Alim
31-03-06, 08:46
Maar de koning wordt in staat geacht een islamitisch regime nog lang te blokkeren
Het aantreden van de regering van de fundamentalistische organisatie Hamas in de Palestijnse gebieden is voor radicale moslims in het buurland Jordanië een enorme stimulans.
Door onze correspondent Oscar Garschagen
AMMAN, 30 MAART.
Archief:
• Meer buitenlands nieuws
Hij houdt van dure pakken, Italiaanse schoenen, Marlboro’s én Hamas. Zakenman en uitgever dr. Zakaria al-Sheikh, president-directeur van Fact International in Amman en Johannesburg, schuwt de overdrijving niet. „God is groot, mijn vriend, ik dank voor het eerst van mijn leven Amerika. Amerika heeft dit mogelijk gemaakt. De islamitische bewustwording in het Midden-Oosten is niet meer te stoppen. Zelfs de meest seculiere Arabieren – en dat zijn de Palestijnen – hebben de juiste weg gevonden. Dank aan Amerika en Israël”, roept Al-Sheikh, Jordaniër en Zuid-Afrikaan, die zijn kapitaal heeft vergaard in de farmacie, het toerisme en de bouw.
Hij wijdt zich nu aan het hooggestemde doel van de verspreiding van de ware islam en de eenwording van het gebied tussen de oostgrens van Irak en de Middellandse Zee. Zijn tweetalige weekblad, het eerste broadsheetkatern in het Arabisch – Al-Haqeqa Al-Duwalia - en het tweede – Fact International – in eigentijds halfformaat in het Engels. De redactie, 24 journalisten in Amman, 15 in Johannesburg en correspondenten in Kairo, Gazastad en Ramallah, betaalt hij uit eigen zak. De artikelen zijn compact en kleurrijk geïllustreerd; de inhoud, nieuws, analyses en stichtelijke service, is volledig gericht op ‘de ware islam’.
In de commentaren worden alle oude stromingen, zoals het seculiere nationalisme en het socialistische pan-Arabisme, dood verklaard en de radicale islam neergezet als een niet meer te stuiten beweging met diepe wortels in de samenlevingen van het hele Midden-Oosten, inclusief Israël. Alle dictatoriale regimes in de Arabische wereld, uitgezonderd dat van „Zijne Majesteit”, de Jordaanse koning, tevens „goede vriend”, wiens portretten de burelen sieren, worden met de pen, website en weblogs snoeihard aangepakt. Israëliërs zijn „terroristen”, Al-Qaeda „een bende criminelen”.
„De lancering viel samen met de Palestijnse verkiezingen. Dat kwam heel goed uit voor de losse verkoop. In Jordanië, Syrië, Libanon, Egypte en Palestina voelen de ware moslims – ik verafschuw het etiket fundamentalist – zich enorm gesterkt”, zegt hij. „Ik spreek over Palestina, want Israël zal verdwijnen, even snel als Irak kapot gemaakt is.”
Zijn weekblad is met een oplage van 40.000 meteen een van de grootste in Jordanië, omdat het andere weekblad, Al-Shihan, besloot de Deense cartoons af te drukken en de lezers het sindsdien boycotten. In Egypte worden 20.000 exemplaren gedrukt en in Zuid-Afrika 15.000.
Feit is dat ook in Jordanië de harten van de grote aanhang van de Moslimbroederschap en het Islamitische Actiefront sneller zijn gaan kloppen. Als er werkelijk vrije verkiezingen worden gehouden zouden de ‘islamieten’, ondanks de sociale en politieke scheidslijnen in de bevolking, een meerderheid behalen, zo blijkt uit peilingen van The Jordan Times.
Ook Hani Hourani, directeur van het Al-Urdun al-Jadid-onderzoekscentrum en schrijver van De Islamitische beweging is daarvan overtuigd. Hij vergelijkt het straatbeeld in Amman van nu met 25 jaar geleden. De moskeeën zijn vol. Ook in mondain West-Amman waar de BMW’s en Hummers voor de moskeeën dubbel geparkeerd staan. Het beeld van vrouwen in mouwloze bloesjes en korte rokken is nagenoeg verdwenen. De dracht is lang en bedekt, bruin en donkergroen.
