PDA

Bekijk Volledige Versie : Stop de massamoord op vrouwen



Seif
10-03-06, 00:27
Stop de massamoord op vrouwen

Aantal slachtoffers is van dezelfde grootte als Hitlers holocaust

Eén dag, Vrouwendag, is onvoldoende om aandacht te vragen voor de moordcampagne die tegen vrouwen gaande is. Er is een hele eeuw nodig om het moorden te bestrijden, betoogt Ayaan Hirsi Ali.

Terwijl ik me voorbereidde op deze toespraak, belde ik een goede joodse vriend en vroeg hem of ik er goed aan zou doen de term ‘holocaust’ te gebruiken om het wereldwijde geweld tegen vrouwen aan te duiden.

Hij was perplex. Maar toen ik hem de cijfers voorlas uit een rapport van het Center for the Democratic Control of Armed Forces (Centrum voor de Democratische Controle op Strijdmachten) uit maart 2004, antwoordde hij zonder aarzeling ‘ja’.

Tussen de 113 en 200 miljoen vrouwen over de hele wereld worden in demografische zin ‘vermist’. Ieder jaar verliezen tussen de 1,5 en 3 miljoen vrouwen en meisjes hun leven als gevolg van geweld of veronachtzaming uit hoofde van hun geslacht.

The Economist schreef in november vorig jaar: „Iedere twee tot vier jaar wendt de wereld het gezicht af van een aantal slachtoffers dat dezelfde omvang heeft als Hitlers holocaust.”

Hoe kan dat in ’s hemelsnaam waar zijn? Hier volgt een opsomming van factoren die daarbij een rol spelen. · In landenwaar de geboorte van een jongetje als een godsgeschenk wordt beschouwd en de geboorte van een meisje als een vloek, zorgen selectieve abortus en kindermoord voor de eliminatie van babym eisjes. · Jonge meisjes sterven onevenredig vaak door veronachtzaming, omdat voedsel en medische zorg in eerste instantie ten goede komen aan broers, vaders, mannen en zonen. · In landen waar vrouwen als bezit van de man worden beschouwd, vermoorden hun vaders, broers en mannen hen als vrouwen hun eigen seksuele partners kiezen.

Dan is sprake van ‘eerwraak’, hoewel eer er niets mee van doen heeft. Jonge bruiden worden vermoord als hun vaders niet genoeg geld geven aan de mannen die hen huwen. Dit worden ‘bruidsschatdoden’ genoemd, hoewel het niet om gewone sterfgevallen gaat, maar om moord. · De wrede internationale sekshandel in jonge meisjes leidt tot de dood van ontelbare aantallen vrouwen. · Huiselijk geweld is een belangrijke doodsoorzaak van vrouwen in ieder land ter wereld. Vrouwen tussen de 15 en 40 lopen een grotere kans te worden gedood of verminkt door hun mannelijke verwanten dan door kanker, malaria, verkeersongelukken of oorlogen – of door al die factoren samen. · Er wordt zo weinig waarde gehecht aan de gezondheid van vrouwen dat ieder jaar ruwweg 600.000 vrouwen sterven bij het baren van kinderen. The Economist merkte op dat dit iedere twaalf maanden hetzelfde aantal doden oplevert als de genocide die in Rwanda plaatsvond. · Dagelijks ondergaan zesduizend meisjes genetische verminkingen, aldus de Verenigde Naties. Velen van hen sterven.

Anderen lijden de rest van hun leven gruwelijke pijn. · Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie wordt één op de vijf vrouwen tijdens haar leven waarschijnlijk het slachtoffer van verkrachting of poging tot verkrachting .

Genocide is de doelbewuste uitroeiïng van grote aantallen mensen. In dit geval gaat het dus om genocide. Dit zijn geen stille moorden – alle slachtoffers schreeuwen het uit. Het is niet zozeer dat de wereld dat niet hoort; het is eerder zo dat wij ervoor kiezen er geen aandacht aan te besteden.

