Marsipulami
12-04-06, 12:02
VLAAMS FRONT
08.04.2006 - “Je m’en fous”. De boom in! Dat was de laconieke reactie van Charles Piqué op een uitspraak van het Brusselse Hof van Beroep waarin de Brusselse geluidsnormen “ongrondwettelijk” worden genoemd. De vaudeville rond geluidsnormen en spreidingsplannen sleept al meer dan een jaar aan en zet nu zelfs het voortbestaan van de luchthaven op de helling. Paul Geudens stelde in Gazet van Antwerpen voor om UNO-blauwhelmen in te zetten, want nationaal geraken we er toch niet meer uit. “Zoniet is het binnen de maand gedaan met Zaventem.”
Het totaal verziekte dossier is weer een knap staaltje van het geniale regeringsbeleid van Paars. Stop elk heikel dossier in de koelkast en wacht tot er een mirakel uit de lucht komt vallen. Intussen overwegen zes op de tien ondernemingen in Zaventem uit te wijken naar Parijs of Schiphol. 46 % van de ondernemingen stelt nu al investeringen uit. Op termijn dreigen 60.000 jobs verloren te gaan. Verhofstadt staat er bij en kijkt er naar… Een DHL-bisscenario is niet uitgesloten.
En waarom eigenlijk? Omdat Brusselse politici waanzinnige geluidsnormen hebben uitgedokterd om het luchtruim boven de hoofdstad de facto te sluiten en hun vooral Franstalige kiezers een rustige nacht te bezorgen. Omdat Franstalige politici wel graag hun deel opeisen van de lucratieve koek van “Bruxelles Nationale”, maar de vluchten en de daarbijhorende geluidshinder zonder scrupules doorschuiven naar Vlaanderen en de Vlaamse rand.
“In Brusselse Franstalige salons doet men rijkelijk lacherig over de problematiek van het Vlaamse Zaventem. Dat Zaventem samen met Antwerpen bij uitstek een groeipool op Vlaams grondgebied is die de Belgische economie overeind houdt, is in die franskiljonse biotoop nauwelijks een argument”, schrijft Mathias Danneels in Het Nieuwsblad. We zouden zelfs meer zeggen: Het is die franskiljonse biotoop al jaren een doorn in het oog! Als de Vlamingen niet willen toegeven, moet Zaventem maar kapot… En wat doen de Vlaamse politici? Zij knikken, buigen en kruipen door het stof. Weerloos en willoos tegen de zoveelste daad van Franstalige arrogantie en regelrechte sabotage. “Laten we de toestand maar bevriezen”, opperde Eric Van Rompuy. Hopla, van de koelkast van de VLD naar de diepvriezer van de CD&V…
“In feite zegt Piqué dat hij niet solidair wil zijn met Vlaanderen”, merkt Eric Donckier (Het Belang van Limburg) scherp op. “Dat is goed om weten wanneer hij (Brussel) nog eens Vlaams geld nodig heeft”… Inderdaad, zo simpel is het. Brussel krijgt elk jaar 2,75 miljard euro toegestopt vanuit Vlaanderen. Het zijn wij die ervoor zorgen dat Brussel het hoofd nog een beetje boven water kan houden. En in ruil voor die vrijgevigheid spuwen Franstalige politici ons gewoon in het gezicht. Laat Vlaanderen nu maar eens op tafel slaan en ‘non’ zeggen. Laat Vlaanderen maar eens dreigen de geldkraan dicht te draaien. Dat is de enige taal die de Franstaligen verstaan.
