MO_NL
04-04-06, 16:03
Hind Fraihi - Undercover in Klein Marokko
http://www.nl.bol.com/intershoproot/BOOKCOVER/FC/9/0/8/6/6/9086690068.gif
De Belgische undercoverjournaliste Hind Fraihi schreef een boek over moslimextremisme in België.
Ik heb geen flauw idee hoe je dit boek met sterren zou moeten waarderen. Want in feite meldt Fraihi niets nieuws met haar bevindingen uit de Brusselse wijk Sint-Jans-Molenbeek cq Klein-Marokko. Zij heeft daar 2 maanden doorgebracht als undercover journaliste, en haar conclusies kunnen hooguit shocking zijn voor wie de afgelopen 15 jaar écht heeft zitten slapen. Red alert: er is moslim-extremisme in het westen, en meer red alert: fanatieke moslims willen zich opblazen bij wijze van statement en voor een fijn plekje in het paradijs. Goh, newsflash.
Etnisch-homogeen
Maar er kleven nog meer bezwaren aan dit boek. Fraihi heeft het de hele tijd over 'de moslims', terwijl dat bepaald geen etnisch-homogene groep is. In West-Europa hebben we ook Turkse, Indonesische, Joegoslavische en Surinaamse moslims, en die komen nergens in haar boek voor. Heeft die radicalisering onder juist de Marokkaanse moslims dan andere oorzaken? Fraihi is overigens niet de enige die dit in het midden laat. In het Nederlandse debat heeft men het ook altijd over 'de allochtonen', terwijl er enorme immigrantengroepen zijn die hier allang tevreden hun plek hebben gevonden.
Excuusapparaat
Wat wél sterk is aan dit boek, is dat Fraihi erop hamert dat Marokkanen, ofwel de Europeanen van Marokkaanse afkomst, de hand 's in eigen boezem moeten steken. En er ronduit voor uitkomen dat er iets stevig niet pluis is in hun kringen. Het gemak waarmee men radicalisatie-processen negeert, bijvoorbeeld, of extremistische signalen. Waarom ouders geen toezicht houden op hun zonen die zich continu schuldig maken aan mishandeling, agressie en roof. Zulke jongens zoekt Fraihi trouwens ook op, en tijdens hun gesprek draait het excuusapparaat op volle toeren. Ze stelen van Vlamingen om de oorlog van hun broeders te steunen, beweert er een met droge ogen. De ander jat omdat hij haram (voor islam verboden) spullen wil kopen en met van westerlingen gejat geld is dat dus niet erg.
Nieuw thuisland
Kortom, hier hebben foute imams prachtig voetwerk verricht om de moraal wit te wassen. Imams die overigens van sommige Marokkaanse Belgen van de eerste generatie een gigantische veeg uit de pan krijgen, zoals Fraihi noteert. Met een Afghaans stempel in hun paspoort komen ze landen als Marokko niet meer in, terwijl ze hier in het westen ongestoord de in Taliban-kampen opgedane extremistische praatjes mogen uitkwaken: de fatsoenlijke Marokkaanse immigranten (die er genoeg zijn) kunnen er maar niet over uit. En die stemmen dus met overtuiging op Vlaams Belang, omdat zij oprecht van hun nieuwe thuisland een mooie plek willen maken.
Welvaartsterrorisme
Die mening wordt helaas niet door alle immigranten van Marokkaanse afkomst gedeeld, zo laat dit boek zien. Vooral niet door jongeren van de nieuwe generatie, die gewend zijn aan welvaart, veiligheid, recht en uitkering. Zij hebben geen flauw benul van de inspanningen die hun ouders zich hebben getroost om elders een nieuw leven te beginnen, en ze hebben al helemaal geen boodschap aan wat Europeanen hebben verzet om dit op te bouwen. Gelaafd en gevoed zoeken ze naar iets om zich tegen af te zetten. En daar verstoting wacht voor degene die zich tegen de ouders verzet, rebelleren ze tegen het vijandelijke westen, wat ze solidariteit noemen met broeders en zusters elders.
