people — almost all innocent civilians — were killed during his Lebanon adventure.

Sharon's approach to peacemaking in recent years wasn't very different from his approach to war. Extrajudicial assassinations, mass home demolitions, the construction of hideous barriers and walls, population transfers and illegal annexations — these were his stock in trade as "a man of courage and peace."

Some may take comfort in the myth that Sharon was transformed into a peacemaker, but in fact he never deviated from his own 1998 call to "run and grab as many hilltops" in the occupied territories as possible. His plan for peace with the Palestinians involved grabbing large portions of the West Bank, ultimately annexing them to Israel, and turning over the shattered, encircled, isolated, disconnected and barren fragments of territory left behind to what only a fool would call a Palestinian state.

Sharon's "painful sacrifices" for peace may have involved Israel keeping less, rather than more, of the territory that it captured violently and has clung to illegally for four decades, but few seem to have noticed that it's not really a sacrifice to return something that wasn't yours to begin with.

His much-ballyhooed withdrawal from Gaza left 1.4 million Palestinians in what is essentially the world's largest prison, cut off from the rest of the world and as subject to Israeli power as before. It also terminated the possibility of a two-state solution to the conflict by condemning Palestinians to whiling away their lives in a series of disconnected Bantustans, ghettos, reservations and strategic hamlets, entirely at the mercy of Israel.

That's not peace. As Crazy Horse or Sitting Bull would have recognized at a glance, it's an attempt to pacify an entire people by bludgeoning them into a subhuman irrelevance. Nothing short of actual genocide — for which Sharon's formula was merely a kind of substitute — would persuade the Palestinian people to quietly accept such an arrangement, or negate themselves in some other way. And no matter which Israeli politician now assumes Sharon's bloody mantle, such an approach to peace will always fail.

Saree Makdis is a professor of English and comparative literature at UCLA.

© 2006 Los Angeles Times

FROM BEIRUT TO JERUSALEM
EYE-WITNESS TO SABRA-SHATILA MASSACRE:

http://www.inminds.co.uk/from-beirut-to-jerusalem.html

Prlwytzkofski
08-01-06, 10:11
Geplaatst door Joesoef
Laten we hopen dat dat varken nog lang als een plant in een rolstoel voort leeft.

Wat schiet je daar mee op ?

Ron Haleber
08-01-06, 10:43
Geplaatst door Coolassprov MC


President George Bush acclaims Ariel Sharon as 'a man of peace',

yet the blood that was shed at Sabra and Chatila remains a stain on the conscience of the Zionist nation.



http://www.ronhaleber.nl/prop/sharon7.jpg

:stomp:

http://www.ronhaleber.nl/prop/sharon3.jpg

:student:


Geplaatst door Coolassprov MC


As Sharon lies stricken in his hospital bed, his political career over, how will history judge him?


http://www.ronhaleber.nl/prop/sharon5.jpg

Coolassprov MC
08-01-06, 12:01
Geplaatst door Systemlord Ra
De omliggende regimes hebben nog veel brutere militairen en oorlogsmisdadigers en toch zijn ze keer op keer in de pan gehakt.

Misschien ben ik iemand die i.t.t. jou, voor de verandering, eens geen amateur-advocaatje-van-oorlogsmisdadigers spelen wil?

Misschien zijn appels dan toch ook geen peren?

Als je had gelezen wat ik had gepost, had je kunnen lezen dat Robert Fisk van niemand een spaan heel laat; noch van de PLO; noch van Libaneze Christenen; noch van Libaneze Moslims; Noch van de Israelische bezetter.

Ik en vele anderen staan vol spanning te wachten tot je een draad opent met die reikwijdte; compleet met bronnen van documentatie natuurlijk.

mark61
08-01-06, 12:46
Geplaatst door Joesoef
Laten we hopen dat dat varken nog lang als een plant in een rolstoel voort leeft.

Stel je niet aan. Met zo'n mentaliteit pas je precies bij de slachters die het MO onleefbaar maken.

mark61
08-01-06, 12:52
Geplaatst door barfly
Sharon was een geniaal generaal en daar heb ik respect voor. Tevens was hij aan het einde van zijn dagen bereid om behoorlijke concessies te doen aan de Palestijnen, waarvoor hulde.

Ik begrijp niet waar dit idee vandaan komt, dat nu zo populair is. Net nog zo'n fantasieverhaal gehoord in Buitenhof.

Ben ik de enige die ziet dat Sharon handelt op grond van een racistische overweging, nl. het inzicht dat 'Groot-Israël' de demografische oorlog aan het verliezen is?

Zelfs in Israël schijnen ze niet te begrijpen dat Sharon de Likoed / Netanyahu rechts inhaalt met zijn plannen.

De terugtrekking uit Gaza is geen 'concessie', integendeel. Er is geen sprake van onderhandelingen, dus er zijn ook geen concessies. Sharon heeft besloten dat er nooit met de Palestijnen wordt onderhandeld, en dat er dus ook geen vredesverdrag komt, en dus ook geen Palestijnse staat.

