Olive Yao
18-02-06, 13:05
ZWEMMEN OP RECEPT: GEZELLIG, EN HET HELPT
De Volkskrant vrijdag 10 feb 2006
Sacha Kester
Haags project bewijst dat patiënten baat hebben bijsporten op doktersadvies
De meeste deelnemers aan het project 'Bewegen op Recept' zijn allochtone vrouwen. Ze gaan sporten omdat de dokter of de fysiotherapeut dat voorschrijft. Maar het blijkt ook leuk te zijn.
Normaal gesproken zie je de kinderen vanaf de straat al spelen inzwembad de Houtzagerij, maar nu kun je met de beste wil van de wereld niet meer naar binnen kijken. Een grote grijze doek is voor de ramen gehangen. Het uurtje zwemmen voor vrouwen kan beginnen.
Een kwartier geleden zijn ze binnengekomen. Een kleine twintig vrouwen van wie de meesten zijn gekleed in zware jassen en donkere hoofddoeken. Nu staan ze in badbak in het ondiepe en waden voorzichtig door het water, de armen stevig om een flexibean geklemd, een felgekleurde staaf van een soortpiepschuim waarop je kunt drijven.
Deze vrouwen hebben de weg naar het zwembad niet zelfstandig gevonden, maar zijn er allemaal door de dokter naartoe gestuurd. Het is een Haags project dat 'Bewegen op Recept' is gedoopt en eigenlijk zegt die naam genoeg: artsen, fysiotherapeuten of maatschappelijk werkers die denken dat iemands gezondheid erop vooruit zal gaan als hij gaat sporten, schrijven dit voor.
Na een intakegesprek wordt gekeken welke sport het beste bij hun probleem past, en voor 25 euro kunnen ze tien weken lang bewegen op recept. Als het nodig is, kunnen ze nog een tweede keer meedoen, maar het is de bedoeling dat ze daarna wel uit zichzelf gaan sporten.
Over het algemeen gaat het om patiënten met overgewicht, diabetes of aandoeningen aan gewrichten of spieren. Zoals Selha Awaz (54). Ze had al jaren last van haar knieën, maar de dokter kon niet echt iets vinden. 'Hij zei dat ik moest gaan sporten', vertelt de vrouw. Maar dat had ze niet meergedaan sinds ze een klein meisje was. Haar ogen gaan echter stralen als ze vertelt hoe leuk ze het vindt. 'Het is gezellig', zegt ze enthousiast. 'En het helpt. Mijn knieën doen een stuk minder pijn'.
Het project bestaat sinds november 2002 en in die tijd hebben er 1500 personen aan deelgenomen - van wie 90 procent allochtoon en 83 procent vrouw. Het wordt gecoördineerd en uitgevoerd door de Stiom (Stichting ter Ondersteuning van de Gezondheidszorg en Maatschappelijke dienstverlening in Den Haag), de gemeente, het ministerie van VWS en zorgverzekeraar Ohra.Uit een onderzoek dat Ohra heeft laten uitvoeren, blijkt dat de deelnemers inderdaad minder medicijnen gebruiken en minder vaak naar de dokter gaan.
Uit de gezichten van de vrouwen in het zwembad blijkt dat ze er ook plezier in hebben. Instructrice Carla Gobardhan staat aan de rand en weet hen flink in beweging te krijgen. 'En met je elleboog naar je knie. Heel goed! En de andere knie - één, twee, één, twee. En blijven lachen!'
'Als ze voor de eerste keer komen, zijn ze heel zenuwachtig', vertelt Carla later. 'Ze hebben geen idee wat het inhoudt en zijn bang dat ze het niet kunnen of onhandig overkomen. En de meesten kunnen niet zwemmen, dus die moeten eerst over de vrees voor het water heen komen'.
Maar Carla weet hen altijd gerust te stellen. Zoals ze bij de 42-jarigeAsha Balradj heeft gedaan. 'Ik had ademhalingsproblemen', vertelt de vrouw terwijl ze het water uit haar lange haren wringt. 'Eerst was ik bang dat de pijn in mijn borst van mijn hart kwam, maar ik bleek op de verkeerde manier adem te halen'. De aquarobics heeft haar daarbij geholpen en ze vindt het zo leuk, dat ze er na het project mee wil doorgaan. 'Ik was nog nooit in een zwembad geweest. Maar nu heb ik de smaak helemaal te pakken. Ik ga zwemles nemen'.