„Sommige leiders van de Moslimbroederschap doen alsof de overwinning van Hamas een overwinning van henzelf is”, aldus Hourani. De Jordaanse islamitische beweging is „rijp om de regeringsverantwoordelijkheid over te nemen”, kondigde de leider van het Islamitisch Actiefront in het parlement, Azam al-Hunaydi, eerder deze maand aan.
Hourani: „Hamas en de Jordaanse Moslimbroederschap hebben nauwe banden die dateren van de tijd dat de moslimbroeders in Gaza Hamas oprichtten en vaak in Amman bij elkaar kwamen. Zij vormen allemaal loten van dezelfde stam, die in 1928 in Egypte werd opgericht. Maar de Moslimbroederschap heeft zich in Jordanië gevestigd als een gematigde beweging en als zij nu verstandig is, vermijdt zij radicalisering.”
Koning Abdallah, nu zes jaar op de troon, reageerde op de verkiezingszege van de Palestijnse moslimbroeders met hartelijke felicitaties, de beste wensen, een uitnodiging aan Hamaspremier Haniyeh en een ferm neen tegen het verzoek van Hamasleider Meshal om te mogen terugkeren naar Jordanië. Het regime zette in 1999 Meshal en nog vier Hamasleiders het land uit nadat Hamas de Oslo-akkoorden van 1993 en het Jordaans-Israëlisch vredesverdrag van 1994 had verworpen en opgeroepen de gewapende strijd tegen Israël te beginnen.
„De koning reageert behoedzaam, maar mocht het tot een confrontatie komen, als de fragiele status-quo wordt bedreigd, dan moet hij niet onderschat worden. Hij weet hoe zijn vader hard optrad tegen de Palestijnen in 1970. Dan speelt de geest van Zwarte September weer op. En dat weet de Moslimbroederschap ook”, verklaart Sameen al-Maltah, Jordaans commentator van Al-Jazeera.
De Moslimbroederschap is verdeeld tussen duiven en haviken. Sinds vorige week wordt de shura (raad) van de Moslimbroederschap in Jordanië geleid door Salem al-Falahat, de directeur van een grote middelbare school voor jongens in Madaba. Zijn verkiezing werd voor het eerst in de geschiedenis van het land uitgezonden door de Jordaanse staatstelevisie. „Een duidelijker signaal dat het om een gematigd denkende man gaat, is niet denkbaar”, aldus Hourani.
Al-Falahat won de verkiezingen van Mohammed Abu Fares, een 74-jarige jurist, medeoprichter van de Moslimbroederschap in Jordanië en namens het Islamitisch Actiefront lid van het parlement, dat hij een marionettentheater noemt. Hij is volgens The Jordan Times een havik. Fares woont in een verstild huis in een buitenwijk van Amman. Hij is een geleerd auteur van talrijke boeken over de wereldwijde moslimbeweging, ook in voormalig Nederlands-Indië.
Wat zijn collega’s en geloofsgenoten ook denken en zeggen over de islamitische revival in Jordanië, hij is het er niet mee eens. Er is sprake van een islamitisch ontwaken, maar het moment dat Jordanië bestuurd wordt volgens de shari’a is nog lang niet daar. De impact van Hamas onder de Palestijnen zal beperkt blijven, om vele redenen. De Palestijnen in Jordanië – ruim de helft van de bevolking – hebben het veel beter dan de Palestijnen in de bezette gebieden; de Moslimbroeders maken net als de Palestijnen deel uit van de politieke elite en kunnen binnen duidelijke grenzen hun gang gaan; de verkiezingen zullen nooit vrij zijn.
En ten slotte: „Het parlement, waarvan ik deel uit maak, is tandeloos. Wie niet aan de leiband loopt, raakt in moeilijkheden. Wie werkelijk ageert, wordt als een vijand van de staat verbannen of gevangen gezet. Eens zal ook in Jordanië de islam de grondwet vormen. We zullen dat doel op vreedzame, intellectuele wijze bereiken. Maar de Israëlische generaal die het einde van het regime voorspelde kent ons, de Palestijnen en Jordaniërs, en vooral het regime erg slecht.”