Het is veel prettiger voor ons om deze zaken te negeren, vooral als de problemen zo wijdverspreid zijn en – voor veel krantenlezers – zo ver weg. Vrouwen doen dat net zo goed. Wij verraden onze seksegenoten.

Te vaak zijn wij de eersten die de andere kant op kijken. Soms zijn we zelfs medeplichtig, door onze zonen voor te trekken en de zorg voor onze dochters te veronachtzamen. Wij kijken met een scheef oog naar andere vrouwen die moedig genoeg zijn om te proberen het gruwelijke lot van veel vrouwen over de hele wereld aan de kaak te stellen.

Kijk nog eens naar de opsomming hierboven.

Alle cijfers zijn schattingen. Er zijn vrijwel nooit exacte cijfers op dit gebied – het registreren van geweld tegen vrouwen heeft in de meeste landen geen prioriteit.

Hoeveel tribunalen zijn opgericht om de plegers van deze misdaden ter verantwoording te roepen? Hoeveel Waarheidsen Verzoeningscommissies zijn er ingesteld?

Hoeveel monumenten over de hele wereld herinneren ons eraan deze slachtoffers te herdenken? Zijn vrouwen soms wegwerpartikelen?

Terwijl ik spreek, hoor ik de gebruikelijke excuses. „We weten niet echt of het om systematische uitroeiïng gaat.” „Het is hun geloof, en veel vrouwen lijken er geen been in te zien deel uit te maken van dat geloof.” „Je mag de cultuur van mensen niet aanvallen.” „Het is naar voor de slachtoffers, maar in tijden van oorlog en armoede sterven nu eenmaal mensen.”

Maar de wereld wordt niet gewelddadiger, althans niet voor mannen. Volgens The Economist wordt de wereld zelfs aantoonbaar veiliger. Het aantal oorlogen en burgeroorlogen over de hele wereld daalde tussen 1992 en 2003 met 40 procent. De ergste conflicten – die meer dan duizend levens eisen – zijn met 80 procent afgenomen.

Tussen 1991 en 2004 zijn 28 gewapende conflicten uitgebroken (of opnieuw opgelaaid), maar 43 daarvan zijn ingedamd of gedoofd.

Armoede heeft er ook weinig mee van doen. Ook rijke landen onderdrukken vrouwen. In Saoedi-Arabië mogen vrouwen niet stemmen; zij mogen hun buurt of hun land niet verlaten zonder toestemming van hun vaders of echtgenoten; zij mogen niet werken of zelf hun partner kiezen, tenzij hun ‘hoeders’ dat toelaten.

In Saoedi-Arabië worden vrouwen nooit volwassen. Zij zijn op z’n best huisdieren en op z’n slechtst huishoudelijke slaven – maar ze zijn nooit gelijkwaardig. En toch kan niemand beweren dat Saoedi-Arabië arm is – behalve in culturele zin dan.

Wij staan voor drie grote uitdagingen.

In de eerste plaats zijn wij vrouwen op geen enkele wijze georganiseerd of verenigd.

Vrouwen in rijke landen, die gelijkheid voor de wet hebben afgedwongen, zijn het aan zichzelf verplicht in het geweer te komen om onze seksegenoten te helpen. Slechts onze verontwaardiging en onze politieke druk kunnen tot veranderingen leiden.

In de tweede plaats zijn er de krachten van het obscurantisme. De radicale islamieten zijn bezig met het doen herleven en verspreiden van een wrede en reactionaire reeks wetten. Waar zij de sharia toepassen, worden vrouwen uit de publieke arena verjaagd en tot een leven van slavernij veroordeeld, en wordt hun iedere vorm van onderwijs ontzegd. De strijd tegen de radicale islam is een strijd voor de bescherming van lichaam en geest van vrouwen.

In de derde plaats ondermijnen cultuurrelativisten onze morele verontwaardiging door het standpunt te verdedigen dat de mensenrechten een westerse uitvinding zijn. Mannen die vrouwen mishandelen maken dankbaar gebruik van de retoriek die deze relativisten hun aanreiken.

