Elsschot
03-03-06, 08:53
‘Rotterdam raakt meer verdeeld’
Van onze verslaggever Ron Meerhof
ROTTERDAM - Het multiculturele ideaal raakt in Rotterdam steeds verder uit het zicht. De diverse migrantengroepen zijn bezig zich op de eigen groep terug te trekken. Dat is een van de conclusies in het deze week verschenen boek Culturele Contrasten van Gabriël van den Brink.
Hij deed met een groep sociologen de afgelopen jaren in opdracht van de gemeente onderzoek naar manieren om het burgerschap van Rotterdamse migranten te bevorderen. Daarvoor werden zeventig migranten ondervraagd over hun ervaringen en denkbeelden.
De gedachte dat het met integratie vanzelf wel goed zal komen als migranten maar eenmaal een opleiding, een huis en een baan hebben, is naïef gebleken, schrijft Van den Brink. Ook die relatief succesvolle nieuwkomers keren zich van andere migranten en van de Nederlandse samenleving af. De kleuren in Rotterdam zijn niet aan het mengen volgens het multiculturele ideaal, ze zijn aan het schiften; Rotterdam dreigt een ‘geschifte stad’ te worden.
Om dat tegen te gaan moet er veel meer aandacht komen voor ‘culturele integratie’, zo beveelt Van den Brink het Rotterdamse gemeentebestuur aan. Hij verstaat daaronder betrokkenheid bij het publieke domein, van ouderraden op scholen tot deelname aan politiek; maar ook kennis van het Nederlands, en van wat de moderne Nederlandse samenleving van burgers verwacht.
Rotterdam zou vooral die activiteiten en verenigingen moeten steunen die helpen de verschillen tussen groepen te overbruggen. En niet die welke de eigen identiteit van een groep versterken. Bij toekenning van een subsidie-aanvraag zou dat de norm moeten zijn.
De situatie is de afgelopen decennia met name verslechterd door het vertrek van autochtone Nederlanders uit de oude wijken. Veel geïnterviewden hadden vroeger wel contact met hun buren. Autochtone Nederlanders hielpen hen in de beginperiode. Van hen leerden ze wat er in Nederland verwacht werd. Maar nadat de Nederlanders waren vertrokken, zochten ze hun contacten steeds meer in eigen kring. De belangstelling voor de eigen cultuur neemt toe, terwijl de interesse in de Nederlandse cultuur afneemt.
Van onze verslaggever Ron Meerhof
ROTTERDAM - Het multiculturele ideaal raakt in Rotterdam steeds verder uit het zicht. De diverse migrantengroepen zijn bezig zich op de eigen groep terug te trekken. Dat is een van de conclusies in het deze week verschenen boek Culturele Contrasten van Gabriël van den Brink.
Hij deed met een groep sociologen de afgelopen jaren in opdracht van de gemeente onderzoek naar manieren om het burgerschap van Rotterdamse migranten te bevorderen. Daarvoor werden zeventig migranten ondervraagd over hun ervaringen en denkbeelden.
De gedachte dat het met integratie vanzelf wel goed zal komen als migranten maar eenmaal een opleiding, een huis en een baan hebben, is naïef gebleken, schrijft Van den Brink. Ook die relatief succesvolle nieuwkomers keren zich van andere migranten en van de Nederlandse samenleving af. De kleuren in Rotterdam zijn niet aan het mengen volgens het multiculturele ideaal, ze zijn aan het schiften; Rotterdam dreigt een ‘geschifte stad’ te worden.
Om dat tegen te gaan moet er veel meer aandacht komen voor ‘culturele integratie’, zo beveelt Van den Brink het Rotterdamse gemeentebestuur aan. Hij verstaat daaronder betrokkenheid bij het publieke domein, van ouderraden op scholen tot deelname aan politiek; maar ook kennis van het Nederlands, en van wat de moderne Nederlandse samenleving van burgers verwacht.
Rotterdam zou vooral die activiteiten en verenigingen moeten steunen die helpen de verschillen tussen groepen te overbruggen. En niet die welke de eigen identiteit van een groep versterken. Bij toekenning van een subsidie-aanvraag zou dat de norm moeten zijn.
De situatie is de afgelopen decennia met name verslechterd door het vertrek van autochtone Nederlanders uit de oude wijken. Veel geïnterviewden hadden vroeger wel contact met hun buren. Autochtone Nederlanders hielpen hen in de beginperiode. Van hen leerden ze wat er in Nederland verwacht werd. Maar nadat de Nederlanders waren vertrokken, zochten ze hun contacten steeds meer in eigen kring. De belangstelling voor de eigen cultuur neemt toe, terwijl de interesse in de Nederlandse cultuur afneemt.