Scheiding der geesten
Een paar maanden geleden besliste een Franstalige Kamer van het Hof van Beroep nog dat het Hoofdstedelijk Gewest dwangsommen mag eisen van de federale regering als de Brusselse geluidsnormen overschreden worden door overvliegende toestellen. Even later gooide een Nederlandstalige afdeling van hetzelfde hof dat arrest in de prullenmand. “De communautaire scheiding der geesten zet zich door op alle niveaus” tekent Eric Donckier op, “en dat kan alleen maar leiden tot het uiteenvallen van het land”…
Vlamingen en Walen drijven steeds verder uit elkaar. In politieke standpunten, in economische statistieken en in de stembus. Maar ook het koningshuis zèlf - lange tijd beschouwd als het laatste cement om het bouwvallige Belgische metselwerk overeind te houden – drijft meer en meer een wig tussen de gemeenschappen. In Vlaanderen is de populariteit van de Saksen Coburgs in vrije val. Bij de Franstaligen voelt pakweg 70 % zich nog verbonden met de monarchie, in Vlaanderen is dat nog geen 40 %. Twee op drie Vlamingen vinden dat prins Filip niet klaar is voor de troon. In Wallonië geniet hij wel nog steun bij een ruime meerderheid. De kroonprins krijgt meer en meer de stempel van “prins der Walen” en dus zitten Laken en de Belgische politiek opgezadeld met een gigantisch probleem. De herhaalde anti-Vlaamse uitlatingen van koning Albert zijn ook niet van die aard om de kloof te dichten. Het zijn benarde tijden voor de belgicisten en de politici die krampachtig hun best doen om de boel bij elkaar te houden. En er is nog meer onweer op komst.
Ultieme confrontatie?
De verkiezingskoorts stijgt. Niet zozeer voor de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober, maar voor de verkiezingen van volgend jaar. In 2007 zijn er federale parlementsverkiezingen en de Vlaamse partijen hebben herhaaldelijk laten verstaan dat er daarna verdere stappen in de staatshervorming moeten worden gezet. Beneden de taalgrens worden de messen geslepen voor een harde communautaire onderhandelingsronde.
De Vlaamse eisen zijn bekend: De splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, de overheveling van het werkgelegenheidsbeleid, fiscale autonomie, de splitsing van de gezondheidszorg.
De Franstaligen smeden volop en over alle partijgrenzen heen een sterk afwijzingsfront. En ze halen nog maar eens een communautaire atoombom uit de kast. Om de Vlaamse verzuchtingen te counteren, stellen ze zelfs de taalgrens openlijk ter discussie. De faciliteitengemeenten moeten een officieel tweetalig statuut krijgen of gewoon bij Brussel worden gevoegd, zodat de Vlaamse rand helemaal wordt losgewrikt uit Vlaanderen. Tegenover die publieke oorlogsverklaring staat er aan Vlaamse zijde… niets. Van een Vlaams front is geen sprake. Dat belooft weinig goeds.
“De Franstaligen weten dat”, schrijft Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws. “Als ze de prijs hoog genoeg opdrijven, zullen die Vlamingen wel opnieuw eieren kiezen voor hun geld en een regeerakkoord sluiten zonder staatshervorming en dus nog eens zonder splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Kortom, de volgende Vlaamse nederlaag is al besteld.”
Duel Leterme – Di Rupo
De hamvraag wordt wellicht wat Yves Leterme en Elio Di Rupo straks gaan doen.
De ambitie van Yves Leterme is bekend. Hij wil straks premier worden en de CD&V heeft daar veel zoniet alles voor over. Maar ook Elio Di Rupo, op het toppunt van zijn macht, mikt op de Wetstraat 16. Het is nu of nooit. Toch suggereerde PS-minister Rudi Demotte onlangs verrassend dat het misschien beter is voor de Walen en de Waalse socialisten als opnieuw een Vlaming eerste minister wordt. “Dat zou beter zijn, ook voor het behoud van België”, aldus Demotte.
Jan Seghers (Het Laatste Nieuws) vat die twijfels en afwegingen mooi samen: Zou het kunnen dat de immer nuchter denkende Rudi Demotte van mening is dat de belangen van de PS en Wallonië beter gediend worden door vanuit de coulisssen aan nagenoeg alle touwtjes te trekken, zoals dat ook nu het geval is in de regering Verhofstadt? Zijn de socialisten, die van SP.A en PS, ooit machtiger geweest dan nu in paars, zonder de premier te leveren? Hebben ze ooit meer strategische zitjes bezet, ooit meer gedaan gekregen dan nu vanuit de tweede lijn?” Scherp gezien van de arbiter.
