Qaiys
23-06-06, 04:56
Ze namen hem mee en schoten hem dood
Achtergrond Van onze correspondent Jan Tromp
NEW YORK - In drie gevallen worden soldaten van de VS verdacht van moord op Irakezen. ‘Belachelijk’, vinden hun familieleden. Maar bovenal zijn zij teleurgesteld in de hogere militairen en de media, die de jacht op oorlogsmisdadigers ingezet lijken te hebben.
‘Het is belachelijk’, zegt Terry Pennington uit Seattle. ‘We hadden gehoopt dat het met een sisser zou aflopen. Hier had niemand op gerekend, dit is belachelijk.’
Zijn zoon is woensdag door het leger in staat van beschuldiging gesteld. Hij heeft samen met zeven dienstmaten een Irakees vermoord. Het is moord met voorbedachten rade. Daar kunnen ze de doodstraf voor krijgen.
Pennington: ‘Zo is mijn zoon niet. Ik ken geen marinier die zoiets zou doen, en ik ken er honderden. Mijn zoon weet dat hij niets verkeerd heeft gedaan. Hij weet dat de anderen evenmin iets hebben gedaan dat niet door de beugel kan.’
Daar denkt de legerleiding anders over. Het persbureau AP kreeg het verslag van de toedracht in handen. Volgens het legeronderzoek gebeurde op de vroege ochtend van woensdag 26 april het volgende in Hamdaniya, een dorp ten westen van Bagdad.
Zeven Amerikaanse mariniers en een matroos waren op zoek naar een opstandeling, genaamd Saleh Gowad. Ze hadden bij een buurtgenoot diens AK-47 en een schep weggenomen. Toen ze Gowad niet konden vinden, gingen ze het huis binnen van een 54-jarige, invalide veteraan uit het Iraakse leger, Hasham Ibrahim Awad.
Ze bonden hem aan handen en voeten, namen hem mee naar een schuilplaats en plaatsten hem in een gat in de grond. ‘Hutchins, Thomas en Shumate schoten met M-16 geweren op Awad, terwijl Jackson en Jodka met M-249 automatische wapens schoten en zo de man doodden’, aldus het verslag.
Een van de acht knalde met de AK-47 in de lucht om aan patronen te komen. De patronen en de schep werden naast het dode lichaam gelegd. Robert Pennington, Terry’s zoon, veegde het wapen af en legde het in de handen van Awad. Zo werd gesuggereerd dat hij bezig was een bom te plaatsen in de grond langs de weg toen hij in een vuurgevecht uitgeschakeld werd.
De vrouw van korporaal Trent Thomas, Erica, was gisterochtend op CBS. Thomas is een van de acht die nu vastzitten op hun basis, kamp Pendleton bij San Diego, Californië. Erica Thomas over haar man: ‘Hij is gewoon een fantastische vent, een geweldige vader en een voortreffelijke marinier. Het slaat nergens op dat hij gevangen zit.’
Voorop staat dus ontkenning. Er is nog een andere lijn van verdediging: gekwetstheid. Hoge militairen laten de jongens die op het slagveld het werk opknappen, als een baksteen vallen wanneer de politiek, links in de politiek, lawaai maakt. In plaats van de jongens te verdedigen doen de superieuren mee aan het verraad.
De vader van korporaal Pennington: ‘Er is een enorme druk opgebouwd vanuit het Congres en door de tegenstanders van de oorlog.’
Het is waar dat het leger een beleid van actieve vervolging lijkt te hebben ingezet. In ten minste nog twee gevallen van omgekomen Irakezen worden Amerikaanse soldaten verdacht van moord.
‘Wist je dat zeven jonge mariniers en een matroos op dit moment in een militair cachot zitten, aan handen en voeten gekluisterd?’ Al eerder deze maand gaf een rechtse columniste, Michelle Malkin, lucht aan de verontwaardiging over ‘de hysterie in de media’ die volgens haar – maar niet alleen volgens haar – tot de vervolging van ‘de Pendleton Acht’ heeft geleid.
‘Onschuldig totdat schuld is bewezen? Het voordeel van de twijfel? Kennelijk zijn dit buitenlandse ideeën voor Amerikanen in uniform die op Amerikaanse bodem worden vastgehouden.’
Een voormalige marinier, nu romanschrijver, Philip Caputo, schreef begin deze maand in het weekblad Time dat in guerrilla-oorlogen ‘een psychopatische tik in het hoofd van mannen met overigens normaal gedrag’ onvermijdelijk is. Constant leven ze in angst, voortdurend zijn ze in onzekerheid over de vraag wie en waar de vijand is.’
