Bekijk Volledige Versie : Fractieleiders in gesprek over rol van religie in Rotterdam
FRACTIELEIDERS IN GESPREK OVER ROL VAN RELIGIE IN ROTTERDAM
In de aanloop tot de komende verkiezingen speelt, zeker in Rotterdam, de relatie tussen het stadsbestuur en de religieuze en levensbeschouwelijke organisaties een belangrijke rol. Vandaar dat de Rotterdamse Raad voor Levensbeschouwing en Religie een openbaar gesprek organiseert over dit thema.
In haar laatste rapport (Levensbeschouwing & zingeving in Rotterdam, in mei vorig jaar aangeboden aan toenmalig wethouder M. Pastors) constateerde de Stedelijke Adviescommissie Multiculturele Samenleving dat voor de stadsbestuurders in het nabije verleden levensbeschouwing en zingeving als samenbindende factor te zeer uit het oog dreigden te raken.
Vandaar dat dit rapport als één van de conclusies formuleerde: Voor de bestuurders van onze stad – het college van Burgemeester & Wethouders, de Gemeenteraad en vooral ook de bestuurders van de deelgemeenten – is het belangrijk om meer dan tot nu toe gebeurde aandacht te besteden aan het verschijnsel levensbeschouwing als een samenbindende factor.
Fractievoorzitters zijn uitgenodigd om op deze stelling te reageren en hun visie te geven op de rol, plaats en functie van levensbeschouwing en religie in onze stad.
Deelname is toegezegd door Th. Cornelissen (SP), B. Cremers (PvdA), G. van Gent (VVD), O. Kaya (Groen Links), M.M.M. Kneepkens (Stadspartij) en R. Oosterhoff (ChristenUnie – SGP); ook de andere fractievoorzitters zijn uitgenodigd.
Het gesprek vindt plaats op 13 februari 2006, van 20 – 22 uur, in de Laurenskerk aan het Grotekerkplein (inloop vanaf 19.45 uur).
Alle belangstellenden zijn welkom; de toegang is vrij.
zou de lijsttrekkers maar uitgenodigd hebben
nu zit alleen van Gent er van de grote partijen cremers is niet de pvda lijsttrekker en de rest is kruimels
Ben ik achterdochtig dat ik de christenen ervan verdenk te willen meeliften met de islam? :vreemd:
Niemand lift met iemand mee. De tijd is er gewoon rijp voor om de ontwikkeling van de ontmythologisering in de maatschappij ook eens zelf te ontmythologiseren.
De eeuwen door liften moslims trouwens al lang mee met de christenen, zoals de christenen meeliften met het Jodendom.
Zo lift levensbeschouwing ook al eeuwen mee met de contemporaine filosofie.
Geplaatst door Wortel
De tijd is er gewoon rijp voor om de ontwikkeling van de ontmythologisering in de maatschappij ook eens zelf te ontmythologiseren.
En dat pakt de Stedelijke Adviescommissie Multiculturele Samenleving nu dus aan.
Op 13 februari 2006, van 20 – 22 uur, in de Laurenskerk.
Bescheidenheid siert de mens zeg ik altijd maar.
Het lijken godbetert wel maroc.nl'ers.
Geplaatst door H.P.Pas
En dat pakt de Stedelijke Adviescommissie Multiculturele Samenleving nu dus aan.
Op 13 februari 2006, van 20 – 22 uur, in de Laurenskerk.
Bescheidenheid siert de mens zeg ik altijd maar.
Het lijken godbetert wel maroc.nl'ers.
:hihi:
het is toch zo simpel het westen is de vrees voor god kwijt dus proberen de volgelingen van die goden nu maar vrees voor hunzelf te creeeren
Inderdaad heel simpel, Observer.
Het lijken godbetert wel maroc.nl'ers.
De maatschappij en de maroc.nl'ers zijn inderdaad in de loop der tijd erg naar elkaar toe gegroeid.
Geplaatst door Wortel
Inderdaad heel simpel, Observer.
De maatschappij en de maroc.nl'ers zijn inderdaad in de loop der tijd erg naar elkaar toe gegroeid.
Das geen onverdeeld genoegen.
Das geen onverdeeld genoegen.
Mwah, Bwoaf, Ooooch, Tjaaauuh, Tssss, Hmmm.
Het is maar hoe je je daardoor ongerust of ontstemd laat maken.
goedendag,
wat ben ik blij dat ik nergens met mee hoef te liften.
De zelfnadenkende loner.
groet peli.
Geplaatst door peli
goedendag,
wat ben ik blij dat ik nergens met mee hoef te liften.