Wat doet Leterme als de macht lonkt? Maar vooral: welke keuze maken de PS en Di Rupo?
Capitulatie van CD&V en N-VA?
Dat de VLD-top en de SP.A lak hebben aan de Vlaamse eisen en de specifieke noden van de Vlaamse economie is intussen wel duidelijk. Veel weerwerk valt er van hen aan de onderhandelingstafel alvast niet te verwachten. Maar wie zijn hoop stelt op het kartel van CD&V en N-VA komt wellicht ook bedrogen uit. Aan stoere taal en tegenstrijdige signalen geen gebrek.
Eric Van Rompuy sloeg eind vorig jaar stevig op de Vlaamse trom in een interview met De Morgen en zijn refrein wordt door andere kopstukken van de partij af en toe nagezongen: “De regio’s moeten naar eigen inzicht hun inkomenbeleid, fiscaliteit, arbeidsrecht en werkgelegenheidsbeleid kunnen invullen om eruit te geraken. Het standpunt van CD&V is duidelijk: we treden niet toe tot een federale regering zonder dat die instrumenten worden overgeheveld.” Sidder en beeft, gij snode Franstaligen, want de CD&V laat niet met zich sollen! De vraag is maar of die Franstaligen onder de indruk zijn van dit ultimatum. Zeker nadat het ultimatum van CD&V (én N-VA) om niet in een Vlaamse regering te stappen als de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde geen feit was, in alle stilte werd begraven…
De flamingante oprispingen van Van Rompuy worden overigens flink getemperd door de onderkoelde uitlatingen van Yves Leterme. “N’ayez pas peur”, ‘ge moet geen schrik hebben vrienden’ klinkt het in Waalse kranten. Als Leterme moet kiezen tussen de Vlaamse belangen en de Belgische macht, staat de uitkomst in de sterren geschreven.
Luc Cortebeeck – baas van de sterke Belgicistische ACW-vleugel – lachte het ultimatum van Eric Van Rompuy dan ook gewoon weg. “Aan al diegenen die van 2007 opnieuw een 1302 willen maken, zeg ik duidelijk: dat zal dan zonder ons zijn”, liet Leterme onlangs nog verstaan. Ga met zo’n generaal naar het front. Leterme hangt de witte vlag al uit, nog voor het eerste schot is gelost.
Uitgeteld?
Eric Donckier heeft het goed begrepen. In Het Belang van Limburg schrijft hij dat de Franstaligen op hun wenken bediend zullen worden, “want een Vlaams front is in geen duizend lichtjaren te bekennen”. De hoofdredacteur schetst de bedroevende situatie.
“De VLD was Vlaams toen de partij nog in de oppositie zat maar heeft ondertussen zeven jaar lang bewezen dat de partij alleen in de macht is geïnteresseerd. De SP.A heeft nog nooit wakker gelegen van Vlaanderen en Spirit is een aanhangsel zonder eigen mening van de SP.A.” Over naar CD&V en N-VA dan maar. Donckier: “De CD&V wil met Yves Leterme de volgende eerste minister leveren en zal aan de Franstaligen de prijs betalen die ze daarvoor vragen. De N-VA stapte in de Vlaamse regering zonder dat Brussel-Halle-Vilvoorde werd gesplitst en zal deze krachttoer zonder problemen herhalen in het vooruitzicht van federale ministerportefeuilles.” Het is al weer even geleden dat we zo’n raak en scherp betoog hebben gelezen.
We hebben het zelf al eerder gezegd en geschreven: Leterme wordt alleen eerste minister als de Walen dat willen en als ze er van uit gaan dat hùn belangen nog beter gediend zijn met Leterme dan met Verhofstadt aan het roer. Of hoe de ene leugenaar mogelijk vervangen wordt door een andere. Hoe Verhofstadts boulevard van gebroken beloftes dreigt ingeruild te worden door dezelfde boulevard met een CD&V/N-VA-etiket.