Caputo: ‘Na een tijdje brengt dat een moordenaarsinstinct naar boven, zelfs onder de beste militairen
http://www.volkskrant.nl/buitenland/article323212.ece/Ze_namen_hem_mee_en_schoten_hem_dood
Achtergrond Van onze correspondent Jan Tromp
NEW YORK - In drie gevallen worden soldaten van de VS verdacht van moord op Irakezen. ‘Belachelijk’, vinden hun familieleden. Maar bovenal zijn zij teleurgesteld in de hogere militairen en de media, die de jacht op oorlogsmisdadigers ingezet lijken te hebben.
‘Het is belachelijk’, zegt Terry Pennington uit Seattle. ‘We hadden gehoopt dat het met een sisser zou aflopen. Hier had niemand op gerekend, dit is belachelijk.’
Zijn zoon is woensdag door het leger in staat van beschuldiging gesteld. Hij heeft samen met zeven dienstmaten een Irakees vermoord. Het is moord met voorbedachten rade. Daar kunnen ze de doodstraf voor krijgen.
Pennington: ‘Zo is mijn zoon niet. Ik ken geen marinier die zoiets zou doen, en ik ken er honderden. Mijn zoon weet dat hij niets verkeerd heeft gedaan. Hij weet dat de anderen evenmin iets hebben gedaan dat niet door de beugel kan.’
Daar denkt de legerleiding anders over. Het persbureau AP kreeg het verslag van de toedracht in handen. Volgens het legeronderzoek gebeurde op de vroege ochtend van woensdag 26 april het volgende in Hamdaniya, een dorp ten westen van Bagdad.
Zeven Amerikaanse mariniers en een matroos waren op zoek naar een opstandeling, genaamd Saleh Gowad. Ze hadden bij een buurtgenoot diens AK-47 en een schep weggenomen. Toen ze Gowad niet konden vinden, gingen ze het huis binnen van een 54-jarige, invalide veteraan uit het Iraakse leger, Hasham Ibrahim Awad.
Ze bonden hem aan handen en voeten, namen hem mee naar een schuilplaats en plaatsten hem in een gat in de grond. ‘Hutchins, Thomas en Shumate schoten met M-16 geweren op Awad, terwijl Jackson en Jodka met M-249 automatische wapens schoten en zo de man doodden’, aldus het verslag.
Een van de acht knalde met de AK-47 in de lucht om aan patronen te komen. De patronen en de schep werden naast het dode lichaam gelegd. Robert Pennington, Terry’s zoon, veegde het wapen af en legde het in de handen van Awad. Zo werd gesuggereerd dat hij bezig was een bom te plaatsen in de grond langs de weg toen hij in een vuurgevecht uitgeschakeld werd.
De vrouw van korporaal Trent Thomas, Erica, was gisterochtend op CBS. Thomas is een van de acht die nu vastzitten op hun basis, kamp Pendleton bij San Diego, Californië. Erica Thomas over haar man: ‘Hij is gewoon een fantastische vent, een geweldige vader en een voortreffelijke marinier. Het slaat nergens op dat hij gevangen zit.’
Voorop staat dus ontkenning. Er is nog een andere lijn van verdediging: gekwetstheid. Hoge militairen laten de jongens die op het slagveld het werk opknappen, als een baksteen vallen wanneer de politiek, links in de politiek, lawaai maakt. In plaats van de jongens te verdedigen doen de superieuren mee aan het verraad.
De vader van korporaal Pennington: ‘Er is een enorme druk opgebouwd vanuit het Congres en door de tegenstanders van de oorlog.’
Het is waar dat het leger een beleid van actieve vervolging lijkt te hebben ingezet. In ten minste nog twee gevallen van omgekomen Irakezen worden Amerikaanse soldaten verdacht van moord.
‘Wist je dat zeven jonge mariniers en een matroos op dit moment in een militair cachot zitten, aan handen en voeten gekluisterd?’ Al eerder deze maand gaf een rechtse columniste, Michelle Malkin, lucht aan de verontwaardiging over ‘de hysterie in de media’ die volgens haar – maar niet alleen volgens haar – tot de vervolging van ‘de Pendleton Acht’ heeft geleid.
‘Onschuldig totdat schuld is bewezen? Het voordeel van de twijfel? Kennelijk zijn dit buitenlandse ideeën voor Amerikanen in uniform die op Amerikaanse bodem worden vastgehouden.’
Een voormalige marinier, nu romanschrijver, Philip Caputo, schreef begin deze maand in het weekblad Time dat in guerrilla-oorlogen ‘een psychopatische tik in het hoofd van mannen met overigens normaal gedrag’ onvermijdelijk is. Constant leven ze in angst, voortdurend zijn ze in onzekerheid over de vraag wie en waar de vijand is.’
Caputo: ‘Na een tijdje brengt dat een moordenaarsinstinct naar boven, zelfs onder de beste militairen
http://www.volkskrant.nl/buitenland/article323212.ece/Ze_namen_hem_mee_en_schoten_hem_dood