Israël trekt zich gedeeltelijk terug achter een schijnveilige Chinese / Berlijnse muur, zuivert Israël etnisch, incorporeert het gros van de nederzettingen, en hoe de barbaren buiten de poorten precies gaan creperen zoeken ze zelf maar uit. Hij hoopt ws. dat Egypte en Jordanië de restjes bezetten.

Man van de vrede. :duim:

mark61
08-01-06, 13:02
Geplaatst door Duncan
Omdat hij, als divisiecommandant, met zijn eenheid de Yom Kippoeroorlog een keer heeft gegeven.

Huh? Dat was een concessie aan wie?

MaRiaH
08-01-06, 13:16
Geplaatst door mark61
Ik begrijp niet waar dit idee vandaan komt, dat nu zo populair is. Net nog zo'n fantasieverhaal gehoord in Buitenhof.

Ben ik de enige die ziet dat Sharon handelt op grond van een racistische overweging, nl. het inzicht dat 'Groot-Israël' de demografische oorlog aan het verliezen is?

Zelfs in Israël schijnen ze niet te begrijpen dat Sharon de Likoed / Netanyahu rechts inhaalt met zijn plannen.

De terugtrekking uit Gaza is geen 'concessie', integendeel. Er is geen sprake van onderhandelingen, dus er zijn ook geen concessies. Sharon heeft besloten dat er nooit met de Palestijnen wordt onderhandeld, en dat er dus ook geen vredesverdrag komt, en dus ook geen Palestijnse staat.

Israël trekt zich gedeeltelijk terug achter een schijnveilige Chinese / Berlijnse muur, zuivert Israël etnisch, incorporeert het gros van de nederzettingen, en hoe de barbaren buiten de poorten precies gaan creperen zoeken ze zelf maar uit. Hij hoopt ws. dat Egypte en Jordanië de restjes bezetten.

Man van de vrede. :duim:

Nee je bent niet de enige, dat hele "hij is van Havik naar duif veranderd"-verhaal is in mijn ogen onzin.
De enige reden dat hij veranderd is is realisme en door Gaza terug te geven heeft hij slechts eeen betere positie het huidige Israel beter te verdedigen.

Die man is en blijft een generaal.
Ik hoop dat de volgende premier een burger is.

Sharon vond ik -op geen enkele manier - een brenger van vrede.
En voorzover ik dat kan beoordelen was dat niet zijn doel.
Zijn doel lag veeleer in het afschermen en beschremen van de Israeli's.
Dat doel had nooit tot vrede kunnen leiden.

freya
08-01-06, 13:19
Geplaatst door mark61
Huh? Dat was een concessie aan wie?

:hihi:

ronald
08-01-06, 13:26
Geplaatst door mark61
Ik begrijp niet waar dit idee vandaan komt, dat nu zo populair is. Net nog zo'n fantasieverhaal gehoord in Buitenhof.



Misschien zou je je eens moeten informeren bij de Israelische bevolking. Je zult er vele antwoorden kunnen vinden.

mark61
08-01-06, 13:37
Geplaatst door ronald
Misschien zou je je eens moeten informeren bij de Israelische bevolking. Je zult er vele antwoorden kunnen vinden.

Die hebben het zelf niet door, gezien de reacties op de ontruiming van Gaza. Gezien het feit dat Kaddima als 'middenpartij' wordt gezien. Gezien het feit dat 'zelfs' Peres denkt dat ie bij Sharon goed zit.

Hoe blind kan een mens zijn.

ronald
08-01-06, 13:38
Geplaatst door mark61
Die hebben het zelf niet door, gezien de reacties op de ontruiming van Gaza. Gezien het feit dat Kaddima als 'middenpartij' wordt gezien. Gezien het feit dat 'zelfs' Peres denkt dat ie bij Sharon goed zit.

Hoe blind kan een mens zijn.


Als goede observator moet je je eigen opvattingen maar eerst even uit je hoofd zetten. De arogantie straalt er van af als je dat niet doet.

mark61
08-01-06, 13:39
Geplaatst door Duncan
Lees de eerste alinea van je eigen post.

Dat geleuter over geniale generaals interesseert me niet. Hij was een bruut die constant zijn bevoegdheden overtrad en bevelen negeerde. In elk normaal land zat ie in de gevangenis. In feite is Israël een soort militair geregeerde democratuur. Ik begrijp dat de meeste generaals nooit iets van hem moesten hebben, maar zin of durf om hem af te voeren hadden ze dan weer niet. Dayan was zelfs tegen zijn promotie.

Burgers afslachten kan je nauwelijks geniaal noemen.

Het enige geniale is hoe een slachter zich kan verkopen als vriendelijke opa, aan de Israëli's en een deel van de rest van de wereld.

Magoed, alle martelliefhebbers zitten 's avonds na gedane arbeid met hun dochtertje op schoot. Hop paardje hop.

mark61
08-01-06, 13:43
Geplaatst door ronald
Als goede observator moet je je eigen opvattingen maar eerst even uit je hoofd zetten. De arogantie straalt er van af als je dat niet doet.