“Het enige alternatief is het Vlaams Belang”, schrijft Donckier nog. Er meteen het obligate verwijt aan toevoegend dat “de adem van die partij stinkt naar racisme”. We begrijpen wel dat Donckier zijn nuchtere analyse en zijn feitelijk stemadvies voor het Vlaams Belang moet afzwakken om een fatwa van media en politiek te ontlopen, maar het “racisme”-etiket klopt gewoon niet. Er is geen hond die het nog gelooft, laat staan dat het nog veel kiezers zou afschrikken. Vergeet dus die domme uitsmijter maar. Inderdaad: het enige alternatief is het Vlaams Belang!
En daarmee zijn we weer aanbeland bij het dwaze cordon sanitaire. Mathias Danneels zegt het zo: “Het cordon draagt in hoge mate bij tot de bevestiging van de Belgische status-quo. Dat om en bij het miljoen stemmen bij de gratie van het cordon aan de communautaire onderhandelingstafel niet meetellen, is voor de stamvaders en behoeders van de NV Oud-België een godsgeschenk uit de tricolore hemel.”
“Zolang het cordon sanitaire tegen het Vlaams Belang bestaat, zullen de Vlamingen bij elke communautaire onderhandeling het onderspit delven”, merkt Jean-Marie Dedecker op. Zo is dat. Het is alsof je aantreedt voor de voetbalfinale van de ‘champions league’ en Ronaldino, Beckham en Zidane thuis laat. Moet het gezegd dat de Franstaligen hun pret niet opkunnen en monkelend wachten op de confrontatie. Arm Vlaanderen. Hoelang pikken de Vlamingen nog dat de Waalse minderheid in dit land de wet bepaalt. Hoelang pikken wij het nog dat Vlaanderen dag in dag uit bestolen wordt en vernederd? Hoelang pikken wij nog dat Vlaamse politici dat zomaar pikken? Onze boodschap is duidelijk: Gedaan met geven en toegeven! Vlaanderen heeft maar één alternatief: het Vlaams Belang!
Frank Vanhecke
Voorzitter Vlaams Belang
08.04.2006 - “Je m’en fous”. De boom in! Dat was de laconieke reactie van Charles Piqué op een uitspraak van het Brusselse Hof van Beroep waarin de Brusselse geluidsnormen “ongrondwettelijk” worden genoemd. De vaudeville rond geluidsnormen en spreidingsplannen sleept al meer dan een jaar aan en zet nu zelfs het voortbestaan van de luchthaven op de helling. Paul Geudens stelde in Gazet van Antwerpen voor om UNO-blauwhelmen in te zetten, want nationaal geraken we er toch niet meer uit. “Zoniet is het binnen de maand gedaan met Zaventem.”
Het totaal verziekte dossier is weer een knap staaltje van het geniale regeringsbeleid van Paars. Stop elk heikel dossier in de koelkast en wacht tot er een mirakel uit de lucht komt vallen. Intussen overwegen zes op de tien ondernemingen in Zaventem uit te wijken naar Parijs of Schiphol. 46 % van de ondernemingen stelt nu al investeringen uit. Op termijn dreigen 60.000 jobs verloren te gaan. Verhofstadt staat er bij en kijkt er naar… Een DHL-bisscenario is niet uitgesloten.
En waarom eigenlijk? Omdat Brusselse politici waanzinnige geluidsnormen hebben uitgedokterd om het luchtruim boven de hoofdstad de facto te sluiten en hun vooral Franstalige kiezers een rustige nacht te bezorgen. Omdat Franstalige politici wel graag hun deel opeisen van de lucratieve koek van “Bruxelles Nationale”, maar de vluchten en de daarbijhorende geluidshinder zonder scrupules doorschuiven naar Vlaanderen en de Vlaamse rand.
