MaRiaH
21-05-06, 22:24
Hoe stelt links Nederland zich op tegenover de Islam?
Een vraagstuk waar links sinds enkele jaren mee worstelt, is de vraag hoe het tegenover de Islam staat. Met betrekking tot discriminatie, kunnen we aansluiten bij de grondwet. Mensen zijn gelijk voor de wet ongeacht hun kleur, afkomst, godsdienst of geaardheid. Iets anders is of we moeten afzien van aanvallen op godsdienstige denkbeelden en praktijken.
Redeneren vanuit nationalisme
Vanuit een solidariteitsgevoel met de underdog hebben velen de neiging om grappen over imams onacceptabel te vinden, maar iedere grap over de paus of dominees te waarderen. Als we ons beperken tot de islam dan heerst de neiging om alles wat uit die hoek komt te vergoelijken. Er worden zelfs argumenten van stal gehaald dat de islam vroeger (ja vooral: vroeger) veel voor de wetenschap heeft betekend en dat deze godsdienst democratie en een soort socialisme voor ogen heeft. In zijn boek Tussen twee werelden. De roots van een vrijheidsstrijd schetst de Belgische voorman van de Arabisch Europese Liga (AEL), Dyab Abou Jahjah, zelfs een islamitische heilstaat zoals die ooit zou hebben bestaan. Dat doet denken aan de wensdromen die communisten hadden over de vroege Sovjet-Unie of de Volksrepubliek China. Zoals in die landen Stalin (voor anderen pas Chroetsjow) en Deng Xiaoping daarna het socialisme zouden hebben verkwanseld, zo hebben dat in het Arabische rijk de Ommayaden gedaan.
Een grote fout is geweest dat links zich beperkte in zijn kritiek het ‘reëel bestaande socialisme’. Vanuit het idee dat een aanval op die landen een steun aan het westers kapitalisme zou inhouden, hielden velen zich doof voor berichten over martelingen en terreur. Rechts spon hier garen bij omdat veel linksen inderdaad boter op hun hoofd hadden.
Uit de geschiedenis kunnen we nog meer leren. Nationalisme leidt tot ontaarding. Links heeft zich in het verleden wel verbonden gevoeld met IRA en ETA, maar dit zijn enge rechtse clubs gebleken. Hetzelfde gold voor de nationalistische strijd in Angola, Mozambique, Cambodja, Vietnam enz. De kolonialisten of imperialisten waren het land nog niet uit of de nieuwe regimes lieten hun sociale masker vallen. Dat we de strijd in die landen ondersteunden was niet verkeerd, maar kritiekloze steun is een andere zaak. Ook toen werd kritiek beschouwd als steun aan de vijand.
Zou links de AEL moeten steunen?
Met deze ervaringen in ons achterhoofd is het de vraag of we de AEL moeten ondersteunen. Deze organisatie is immers voorstander van een groot Arabisch rijk van Tanger tot Bagdad op grond van Arabisch nationalisme. De andere bewoners van dit gebied, zoals Berbers, zitten hier waarschijnlijk niet op te wachten. Uiteindelijk is de verspreiding van de Arabische taal in Noord-Afrika niets anders geweest dan de gewelddadige vestiging van islamitisch rijk. Het lijkt mij dat links op dit punt geen enkele boodschap aan de AEL heeft.
Nog vreemder is, dat mensen van de AEL die in Europa wonen, zich als Arabieren, sprekers van een gemeenschappelijke taal, beschouwen. Zou de AEL zich realiseren dat een dergelijke gedachte in Nederland en België voor de oorlog al populair is geweest bij rechts? Ook zij zagen in het spreken van een gemeenschappelijke taal een grond tot verregaande verwantschap, waartoe ook de Zuid-afrikaanse boeren behoorden. De bekendste woordvoerder van deze stroming was de historicus Geyl in zijn boek ‘De Nederlandse Stam’.
De meeste immigranten passen zich aan en worden binnen enkele generaties Europeaan. Wat daar mis mee is, ontgaat mij. Behalve als het als een degradatie wordt gezien. In tegenstelling tot het jodendom kent de islam geen overgang van de geloofsgemeenschap via de moeder, dus waarschijnlijk zal het gevoel te behoren tot een volk bij mensen van Marokkaanse afkomst verdwijnen. Temeer daar islamieten niet wettelijk worden uitgesloten van bepaalde beroepen, zoals de joden in middeleeuws Europa overkwam. Marokkanen en Turken zullen assimileren in gemeenschappen waar ze een bestaan opbouwen. Dat velen hun geloof behouden en in moskeeën het Arabisch de voertaal zal blijven, doet daar niets aan af. In katholieke kerken werd immers tot veertig jaar geleden de eredienst in het Latijn opgedragen.
