waterfiets
22-04-06, 09:31
Samen rappen
Van onze verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg
AMSTERDAM - Met veel bravoure schrijft Jassin(13) zijn tekst op papier. ‘Ik ben een Marokkaan, steelen is me baan, politie agter me aan.’ Rapper DinDin (19) van de Amsterdamse Rijmduivels buigt zich over Jassins schouder, leest en verbetert: ‘Ik ben een Marokkaan, stelen is niet mijn baan, politie achter me aan, maar ik heb het niet gedaan.’
‘Ik ken die jongen’, vertelt DinDin. ‘Ik weet dat hij in werkelijkheid niet steelt. Hij moet niet gaan denken dat dat stoer is. Je moet ‘t in een rap positief benaderen.’
In een bovenzaaltje van jongerencentrum de Zuidpool in de Amsterdamse multiculturele wijk De Baarsjes krijgen vier tieners rap-les van joodse en Marokkaanse jongvolwassenen. Thema: identiteit.
‘Wie ben je en waarom zijn jullie hier?’, vraagt initiatiefnemer David (28) die geld heeft gekregen van het Centraal Joods Overleg (CJO) voor het rap-project. Dat past in een breder joods-Marokkaans toenaderingsprogramma. Eerder is gemixed gevoetbald en zijn er kosjere iftar-maaltijden georganiseerd tijdens de ramadan.
Het rap-project moet die eerste pogingen met elkaar in contact te komen, verder uitbouwen. Samenwerken, zich samen bewust worden van wat identiteit inhoudt. ‘Want we zijn allemaal veel meer dan alleen joods of Marokkaans’, zegt Chantal (25), een joodse studente die met een groepje joodse en Marokkaanse jongvolwassenen al eerder de rap-cursus deed.
Chantal spoort de tieners aan: ‘Schrijf op: wie ben ik, waar voel ik me thuis, wat geloof ik en wat zijn mijn hobby’s.’ Zakaria (13) antwoordt: ‘Ik ben Marokkaan en in mijn huis voel ik me thuis.’ De andere vallen bij: ‘Ik ben een Amsterdammer (Jassin) en ik een Surinamer, die voetbalt op het Balbao-plein (Roméll, 10 jaar).’
De cursisten schrijven op papier wat in hun opkomt over hun identiteit, worden vervolgens geholpen de woorden in zinnen te verwerken en op rijm te zetten. Aan het slot van de middag, in een studiootje elders in het buurthuis, zoekt Rijmduivel Fiza (19) naar een geschikte beat onder de tekstjes. Lorenzo (12), in oranje voetbalshirt, rapt ritmisch: ‘Ik kom hier om te rappen en om met mijn matties in de studio te kleppen.’
Lorenzo heeft talent, zegt DinDin. Het is belangrijk dat iemand in je gelooft, vindt hij. Zelf werd hij op zijn 12e van school gestuurd. Dankzij zijn oudere broer belandde hij weer op het goede pad. ‘Als ik wat verkeerd deed, nam hij altijd uitgebreid de tijd om mij uit te leggen waaróm dat fout was. Dat gebeurt met deze jongens te weinig. Terwijl je in vijf minuten al een verschil kan maken. Daarom doe ik mee aan dit project.’
Chantal geeft ‘samen met een hele lieve Marokkaanse jongen’ les op vmbo-scholen over de Tweede Wereldoorlog en het Palestijns-Israëlisch conflict. ‘We treden altijd op als duo, want dat is een hele krachtige mix: moslim-jood.’ Deze week kwam een Turks meisje naar haar toe die recht in haar gezicht zei: ‘Turken zijn beter dan joden.’ Dat is een kapstok om over discriminatie te praten, zegt Chantal.
Twee vmbo-klassen willen samen met haar op 4 mei deelnemen aan de dodenherdenking. Chantal: ‘Ik heb hen uitgelegd: het is geen jodenherdenking, maar dodenherdenking. Er zijn ook zigeuners en homo’s omgekomen in de Tweede Wereldoorlog en Marokkaanse soldaten.’