Zij claimen het recht andere waarden en normen aan te hangen – een ‘Aziatische’, ‘Afrikaanse’ of ‘islamitische’ benadering van de mensenrechten. Als echtgenoten, vaders en broers ons als hun bezit willen zien, is dat in deze optiek een uitdrukking van hun cultuur of religie die dient te worden gerespecteerd.

We moeten proberen deze manier van denken onderuit te halen. Een cultuur die de genitaliën van jonge meisjes wegsnijdt, hun geesten bedwelmt en hun fysieke onderdrukking rechtvaardigt, kan niet de gelijke zijn van een cultuur die gelooft dat vrouwen dezelfde rechten hebben als mannen. 8 Maart is Vrouwendag. Elk jaar vieren we op deze dag onze verworvenheden en veroordelen we ons lijden. Maar één dag is niet genoeg.We hebben meer dan één dag nodig – meer zelfs dan één jaar of één decennium.

We hebben een hele eeuw nodig om de moordcampagne die tegen ons gaande is te bestrijden.

Zelfs als zij oprecht streven naar vrede en voorspoed, realiseren de mannen die onze leiders zijn, zich zelden dat de mensheid nooit vrede zal kennen, zolang een oorlog tegen vrouwen gaande is. Als onderwijs ons ontzegd wordt, geven wij onze onwetendheid door aan onze zonen en dochters. De verwaarlozing van vrouwen verlamt de hele samenleving.

Als we worden verkracht, worden we tijdens de bevruchting vernederd. We geven onze woede daarover door aan onze zonen. Als we niet gekoesterd worden, kunnen we zelf ook niet koesteren. Vrouwen die wreed worden behandeld, voeden onderdrukkers op. Als wij worden vernietigd, vernietigen wij zelf ook.

Ik voel mij net zo machteloos als u bij de aanblik van deze verschrikkingen, maar ik weet dat we veel meer energie en vastberadenheid nodig zullen hebben om er een eind aan te kunnen maken. De wereldleiders kunnen drie stappen doen om een halt toe te roepen aan de massamoord op vrouwen. · Een tribunaal als het Internationaal Gerechtshof in Den Haag moet onderzoek doen naar de 113 tot 200 miljoen vrouwen die worden vermist. Het verbinden van namen en gezichten aan de anonieme cijfers zal een grote bijdrage leveren aan het beëindigen van het geweld. · Er moet een serieuze internationale inspanning worden geleverd om, land voor land, exact het geweld tegen meisjes en vrouwen in kaart te brengen, en de werkelijkheid van hun ondraaglijke lijden aan de kaak te stellen.

De afgelopen twee eeuwen is de behandeling van vrouwen in het Westen geleidelijk aan verbeterd. Als gevolg daarvan kent het Westen nu meer vrede en voorspoed.

Ik hoop dat de Derde Wereld dit voorbeeld de komende eeuw zal volgen. Net zoals we de slavernij hebben beëindigd, moeten we een halt toe roepen aan de massamoord op vrouwen. · Ten slotte is een wereldwijde campagne nodig tegen de culturen die deze misdaden toestaan. Culturen die de fysieke eliminatie van babymeisjes mogelijk maken, die hen niet voeden en verzorgen, die vrouwen het recht ontzeggen over hun eigen lichaam te beslissen en hen op geen enkele wijze tegen de ergste vormen van lichamelijk misbruik beschermen. Die culturen moeten hervormd worden. Laten wij ze, op Vrouwendag, bij de naam noemen en veroordelen.

Ayaan Hirsi Ali is lid van de Tweede Kamer en maakt deel uit van de fractie van de VVD. Dit is de licht ingekorte tekst van een toespraak die zij gisteren in Keulen heeft gehouden ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag.

Bron: NRC-Handelsblad

Couscousje
10-03-06, 00:58
Indrukwekkend.

:duim:

Cc

Dwaalspoor
10-03-06, 01:23
Als je de normale geboortecijfers analyseert is het normaal dat per 100 vrouwen 104 a 105 jongens geboren worden. Dat is de normale biologische gang van zaken bij geboortes.