Of mensen gedwongen moeten worden om te assimileren, is natuurlijk iets anders. Assimileren waaraan? Aan de taal? In de praktijk gebeurt dit op natuurlijke wijze. De eerste generatie werd hierheen gehaald omdat ze laaggeschoold waren; ze werden als koeien gekeurd en mochten niet volslagen imbeciel zijn, maar zeker niet te hooggeschoold. Het bedrijfsleven had mondige arbeiders genoeg. Hun nakomelingen gaan hier naar school en leren de taal over het algemeen goed.
Moeten ze dan assimileren aan lokale gebruiken? Moeten ze carnaval vieren, bushokjes slopen, eens in het jaar naar de kerk, de dag voor het huwelijk als volslagen idioten de cafés afstruinen? Als de AEL dit vreest, dan begrijp ik ze, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Abou Jahjah en zijn club zijn bang dat ze hun roots uit het oog verliezen en de godsdienst verlaten.
Cultureel racisme bestaat niet
Er wordt al lang over gediscussieerd of er een volksaard bestaat. De marxist Jan Romein meende van wel, maar verklaarde deze uit materiële bestaansgronden. In Nederland zijn dat de strijd tegen het water die het leven van de bewoners beheerst en de overheersende rol van de handel in de econome. Nieuwe bewoners van dit gebied leveren hun bijdrage aan die volksaard, zoals ze die zelf ook weer opnemen. In Europa is door de verlichting een aantal bovennationale eigenschappen ontwikkeld. Te denken valt aan rede en individualisme, twee trekken die een rol speelden in de ontwikkeling van het kapitalisme maar ook door links worden omarmd. Veel mensen die naar Europa trokken, komen uit gebieden waar deze verlichtingsidealen nauwelijks bestaan. Het woord achterlijk is onaardig, maar dat die gebieden achterlopen is toch niet teveel gezegd? Het gebrek aan individualisme blijkt uit de besnijdenis. Niet alleen die van meisjes, maar ook de besnijdenis van jongens. Deze aantasting van de integriteit van een mensenlichaam vindt plaats voor de jongen zelf een beslissing kan nemen.
Ik vind dat een primitief gebruik. Ben ik daarom een racist? Volgens de aanhangers van de opvatting dat cultureel racisme bestaat waarschijnlijk wel. Voor mij blijft racisme een theorie waarbij mensen onveranderlijke kenmerken hebben die van een lagere orde zijn. In racistische opvattingen over ‘domme negers’ of ‘de wereldmacht nastrevende joden’ is het ondenkbaar dat negers of joden hun aard kunnen veranderen. Vanuit die gedachte kon men er toe komen slavernij of holocaust te rechtvaardigen. Bij het zogenaamde cultureel racisme is hier geen sprake van. Ik vind de cultuur van koppensnellende Papoea’s of harten uitsnijdende Maya-priesters lager dan de onze op de trap naar het rijk van de vrijheid. Tevens vind ik die Papoea of Maya als mens niet lager dan een Europeaan, onder andere omstandigheden zouden ze zulk gedrag niet vertonen. Daarom vind ik ook iemand die de islam achterlijk vindt niet racistisch. Deze persoon vergist zich door onwetendheid of xenofobie, maar dat is geen racisme.
Wel racistisch is het bestempelen van iemand tot bountie of house-negro. De geassimileerde Nederlander van Marokkaanse afkomst kan vanuit de AEL deze kwalificatie verwachten en Ayaan Hirsi Ali wordt in een brochure van de IS zo genoemd. Omdat zij zwart is en een islamitische achtergrond heeft. Mag een vroegere islamiet niet tekeer gaan tegen de islam? En iemand die zwart is moet zeker aan alle stereotiepen voldoen? Noem Hirsi Ali een rechtse trut, maar laat haar afkomst erbuiten.
