PDA

Bekijk Volledige Versie : 'Slechte seks is interessant om over te schrijven, goede niet'



Juliette
31-05-06, 13:11
door Sue Somers

Homo en Marokkaan: het dubbelleven van Omar B.


Oesters of merguez is de titel van het debuut van Omar B. Het is niet zijn echte naam, en een aantal feiten in zijn boek zijn geromantiseerd. Maar zijn verhaal is wel echt gebeurd.

door sue somers

Antwerpen l Na zijn homo- 'jeugdzonden' in Marokko trouwt hij met zijn nichtje uit Antwerpen. Voortaan voor hem geen misstappen meer. Maar in België begint Omars dubbelleven pas echt.


Omar B. is nog heel jong als hij ontdekt dat hij met zijn speelkameraadje ook op een andere manier kan spelen. Het is uiteindelijk zijn neef Mourad die hem inwijdt in de herenliefde. Na een trouwfeest in Casablanca brengen ze samen de nacht door op het dak van het huis van Omars ouders. Maar de dag nadien weet de hele familie van hun geheim.

Hij is zo niet, houdt Omar B. zichzelf voor. Nadat zijn nichtje Latifa uit België op bezoek is gekomen en hem in de badkamer heeft doen klaarkomen, besluit Omar met haar te trouwen. Zo kan hij aan papieren geraken en in België met een schone lei beginnen. Het gestoei met zijn speelkameraadje Abdel in het graan, de nacht met Mourad, dat moet hij maar uit zijn hoofd zetten. Een normaal leven, als man en vrouw, zal hem wel op andere gedachten brengen.

Maar in een homobar in de Antwerpse stationsbuurt leert Omar 'Serge' kennen. Terwijl Omar hard werkt om te sparen voor het huwelijk met zijn nicht, begint hij een relatie met Serge. Wanneer Omars oom op de hoogte geraakt van het dubbelleven van zijn neef, is de familieschande compleet.

Van zijn ervaringen in Antwerpen hield Omar B. een dagboek bij. "Toen ik Carim Bouzian op tv zag over de problemen van islamitische homo's, dacht ik: 'Hé, dat heb ik ook meegemaakt!'", mailt Omar B. Een interview is uitgesloten. De auteur, een dertiger, staat erop anoniem te blijven. "Omdat het niet anders kan. Ik heb een job in de allochtone gemeenschap in Borgerhout en daar kan ik niet voor mijn geaardheid uitkomen. Ik wil ook niet meemaken wat met Carim Bouzian is gebeurd. Die is moeten onderduiken omdat fanatieke Marokkanen hem met de dood hebben bedreigd."

Het was zijn leraar Nederlands van de avondschool die Omar B. een schrijfcursus aanraadde. "Daar heb ik mijn dagboek tot een roman verwerkt en hebben ze mij een lijst met uitgevers gegeven. Ik hoop dat ik met mijn boek een brug kan slaan tussen homo's en de allochtone gemeenschap."


Ergens in het boek, wanneer het over Serge gaat, schrijft u: 'Ik wou geen zamel (flikker) worden en eindigen als Mourad.' Latifa is ook blij dat u haar niet bedriegt met 'een andere vrouw'. Is dat de manier waarop Marokkanen omgaan met homoseksualiteit, nogal schizofreen?

Omar B.: "De meeste Marokkanen denken dat je niet gelukkig kunt zijn als je niet bent getrouwd. Mannen of vrouwen die alleen wonen vinden ze zielig. De familie regelt dan een huwelijk om te vermijden dat ze ongelukkig worden. Wat mijn gevoelens voor Serge betreft... Niet dat dat voor mij onnatuurlijk was, hij gaf me een heel goed gevoel. Maar ik zat tussen twee vuren: mijn gevoelens en mijn omgeving, mijn familie."


Ondanks uw openhartigheid hebt u blijkbaar moeite met intimiteit. Het lichamelijke aspect van de homoseksualiteit gaat u makkelijker af dan het intiem zijn. U wilt mannen alleen kussen als u dronken bent.

"Dat klopt. In Marokko zie je mannen en vrouwen sowieso al niet kussen in het openbaar of op tv, laat staan twee kussende mannen. Ook voor mij is dat taboe. Serge en ik begonnen bijvoorbeeld altijd te vrijen met een massage. Bij ons is dat niet taboe, in de hamam doen ze niet anders."


Wat ook opvalt is dat de beschrijving van seks met mannen niet verder gaat dan een paar suggesties, terwijl u die ene ervaring met een westerse vrouw tot in de kleinste details beschrijft. De geur die u opsnuift als u haar slipje uittrekt en die u doet kokhalzen, de kleverige, vochtige warmte, het gesukkel met het condoom. Vindt u dat zelf niet wat flauw?

"Sorry aan alle vrouwen, ik wilde ze niet beledigen. Maar slechte seks is interessant om over te schrijven, goede niet. Met slechte seks bedoel ik overigens niet dat vrouwen slecht zijn in bed, maar, nu ja, in mijn geval had ik er niet veel aan."


De stukken over Marokko zijn met meer liefde beschreven dan de passages over België, die veel rauwer overkomen. Zelfs uw taalgebruik weerspiegelt dat. Is dat bewust gedaan?

"Ik denk niet te diep na over wat ik schrijf. Ik schrijf gewoon zoals ik me voel. Ik mis de natuur, de woestijn, de oceaan van Marokko. Het leven in België is veel koeler. Niet alleen het weer, maar ook de mensen. Zeker voor een vreemdeling."


Denk je niet dat de kern van uw verhaal, de afkeuring door uw familie, daarna min of meer de aanvaarding, net zo goed in een doorsnee Vlaams gezin had kunnen gebeuren?

"Dat weet ik niet. Serge heeft in zijn familie nooit grote problemen gehad omdat hij homo is. Maar de aanvaarding is in mijn familie nooit echt gebeurd. In het boek wilde ik het niet al te pessimistisch laten eindigen, maar mijn familie beschouwt mijn 'homoseksuele avontuurtjes' nog altijd als zonden van mijn jeugd."


Hoe is de relatie met uw familie nu? En met Latifa?

"Daar kan ik niet op antwoorden, dat is privé. Ik kan alleen maar zeggen dat ik niet meer samen ben met Serge."

Oesters of merguez, Omar B., Uitgeverij Houtekiet, 136 p.

Publicatiedatum : 2006-05-30

Copyright De Morgen

Joesoef
31-05-06, 13:51
Geplaatst door Juliette
Antwerpen l Na zijn homo- 'jeugdzonden' in Marokko trouwt hij met zijn nichtje uit Antwerpen. Voortaan voor hem geen misstappen meer. Maar in België begint Omars dubbelleven pas echt.


:vreemd: