Joesoef
18-05-06, 07:44
’Hirsi Ali gered, dan wij ook’
door Bart Zuidervaart TROUW
Terwijl de politiek zich druk maakt om het paspoort van Hirsi Ali, wacht het Iraakse gezin Naif gelaten op zijn uitzetting. Maar er is hoop.
De Hoge Raad oordeelde in november vorig jaar dat de naturalisatie van het gezin ongeldig is. Deze uitspraak gaf minister Verdonk (vreemdelingenzaken) de basis voor haar standpunt dat ook de naturalisatie van Hirsi Ali geen effect gehad heeft.
Bij de aanvraag van zowel hun verblijfsvergunning als naturalisatie, gaf het gezin Naif destijds verkeerde gegevens op. „Het was geen kwade wil”, betoogt Achmed Naif (40), „we wilden onze familie in Irak beschermen.” Achmed zegt dat ze moesten vluchten voor Koerdische rebellen.
De Hoge Raad bepaalde dat het besluit waarmee aan Achmed en zijn gezin het Nederlanderschap was verleend, geen rechtsgevolg kon hebben omdat hun ware naam niet in het besluit vermeld was. Niet zij, maar niet bestaande mensen waren genaturaliseerd, aldus de Raad.
Achmed woont nu met zijn vrouw en zes kinderen in een klein plaatsje bij Doetinchem. In tegenstelling tot Hirsi Ali is er geen verblijfsstatus waar het gezin op kan terugvallen. Hun tijdelijke vergunning kwam te vervallen toen ze in 1997 werden genaturaliseerd. Daardoor werden ze illegaal. Na de uitspraak van de Hoge Raad kwam alles tot stilstand, vertelt Achmed. „We hebben nu geen papieren meer. Mijn kinderen mogen niet werken, krijgen geen uitkering. Eigenlijk wachten we op de laatste brief van de IND.”
Het Iraakse gezin ondervond tijdens de procedures in de jaren negentig nauwelijks problemen, ondanks leugens over namen en geboortedata. Bij binnenkomst in 1992 noemden ze zich ’Zakholi’. „De naam van de vader van mijn moeder”, zegt Achmed. Een jaar later volgde de vergunning en in 1997 de naturalisatie. Achmed: „We hoefden slechts enkele papieren te ondertekenen, en klaar. Probleemloos.”
Het gezin schoot zichzelf in de voet door in 1999 zelf om een wijziging van hun gegevens te vragen. Het gezin wilde graag de echte naam dragen en daarbij was het gevaar voor hun familie in Irak geweken. „Een advocaat in Doetinchem verzekerde ons dat het verzoek geen problemen zou opleveren.” Het gezin ontving vervolgens een brief van de IND. „Ze wilden met ons praten.”
Daarna kwam een nieuwe brief, eenzelfde als Hirsi Ali afgelopen maandagavond kreeg: het Nederlanderschap is nooit toegekend. „Ze zijn op een naïeve manier ontzettend voor de bijl gegaan”, zegt hun advocaat Frits Koers. Het gezin heeft met behulp van Koers de beslissing van de IND aangevochten, tot aan de Hoge Raad toe. Tevergeefs.
Koers hoopt dat wanneer Hirsi Ali toch Nederlandse kan blijven of weer kan worden, dit gevolgen heeft voor de Naifs. „Als de leugens van Hirsi Ali geen consequenties hebben, dan moet er ook naar mijn cliënten worden gekeken.”
„Waarom is er voor mevrouw Hirsi Ali wel ruimte in de wet, en voor ons niet?”, vraagt Achmed zich af. „Is dat omdat ze een bekend politica is? Zij gaat naar het beste land ter wereld, en wij straks naar het slechtste. Alleen omdat niemand ons kent.”
door Bart Zuidervaart TROUW
Terwijl de politiek zich druk maakt om het paspoort van Hirsi Ali, wacht het Iraakse gezin Naif gelaten op zijn uitzetting. Maar er is hoop.
De Hoge Raad oordeelde in november vorig jaar dat de naturalisatie van het gezin ongeldig is. Deze uitspraak gaf minister Verdonk (vreemdelingenzaken) de basis voor haar standpunt dat ook de naturalisatie van Hirsi Ali geen effect gehad heeft.
Bij de aanvraag van zowel hun verblijfsvergunning als naturalisatie, gaf het gezin Naif destijds verkeerde gegevens op. „Het was geen kwade wil”, betoogt Achmed Naif (40), „we wilden onze familie in Irak beschermen.” Achmed zegt dat ze moesten vluchten voor Koerdische rebellen.
De Hoge Raad bepaalde dat het besluit waarmee aan Achmed en zijn gezin het Nederlanderschap was verleend, geen rechtsgevolg kon hebben omdat hun ware naam niet in het besluit vermeld was. Niet zij, maar niet bestaande mensen waren genaturaliseerd, aldus de Raad.
Achmed woont nu met zijn vrouw en zes kinderen in een klein plaatsje bij Doetinchem. In tegenstelling tot Hirsi Ali is er geen verblijfsstatus waar het gezin op kan terugvallen. Hun tijdelijke vergunning kwam te vervallen toen ze in 1997 werden genaturaliseerd. Daardoor werden ze illegaal. Na de uitspraak van de Hoge Raad kwam alles tot stilstand, vertelt Achmed. „We hebben nu geen papieren meer. Mijn kinderen mogen niet werken, krijgen geen uitkering. Eigenlijk wachten we op de laatste brief van de IND.”
Het Iraakse gezin ondervond tijdens de procedures in de jaren negentig nauwelijks problemen, ondanks leugens over namen en geboortedata. Bij binnenkomst in 1992 noemden ze zich ’Zakholi’. „De naam van de vader van mijn moeder”, zegt Achmed. Een jaar later volgde de vergunning en in 1997 de naturalisatie. Achmed: „We hoefden slechts enkele papieren te ondertekenen, en klaar. Probleemloos.”
Het gezin schoot zichzelf in de voet door in 1999 zelf om een wijziging van hun gegevens te vragen. Het gezin wilde graag de echte naam dragen en daarbij was het gevaar voor hun familie in Irak geweken. „Een advocaat in Doetinchem verzekerde ons dat het verzoek geen problemen zou opleveren.” Het gezin ontving vervolgens een brief van de IND. „Ze wilden met ons praten.”
Daarna kwam een nieuwe brief, eenzelfde als Hirsi Ali afgelopen maandagavond kreeg: het Nederlanderschap is nooit toegekend. „Ze zijn op een naïeve manier ontzettend voor de bijl gegaan”, zegt hun advocaat Frits Koers. Het gezin heeft met behulp van Koers de beslissing van de IND aangevochten, tot aan de Hoge Raad toe. Tevergeefs.
Koers hoopt dat wanneer Hirsi Ali toch Nederlandse kan blijven of weer kan worden, dit gevolgen heeft voor de Naifs. „Als de leugens van Hirsi Ali geen consequenties hebben, dan moet er ook naar mijn cliënten worden gekeken.”
„Waarom is er voor mevrouw Hirsi Ali wel ruimte in de wet, en voor ons niet?”, vraagt Achmed zich af. „Is dat omdat ze een bekend politica is? Zij gaat naar het beste land ter wereld, en wij straks naar het slechtste. Alleen omdat niemand ons kent.”