Waarom moet ik dat? Ik heb gewoon gelijk tot het tegendeel bewezen is. Wat lastig gaat worden. Praat s met Avneri of die 400.000 Israëli's die 'moordenaar' roepend tegen hem demonstreerden destijds. Tien procent van de bevolking de straat op, tis nogal wat.

Schijnheilig ook natuurlijk, want hij verpersoonlijkt de essentie van Israël. Of ze nou lieflijk-linksig zijn of niet.

MaRiaH
08-01-06, 13:45
Geplaatst door ronald
Misschien zou je je eens moeten informeren bij de Israelische bevolking. Je zult er vele antwoorden kunnen vinden.

Voor zover ik weet zijn de meningen nogal verdeeld.

Aanvankelijk waren er voornamelijk tegenstanders na zijn bezoek aan de Tempelberg in september 2000.

Uiteindelijk heeft hij inderdaad veel stemmen gewonnen.
De ontruiming van Gaza lag uiteraard niet goed bij de kolonisten, maar bij 'andere' Israeli is dit toch goed ontvangen.

De mensen die ik heb ontmoet willen allemaal graag vrede..
toch zijn er veel die twijfelen of Sharon daar de man voor is/was.

Vertel eens.. welke geluiden hoor jij?

MaRiaH
08-01-06, 13:53
Geplaatst door Duncan
Als hij een gewelddadig man was, dan was hij het product van de omstandigheden, van extreme omstandigheden, wel te verstaan. Als de Arabieren wat minder gewelddadig met de Joden waren omgegaan, zouden er andere mannen aan Israëlische kant naar voren zijn gekomen.

Iedereen is het product van zijn omstandigheden, dat is nooit een excuus om gewelddadig te worden.
Onzin dus.

MaRiaH
08-01-06, 14:19
Geplaatst door Duncan
Ik noem het ook niet als een excuus. Maar wel als een oorzaak.

Diezelfde stelling kun je ook omdraaien, als oorzaak.

MaRiaH
08-01-06, 14:28
Geplaatst door Duncan
Het gaat er maar om dat je inziet dat je handelingen invloed hebben op het handelen van andere mensen. Als ik mijn buurman een knal tegen zijn kop geef, dan kan ik iets terug verwachten. Zo is de regering Sharon aan de macht gekomen door een golf van zelfmoordaanslagen in het begin van de jaren '90. De Palestijnen hebben hiermee in hun eigen voet geschoten.

Er was een bestand in 2000 en het was redelijk rustig in de gebieden totdat Sharon zonodig de Tempelberg op moest en een tweede intifada veroorzaakte.

Het is maar van welke kant je het belicht.

mark61
08-01-06, 14:31
Geplaatst door Duncan
Als hij een gewelddadig man was, dan was hij het product van de omstandigheden, van extreme omstandigheden, wel te verstaan.

Jaja, tis zijn schuld niet. Hij kon niet anders dan vrouwen en kinderen afslachten. Weet je wat, Hitler kon er ook niks aan doen, hij was het produkt van de omstandigheden.

Hoe ver jij gaat om recht te praten wat krom is.

ronald
08-01-06, 14:37
Geplaatst door MaRiaH
Voor zover ik weet zijn de meningen nogal verdeeld.

Aanvankelijk waren er voornamelijk tegenstanders na zijn bezoek aan de Tempelberg in september 2000.

Uiteindelijk heeft hij inderdaad veel stemmen gewonnen.
De ontruiming van Gaza lag uiteraard niet goed bij de kolonisten, maar bij 'andere' Israeli is dit toch goed ontvangen.

De mensen die ik heb ontmoet willen allemaal graag vrede..
toch zijn er veel die twijfelen of Sharon daar de man voor is/was.

Vertel eens.. welke geluiden hoor jij?

Ik ben na 2 weken net terug uit Israel. Politiek is aan de orde van de dag, bij iedereen. Ik heb gesproken met joden (links t.m. rechts, vrij tot vroom), Palestijnen, Israelische Arabieren, Druzen, Bedoienen, Ethiopische joden, Russische joden en weet ik veel wie meer. Dit was net voordat Sharon een hersenbloeding had gekregen. Nu, recentelijk hoor ik alleen familie en kennissen door de telefoon en lees de Israelische kranten en kijk naar de programma's via internet, hoe het daar gaat.
Sharon is redelijk omstreden. Zeker ook na de hitnatkoet, maar ook bij de arabieren; zoiets als: ze weten wat ze aan hem hebben. Zijn eenzijdig optreden wordt hem geloofd of verweten. Dat iedereen achter hem zou staan is dus onzin. Dat alle arabieren tegenover hem staan is ook onzin. Hier, en ook daar wordt je gedwongen een bepaalde mening over Israel te hebben. Vaak zit daar vergelding achter. Dat zie je na al die reacties ook hier. Als je iets tegen-Palestijns zegt of voor Isreal, wordt je eruit gepunt. Daar wordt je gewoon geliquideerd. Wat Sharon natuurlijk wel heeft door zij "buldozer-gedrag" is overwicht. Uit alle kandidaten vinden velen hem daaarom de beste. Het schijnt hier niet door te dringen onder welke druk Israel en haar bevolking leeft komend vanuit Hamas en Hezbolla en al het geschreeuw van andere omringende landen. Zelfs Egypte speelt een dubbele rol. Waar ook overheen wordt gekeken, is de druk die heel veel arabieren daar ondervinden vanuit Hamas en vele ander dominate beweginkjes. Ze mogen geen kritiek uiten vanwege "heulen met de vijand" en zijn bang voor vergelding. Hier wordt wel leuk vertaald dat Hamas zo'n sociaal voelende beweging is, maar er wel een hele dominante ander soortige Hamas van tereur aan geplakt. Er wordt heel veel show gemaakt on de situatie erger te doen zijn of om de mensen gek te maken. Israelische arabieren weten het ook niet meer. De meesten zwijgen erover maar weten wel dat als ze in bv Gaza of Ramalah zouden leven een ander soort leven zullen hebben. Abbas zien ze met weinig autoriteit als te slap voor allerlei anarchistische groepen die zelf alles met geweld vergaren. Uiteindelijk wil iedereen gewoon z'n huisje boompje en beestje.