De zelfnadenkende loner.
groet peli.
Het nare van hyperindividualisten is, dat ze allemaal hetzelfde praten.
Geplaatst door Wortel
De maatschappij en de maroc.nl'ers zijn inderdaad in de loop der tijd erg naar elkaar toe gegroeid.
Ja, dat zegt Tucholsky dus ook..
Ja, dat zegt Tucholsky dus ook..
Heeft hij daarom uiteindelijk het einde gevonden, wat hij triest genoeg heeft gevonden? Het zijn de gevoeligsten die de diepste smakken maken.
Geplaatst door Wortel
Heeft hij daarom uiteindelijk het einde gevonden, wat hij triest genoeg heeft gevonden? Het zijn de gevoeligsten die de diepste smakken maken.
OK, gevoeligheden liggen in de trend:
Kun je je voorstellen, dat dit dominees-kommentaar bij mij tamelijk onfris overkomt ?
Geplaatst door H.P.Pas
Het nare van hyperindividualisten is, dat ze allemaal hetzelfde praten.
:handbang:
goedendag,
het nare van gelovigen is dat ze ook allemaal hetzelfde praten.
groet peli.
OK, gevoeligheden liggen in de trend:
Kun je je voorstellen, dat dit dominees-kommentaar bij mij tamelijk onfris overkomt ?
Nee, dat kan ik me niet voorstellen, omdat het, zo vrees ik, een werkelijkheid is die is, zoals ze is. Hoezo onfris, dus.
Geplaatst door Wortel
Nee, dat kan ik me niet voorstellen, omdat het, zo vrees ik, een werkelijkheid is die is, zoals ze is.
Dat is geen reden. Onwaar is nog lang niet onnavoelbaar.
Hoezo onfris, dus.
Een klein bol manneke, ongeschoren, berooid en zwetend als een otter, die in twintigurige werkdagen met een tweedehands schrijfmachine de apocalyps probeert te keren. Niet uit onnozelheid, hij begreep beter en eerder dan de nazi's zelf, wat er stond te gebeuren.
Toch heet het in een brief van zijn uitgever: "Je liters zweet interesseren mij niet, belangrijk is alleen, dat ze niet te ruiken zijn. Men ruikt ze niet."
En zo was het ook, vederlicht, speels en trefzeker, nooit zwichtend voor de verleiding zichzelf ernstiger te nemen dan strikt noodzakelijk. Het manneke heeft gevochten tot de laatste snik, zolang het nog kon. Uit welke bron hij ook zijn kracht geput moge hebben, hij heeft er bovenmenselijks uit gehaald.
Hij heeft verloren, en wist wat dat betekende. Daar wenste hij geen getuige meer van te zijn. Hier past discreet zwijgen.
Een zweem van een poging om over dit lijk nog een punt te scoren, is onfris. Op z'n allerminst.
Geplaatst door H.P.Pas
Dat is geen reden. Onwaar is nog lang niet onnavoelbaar.
Een klein bol manneke, ongeschoren, berooid en zwetend als een otter, die in twintigurige werkdagen met een tweedehands schrijfmachine de apocalyps probeert te keren. Niet uit onnozelheid, hij begreep beter en eerder dan de nazi's zelf, wat er stond te gebeuren.
Toch heet het in een brief van zijn uitgever: "Je liters zweet interesseren mij niet, belangrijk is alleen, dat ze niet te ruiken zijn. Men ruikt ze niet."
En zo was het ook, vederlicht, speels en trefzeker, nooit zwichtend voor de verleiding zichzelf ernstiger te nemen dan strikt noodzakelijk. Het manneke heeft gevochten tot de laatste snik, zolang het nog kon. Uit welke bron hij ook zijn kracht geput moge hebben, hij heeft er bovenmenselijks uit gehaald.
Hij heeft verloren, en wist wat dat betekende. Daar wenste hij geen getuige meer van te zijn. Hier past discreet zwijgen.
Een zweem van een poging om over dit lijk nog een punt te scoren, is onfris. Op z'n allerminst.
Ik denk dat je gelijk hebt.
@Wortel: je opmerking kan ik niet anders lezen dan als een zogeheten sneer. Alsof het trouwens abject is om zelfmoord te plegen.
Dat is geen reden. Onwaar is nog lang niet onnavoelbaar.