Cultureel racisme bestaat niet en de opvatting dat het wel bestaat is een uitvloeisel van het cultuurrelativisme. Volgens de aanhangers van dit relativisme zijn alle culturen even waardevol en bestaan er geen hogere en lagere culturen. Op grond van gezond verstand, maar vooral mijn marxistische opvattingen is deze gedachte onhoudbaar. De cultuur die zich tijdens de ontwikkeling van het kapitalisme in Europa heeft ontwikkeld is van een andere en hogere orde dan de culturen die bestonden tijdens het feodalisme. Dat er geen eindstation is bereikt en strijd moet worden geleverd voor een verdere ontwikkeling doet daar niets aan af.
Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat ik niet veel opheb met het nationalisme of de islam (overigens moet ik ook niet veel van de opvattingen van christenen, joden en hindoes hebben). Dat wil niet zeggen dat links niet met de aanhangers van die religies kan samenwerken. Op bepaalde concrete punten kan een bondgenootschap zijn nut bewijzen, zoals in de strijd tegen discriminatie van mensen met een andere huidskleur dan de doorsnee Nederlander.
Bondgenootschap en kritiek
Binnen een bondgenootschap moet links niet bang zijn om de bondgenoten te bekritiseren. Daarmee halen we rechts de wind uit de zeilen, want dat heeft geprofiteerd van de houding bij veel linksen dat alles wat exotisch en multicultureel is daarom ook goed was.
Dat sommige Marokkaanse jongens een aantal buurten onveilig maken, moeten we niet vergoelijken omdat ze het moeilijk hebben. Anderen die het ook moeilijk hebben, gedragen zich immers wel normaal. Overigens heeft dit wangedrag niets met de islam te maken, want dezelfde klachten over Antilliaanse jongens en autochtone voetbalvandalen betreffen groepen met een christelijk culturele achtergrond. Gedrag van eikels moet gewoon worden veroordeeld evenals de leus bij demonstraties ‘Hamas, Hamas, alle joden aan het gas’. Linksen die dit gedrag niet veroordelen kunnen het wel vergeten als ze aansluiting bij gewone arbeiders, autochtoon of allochtoon, willen zoeken.
(c) Sjaak van der Velden
Bron: http://www.internationalesocialisten.org/site_oud/WWW/debat_islam.html#bijdrage2
Een vraagstuk waar links sinds enkele jaren mee worstelt, is de vraag hoe het tegenover de Islam staat. Met betrekking tot discriminatie, kunnen we aansluiten bij de grondwet. Mensen zijn gelijk voor de wet ongeacht hun kleur, afkomst, godsdienst of geaardheid. Iets anders is of we moeten afzien van aanvallen op godsdienstige denkbeelden en praktijken.
Redeneren vanuit nationalisme
Vanuit een solidariteitsgevoel met de underdog hebben velen de neiging om grappen over imams onacceptabel te vinden, maar iedere grap over de paus of dominees te waarderen. Als we ons beperken tot de islam dan heerst de neiging om alles wat uit die hoek komt te vergoelijken. Er worden zelfs argumenten van stal gehaald dat de islam vroeger (ja vooral: vroeger) veel voor de wetenschap heeft betekend en dat deze godsdienst democratie en een soort socialisme voor ogen heeft. In zijn boek Tussen twee werelden. De roots van een vrijheidsstrijd schetst de Belgische voorman van de Arabisch Europese Liga (AEL), Dyab Abou Jahjah, zelfs een islamitische heilstaat zoals die ooit zou hebben bestaan. Dat doet denken aan de wensdromen die communisten hadden over de vroege Sovjet-Unie of de Volksrepubliek China. Zoals in die landen Stalin (voor anderen pas Chroetsjow) en Deng Xiaoping daarna het socialisme zouden hebben verkwanseld, zo hebben dat in het Arabische rijk de Ommayaden gedaan.
Een grote fout is geweest dat links zich beperkte in zijn kritiek het ‘reëel bestaande socialisme’. Vanuit het idee dat een aanval op die landen een steun aan het westers kapitalisme zou inhouden, hielden velen zich doof voor berichten over martelingen en terreur. Rechts spon hier garen bij omdat veel linksen inderdaad boter op hun hoofd hadden.