De grootste onzin is Sharons betreding van de Tempelberg. Dat werd gezien als provocatie. De fanatieke geweldadige bewegingen hebben dit uit ten treure uitgebuit on een intifada te beginnen. Ze hebben velen van de bevolking er mee in gesleurd. Het is toch belachelijk voor woorden dat als je zelf een wet hebt dat een niet-moslin Mekka niet mag binnen treden je niet toe zou staan dat een jood de Tempelberg zou betreden? Sharons "buldozer-gedrag" is gewoon geuit, en liet zien dat hij zich niet door de Waqf of welke arabische beweging zijn bewegingsvrijheid laat dicteren. Een goede aanleiding om het geweld weer op te voeren vertaalde men.

ronald
08-01-06, 14:39
Geplaatst door mark61
Jaja, tis zijn schuld niet. Hij kon niet anders dan vrouwen en kinderen afslachten. Weet je wat, Hitler kon er ook niks aan doen, hij was het produkt van de omstandigheden.

Hoe ver jij gaat om recht te praten wat krom is.


Je overtuigingen worden te emotioneel.

lebanese
08-01-06, 14:49
Geplaatst door Duncan
Als hij een gewelddadig man was, dan was hij het product van de omstandigheden, van extreme omstandigheden, wel te verstaan. Als de Arabieren wat minder gewelddadig met de Joden waren omgegaan, zouden er andere mannen aan Israëlische kant naar voren zijn gekomen.


Geplaatst door Duncan Als de Arabieren wat minder gewelddadig met de Joden waren omgegaan, zouden er andere mannen aan Israëlische kant naar voren zijn gekomen. [/B]


ok ik merk het al,hou maar stil

arabieren hebben joden altijd al goed behandeld,altijd al,al vanaf de kruistochten toen joden werden vervolgd door de christenen,hadden de arabieren de joden in jeruzalem en alle arabishe landen beschermd,dat is een zware feit die je niet kunt ontkennen,pas na de val van jeruzalem,toen arabieren de joden niet meer konden beschermen aangezien jeruzalem was gevallen,vluchten de joden uit jerzalem richting europa,omdat arabieren ze niet meer konden beschermen tegen de jodenvervolging van de christenen,omdat ze jezus zouden hebben veraden bij de romijnen

toen joden in europa zaten,werden zij afgeslacht eerst in ruslnd,toen in duitsland,wat was het enige oplossing van het geweld tegen de joden? de staat palestina verdelen tussen joden en palestijnen(christenen en moslims),de palestijnen zouden dan 60% behouden en joden zouden 40% krijgen,dat gebeurde ook,snel daarna hebben ORTHODOXE zich bewapend en zo tegen palestijnen gevochten en palestijns land hadden afgepakt,,aangezien in hun ogen het beloofde land niet verdeeld kan worden met een ander volk,dat was dus stank voor dank in de ogen van de arabieren(christenen en moslims) aangezien al vanaf de kruistochten joden werden beschemrd door moslims,en sindsdien zijn er paar grote oorlogen ontstaan tussen arabishe buurlanden en israel


dus ga niet zeggen als de arabieren niet zo geweldadig waren,arabieren konden al eerste sec. massaal oorlog gaan voeren toen de allereerste joden voet op palestina hadden gezet

wie heeft in de jaren 70 atoombom geproduceerd zonder enig probleem,zonder enig sanctie vanuit onze eerlijke verenigde staten? israel ja...niet de arabieren en ga niet zeggen als arabieren de kans haden...hadden ze allang geproduceerd,israel was bijna van de kaart geveegd door anouar saadat

mark61
08-01-06, 15:01
Geplaatst door ronald
Je overtuigingen worden te emotioneel.

Ik heb geen sterke overtuigingen en ben volkomen nuchter.

lebanese
08-01-06, 15:16
Geplaatst door Duncan
Sadat begreep hoe hij met de Joden moest omgaan. Hij sloot namelijk vrede en daar kreeg hij de hele Sinaï voor terug.

hij had al helft van sinai in handen,en kreeg andere helft,maar hij kon gewoon doorgaan met oorlog voeren,en zo israel totaal vernietigen,waarom denk je dat is vermoord? omdat hij gestopt is met oorlog voeren tewij;l hij zo goed opweg was

maar antwoord op mn reactie hierboven op je

""Als de Arabieren wat minder gewelddadig met de Joden waren omgegaan, zouden er andere mannen aan Israëlische kant naar voren zijn gekomen.""