Wie spreekt hier over onwaarheid. Ik in ieder geval niet. Tucholsky's waarheid was dat hij inderdaad onvermoeibaar, met al zijn gevoelszenuwen wijd open, het naderende nazisme heeft willen bestrijden. Onmachtig en geestelijk labiel als hij op den duur echter was geworden is hij in Zweedse ballingschap een min of meer zelfgekozen dood gestorven. Die ongerijmde werkelijkheid valt naar mijn idee prima te omschrijven als de gevoeligsten die de diepste smakken maken.
Een klein bol manneke, ongeschoren, berooid en zwetend als een otter, die in twintigurige werkdagen met een tweedehands schrijfmachine de apocalyps probeert te keren. ..... Hij heeft verloren, en wist wat dat betekende. Daar wenste hij geen getuige meer van te zijn. Hier past discreet zwijgen.
Een zweem van een poging om over dit lijk nog een punt te scoren, is onfris. Op z'n allerminst.
Je laatste zin getuigt van een gevoeligheid voor dit voor jou kennelijke ikoon van humaniteit, die ik absoluut niet in mijn woorden leg. Het lot van Menno ter Braak in 1940 zal je ook zeker niet onbekend zijn. Voor dat soort humaniteit doe ik de schoenen van mijn voeten, maar de bezieling voor mijn eigen humaniteit haal ik toch echt ergens anders. Het ethos wat daaruit voortvloeit eveneens. In die zin gaapt er wel degelijk een kloof tussen ons, maar punten scoren over de rug van een lijk is toch echt alleen maar jouw perceptie van mijn woorden.
@Wortel: je opmerking kan ik niet anders lezen dan als een zogeheten sneer. Alsof het trouwens abject is om zelfmoord te plegen.
Erg interessant wat hier gebeurt. Moslims beleven die spotprenten als een sneer naar hun diepste zelfverstaan, terwijl dat zo door de cartoonisten niet bedoeld is. Ik maak een enkele opmerking over het lot van een vooroorlogse schrijver en dichter, en dat wordt beleefd als een sneer, terwijl ook dat zo absoluut niet bedoeld is. Hebben Wizdom c.s. dan toch gelijk dat de gebeurtenissen tijdens en rond de Tweede Wereldoorlog in de beleving van zelfs diegenen die die oorlog niet hebben meegemaakt, een bijna religieuze lading hebben? Een lading die het nauwelijks verdraagt klip en klaar besproken te worden omdat er over het absurde en ongerijmde leed wat vaak in stilte is doorleden discreet gezwegen dient te worden?
Over Menno ter Braak en over vermeende abjectheid heb ik het hierboven al gehad.
Tenslotte voor alle duidelijkheid een gedicht van een onbekende dichter over een andere naam die ikoon is van het leed van de Tweede Wereldoorlog.
De naam niet durven noemen
want zijn er wel de woorden
om een mens die naam te duiden
als hij die naam mocht horen.
De naam niet durven noemen,
er waren woorden, dachten we,
maar een beschrijving van die hardheid
is slechts een verzachtende.
De naam niet durven noemen
van waar dit volk het leven liet,
dit mag voor ons geen vloekspreuk zijn,
dit is hun mantra van verdriet.
De naam niet durven noemen,
zwijg over haar betekenis,
dat wat zij zegt ten volle
waarop geen mens berekend is.
De naam niet durven noemen
maar zwijgend toch niet vrij verklaard,
juist in dit angstvallig zwijgen
is die naam het best bewaard.
Geplaatst door Wortel
.. maar de bezieling voor mijn eigen humaniteit haal ik toch echt ergens anders.
Ik haal hem daar , jij daar niet. Ieder zijn meug.
Jij haalt hem daar toch ècht niet. Hm.. dat zegt iets meer.
Het thema waar het mij om ging is hier al een paar keer aangesproken en nooit uit de verf gekomen: Superioriteitsgevoelens, al dan niet verholen, van gelovigen tegenover ongelovigen. Ongeloof als een tekort, waar ook Tucholsky aan leed, waardoor het ondanks zijn onmiskenbare verdiensten, helaas, treurig met hem afliep. Dat laatste is inderdaad mijn interpretatie, je zegt het zo niet.
Ik heb je overigens niets verweten, ik heb alleen gevraagd of je je dit soort gevoeligheden mijnerzijds kon voorstellen. Het antwoord was nee, zoals je ook al bij andere gelegenheden het thema als een non-issue van tafel geveegd hebt.
Ik blijf skeptisch, er staan (minstens) twee woorden teveel in je laatste post: toch en echt .
En sinds ik hier kom krijg ik het woord perceptie niet meer uit mijn bek :wink:, dit terzijde.
PS Als op jevolgende post geen reactie zou komen, ben ik niet beledigd maar met vakantie,