Bron: NRC
Het aantreden van de regering van de fundamentalistische organisatie Hamas in de Palestijnse gebieden is voor radicale moslims in het buurland Jordanië een enorme stimulans.
Door onze correspondent Oscar Garschagen
AMMAN, 30 MAART.
Archief:
• Meer buitenlands nieuws
Hij houdt van dure pakken, Italiaanse schoenen, Marlboro’s én Hamas. Zakenman en uitgever dr. Zakaria al-Sheikh, president-directeur van Fact International in Amman en Johannesburg, schuwt de overdrijving niet. „God is groot, mijn vriend, ik dank voor het eerst van mijn leven Amerika. Amerika heeft dit mogelijk gemaakt. De islamitische bewustwording in het Midden-Oosten is niet meer te stoppen. Zelfs de meest seculiere Arabieren – en dat zijn de Palestijnen – hebben de juiste weg gevonden. Dank aan Amerika en Israël”, roept Al-Sheikh, Jordaniër en Zuid-Afrikaan, die zijn kapitaal heeft vergaard in de farmacie, het toerisme en de bouw.
Hij wijdt zich nu aan het hooggestemde doel van de verspreiding van de ware islam en de eenwording van het gebied tussen de oostgrens van Irak en de Middellandse Zee. Zijn tweetalige weekblad, het eerste broadsheetkatern in het Arabisch – Al-Haqeqa Al-Duwalia - en het tweede – Fact International – in eigentijds halfformaat in het Engels. De redactie, 24 journalisten in Amman, 15 in Johannesburg en correspondenten in Kairo, Gazastad en Ramallah, betaalt hij uit eigen zak. De artikelen zijn compact en kleurrijk geïllustreerd; de inhoud, nieuws, analyses en stichtelijke service, is volledig gericht op ‘de ware islam’.
In de commentaren worden alle oude stromingen, zoals het seculiere nationalisme en het socialistische pan-Arabisme, dood verklaard en de radicale islam neergezet als een niet meer te stuiten beweging met diepe wortels in de samenlevingen van het hele Midden-Oosten, inclusief Israël. Alle dictatoriale regimes in de Arabische wereld, uitgezonderd dat van „Zijne Majesteit”, de Jordaanse koning, tevens „goede vriend”, wiens portretten de burelen sieren, worden met de pen, website en weblogs snoeihard aangepakt. Israëliërs zijn „terroristen”, Al-Qaeda „een bende criminelen”.
„De lancering viel samen met de Palestijnse verkiezingen. Dat kwam heel goed uit voor de losse verkoop. In Jordanië, Syrië, Libanon, Egypte en Palestina voelen de ware moslims – ik verafschuw het etiket fundamentalist – zich enorm gesterkt”, zegt hij. „Ik spreek over Palestina, want Israël zal verdwijnen, even snel als Irak kapot gemaakt is.”
Zijn weekblad is met een oplage van 40.000 meteen een van de grootste in Jordanië, omdat het andere weekblad, Al-Shihan, besloot de Deense cartoons af te drukken en de lezers het sindsdien boycotten. In Egypte worden 20.000 exemplaren gedrukt en in Zuid-Afrika 15.000.
Feit is dat ook in Jordanië de harten van de grote aanhang van de Moslimbroederschap en het Islamitische Actiefront sneller zijn gaan kloppen. Als er werkelijk vrije verkiezingen worden gehouden zouden de ‘islamieten’, ondanks de sociale en politieke scheidslijnen in de bevolking, een meerderheid behalen, zo blijkt uit peilingen van The Jordan Times.
Ook Hani Hourani, directeur van het Al-Urdun al-Jadid-onderzoekscentrum en schrijver van De Islamitische beweging is daarvan overtuigd. Hij vergelijkt het straatbeeld in Amman van nu met 25 jaar geleden. De moskeeën zijn vol. Ook in mondain West-Amman waar de BMW’s en Hummers voor de moskeeën dubbel geparkeerd staan. Het beeld van vrouwen in mouwloze bloesjes en korte rokken is nagenoeg verdwenen. De dracht is lang en bedekt, bruin en donkergroen.