Coolassprov MC
08-01-06, 15:22
Geplaatst door Duncan
Sadat begreep hoe hij met de Joden moest omgaan. Hij sloot namelijk vrede en daar kreeg hij de hele Sinaï voor terug.

Gedeeltelijke terugtrekking van eigen land bezet door Israel in ruil voor volledige Egyptische vrede en erkenning van de staat Israel.

Op z'n Hollands zou dat een verminking heten van een uitdrukking:

Een sigaar uit eigen doos zonder de doos ooit terug te zien.

MaRiaH
08-01-06, 15:27
Geplaatst door ronald
Ik ben na 2 weken net terug uit Israel. Politiek is aan de orde van de dag, bij iedereen. Ik heb gesproken met joden (links t.m. rechts, vrij tot vroom), Palestijnen, Israelische Arabieren, Druzen, Bedoienen, Ethiopische joden, Russische joden en weet ik veel wie meer. Dit was net voordat Sharon een hersenbloeding had gekregen. Nu, recentelijk hoor ik alleen familie en kennissen door de telefoon en lees de Israelische kranten en kijk naar de programma's via internet, hoe het daar gaat.
Sharon is redelijk omstreden. Zeker ook na de hitnatkoet, maar ook bij de arabieren; zoiets als: ze weten wat ze aan hem hebben. Zijn eenzijdig optreden wordt hem geloofd of verweten. Dat iedereen achter hem zou staan is dus onzin. Dat alle arabieren tegenover hem staan is ook onzin. Hier, en ook daar wordt je gedwongen een bepaalde mening over Israel te hebben. Vaak zit daar vergelding achter. Dat zie je na al die reacties ook hier. Als je iets tegen-Palestijns zegt of voor Isreal, wordt je eruit gepunt. Daar wordt je gewoon geliquideerd. Wat Sharon natuurlijk wel heeft door zij "buldozer-gedrag" is overwicht. Uit alle kandidaten vinden velen hem daaarom de beste. Het schijnt hier niet door te dringen onder welke druk Israel en haar bevolking leeft komend vanuit Hamas en Hezbolla en al het geschreeuw van andere omringende landen. Zelfs Egypte speelt een dubbele rol. Waar ook overheen wordt gekeken, is de druk die heel veel arabieren daar ondervinden vanuit Hamas en vele ander dominate beweginkjes. Ze mogen geen kritiek uiten vanwege "heulen met de vijand" en zijn bang voor vergelding. Hier wordt wel leuk vertaald dat Hamas zo'n sociaal voelende beweging is, maar er wel een hele dominante ander soortige Hamas van tereur aan geplakt. Er wordt heel veel show gemaakt on de situatie erger te doen zijn of om de mensen gek te maken. Israelische arabieren weten het ook niet meer. De meesten zwijgen erover maar weten wel dat als ze in bv Gaza of Ramalah zouden leven een ander soort leven zullen hebben. Abbas zien ze met weinig autoriteit als te slap voor allerlei anarchistische groepen die zelf alles met geweld vergaren. Uiteindelijk wil iedereen gewoon z'n huisje boompje en beestje.

De grootste onzin is Sharons betreding van de Tempelberg. Dat werd gezien als provocatie. De fanatieke geweldadige bewegingen hebben dit uit ten treure uitgebuit on een intifada te beginnen. Ze hebben velen van de bevolking er mee in gesleurd. Het is toch belachelijk voor woorden dat als je zelf een wet hebt dat een niet-moslin Mekka niet mag binnen treden je niet toe zou staan dat een jood de Tempelberg zou betreden? Sharons "buldozer-gedrag" is gewoon geuit, en liet zien dat hij zich niet door de Wafk of welke arabische beweging zijn bewegingsvrijheid laat dicteren. Een goede aanleiding om het geweld weer op te voeren vertaalde men.

Dank voor je reactie. Voor mij is het alweer een tijdje geleden dat ik ben geweest (2003).

Ik wil even alleen reageren op je laatste alinea:


De grootste onzin is Sharons betreding van de Tempelberg. Dat werd gezien als provocatie. De fanatieke geweldadige bewegingen hebben dit uit ten treure uitgebuit on een intifada te beginnen. Ze hebben velen van de bevolking er mee in gesleurd. Het is toch belachelijk voor woorden dat als je zelf een wet hebt dat een niet-moslin Mekka niet mag binnen treden je niet toe zou staan dat een jood de Tempelberg zou betreden? Sharons "buldozer-gedrag" is gewoon geuit, en liet zien dat hij zich niet door de Wafk of welke arabische beweging zijn bewegingsvrijheid laat dicteren. Een goede aanleiding om het geweld weer op te voeren vertaalde men. [/B]

Het werd inderdaad gezien als provocatie. Tuurlijk heeft hij het recht de Tempelberg te betreden, het is zowel een joodse als moslim heilige plaats. Maar hij wist dondersgoed dat hij provoceerde en wat de gevolgen waren. Het was hem er net zo goed om te doen, als de andere kant die gebruik maakte van de provocatie om een tweede intifada te beginnen.