Fascinatie
Maar die fascinatie met hun 'broeders en zusters' in oorlogs- en achtergestelde gebieden, dat is toch wel een krasse. Want waar zit in vredesnaam die broederschap dicht bij huis? Nog nooit was het 'verbeter de wereld, begin bij jezelf'-principe zo sterk nodig als in de islamitische wereld. Waar zit het broederschap van die steenrijke oliesjeiks en andere gefortuneerde moslims jegens hun minder bedeelde broeders? Is die broederschap alleen van kracht als er wat te knokken valt? Waarom scheuren Marokkaanse jochies hier in peperdure 'kijk mij 's'-Beamers terwijl hun broeder-en-zuster-buren de eindjes nauwelijks aan elkaar kunnen knopen? Waarom lenen ze zelfs geld om op vakantie in Marokko de straatarme mensen daar 's flink de ogen uit te kunnen steken? Die stuitende hypocrisie is natuurlijk een van de grote heikele punten van die algehele malaise in de Arabische wereld. De sultan van Bahrein koopt zijn 342ste Rolls Royse, terwijl zijn 'broeders' een stuk verderop creperen. De Marokkaanse koning shopt rustig op één middag voor 150.000 euro weg op de Champs-Elysées terwijl slachtoffers van de aardbeving nog altijd dakloos zijn. Tsja. Dat pikten de uitgeknepen Fransen ook niet meer in 1789, dus waar is het verzet tegen deze schaamteloos spilzieke dictators?
Machteloosheid
Maar zit 'm daar de crux? Dat in hun machteloosheid om zich niet te kunnen verzetten tegen hun eigen ouders en regimes, deze geradicaliseerden zich focussen op minder riskante 'tegenstanders'? Dat zijn westerlingen en westerse overheden natuurlijk: want daar kun je tegen ageren wat je wilt, de rechten van immigranten blijven tóch wel gehandhaafd. Het zou een interessant discussiepunt zijn voor het debat waar Fraihi zich zo hard voor maakt. Maar het zou ook wel eens kunnen dat het veel te laat wordt aangezwengeld. Die zwarte gifpit met als adagium 'het is de schuld van een ander' heeft té lang kunnen voortwoekeren. Niet zelden aangejaagd en gefinancierd door (jawel) gefortuneerde machtshebbers en fundamentalisten in Arabische landen, die in de labiliteit van een ontspoorde immigrantengeneratie in het westen een makkelijke bliksemafleider zagen voor hun eigen dubieuze praktijken.
Studeren
De Franse moslimintellectueel Tariq Ramadan heeft zich hier ook al over uitgesproken. En wie ook maar een ziertje van de islam afweet, kan zich in diens standpunt vinden: in het westen hebben de moslims juist de kans om te leren en te studeren, wat een van de pijlers is onder deze religie. Een pijler die tot het hoogtepunt leidde van de islamitische stroming, vele eeuwen geleden, omdat zij toen meer twijfels dan zekerheden hadden. En wie durft te twijfelen, wordt vanzelf een beter (want intelligenter) mens. In plaats daarvan grijpen deze jongeren naar dogma's, lopen van school weg, verpakken moslima's zich in meters textiel (ook al staat dat nergens in de koran), en gillen "Opstand tegen westerse hoerenzonen!" zonder dat ze ook maar enig benul hebben van de islam zelf. Sterker nog, met elke gotspe duwen ze hun wiebelende vlot verder en verder van de islamitische hoogtijdagen af. Fraihi stelt dat hun radicalisatie, met opzichtige islamitische kledij en kenmerken, vergelijkbaar is met de rebellerende punkers uit de jaren 70. 't Zal wel: ik kan me alleen niet herinneren dat er punkers waren die na een concert van The Sex Pistols ervan droomden om niet-punkers de keel af te snijden.
Zuiver
Bottomline is dat Fraihi de islam zuiver wil houden, vrijwaren van zulke moordzuchtige excessen. Intelligent, aardig en gematigd, herkent zij in deze recalcitrante bende niets van haar eigen levensbeschouwing. Het zal ook geen nieuws zijn dat Fraihi het daardoor flink voor de kiezen heeft gekregen. Nestbevuiler, afvallige, aandachtsorgel: zulke betitelingen zijn schering en inslag voor moslims die openlijk een stap richting vreedzaam samenleven durven te zetten. Of hun progressieve inspanningen vruchten zullen afwerpen, is de vraag. Er zijn nu eenmaal mensen die gedijen op en bewust kiezen voor vijandschap. En daar geen enkele samenleving perfect is, zullen zij altijd wel wat vinden om gepassioneerd te kunnen haten. Het linke daarbij is dat deze radicalen in de krochten van internet altijd wel een of andere rechtvaardiging voor hun kronkels kunnen vinden.