In China is het per 100 meisjes 116 jongens. Dat is een enorme verschil. Hoor je iemand daarover praten? Nee de economische belangen zijn te groot om daar echt aandacht aan te besteden.

Hoor je VVD daarover? Nee de zakenlui hebben het te druk in hun strijd om de enorme markt in China te veroveren. Handel gaat voor vrouwenrechten.

Dwaalspoor
10-03-06, 01:29
Ayaan Hirsi Magan vlucht tegenwoordig naar het buitenland om zogenaamd aandacht voor de vrouwenrechten te krijgen. Hier is haar rol uitgespeeld en heeft ze al op haar donder gekregen van vrouwen waar het echt omgaat en die daar echt in de praktijk mee bezig zijn, dus moet ze toch manier bedenken dat ze zogenaamd nuttig is voor de vrouwen. Als het buitenland haar zo na het hart ligt dan moet ze met haar VVD vriendjes die een economische macht vormen en die gebruiken om die landen aan te pakken. Denk je dat de zakenlui van de VVD dat echt zullen doen?*

DS
------

In woedende stemming hebben we Internationale Vrouwendag dit jaar gevierd, geen humor te bekennen. Het komt ons namelijk de strot uit dat een valse discussie over de ruggen van vrouwen wordt uitgevochten. Volgens velen in onze samenleving zijn witte vrouwen uitgeëmancipeerd, daarentegen zouden zwarte, migranten en vluchtelingenvrouwen zich in een dramatisch achtergestelde of zelfs achterlijke positie bevinden. Wij, zwarte, migranten, vluchtelingen en witte vrouwen pikken deze tweedeling niet, en stellen dat onze samenleving moet emanciperen. Wij zijn dit polariserende en discriminerende debat spuugzat!
*
Het glazen plafond lijkt er alleen over te gaan dat vrouwen geen topmanagers kunnen worden, maar wij constateren dat seksisme, racisme, homofobie, islamofobie en eurocentrisme álle vrouwen discrimineert. Wij lopen blauwe plekken op in de strijd voor onze rechten en de acceptatie van onze verscheidenheid aan behoeftes. Er bereiken ons klachten van vrouwen in alle vormen en maten. We hebben te maken met de onbetaalbare crèche, onbetaalbare zorg, discriminatie op school. Bij sollicitaties maken we geen kans vanwege onze hoofddoek. Zelfs aan de grenzen van europa maken wij minder kans. Door middel van de inburgeringcursus worden onze identiteit en achtergrond afgekeurd en in plaats daarvan moeten wij dé Nederlandse normen en waarden leren. Er wordt een ideaaltype gesuggereerd van 'de geëmancipeerde vrouw'. Nou? Heeft u een idee? Wij zeggen u: het is niet meer dan een essentialistische en niet-bestaande vrouw gekleurd door een seksistische en racistische ideologie.*

Vrouwen zijn een dankbaar onderwerp in een valse discussie. Het maatschappelijke debat inzake integratie, migratie en burgerschap, wordt over de ruggen van vrouwen gevoerd, sinds de dominantie van de rechtse politieke agenda haar intrede deed. Bewakers van de 'witte Nederlandse beschaving' zeggen migrantenvrouwen te 'redden' in naam van het feminisme en de vrouwenstrijd. Deze vrouwen worden afgeschilderd als ver verwijderd van de zogenaamde witte vrouw die wel geëmancipeerd zou zijn. In dit debat overheerst het woord van rechtse intellectuelen, een paar liberale vrouwen en veel liberale mannen. Zij spreken voor hen, als ware zij hun vertegenwoordigers. Ondertussen is vrouwen hun stem ontnomen. Zij zijn speelbal geworden in de mantra's over huiselijk geweld, seksualiteit, migratie en assimilatie. Niet de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen, van wit en zwart, staat centraal. Nee! Sekse en etniciteit worden tegen elkaar uitgespeeld, net zoals homoseksualiteit en islam als uitsluitende opposities worden neergezet. Welke belangen zijn hiermee gediend? Wij hebben er niks aan. Het is onrechtvaardig en dat maakt ons woedend. Het funeste beleid en de bijbehorende discussie komen niet overeen met de samenstelling van en verschillende behoeftes in onze samenleving. Noch met de strijd waar de vrouwenbeweging zich al jaren voor inzet.*