Ik was dus net op dat moment in Jeruzalem.. en de israelische bevolking was geschokt en boos op Sharons bezoek aan de Tempelberg.
Op uitzonderingen na veroordeelden zij net zo goed zijn provocatie..
Waarom? Omdat iedereen wist dat beide partijen op een dergelijke aanleiding wachten.

Dit is althans hoe ik het heb ervaren toen.
Helaas mocht ik daarna niet meer terug naar de Palestijnse gebieden.
Maar de reacties laten zich raden.

Het trieste ervan vond ik juist dat zij die voor vrede gingen weer terug bij af waren. De rest heb ik alleen kunnen volgen via CNN op mijn hotelkamer in Tel Aviv.

Coolassprov MC
08-01-06, 15:30
Geplaatst door Duncan
Als de Arabieren wat minder gewelddadig met de Joden waren omgegaan,..

Het stichten van de staat Israel terwijl het gebied op de achtergrond ethnisch gezuiverd wordt van zo'n 750.000 inheemse bewoners in 1948/''49 is natuurlijk niet 'gewelddadig' te noemen.

In 1982 20-30.000 vrouwen, kinderen en ouderen bedelven onder 70 dagen van bombardementen en 1000 ton munitie is natuurlijk niet 'gewelddadig' te noemen.

Binnen 3 weken in 2000 ruim 1.000.000 kogelrondes afvuren op ongewapende Palestijnse burgers is natuurlijk niet 'gewelddadig' te noemen.

ronald
08-01-06, 16:11
Geplaatst door MaRiaH
Dank voor je reactie. Voor mij is het alweer een tijdje geleden dat ik ben geweest (2003).

Ik wil even alleen reageren op je laatste alinea:



Het werd inderdaad gezien als provocatie. Tuurlijk heeft hij het recht de Tempelberg te betreden, het is zowel een joodse als moslim heilige plaats. Maar hij wist dondersgoed dat hij provoceerde en wat de gevolgen waren. Het was hem er net zo goed om te doen, als de andere kant die gebruik maakte van de provocatie om een tweede intifada te beginnen.

Ik was dus net op dat moment in Jeruzalem.. en de israelische bevolking was geschokt en boos op Sharons bezoek aan de Tempelberg.
Op uitzonderingen na veroordeelden zij net zo goed zijn provocatie..
Waarom? Omdat iedereen wist dat beide partijen op een dergelijke aanleiding wachten.

Dit is althans hoe ik het heb ervaren toen.
Helaas mocht ik daarna niet meer terug naar de Palestijnse gebieden.
Maar de reacties laten zich raden.

Het trieste ervan vond ik juist dat zij die voor vrede gingen weer terug bij af waren. De rest heb ik alleen kunnen volgen via CNN op mijn hotelkamer in Tel Aviv.


M.i. had Sharon er om tweeerlei redenen ook niet op moeten gaan. De eerste is de joodse reden: de Tempelberg is heilig en in een staat van "onreinheid" die alleen verkregen kan worden wannneer "rode koe" de mensen van hun doden-onreinheid kan afhelpen, kan worden betreden. Om die reden ga ik er niet op. Ten tweede: de overdreven reacties die dat bij de Palestijnen en de rest van de moslimwereld te weeg zou brengen waren wel te raden. Maar Sharon laat zich door weinigen zijn leven leiden. Daarnaast blijft het natuurlijk belachelijk dat je daar, de meest heilige joodse plaats, niet zou kunnen komen. Wat dat betreft heefts er ook een 0 % gevoeligheid bij de Moslims.

Wide-O
08-01-06, 16:22
Hmmm... mij is altijd geleerd een verschil te maken tussen aanleiding en oorzaak.

Je kunt bijvoorbeeld niet zeggen dat WO I te verklaren is door de gebeurtenissen op deze brug:

http://encyclopedias.families.com/Assets/Encyclopedias/ciow_03_img0275.jpg

mark61
08-01-06, 16:25
Geplaatst door Wide-O
Hmmm... mij is altijd geleerd een verschil te maken tussen aanleiding en oorzaak.

Je kunt bijvoorbeeld niet zeggen dat WO I te verklaren is door de gebeurtenissen op deze brug:

Niet van dat intellectuele gedoe hier.

Wide-O
08-01-06, 16:36
Geplaatst door mark61
Niet van dat intellectuele gedoe hier.

Het was eigenlijk niet zo bedoeld :droef:

Coolassprov MC
08-01-06, 19:32
Geplaatst door Duncan
Niets komt uit de lucht vallen. De stichting van de staat Israël werd mede veroorzaakt door het gewelddadige gedrag van de Palestijnen in, vooral, de jaren '20, '30 en '40.

Israël zou Libanon nooit zijn binnengevallen als het van daaruit niet voortdurend werd aangevallen.