Bron: NU.nl
http://www.nl.bol.com/intershoproot/BOOKCOVER/FC/9/0/8/6/6/9086690068.gif
De Belgische undercoverjournaliste Hind Fraihi schreef een boek over moslimextremisme in België.
Ik heb geen flauw idee hoe je dit boek met sterren zou moeten waarderen. Want in feite meldt Fraihi niets nieuws met haar bevindingen uit de Brusselse wijk Sint-Jans-Molenbeek cq Klein-Marokko. Zij heeft daar 2 maanden doorgebracht als undercover journaliste, en haar conclusies kunnen hooguit shocking zijn voor wie de afgelopen 15 jaar écht heeft zitten slapen. Red alert: er is moslim-extremisme in het westen, en meer red alert: fanatieke moslims willen zich opblazen bij wijze van statement en voor een fijn plekje in het paradijs. Goh, newsflash.
Etnisch-homogeen
Maar er kleven nog meer bezwaren aan dit boek. Fraihi heeft het de hele tijd over 'de moslims', terwijl dat bepaald geen etnisch-homogene groep is. In West-Europa hebben we ook Turkse, Indonesische, Joegoslavische en Surinaamse moslims, en die komen nergens in haar boek voor. Heeft die radicalisering onder juist de Marokkaanse moslims dan andere oorzaken? Fraihi is overigens niet de enige die dit in het midden laat. In het Nederlandse debat heeft men het ook altijd over 'de allochtonen', terwijl er enorme immigrantengroepen zijn die hier allang tevreden hun plek hebben gevonden.
Excuusapparaat
Wat wél sterk is aan dit boek, is dat Fraihi erop hamert dat Marokkanen, ofwel de Europeanen van Marokkaanse afkomst, de hand 's in eigen boezem moeten steken. En er ronduit voor uitkomen dat er iets stevig niet pluis is in hun kringen. Het gemak waarmee men radicalisatie-processen negeert, bijvoorbeeld, of extremistische signalen. Waarom ouders geen toezicht houden op hun zonen die zich continu schuldig maken aan mishandeling, agressie en roof. Zulke jongens zoekt Fraihi trouwens ook op, en tijdens hun gesprek draait het excuusapparaat op volle toeren. Ze stelen van Vlamingen om de oorlog van hun broeders te steunen, beweert er een met droge ogen. De ander jat omdat hij haram (voor islam verboden) spullen wil kopen en met van westerlingen gejat geld is dat dus niet erg.
Nieuw thuisland
Kortom, hier hebben foute imams prachtig voetwerk verricht om de moraal wit te wassen. Imams die overigens van sommige Marokkaanse Belgen van de eerste generatie een gigantische veeg uit de pan krijgen, zoals Fraihi noteert. Met een Afghaans stempel in hun paspoort komen ze landen als Marokko niet meer in, terwijl ze hier in het westen ongestoord de in Taliban-kampen opgedane extremistische praatjes mogen uitkwaken: de fatsoenlijke Marokkaanse immigranten (die er genoeg zijn) kunnen er maar niet over uit. En die stemmen dus met overtuiging op Vlaams Belang, omdat zij oprecht van hun nieuwe thuisland een mooie plek willen maken.
Welvaartsterrorisme
Die mening wordt helaas niet door alle immigranten van Marokkaanse afkomst gedeeld, zo laat dit boek zien. Vooral niet door jongeren van de nieuwe generatie, die gewend zijn aan welvaart, veiligheid, recht en uitkering. Zij hebben geen flauw benul van de inspanningen die hun ouders zich hebben getroost om elders een nieuw leven te beginnen, en ze hebben al helemaal geen boodschap aan wat Europeanen hebben verzet om dit op te bouwen. Gelaafd en gevoed zoeken ze naar iets om zich tegen af te zetten. En daar verstoting wacht voor degene die zich tegen de ouders verzet, rebelleren ze tegen het vijandelijke westen, wat ze solidariteit noemen met broeders en zusters elders.