„Sommige leiders van de Moslimbroederschap doen alsof de overwinning van Hamas een overwinning van henzelf is”, aldus Hourani. De Jordaanse islamitische beweging is „rijp om de regeringsverantwoordelijkheid over te nemen”, kondigde de leider van het Islamitisch Actiefront in het parlement, Azam al-Hunaydi, eerder deze maand aan.
Hourani: „Hamas en de Jordaanse Moslimbroederschap hebben nauwe banden die dateren van de tijd dat de moslimbroeders in Gaza Hamas oprichtten en vaak in Amman bij elkaar kwamen. Zij vormen allemaal loten van dezelfde stam, die in 1928 in Egypte werd opgericht. Maar de Moslimbroederschap heeft zich in Jordanië gevestigd als een gematigde beweging en als zij nu verstandig is, vermijdt zij radicalisering.”
Koning Abdallah, nu zes jaar op de troon, reageerde op de verkiezingszege van de Palestijnse moslimbroeders met hartelijke felicitaties, de beste wensen, een uitnodiging aan Hamaspremier Haniyeh en een ferm neen tegen het verzoek van Hamasleider Meshal om te mogen terugkeren naar Jordanië. Het regime zette in 1999 Meshal en nog vier Hamasleiders het land uit nadat Hamas de Oslo-akkoorden van 1993 en het Jordaans-Israëlisch vredesverdrag van 1994 had verworpen en opgeroepen de gewapende strijd tegen Israël te beginnen.
„De koning reageert behoedzaam, maar mocht het tot een confrontatie komen, als de fragiele status-quo wordt bedreigd, dan moet hij niet onderschat worden. Hij weet hoe zijn vader hard optrad tegen de Palestijnen in 1970. Dan speelt de geest van Zwarte September weer op. En dat weet de Moslimbroederschap ook”, verklaart Sameen al-Maltah, Jordaans commentator van Al-Jazeera.
De Moslimbroederschap is verdeeld tussen duiven en haviken. Sinds vorige week wordt de shura (raad) van de Moslimbroederschap in Jordanië geleid door Salem al-Falahat, de directeur van een grote middelbare school voor jongens in Madaba. Zijn verkiezing werd voor het eerst in de geschiedenis van het land uitgezonden door de Jordaanse staatstelevisie. „Een duidelijker signaal dat het om een gematigd denkende man gaat, is niet denkbaar”, aldus Hourani.
Al-Falahat won de verkiezingen van Mohammed Abu Fares, een 74-jarige jurist, medeoprichter van de Moslimbroederschap in Jordanië en namens het Islamitisch Actiefront lid van het parlement, dat hij een marionettentheater noemt. Hij is volgens The Jordan Times een havik. Fares woont in een verstild huis in een buitenwijk van Amman. Hij is een geleerd auteur van talrijke boeken over de wereldwijde moslimbeweging, ook in voormalig Nederlands-Indië.
Wat zijn collega’s en geloofsgenoten ook denken en zeggen over de islamitische revival in Jordanië, hij is het er niet mee eens. Er is sprake van een islamitisch ontwaken, maar het moment dat Jordanië bestuurd wordt volgens de shari’a is nog lang niet daar. De impact van Hamas onder de Palestijnen zal beperkt blijven, om vele redenen. De Palestijnen in Jordanië – ruim de helft van de bevolking – hebben het veel beter dan de Palestijnen in de bezette gebieden; de Moslimbroeders maken net als de Palestijnen deel uit van de politieke elite en kunnen binnen duidelijke grenzen hun gang gaan; de verkiezingen zullen nooit vrij zijn.
En ten slotte: „Het parlement, waarvan ik deel uit maak, is tandeloos. Wie niet aan de leiband loopt, raakt in moeilijkheden. Wie werkelijk ageert, wordt als een vijand van de staat verbannen of gevangen gezet. Eens zal ook in Jordanië de islam de grondwet vormen. We zullen dat doel op vreedzame, intellectuele wijze bereiken. Maar de Israëlische generaal die het einde van het regime voorspelde kent ons, de Palestijnen en Jordaniërs, en vooral het regime erg slecht.”
Bron: NRC