Hebben ze nu ook computers met internetverbinding in de gesloten psychiatrische inrichtingen?

Coolassprov MC
08-01-06, 19:51
The Extremists: Part 1
Lehi, Gush Emunim and Jewish Fundamentalism

By D. Jamie Stanton

It is a cruel twist of fate that a country that today finds itself at the mercy of fanatics and extremists was itself born from the fires of terrorism. The bombing of the King David hotel in 1946 by Jewish nationalists was the first truly international terrorist event, being broadcast on the new medium of television to homes across the western world. The blast brought worldwide attention to the Zionist calls of a Jewish homeland in Palestine, and ultimately helped bring the case before the United Nations. The blast itself killed 91 people and injured 45, but this needn't have happened.

Although the British long denied they had any warning, it later emerged that terrorist group Irgun made several phone calls to the French embassy, The Palestine Post and the King David hotel itself; the British apparently laughed them off. Although Jewish extremists were instrumental to the birth of the Jewish nation, they were later to be cast to the fringes of society. However they remained a spectre which would forever haunt the land of Israel, relentlessly pursuing their destructive visions and consistently inflaming an already delicate situation.

On November 1947 Palestinian Arabs rejected a UN partition plan to create separate Jewish and Arab states in Palestine. To demonstrate their opposition they launched attacks on the Yishuv Jewish settlements that had been established throughout Palestine in the late 19th century. The situation soon spiralled out of control and soon descended into full scale civil war. Responding to Arab violence, Jewish terrorist groups Lehi and Irgun perpetrated an atrocious massacre in the city of Deir Yassin, just south of Jerusalem, where it is estimated that over 200 were killed, half of them women and children. As the conflict escalated the Jewish militia forces eventually gained the upper hand conquering Negev, Galilee and West Jerusalem, and on 14th May 1948 the state of Israel was declared for the first time in over two millennia.

British forces left on 15th May and control of the country was handed over to the newly formed Israeli army (comprised largely of Lehi and Irgun militias) who had seized control of Jerusalem and other major cities. To Israeli's this date is known as Independence Day, to Palestinians it is known as al-Nakba, "the Catastrophe". In retaliation neighbouring Egypt, Syria, Jordan and Iraq sent troops into Palestine to assist the Arab communities, and on May 28th, Jerusalem's Old City was recaptured by Jordanian Troops, denying religious Zionists their theological prize of the Temple Mount. The Arab armies as well as marching into Jewish territory also absorbed Palestinian land into their own countries, with Egypt occupying the Gaza strip and Jordan the West Bank.

On July 12, 1948 Jewish forces under orders from Lt. Col. Yitzhak Rabin moved into Lydda and Ramle just south of Tel Aviv, their mission was essentially that of ethnic cleansing. In the space of two days nearly 60,000 Arab inhabitants were expelled from the cities into the West Bank, Gaza Strip and neighbouring Egypt and Jordan, leaving behind their homes and farms, which were often destroyed. This was known to Zionist intellectuals as "transfer", a process required in order to create living space for Jewish immigrants and simultaneously remove troublesome Arab opposition to Israel. "Transfer" though was never official Zionist policy, but thanks to nearly 400 operations such as those in Lydda and Ramle and general exodus due to war, over three quarters of a million Palestinians were exiled from their homeland. This was justified by the Zionists as necessary in order to create a demographically viable Jewish State.

On July 17th, just as a UN ceasefire was to come into effect, David Shaltiel, commander of the Israeli forces, decided to have one last grasp at securing the Old Town and Temple Mount. So confident was he of success that he prepared his victory speech in advance, and some reports even claim he had a lamb ready for sacrifice on Mount Moriah (although his secular leanings cast doubt on this assertion). As eager as he was to recapture Jerusalem, it is unlikely he would have crossed David Ben-Gurion's orders not to damage any Muslim shrines, especially the al-Asqa Mosque. Jerusalem's Lehi commander Yehoshua Zetler had fewer qualms with doing this, since Lehi were not under Ben-Gurion's command and operated in a semi autonomous manner. Had Shaltiel been successful in taking the Old City, Zetler planned to obliterate all of the Muslim shrines with TNT. The refusal of the 1947 UN plan must have stirred regrets in at least some Palestinians, as when the Armistice lines were signed in 1949 they were left with s considerably less territory, and even that was occupied by other Arab nations.

...

While Etzion and Ben-Shushan plotted their terrorist master plan, the Israeli government launched strikes onto Lebanon to destroy the Hezbollah and PLO presence. The hard-line Palestinian guerrillas Abu Nidal had recently attempted to assassinate Israeli ambassador to London Shlomo Argov, and the Defence minister Ariel Sharon decided to retaliate in a military operation known as operation "Peace for Galilee". Sharon pushed troops as far into the country as the capital Beirut, when a ceasefire was declared so the Palestinian troublemakers could be expelled. On 14th September Arab terrorists killed Christian Phalange leader Bashir Gemayel in a bomb blast at his Beruit based headquarters.