Fascinatie
Maar die fascinatie met hun 'broeders en zusters' in oorlogs- en achtergestelde gebieden, dat is toch wel een krasse. Want waar zit in vredesnaam die broederschap dicht bij huis? Nog nooit was het 'verbeter de wereld, begin bij jezelf'-principe zo sterk nodig als in de islamitische wereld. Waar zit het broederschap van die steenrijke oliesjeiks en andere gefortuneerde moslims jegens hun minder bedeelde broeders? Is die broederschap alleen van kracht als er wat te knokken valt? Waarom scheuren Marokkaanse jochies hier in peperdure 'kijk mij 's'-Beamers terwijl hun broeder-en-zuster-buren de eindjes nauwelijks aan elkaar kunnen knopen? Waarom lenen ze zelfs geld om op vakantie in Marokko de straatarme mensen daar 's flink de ogen uit te kunnen steken? Die stuitende hypocrisie is natuurlijk een van de grote heikele punten van die algehele malaise in de Arabische wereld. De sultan van Bahrein koopt zijn 342ste Rolls Royse, terwijl zijn 'broeders' een stuk verderop creperen. De Marokkaanse koning shopt rustig op één middag voor 150.000 euro weg op de Champs-Elysées terwijl slachtoffers van de aardbeving nog altijd dakloos zijn. Tsja. Dat pikten de uitgeknepen Fransen ook niet meer in 1789, dus waar is het verzet tegen deze schaamteloos spilzieke dictators?
Machteloosheid
Maar zit 'm daar de crux? Dat in hun machteloosheid om zich niet te kunnen verzetten tegen hun eigen ouders en regimes, deze geradicaliseerden zich focussen op minder riskante 'tegenstanders'? Dat zijn westerlingen en westerse overheden natuurlijk: want daar kun je tegen ageren wat je wilt, de rechten van immigranten blijven tóch wel gehandhaafd. Het zou een interessant discussiepunt zijn voor het debat waar Fraihi zich zo hard voor maakt. Maar het zou ook wel eens kunnen dat het veel te laat wordt aangezwengeld. Die zwarte gifpit met als adagium 'het is de schuld van een ander' heeft té lang kunnen voortwoekeren. Niet zelden aangejaagd en gefinancierd door (jawel) gefortuneerde machtshebbers en fundamentalisten in Arabische landen, die in de labiliteit van een ontspoorde immigrantengeneratie in het westen een makkelijke bliksemafleider zagen voor hun eigen dubieuze praktijken.
Studeren
De Franse moslimintellectueel Tariq Ramadan heeft zich hier ook al over uitgesproken. En wie ook maar een ziertje van de islam afweet, kan zich in diens standpunt vinden: in het westen hebben de moslims juist de kans om te leren en te studeren, wat een van de pijlers is onder deze religie. Een pijler die tot het hoogtepunt leidde van de islamitische stroming, vele eeuwen geleden, omdat zij toen meer twijfels dan zekerheden hadden. En wie durft te twijfelen, wordt vanzelf een beter (want intelligenter) mens. In plaats daarvan grijpen deze jongeren naar dogma's, lopen van school weg, verpakken moslima's zich in meters textiel (ook al staat dat nergens in de koran), en gillen "Opstand tegen westerse hoerenzonen!" zonder dat ze ook maar enig benul hebben van de islam zelf. Sterker nog, met elke gotspe duwen ze hun wiebelende vlot verder en verder van de islamitische hoogtijdagen af. Fraihi stelt dat hun radicalisatie, met opzichtige islamitische kledij en kenmerken, vergelijkbaar is met de rebellerende punkers uit de jaren 70. 't Zal wel: ik kan me alleen niet herinneren dat er punkers waren die na een concert van The Sex Pistols ervan droomden om niet-punkers de keel af te snijden.
Zuiver
Bottomline is dat Fraihi de islam zuiver wil houden, vrijwaren van zulke moordzuchtige excessen. Intelligent, aardig en gematigd, herkent zij in deze recalcitrante bende niets van haar eigen levensbeschouwing. Het zal ook geen nieuws zijn dat Fraihi het daardoor flink voor de kiezen heeft gekregen. Nestbevuiler, afvallige, aandachtsorgel: zulke betitelingen zijn schering en inslag voor moslims die openlijk een stap richting vreedzaam samenleven durven te zetten. Of hun progressieve inspanningen vruchten zullen afwerpen, is de vraag. Er zijn nu eenmaal mensen die gedijen op en bewust kiezen voor vijandschap. En daar geen enkele samenleving perfect is, zullen zij altijd wel wat vinden om gepassioneerd te kunnen haten. Het linke daarbij is dat deze radicalen in de krochten van internet altijd wel een of andere rechtvaardiging voor hun kronkels kunnen vinden.
Bron: NU.nl