Uit de geschiedenis kunnen we nog meer leren. Nationalisme leidt tot ontaarding. Links heeft zich in het verleden wel verbonden gevoeld met IRA en ETA, maar dit zijn enge rechtse clubs gebleken. Hetzelfde gold voor de nationalistische strijd in Angola, Mozambique, Cambodja, Vietnam enz. De kolonialisten of imperialisten waren het land nog niet uit of de nieuwe regimes lieten hun sociale masker vallen. Dat we de strijd in die landen ondersteunden was niet verkeerd, maar kritiekloze steun is een andere zaak. Ook toen werd kritiek beschouwd als steun aan de vijand.
Zou links de AEL moeten steunen?
Met deze ervaringen in ons achterhoofd is het de vraag of we de AEL moeten ondersteunen. Deze organisatie is immers voorstander van een groot Arabisch rijk van Tanger tot Bagdad op grond van Arabisch nationalisme. De andere bewoners van dit gebied, zoals Berbers, zitten hier waarschijnlijk niet op te wachten. Uiteindelijk is de verspreiding van de Arabische taal in Noord-Afrika niets anders geweest dan de gewelddadige vestiging van islamitisch rijk. Het lijkt mij dat links op dit punt geen enkele boodschap aan de AEL heeft.
Nog vreemder is, dat mensen van de AEL die in Europa wonen, zich als Arabieren, sprekers van een gemeenschappelijke taal, beschouwen. Zou de AEL zich realiseren dat een dergelijke gedachte in Nederland en België voor de oorlog al populair is geweest bij rechts? Ook zij zagen in het spreken van een gemeenschappelijke taal een grond tot verregaande verwantschap, waartoe ook de Zuid-afrikaanse boeren behoorden. De bekendste woordvoerder van deze stroming was de historicus Geyl in zijn boek ‘De Nederlandse Stam’.
De meeste immigranten passen zich aan en worden binnen enkele generaties Europeaan. Wat daar mis mee is, ontgaat mij. Behalve als het als een degradatie wordt gezien. In tegenstelling tot het jodendom kent de islam geen overgang van de geloofsgemeenschap via de moeder, dus waarschijnlijk zal het gevoel te behoren tot een volk bij mensen van Marokkaanse afkomst verdwijnen. Temeer daar islamieten niet wettelijk worden uitgesloten van bepaalde beroepen, zoals de joden in middeleeuws Europa overkwam. Marokkanen en Turken zullen assimileren in gemeenschappen waar ze een bestaan opbouwen. Dat velen hun geloof behouden en in moskeeën het Arabisch de voertaal zal blijven, doet daar niets aan af. In katholieke kerken werd immers tot veertig jaar geleden de eredienst in het Latijn opgedragen.
Of mensen gedwongen moeten worden om te assimileren, is natuurlijk iets anders. Assimileren waaraan? Aan de taal? In de praktijk gebeurt dit op natuurlijke wijze. De eerste generatie werd hierheen gehaald omdat ze laaggeschoold waren; ze werden als koeien gekeurd en mochten niet volslagen imbeciel zijn, maar zeker niet te hooggeschoold. Het bedrijfsleven had mondige arbeiders genoeg. Hun nakomelingen gaan hier naar school en leren de taal over het algemeen goed.
Moeten ze dan assimileren aan lokale gebruiken? Moeten ze carnaval vieren, bushokjes slopen, eens in het jaar naar de kerk, de dag voor het huwelijk als volslagen idioten de cafés afstruinen? Als de AEL dit vreest, dan begrijp ik ze, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Abou Jahjah en zijn club zijn bang dat ze hun roots uit het oog verliezen en de godsdienst verlaten.
Cultureel racisme bestaat niet
Er wordt al lang over gediscussieerd of er een volksaard bestaat. De marxist Jan Romein meende van wel, maar verklaarde deze uit materiële bestaansgronden. In Nederland zijn dat de strijd tegen het water die het leven van de bewoners beheerst en de overheersende rol van de handel in de econome. Nieuwe bewoners van dit gebied leveren hun bijdrage aan die volksaard, zoals ze die zelf ook weer opnemen. In Europa is door de verlichting een aantal bovennationale eigenschappen ontwikkeld. Te denken valt aan rede en individualisme, twee trekken die een rol speelden in de ontwikkeling van het kapitalisme maar ook door links worden omarmd. Veel mensen die naar Europa trokken, komen uit gebieden waar deze verlichtingsidealen nauwelijks bestaan. Het woord achterlijk is onaardig, maar dat die gebieden achterlopen is toch niet teveel gezegd? Het gebrek aan individualisme blijkt uit de besnijdenis. Niet alleen die van meisjes, maar ook de besnijdenis van jongens. Deze aantasting van de integriteit van een mensenlichaam vindt plaats voor de jongen zelf een beslissing kan nemen.