“In Brusselse Franstalige salons doet men rijkelijk lacherig over de problematiek van het Vlaamse Zaventem. Dat Zaventem samen met Antwerpen bij uitstek een groeipool op Vlaams grondgebied is die de Belgische economie overeind houdt, is in die franskiljonse biotoop nauwelijks een argument”, schrijft Mathias Danneels in Het Nieuwsblad. We zouden zelfs meer zeggen: Het is die franskiljonse biotoop al jaren een doorn in het oog! Als de Vlamingen niet willen toegeven, moet Zaventem maar kapot… En wat doen de Vlaamse politici? Zij knikken, buigen en kruipen door het stof. Weerloos en willoos tegen de zoveelste daad van Franstalige arrogantie en regelrechte sabotage. “Laten we de toestand maar bevriezen”, opperde Eric Van Rompuy. Hopla, van de koelkast van de VLD naar de diepvriezer van de CD&V…
“In feite zegt Piqué dat hij niet solidair wil zijn met Vlaanderen”, merkt Eric Donckier (Het Belang van Limburg) scherp op. “Dat is goed om weten wanneer hij (Brussel) nog eens Vlaams geld nodig heeft”… Inderdaad, zo simpel is het. Brussel krijgt elk jaar 2,75 miljard euro toegestopt vanuit Vlaanderen. Het zijn wij die ervoor zorgen dat Brussel het hoofd nog een beetje boven water kan houden. En in ruil voor die vrijgevigheid spuwen Franstalige politici ons gewoon in het gezicht. Laat Vlaanderen nu maar eens op tafel slaan en ‘non’ zeggen. Laat Vlaanderen maar eens dreigen de geldkraan dicht te draaien. Dat is de enige taal die de Franstaligen verstaan.
Scheiding der geesten
Een paar maanden geleden besliste een Franstalige Kamer van het Hof van Beroep nog dat het Hoofdstedelijk Gewest dwangsommen mag eisen van de federale regering als de Brusselse geluidsnormen overschreden worden door overvliegende toestellen. Even later gooide een Nederlandstalige afdeling van hetzelfde hof dat arrest in de prullenmand. “De communautaire scheiding der geesten zet zich door op alle niveaus” tekent Eric Donckier op, “en dat kan alleen maar leiden tot het uiteenvallen van het land”…
Vlamingen en Walen drijven steeds verder uit elkaar. In politieke standpunten, in economische statistieken en in de stembus. Maar ook het koningshuis zèlf - lange tijd beschouwd als het laatste cement om het bouwvallige Belgische metselwerk overeind te houden – drijft meer en meer een wig tussen de gemeenschappen. In Vlaanderen is de populariteit van de Saksen Coburgs in vrije val. Bij de Franstaligen voelt pakweg 70 % zich nog verbonden met de monarchie, in Vlaanderen is dat nog geen 40 %. Twee op drie Vlamingen vinden dat prins Filip niet klaar is voor de troon. In Wallonië geniet hij wel nog steun bij een ruime meerderheid. De kroonprins krijgt meer en meer de stempel van “prins der Walen” en dus zitten Laken en de Belgische politiek opgezadeld met een gigantisch probleem. De herhaalde anti-Vlaamse uitlatingen van koning Albert zijn ook niet van die aard om de kloof te dichten. Het zijn benarde tijden voor de belgicisten en de politici die krampachtig hun best doen om de boel bij elkaar te houden. En er is nog meer onweer op komst.
Ultieme confrontatie?
De verkiezingskoorts stijgt. Niet zozeer voor de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober, maar voor de verkiezingen van volgend jaar. In 2007 zijn er federale parlementsverkiezingen en de Vlaamse partijen hebben herhaaldelijk laten verstaan dat er daarna verdere stappen in de staatshervorming moeten worden gezet. Beneden de taalgrens worden de messen geslepen voor een harde communautaire onderhandelingsronde.
De Vlaamse eisen zijn bekend: De splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, de overheveling van het werkgelegenheidsbeleid, fiscale autonomie, de splitsing van de gezondheidszorg.
