Dwaalspoor
11-04-06, 17:20
Europa toont onmacht aan Hamas
door Johan Huizinga
11-04-2006
http://www.wereldomroep.nl/images/assets/11545535
Het besluit van Europa om de geldkraan naar Hamas dicht te draaien, illustreert eerder de onmacht dan de daadkracht van Brussel. Als drukmiddel op Hamas lijkt de maatregel zijn doel voorbij te schieten. En van een heldere strategie om Hamas wel aan de onderhandelingstafel te krijgen valt in Brussel evenmin veel te bespeuren.
Formeel valt er geen speld tussen te krijgen. De Europese ministers van Buitenlandse Zaken handelden zonder meer consequent toen ze besloten de financiële steun aan de Palestijnse Autoriteit op te schorten. Die wordt immers geleid door Hamas. En Hamas is niet alleen gebrandmerkt als terroristische organisatie, maar weigert ook het bestaansrecht van Israël te erkennen, geweld tegen Israël af te zweren en acht zich niet gebonden aan de afspraken uit het vredesproces.
Nuances
Maar het eenduidige optreden van de Europese ministers gaat voorbij aan diverse nuances. Ook Israël houdt zich niet aan het vredesproces en ook Israël schuwt geen geweld in zijn optreden tegen de Palestijnse bevolking. En de vorige Palestijnse Autoriteit, die wel financieel werd gesteund door de EU, was bepaald geen toonbeeld van democratie en bovendien zeer corrupt.
De Europese Rekenkamer heeft nooit bewijzen gevonden dat het Europese geld ooit is gebruikt voor gewelddadige acties tegen Israël. Maar dat veel van het geld niet terechtkwam bij de noodlijdende Palestijnse bevolking, is geen geheim.
Maar er is één groot verschil. Israël is een internationaal erkende staat en geen terroristische organisatie en de oude machthebbers in de Palestijnse gebieden voldeden formeel aan de eisen die Brussel nu stelt aan Hamas. Het gaat dus vooral om een formele opstelling van de Europese Unie die weinig recht doet aan de praktijk.
http://www.wereldomroep.nl/images/assets/4755517
Minister Bot: "De Palestijnen hebben gekozen voor deze regering en daar moeten ze nu de gevolgen van dragen'
Gijzelaar
Om de Palestijnse bevolking niet tot gijzelaar te maken van een prestigeslag tussen Hamas en Europa blijft Brussel naarstig zoeken naar andere mogelijkheden om geld via andere wegen naar de bevolking te sluizen. Europa wil er vooral op toezien dat de financiële steun voor eerste levensbehoeften als water, elektriciteit, gas en ook onderwijs via de VN of andere hulporganisaties bij de bevolking terechtkomt.
Europa geeft jaarlijks ongeveer 500 miljoen euro steun aan de Palestijnen, waarvan de helft uit EU-fondsen komt en de helft via bilaterale hulp door de diverse EU-landen wordt verstrekt. Maar Brussel heeft zelf nog geen helder beeld hoeveel van het geld naar ambtenaren van de Palestijnse autoriteit onder leiding van Hamas gaat en hoeveel er uiteindelijk terechtkomt bij de Palestijnse bevolking.
Onmacht
Het is het zoveelste bewijs van de onmacht van Europa in deze kwestie. Onmacht om Israël tot politieke concessies te dwingen, onmacht om de corruptie en chaos onder de oude Palestijnse autoriteit aan te pakken en dus ook onmacht om het democratisch proces in de gewenste richting te sturen. Het was immers vooral de afkeer van het totaal corrupte en machteloze oude bestuur die veel Palestijnse kiezers deed uitwijken naar Hamas.
Toch gedraagt Europa, als grootste donor van de Palestijnen, zich nu een beetje als de beledigde suikeroom die stank voor dank kreeg van zijn arme neefjes. Loopt Brussel nu niet het risico juist meer chaos te creëren door de geldkraan naar het Palestijnse bestuur dicht te draaien?
Het antwoord van minister Bot van Buitenlandse Zaken, een voormalig beroepsdiplomaat, was verrassend ongenuanceerd: de Palestijnen hebben gekozen voor deze regering en daar moeten ze nu de gevolgen van dragen.
Bots Britse ambtgenoot Jack Straw sloeg een andere toon aan. "We willen het Palestijnse volk niet straffen voor hun democratische vrije keuze voor Hamas", aldus Straw.
Meningsverschillen
Onder de ogenschijnlijke Europese eensgezindheid gaan dus wel degelijk meningsverschillen schuil. En Straw weet als geen ander dat er nooit vrede was gekomen in Noord-Ierland als Londen geen gesprekken was aangegaan met de IRA-terroristen.