Ik vind dat een primitief gebruik. Ben ik daarom een racist? Volgens de aanhangers van de opvatting dat cultureel racisme bestaat waarschijnlijk wel. Voor mij blijft racisme een theorie waarbij mensen onveranderlijke kenmerken hebben die van een lagere orde zijn. In racistische opvattingen over ‘domme negers’ of ‘de wereldmacht nastrevende joden’ is het ondenkbaar dat negers of joden hun aard kunnen veranderen. Vanuit die gedachte kon men er toe komen slavernij of holocaust te rechtvaardigen. Bij het zogenaamde cultureel racisme is hier geen sprake van. Ik vind de cultuur van koppensnellende Papoea’s of harten uitsnijdende Maya-priesters lager dan de onze op de trap naar het rijk van de vrijheid. Tevens vind ik die Papoea of Maya als mens niet lager dan een Europeaan, onder andere omstandigheden zouden ze zulk gedrag niet vertonen. Daarom vind ik ook iemand die de islam achterlijk vindt niet racistisch. Deze persoon vergist zich door onwetendheid of xenofobie, maar dat is geen racisme.
Wel racistisch is het bestempelen van iemand tot bountie of house-negro. De geassimileerde Nederlander van Marokkaanse afkomst kan vanuit de AEL deze kwalificatie verwachten en Ayaan Hirsi Ali wordt in een brochure van de IS zo genoemd. Omdat zij zwart is en een islamitische achtergrond heeft. Mag een vroegere islamiet niet tekeer gaan tegen de islam? En iemand die zwart is moet zeker aan alle stereotiepen voldoen? Noem Hirsi Ali een rechtse trut, maar laat haar afkomst erbuiten.
Cultureel racisme bestaat niet en de opvatting dat het wel bestaat is een uitvloeisel van het cultuurrelativisme. Volgens de aanhangers van dit relativisme zijn alle culturen even waardevol en bestaan er geen hogere en lagere culturen. Op grond van gezond verstand, maar vooral mijn marxistische opvattingen is deze gedachte onhoudbaar. De cultuur die zich tijdens de ontwikkeling van het kapitalisme in Europa heeft ontwikkeld is van een andere en hogere orde dan de culturen die bestonden tijdens het feodalisme. Dat er geen eindstation is bereikt en strijd moet worden geleverd voor een verdere ontwikkeling doet daar niets aan af.
Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat ik niet veel opheb met het nationalisme of de islam (overigens moet ik ook niet veel van de opvattingen van christenen, joden en hindoes hebben). Dat wil niet zeggen dat links niet met de aanhangers van die religies kan samenwerken. Op bepaalde concrete punten kan een bondgenootschap zijn nut bewijzen, zoals in de strijd tegen discriminatie van mensen met een andere huidskleur dan de doorsnee Nederlander.
Bondgenootschap en kritiek
Binnen een bondgenootschap moet links niet bang zijn om de bondgenoten te bekritiseren. Daarmee halen we rechts de wind uit de zeilen, want dat heeft geprofiteerd van de houding bij veel linksen dat alles wat exotisch en multicultureel is daarom ook goed was.
Dat sommige Marokkaanse jongens een aantal buurten onveilig maken, moeten we niet vergoelijken omdat ze het moeilijk hebben. Anderen die het ook moeilijk hebben, gedragen zich immers wel normaal. Overigens heeft dit wangedrag niets met de islam te maken, want dezelfde klachten over Antilliaanse jongens en autochtone voetbalvandalen betreffen groepen met een christelijk culturele achtergrond. Gedrag van eikels moet gewoon worden veroordeeld evenals de leus bij demonstraties ‘Hamas, Hamas, alle joden aan het gas’. Linksen die dit gedrag niet veroordelen kunnen het wel vergeten als ze aansluiting bij gewone arbeiders, autochtoon of allochtoon, willen zoeken.
(c) Sjaak van der Velden
Bron: http://www.internationalesocialisten.org/site_oud/WWW/debat_islam.html#bijdrage2