De Franstaligen smeden volop en over alle partijgrenzen heen een sterk afwijzingsfront. En ze halen nog maar eens een communautaire atoombom uit de kast. Om de Vlaamse verzuchtingen te counteren, stellen ze zelfs de taalgrens openlijk ter discussie. De faciliteitengemeenten moeten een officieel tweetalig statuut krijgen of gewoon bij Brussel worden gevoegd, zodat de Vlaamse rand helemaal wordt losgewrikt uit Vlaanderen. Tegenover die publieke oorlogsverklaring staat er aan Vlaamse zijde… niets. Van een Vlaams front is geen sprake. Dat belooft weinig goeds.
“De Franstaligen weten dat”, schrijft Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws. “Als ze de prijs hoog genoeg opdrijven, zullen die Vlamingen wel opnieuw eieren kiezen voor hun geld en een regeerakkoord sluiten zonder staatshervorming en dus nog eens zonder splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Kortom, de volgende Vlaamse nederlaag is al besteld.”
Duel Leterme – Di Rupo
De hamvraag wordt wellicht wat Yves Leterme en Elio Di Rupo straks gaan doen.
De ambitie van Yves Leterme is bekend. Hij wil straks premier worden en de CD&V heeft daar veel zoniet alles voor over. Maar ook Elio Di Rupo, op het toppunt van zijn macht, mikt op de Wetstraat 16. Het is nu of nooit. Toch suggereerde PS-minister Rudi Demotte onlangs verrassend dat het misschien beter is voor de Walen en de Waalse socialisten als opnieuw een Vlaming eerste minister wordt. “Dat zou beter zijn, ook voor het behoud van België”, aldus Demotte.
Jan Seghers (Het Laatste Nieuws) vat die twijfels en afwegingen mooi samen: Zou het kunnen dat de immer nuchter denkende Rudi Demotte van mening is dat de belangen van de PS en Wallonië beter gediend worden door vanuit de coulisssen aan nagenoeg alle touwtjes te trekken, zoals dat ook nu het geval is in de regering Verhofstadt? Zijn de socialisten, die van SP.A en PS, ooit machtiger geweest dan nu in paars, zonder de premier te leveren? Hebben ze ooit meer strategische zitjes bezet, ooit meer gedaan gekregen dan nu vanuit de tweede lijn?” Scherp gezien van de arbiter.
Wat doet Leterme als de macht lonkt? Maar vooral: welke keuze maken de PS en Di Rupo?
Capitulatie van CD&V en N-VA?
Dat de VLD-top en de SP.A lak hebben aan de Vlaamse eisen en de specifieke noden van de Vlaamse economie is intussen wel duidelijk. Veel weerwerk valt er van hen aan de onderhandelingstafel alvast niet te verwachten. Maar wie zijn hoop stelt op het kartel van CD&V en N-VA komt wellicht ook bedrogen uit. Aan stoere taal en tegenstrijdige signalen geen gebrek.
Eric Van Rompuy sloeg eind vorig jaar stevig op de Vlaamse trom in een interview met De Morgen en zijn refrein wordt door andere kopstukken van de partij af en toe nagezongen: “De regio’s moeten naar eigen inzicht hun inkomenbeleid, fiscaliteit, arbeidsrecht en werkgelegenheidsbeleid kunnen invullen om eruit te geraken. Het standpunt van CD&V is duidelijk: we treden niet toe tot een federale regering zonder dat die instrumenten worden overgeheveld.” Sidder en beeft, gij snode Franstaligen, want de CD&V laat niet met zich sollen! De vraag is maar of die Franstaligen onder de indruk zijn van dit ultimatum. Zeker nadat het ultimatum van CD&V (én N-VA) om niet in een Vlaamse regering te stappen als de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde geen feit was, in alle stilte werd begraven…
De flamingante oprispingen van Van Rompuy worden overigens flink getemperd door de onderkoelde uitlatingen van Yves Leterme. “N’ayez pas peur”, ‘ge moet geen schrik hebben vrienden’ klinkt het in Waalse kranten. Als Leterme moet kiezen tussen de Vlaamse belangen en de Belgische macht, staat de uitkomst in de sterren geschreven.