De Volkskrant vrijdag 10 feb 2006
Sacha Kester
Haags project bewijst dat patiënten baat hebben bijsporten op doktersadvies
De meeste deelnemers aan het project 'Bewegen op Recept' zijn allochtone vrouwen. Ze gaan sporten omdat de dokter of de fysiotherapeut dat voorschrijft. Maar het blijkt ook leuk te zijn.
Normaal gesproken zie je de kinderen vanaf de straat al spelen inzwembad de Houtzagerij, maar nu kun je met de beste wil van de wereld niet meer naar binnen kijken. Een grote grijze doek is voor de ramen gehangen. Het uurtje zwemmen voor vrouwen kan beginnen.
Een kwartier geleden zijn ze binnengekomen. Een kleine twintig vrouwen van wie de meesten zijn gekleed in zware jassen en donkere hoofddoeken. Nu staan ze in badbak in het ondiepe en waden voorzichtig door het water, de armen stevig om een flexibean geklemd, een felgekleurde staaf van een soortpiepschuim waarop je kunt drijven.
Deze vrouwen hebben de weg naar het zwembad niet zelfstandig gevonden, maar zijn er allemaal door de dokter naartoe gestuurd. Het is een Haags project dat 'Bewegen op Recept' is gedoopt en eigenlijk zegt die naam genoeg: artsen, fysiotherapeuten of maatschappelijk werkers die denken dat iemands gezondheid erop vooruit zal gaan als hij gaat sporten, schrijven dit voor.
Na een intakegesprek wordt gekeken welke sport het beste bij hun probleem past, en voor 25 euro kunnen ze tien weken lang bewegen op recept. Als het nodig is, kunnen ze nog een tweede keer meedoen, maar het is de bedoeling dat ze daarna wel uit zichzelf gaan sporten.
Over het algemeen gaat het om patiënten met overgewicht, diabetes of aandoeningen aan gewrichten of spieren. Zoals Selha Awaz (54). Ze had al jaren last van haar knieën, maar de dokter kon niet echt iets vinden. 'Hij zei dat ik moest gaan sporten', vertelt de vrouw. Maar dat had ze niet meergedaan sinds ze een klein meisje was. Haar ogen gaan echter stralen als ze vertelt hoe leuk ze het vindt. 'Het is gezellig', zegt ze enthousiast. 'En het helpt. Mijn knieën doen een stuk minder pijn'.
Het project bestaat sinds november 2002 en in die tijd hebben er 1500 personen aan deelgenomen - van wie 90 procent allochtoon en 83 procent vrouw. Het wordt gecoördineerd en uitgevoerd door de Stiom (Stichting ter Ondersteuning van de Gezondheidszorg en Maatschappelijke dienstverlening in Den Haag), de gemeente, het ministerie van VWS en zorgverzekeraar Ohra.Uit een onderzoek dat Ohra heeft laten uitvoeren, blijkt dat de deelnemers inderdaad minder medicijnen gebruiken en minder vaak naar de dokter gaan.
Uit de gezichten van de vrouwen in het zwembad blijkt dat ze er ook plezier in hebben. Instructrice Carla Gobardhan staat aan de rand en weet hen flink in beweging te krijgen. 'En met je elleboog naar je knie. Heel goed! En de andere knie - één, twee, één, twee. En blijven lachen!'
'Als ze voor de eerste keer komen, zijn ze heel zenuwachtig', vertelt Carla later. 'Ze hebben geen idee wat het inhoudt en zijn bang dat ze het niet kunnen of onhandig overkomen. En de meesten kunnen niet zwemmen, dus die moeten eerst over de vrees voor het water heen komen'.
Maar Carla weet hen altijd gerust te stellen. Zoals ze bij de 42-jarigeAsha Balradj heeft gedaan. 'Ik had ademhalingsproblemen', vertelt de vrouw terwijl ze het water uit haar lange haren wringt. 'Eerst was ik bang dat de pijn in mijn borst van mijn hart kwam, maar ik bleek op de verkeerde manier adem te halen'. De aquarobics heeft haar daarbij geholpen en ze vindt het zo leuk, dat ze er na het project mee wil doorgaan. 'Ik was nog nooit in een zwembad geweest. Maar nu heb ik de smaak helemaal te pakken. Ik ga zwemles nemen'.