Voor een begin aan de oplossing vragen wij uw aandacht. Wij als vrouwen van Nederland willen leven in een samenleving waarin de combinatie van arbeid en zorg een probleem is van vrouwen én mannen, van werknemer, werkgever én de overheid. Waarin voorzieningen (zoals zorg, onderwijs, volkshuisvesting) voor iedereen toegankelijk zijn en naar behoefte kwaliteit bieden, zonder achterstelling op grond van inkomen, etniciteit en sekse. We willen dat welvaart voor iedereen is, dat de globalisering en de rechtse neoliberale politiek die armoede feminiseert, met rijken die rijker worden en armen die armer worden, wordt afgeschaft. Integratie moet tweerichtingsverkeer zijn, ook mannen, witte mensen en heteroseksuelen moeten emanciperen en integreren. Het systeem van klasse-burgerschap, met zwarte, migranten en vluchtelingenvrouwen en vrouwen in het algemeen als tweede- en derderangsburgers, moet worden omgezet in gelijkwaardig burgerschap. Discriminatie moet worden benoemd en worden gezien als een ziekte van de samenleving!*

Er is geen multicultureel drama, maar ons land is doordrongen van wit en seksistisch beleid. We moeten samen een oplossing vinden, en dat kan alleen op gelijke voet!*

gepubliceerd in De Volkskrant op 12 maart 2004*

**
feministisch statement (http://www.nextgenderation.net/projects/notinournames/femstatement.html)


Antwoord van Ayaan Hirsi Magan:*

13 maart 2004

Ayaan Hirsi Ali en Hugo Logtenberg:

Klagen geen goed recept emancipatieOngeschoolde en onderdrukte vrouwen kunnen beter afkijken hoe je succesvol emancipeert, in plaats van zich te wentelen in zelfbeklag, menen Ayaan Hirsi Ali en Hugo Logtenberg.Misschien het meest opvallende punt van het schreeuwerige en ongerichte betoog van Ikram Chiddi cum suis is dat zij menen dat er een tegenstelling wordt gecreëerd tussen Nederlandse en migrantenvrouwen. Alsof deze tegenstelling niet een uitvloeisel is van een veel te slap integratiebeleid maar is toe te schrijven aan mensen, van voornamelijk liberale huize, die deze problematiek daadkrachtig willen aanpakken. Want juist die liberalen feminiseren de armoede, zo stellen de auteurs namens hun achterban.*

Dat is onjuist. Allereerst: de beschreven tegenstelling tussen zwart en wit is onjuist. Het gaat om geëmancipeerd of ongeëmancipeerd. Dat is de tegenstelling die liberalen willen bestrijden als ze de enorme (jeugd)werkeloosheid en het hoge percentage analfabetisme onder migranten aan de kaak stellen. Want niet zelden gaan achter deze statistieken migrantenvrouwen schuil.

Maar het benoemen van die harde werkelijkheid is exact de reden voor de auteurs om het beladen en volledig misplaatste verwijt van discriminatie uit de kast te halen. Nu het taboe doorbroken is, rest de laatste strohalm die discriminatie heet. Opmerkelijk, want de bestrijding daarvan is juist de kern van hun betoog.

Dat er ook in Nederland wordt gediscrimineerd, staat buiten kijf. Dat moet bestreden worden maar mag de voornaamste reden van de achtergebleven emancipatie van migrantenvrouwen niet verhullen. Die ligt namelijk in niet-westerse opvattingen die zijn ontleend aan religieuze en/of culturele dogma's over de verhouding van man en vrouw, de ontkenning van de seksuele vrijheid van het individu en het toekennen van een lagere positie aan de vrouw.