Luc Cortebeeck – baas van de sterke Belgicistische ACW-vleugel – lachte het ultimatum van Eric Van Rompuy dan ook gewoon weg. “Aan al diegenen die van 2007 opnieuw een 1302 willen maken, zeg ik duidelijk: dat zal dan zonder ons zijn”, liet Leterme onlangs nog verstaan. Ga met zo’n generaal naar het front. Leterme hangt de witte vlag al uit, nog voor het eerste schot is gelost.
Uitgeteld?
Eric Donckier heeft het goed begrepen. In Het Belang van Limburg schrijft hij dat de Franstaligen op hun wenken bediend zullen worden, “want een Vlaams front is in geen duizend lichtjaren te bekennen”. De hoofdredacteur schetst de bedroevende situatie.
“De VLD was Vlaams toen de partij nog in de oppositie zat maar heeft ondertussen zeven jaar lang bewezen dat de partij alleen in de macht is geïnteresseerd. De SP.A heeft nog nooit wakker gelegen van Vlaanderen en Spirit is een aanhangsel zonder eigen mening van de SP.A.” Over naar CD&V en N-VA dan maar. Donckier: “De CD&V wil met Yves Leterme de volgende eerste minister leveren en zal aan de Franstaligen de prijs betalen die ze daarvoor vragen. De N-VA stapte in de Vlaamse regering zonder dat Brussel-Halle-Vilvoorde werd gesplitst en zal deze krachttoer zonder problemen herhalen in het vooruitzicht van federale ministerportefeuilles.” Het is al weer even geleden dat we zo’n raak en scherp betoog hebben gelezen.
We hebben het zelf al eerder gezegd en geschreven: Leterme wordt alleen eerste minister als de Walen dat willen en als ze er van uit gaan dat hùn belangen nog beter gediend zijn met Leterme dan met Verhofstadt aan het roer. Of hoe de ene leugenaar mogelijk vervangen wordt door een andere. Hoe Verhofstadts boulevard van gebroken beloftes dreigt ingeruild te worden door dezelfde boulevard met een CD&V/N-VA-etiket.
“Het enige alternatief is het Vlaams Belang”, schrijft Donckier nog. Er meteen het obligate verwijt aan toevoegend dat “de adem van die partij stinkt naar racisme”. We begrijpen wel dat Donckier zijn nuchtere analyse en zijn feitelijk stemadvies voor het Vlaams Belang moet afzwakken om een fatwa van media en politiek te ontlopen, maar het “racisme”-etiket klopt gewoon niet. Er is geen hond die het nog gelooft, laat staan dat het nog veel kiezers zou afschrikken. Vergeet dus die domme uitsmijter maar. Inderdaad: het enige alternatief is het Vlaams Belang!
En daarmee zijn we weer aanbeland bij het dwaze cordon sanitaire. Mathias Danneels zegt het zo: “Het cordon draagt in hoge mate bij tot de bevestiging van de Belgische status-quo. Dat om en bij het miljoen stemmen bij de gratie van het cordon aan de communautaire onderhandelingstafel niet meetellen, is voor de stamvaders en behoeders van de NV Oud-België een godsgeschenk uit de tricolore hemel.”
“Zolang het cordon sanitaire tegen het Vlaams Belang bestaat, zullen de Vlamingen bij elke communautaire onderhandeling het onderspit delven”, merkt Jean-Marie Dedecker op. Zo is dat. Het is alsof je aantreedt voor de voetbalfinale van de ‘champions league’ en Ronaldino, Beckham en Zidane thuis laat. Moet het gezegd dat de Franstaligen hun pret niet opkunnen en monkelend wachten op de confrontatie. Arm Vlaanderen. Hoelang pikken de Vlamingen nog dat de Waalse minderheid in dit land de wet bepaalt. Hoelang pikken wij het nog dat Vlaanderen dag in dag uit bestolen wordt en vernederd? Hoelang pikken wij nog dat Vlaamse politici dat zomaar pikken? Onze boodschap is duidelijk: Gedaan met geven en toegeven! Vlaanderen heeft maar één alternatief: het Vlaams Belang!
Frank Vanhecke
Voorzitter Vlaams Belang