PDA

Bekijk Volledige Versie : DVD-review: I shot JFK



Good Kahuna
31-05-06, 18:15
Wie een tijdje geleden de speciale uitzending van Peter R. de Vries zag over de Kennedy-moord zal dit bekend voorkomen:


DVD-review: "I shot JFK"

De moord op de Amerikaanse president John F. Kennedy, op 22 november 1963, was het '11 september' van de vorige generatie. Iedereen uit die tijd herinnert zich nog wel waar hij of zij was toen het schokkende nieuws bekend werd gemaakt.
Minder makkelijk was de vraag: "Wie heeft het gedaan?". Lee Harvey Oswald werd als vermeend communist snel als dader aangewezen, doch zijn motieven voor de moord op JFK waren net zo vaag als die van Jack Ruby, de nachtclubeigenaar die op zijn beurt Oswald enkele dagen later om zeep hielp. Sindsdien doen de meest uiteenlopende complottheorieën de ronde, tot en met de dag van vandaag. En dat terwijl het antwoord nu toch echt keihard wordt bewezen door de moordenaar zelf, op de dvd: 'I shot JFK'!

http://img317.imageshack.us/img317/7189/jfksolved9wz.jpg (http://imageshack.us)

De documentaire, die is samengesteld door landgenoot en computermiljonair Wim Dankbaar, gaat direct op zijn doel af. Vrijwel meteen komt de bekende Zapruder-film, waarop de moord is vastgelegd, aan bod. Vervolgens begint het eerste hoofdstuk met The investigation. Hier wordt Joe West voorgesteld. West is een privé detective, en tevens de man die de daadwerkelijke moordenaar van Kennedy, James Files, in de gevangenis opzoekt en hem aan het praten krijgt. Joe West is ook diegene waarom James 'Jimmy' Files überhaupt alles bekent. Als een eerbetoon aan West, die net zoals zoveel betrokkenen in deze zaak "plotseling overlijdt".

Jimmy Files, dé absolute hoofdpersoon, vertelt vanaf het tweede hoofdstuk, The confession, over zijn ontmoeting met Joe West, en vervolgens over de moord op Kennedy. Vanuit zijn cel in de Stateville-gevangenis te Joliet, Illinois, doet Files vervolgens alle feiten uit de doeken. Van het eerste moment dat zijn maffiabaas hem toevertrouwt dat ze een moordaanslag beramen op JFK, tot en met de moord zelf, en de dagen erna.
Jimmy Files, lijkt met zijn zuidelijke accent en grijze paardenstaart op een doorsnee redneck, maar de CIA/Maffia hitman komt verder intelligent en zakelijk over. Niet als een fantast of macho. Hij weet dan ook nuchter en minutieus over de voorbereidingen van de aanslag te vertellen, zoals het regelen van een vluchtauto en de wapens, en zijn verkenning van de stad Dallas. Ook zijn ontmoeting met de "officiële moordenaar" Lee Harvey Oswald komt aan bod.

Gedetailleerd vervolgt Files zijn verhaal over bewijsstukken als het moordwapen (een Remington Fireball.222), de enige kwik-kogel die hij afvuurde, en de plek waar hij John F. Kennedy in het hoofd raakte. Alles wordt koelbloedig en zonder opsmuk verteld en in beeld gebracht, slechts af en toe onderbroken door Files, wanneer hij zich netjes verontschuldigt voor zijn vastzittende hoestje. Enige emotie lijkt de moordenaar van Kennedy vreemd als hij zijn eigen motieven bekend maakt; spijt van de moord an sich heeft hij amper, hooguit dat hij "er niet was" voor zijn eigen gezin.

'I shot JFK' is een sobere, zeer toegankelijke documentaire, die in ieder geval één duidelijk antwoord geeft: Jimmy Files loste in Dallas, -op 22 november 1963, 12:29 uur-, het fatale schot op John F. Kennedy.
Maar er is meer: wanneer aan het slot van de ruim twee uur durende dvd het beroemde Warren-rapport (de officiële lezing over de JFK-moord) nog even fel gekraakt wordt door een aantal FBI-ers, en diezelfde FBI-ers een dramatische oproep doen om de waarheid nu eens aan het licht te krijgen, besef je dat deze dvd slechts de deksel is van een hele diepe beerput. Een beerput die angstvallig dichtgehouden wordt door enkele zeer hooggeplaatste politici (o.a. de Bush-clan) en grootindustriëlen (o.a. de Rockefellers), die deze dvd in de "o zo onafhankelijke" Amerikaanse mainstream-media afdoen als onzin.

Net als het opmerkelijke bonusmateriaal smaakt deze docu naar meer, en wordt hopelijk vervolgd. Als Michael Moore zijn werk niet doet, dan maar onze eigen Wim Dankbaar.

Door: Erik
Bron: http://frontpage.fok.nl/review/4128/1