Phalange was a Lebanon based Christian militia who actively supported Israel, and who were widely believed to have received military training as Israeli military camps. His assassination invoked a brutal response, the Israeli army occupied West Beirut and Phalangists moved into the Sabra and Shatila refugee camps where they massacred more than 800 men, women and children, some as young as nine months old. The incident forced Ariel Sharon to resign from his post as defence minister, stating "I am sorry for what happened to these human beings while they were under my jurisdiction. I must share in the responsibility for what happened"

If the Sabra and Shatila massacres weren't destabilising enough to the peace process, in 1982 a US born Israeli immigrant Alan Goodman walked into the Dome of the Rock and sprayed the interior with an M-16 leaving several dead. Arab reaction was predictably violent. Although dismissed as a lone maniac, in Goodman's apartment were found leaflets produced by Kahane's Kach party and a photo of Mount Moriah with the Temple in the place of the Dome. Kach themselves were also doing well, in the 1983 elections they received 1.3% of the vote, enough to gain one seat in Parliament, firing Kahane's dream to become Prime Minister and realise his genocidal visions. Perhaps thankfully, this was to be the height of Kahane's political career, in 1988 the Knesset passed a law banning racist parties from elections and in 1990, Kahane himself was assassinated in New York by an Islamic extremist.

....

On August 10, 2000, dozens of extremist Jews celebrating the "Ninth of Av" (the Jewish calendar fast day that commemorates the Roman sacking of the Second Temple) tried to enter the Dome on the Rock hurling insults at Muslims such as "Enemies of the Temple Mount ... will disappear like dust in the wind,". The event, organised by Temple Mount Faithful Movement, planned to "lay and anoint" the cornerstones for the Third Temple of Israel, and urged those who wish to participate "to march … to the Temple Mount and to participate in the ceremony of the anointing of the two cornerstones." This event was still fresh in the minds of Palestinians when the following month the new leader of Likud, Ariel Sharon, visited the Temple Mount. Although Sharon claims his intentions were peaceful, Palestinians accused him of pandering to right wing elements of Likud to ensure his rival Benjamin Netanyahu would not regain control of the party.

Sharon's visit was perceived potential state support of the Third Temple, a project which would entail the defiling, or even destroying the Al-Asqa mosque and the Dome of the Rock. This fear quickly spread through the occupied territories and triggered the second Intifada. In Jerusalem, Gaza and throughout the West Bank mass rebellion ensued. Hamas declared October 6th as the "day of rage" and urged Palestinians to attack Jewish settlements and Israeli army outposts, some even attacked the Tomb of Joseph in Nablus. Tens of thousands of Israeli Arabs also took to the streets, hurling rocks and Molotov cocktails chanting "Itbah al Yahud" ("slaughter the Jews") and calling for the liberation of all of Palestine.

In retaliation, Jewish extremists burned down a mosque in Tiberias, and Israeli forces responded with tear gas and gunfire, and eventually tanks. During these exchanges of violence the behaviour of the Israeli army came under scrutiny because of the killing of twelve year old Mohammad al-Dura, who was shot to death in front of TV cameras while hiding behind his father. As the situation worsened, Israeli forces sent troops back into Palestinian territories to try and impose order, an act which was in violation of the Oslo Accords.

This new Intifada had a decisive effect on the 2001 elections, which saw a massive victory for Ariel Sharon and his right wing Likud party. Sharon promised decisive action to crack down on terrorist activities, and operated an active policy of assassination. In one widely criticised attack, an F-16 warplane launched a missile into a neighbourhood of Gaza - one of the most densely populated areas in the world - to kill Hamas leader Salah Shahada. Shahada was killed along with eleven civilians (many of whom were children), and almost a hundred others were left with varying degrees of injury. Some reports described body parts strewn across the rubble.

Coolassprov MC
08-01-06, 20:28
Geplaatst door Duncan
Ik praat niet recht, ik verklaar. Net zoals je in de jeugd van Hitler of Stalin kunt zoeken naar oorzaken van hun latere gedrag. Dat is geen goedpraten.


Geplaatst door Coolassprov MC
Je verklaart jezelf heilig door op schijnheilige wijze het principe te claimen van ''onschuldig tot bewezen schuld'';

jouw hypocrisie toont zich echter snel omdat je dat principe niet toepast op de slachtoffers van de beklaagde;

daar accepteer je per direct dat zijn subjecten geen slachtoffers zijn maar schuldigen waarvan hij gerechtigd is rechter en beul te zijn.

observer
08-01-06, 20:30
Geplaatst door Coolassprov MC
Hebben ze nu ook computers met internetverbinding in de gesloten psychiatrische inrichtingen? het eerste weet ik niet maar het 2e was natuurlijk waar de plo is de oorzaak geweest dat libanon desintegreerde

Coolassprov MC
08-01-06, 20:41
Geplaatst door observer
het eerste weet ik niet maar het 2e was natuurlijk waar de plo is de oorzaak geweest dat libanon desintegreerde

Net zoals het de schuld was van de desperate financiele positie van het gezinshoofd toen ie besloot z'n vrouw en kinderen en daarna zichzelf naar de andere dimensie te verplaatsen.

Maar daar zeg ik natuurlijk van dat hij het zichzelf en zijn eigen gezin aandeed.