Het begin van de oplossing van het emancipatievraagstuk is niet verdrinken in zelfbeklag maar kijken naar succesvol geëmancipeerde vrouwen. Hoewel het liberalisme het individu en niet de groep als uitgangspunt kent, zijn in de groep geëmancipeerde vrouwen gedeelde waarden en kenmerken te ontdekken. Het zijn vrouwen die zich de Nederlandse taal hebben eigen gemaakt, zich op basis van (bevochten) gelijkwaardigheid - in eigen kring en daarbuiten - hebben geschoold in een vak en zich mede daardoor makkelijk kunnen bewegen in een multi-etnische omgeving. Bovendien respecteren ze niet alleen de kernwaarden van de Nederlandse rechtsstaat, zoals de vrijheid van meningsuiting, maar benutten ze die zelf ook. Welke kleur, religie, afkomst of politieke voorkeur zij hebben, is dan totaal irrelevant.

Met deze opvatting vertegenwoordigen wij niet de opvatting van de autochtone (door de auteurs aangeduid als de witte) vrouwen, maar analyseren wij slechts. Geen enkele partij, dus ook de VVD niet, claimt de blauwdruk voor emancipatie te hebben. Duidelijk is echter wel dat pijlers van het liberalisme als de gelijkwaardigheid van man en vrouw maar ook homo- en heteroseksuelen, het nemen van eigen verantwoordelijkheid en het permanente streven naar zelfontplooiing teneinde in vrijheid te kunnen leven en zelfredzaam te zijn, aan de kern van emancipatie raken.

Ayaan Hirsi Ali is Tweede Kamerlid voor de VVD en Hugo Logtenberg is VVD-lid in Amsterdam.© 2004 PCM Interactive Media b.v. / de Volkskrant

Seif
10-03-06, 01:52
Heel even schoot het door me heen om de schrijfster niet te vermelden.

Baddha
10-03-06, 02:24
Geplaatst door Seif
Heel even schoot het door me heen om de schrijfster niet te vermelden.

Maakt niet uit. Dwaalspoor ontkent categorisch alles wat niet in zijn straatje past. Gezien de toon en aard van zijn uitlatingen hier leest ie zelfs de woorden van zijn geliefde profeet nog selectief.

Dwaalspoor
10-03-06, 02:50
Geplaatst door Dwaalspoor
Als je de normale geboortecijfers analyseert is het normaal dat per 100 vrouwen 104 a 105 jongens geboren worden. Dat is de normale biologische gang van zaken bij geboortes.

In China is het per 100 meisjes 116 jongens. Dat is een enorme verschil. Hoor je iemand daarover praten? Nee de economische belangen zijn te groot om daar echt aandacht aan te besteden.

Hoor je VVD daarover? Nee de zakenlui hebben het te druk in hun strijd om de enorme markt in China te veroveren. Handel gaat voor vrouwenrechten.

Het getal van 116 was uit het blote hoofd. Ik heb even wat opgezocht en het blijkt 112 te zijn.

China:

Sex ratio: at birth: 1.12 male(s)/female
under 15 years: 1.13 male(s)/female
15-64 years: 1.06 male(s)/female
65 years and over: 0.91 male(s)/female
total population: 1.06 male(s)/female (2005 est.)

Infant mortality rate: total: 24.18 deaths/1,000 live births
male: 21.21 deaths/1,000 live births
female: 27.5 deaths/1,000 live births (2005 est.)

In vrijwel elk land is de sterfte van jongens bij de geboorte altijd hoger dan bij de meisjes. Bij de Chinezen is dat juist omgekeerd.

Normaal gesproken gaat de sexe ratio van de jongens omlaag met het voortschreiden van de tijd, bij China en ook bij India gaat het juist omhoog.

Dwaalspoor
10-03-06, 02:52
Geplaatst door Baddha
Maakt niet uit. Dwaalspoor ontkent categorisch alles wat niet in zijn straatje past. Gezien de toon en aard van zijn uitlatingen hier leest ie zelfs de woorden van zijn geliefde profeet nog selectief.

Wat heb ik in deze topic ontkend?