Nu ook hulporganisaties vrezen dat de gewone Palestijnse bevolking bijna onvermijdelijk onder het EU-besluit zal lijden, lijkt het dus vooral averechts te zullen werken. Van Hamas valt geen openlijke knieval te verwachten. Europa zal het vooral moeten hebben van stille diplomatie. En dan is het maar goed dat kandidaat-lid Turkije, dat nog wel Hamas-leiders wil ontvangen, de kanalen openhoudt.
http://www.wereldomroep.nl/achtergronden/europa/act20060412_hamas
door Johan Huizinga
11-04-2006
http://www.wereldomroep.nl/images/assets/11545535
Het besluit van Europa om de geldkraan naar Hamas dicht te draaien, illustreert eerder de onmacht dan de daadkracht van Brussel. Als drukmiddel op Hamas lijkt de maatregel zijn doel voorbij te schieten. En van een heldere strategie om Hamas wel aan de onderhandelingstafel te krijgen valt in Brussel evenmin veel te bespeuren.
Formeel valt er geen speld tussen te krijgen. De Europese ministers van Buitenlandse Zaken handelden zonder meer consequent toen ze besloten de financiële steun aan de Palestijnse Autoriteit op te schorten. Die wordt immers geleid door Hamas. En Hamas is niet alleen gebrandmerkt als terroristische organisatie, maar weigert ook het bestaansrecht van Israël te erkennen, geweld tegen Israël af te zweren en acht zich niet gebonden aan de afspraken uit het vredesproces.
Nuances
Maar het eenduidige optreden van de Europese ministers gaat voorbij aan diverse nuances. Ook Israël houdt zich niet aan het vredesproces en ook Israël schuwt geen geweld in zijn optreden tegen de Palestijnse bevolking. En de vorige Palestijnse Autoriteit, die wel financieel werd gesteund door de EU, was bepaald geen toonbeeld van democratie en bovendien zeer corrupt.
De Europese Rekenkamer heeft nooit bewijzen gevonden dat het Europese geld ooit is gebruikt voor gewelddadige acties tegen Israël. Maar dat veel van het geld niet terechtkwam bij de noodlijdende Palestijnse bevolking, is geen geheim.
Maar er is één groot verschil. Israël is een internationaal erkende staat en geen terroristische organisatie en de oude machthebbers in de Palestijnse gebieden voldeden formeel aan de eisen die Brussel nu stelt aan Hamas. Het gaat dus vooral om een formele opstelling van de Europese Unie die weinig recht doet aan de praktijk.
http://www.wereldomroep.nl/images/assets/4755517
Minister Bot: "De Palestijnen hebben gekozen voor deze regering en daar moeten ze nu de gevolgen van dragen'
Gijzelaar
Om de Palestijnse bevolking niet tot gijzelaar te maken van een prestigeslag tussen Hamas en Europa blijft Brussel naarstig zoeken naar andere mogelijkheden om geld via andere wegen naar de bevolking te sluizen. Europa wil er vooral op toezien dat de financiële steun voor eerste levensbehoeften als water, elektriciteit, gas en ook onderwijs via de VN of andere hulporganisaties bij de bevolking terechtkomt.
Europa geeft jaarlijks ongeveer 500 miljoen euro steun aan de Palestijnen, waarvan de helft uit EU-fondsen komt en de helft via bilaterale hulp door de diverse EU-landen wordt verstrekt. Maar Brussel heeft zelf nog geen helder beeld hoeveel van het geld naar ambtenaren van de Palestijnse autoriteit onder leiding van Hamas gaat en hoeveel er uiteindelijk terechtkomt bij de Palestijnse bevolking.
Onmacht
Het is het zoveelste bewijs van de onmacht van Europa in deze kwestie. Onmacht om Israël tot politieke concessies te dwingen, onmacht om de corruptie en chaos onder de oude Palestijnse autoriteit aan te pakken en dus ook onmacht om het democratisch proces in de gewenste richting te sturen. Het was immers vooral de afkeer van het totaal corrupte en machteloze oude bestuur die veel Palestijnse kiezers deed uitwijken naar Hamas.
Toch gedraagt Europa, als grootste donor van de Palestijnen, zich nu een beetje als de beledigde suikeroom die stank voor dank kreeg van zijn arme neefjes. Loopt Brussel nu niet het risico juist meer chaos te creëren door de geldkraan naar het Palestijnse bestuur dicht te draaien?
Het antwoord van minister Bot van Buitenlandse Zaken, een voormalig beroepsdiplomaat, was verrassend ongenuanceerd: de Palestijnen hebben gekozen voor deze regering en daar moeten ze nu de gevolgen van dragen.
Bots Britse ambtgenoot Jack Straw sloeg een andere toon aan. "We willen het Palestijnse volk niet straffen voor hun democratische vrije keuze voor Hamas", aldus Straw.
Meningsverschillen
Onder de ogenschijnlijke Europese eensgezindheid gaan dus wel degelijk meningsverschillen schuil. En Straw weet als geen ander dat er nooit vrede was gekomen in Noord-Ierland als Londen geen gesprekken was aangegaan met de IRA-terroristen.
Nu ook hulporganisaties vrezen dat de gewone Palestijnse bevolking bijna onvermijdelijk onder het EU-besluit zal lijden, lijkt het dus vooral averechts te zullen werken. Van Hamas valt geen openlijke knieval te verwachten. Europa zal het vooral moeten hebben van stille diplomatie. En dan is het maar goed dat kandidaat-lid Turkije, dat nog wel Hamas-leiders wil ontvangen, de kanalen openhoudt.
http://www.wereldomroep.nl/achtergronden/europa/act20060412_hamas