Voor het scholenproject had zich aanvankelijk een dertigtal scholen opgegeven. Nu zijn er meer dan driehonderd aanmeldingen. Chantal hoopt dat het rap-project, dat net is begonnen, een dergelijk sneeuwbaleffect zal hebben.
bron: de Volkskrant
Van onze verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg
AMSTERDAM - Met veel bravoure schrijft Jassin(13) zijn tekst op papier. ‘Ik ben een Marokkaan, steelen is me baan, politie agter me aan.’ Rapper DinDin (19) van de Amsterdamse Rijmduivels buigt zich over Jassins schouder, leest en verbetert: ‘Ik ben een Marokkaan, stelen is niet mijn baan, politie achter me aan, maar ik heb het niet gedaan.’
‘Ik ken die jongen’, vertelt DinDin. ‘Ik weet dat hij in werkelijkheid niet steelt. Hij moet niet gaan denken dat dat stoer is. Je moet ‘t in een rap positief benaderen.’
In een bovenzaaltje van jongerencentrum de Zuidpool in de Amsterdamse multiculturele wijk De Baarsjes krijgen vier tieners rap-les van joodse en Marokkaanse jongvolwassenen. Thema: identiteit.
‘Wie ben je en waarom zijn jullie hier?’, vraagt initiatiefnemer David (28) die geld heeft gekregen van het Centraal Joods Overleg (CJO) voor het rap-project. Dat past in een breder joods-Marokkaans toenaderingsprogramma. Eerder is gemixed gevoetbald en zijn er kosjere iftar-maaltijden georganiseerd tijdens de ramadan.
Het rap-project moet die eerste pogingen met elkaar in contact te komen, verder uitbouwen. Samenwerken, zich samen bewust worden van wat identiteit inhoudt. ‘Want we zijn allemaal veel meer dan alleen joods of Marokkaans’, zegt Chantal (25), een joodse studente die met een groepje joodse en Marokkaanse jongvolwassenen al eerder de rap-cursus deed.
Chantal spoort de tieners aan: ‘Schrijf op: wie ben ik, waar voel ik me thuis, wat geloof ik en wat zijn mijn hobby’s.’ Zakaria (13) antwoordt: ‘Ik ben Marokkaan en in mijn huis voel ik me thuis.’ De andere vallen bij: ‘Ik ben een Amsterdammer (Jassin) en ik een Surinamer, die voetbalt op het Balbao-plein (Roméll, 10 jaar).’
De cursisten schrijven op papier wat in hun opkomt over hun identiteit, worden vervolgens geholpen de woorden in zinnen te verwerken en op rijm te zetten. Aan het slot van de middag, in een studiootje elders in het buurthuis, zoekt Rijmduivel Fiza (19) naar een geschikte beat onder de tekstjes. Lorenzo (12), in oranje voetbalshirt, rapt ritmisch: ‘Ik kom hier om te rappen en om met mijn matties in de studio te kleppen.’
Lorenzo heeft talent, zegt DinDin. Het is belangrijk dat iemand in je gelooft, vindt hij. Zelf werd hij op zijn 12e van school gestuurd. Dankzij zijn oudere broer belandde hij weer op het goede pad. ‘Als ik wat verkeerd deed, nam hij altijd uitgebreid de tijd om mij uit te leggen waaróm dat fout was. Dat gebeurt met deze jongens te weinig. Terwijl je in vijf minuten al een verschil kan maken. Daarom doe ik mee aan dit project.’
Chantal geeft ‘samen met een hele lieve Marokkaanse jongen’ les op vmbo-scholen over de Tweede Wereldoorlog en het Palestijns-Israëlisch conflict. ‘We treden altijd op als duo, want dat is een hele krachtige mix: moslim-jood.’ Deze week kwam een Turks meisje naar haar toe die recht in haar gezicht zei: ‘Turken zijn beter dan joden.’ Dat is een kapstok om over discriminatie te praten, zegt Chantal.
Twee vmbo-klassen willen samen met haar op 4 mei deelnemen aan de dodenherdenking. Chantal: ‘Ik heb hen uitgelegd: het is geen jodenherdenking, maar dodenherdenking. Er zijn ook zigeuners en homo’s omgekomen in de Tweede Wereldoorlog en Marokkaanse soldaten.’
Voor het scholenproject had zich aanvankelijk een dertigtal scholen opgegeven. Nu zijn er meer dan driehonderd aanmeldingen. Chantal hoopt dat het rap-project, dat net is begonnen, een dergelijk sneeuwbaleffect zal hebben.
bron: de Volkskrant