Alim
27-06-06, 21:01
Terwijl Europa hoort over bancaire spionage door de CIA, rolt de FBI een terreurcel op
Eind vorige week werd in de Amerikaanse stad Miami een terreurcomplot ontmaskerd. De scepsis over de ernst van de zaak is groot. Maar voor de regering-Bush is terreurbestrijding een succesformule.
Door onze correspondent Tom-Jan Meeus
WASHINGTON, 27 JUNI. - Hij is de zoon van een predikantenechtpaar uit Chicago. Zijn broer en zus zijn ook predikant. In Miami, waar hij vorig jaar verzeild raakte, leidde hij vanuit een opslagloods een sekte met christelijke en islamitische wortels, de Seas of David. Buren zagen hem er geregeld, petje op, in zijn badjas binnenstappen. Zijn meeste tijd bracht hij op straat rond, waar hij, rondscharrelend achter een karretje, shampoo en brillantine uitventte.
Dit is het globale profiel van de vorige week opgepakte Narseal Batiste (32), die volgens de Amerikaanse minister van Justitie Alberto Gonzales als leider van een zevenkoppige bende uit was op een binnenlandse terreuroorlog in de VS. Doel was onder meer een aanslag op de Sears Tower in Chicago, een van de hoogste gebouwen ter wereld. „Een zeer reëel gevaar”, zei vice-president Dick Cheney. Misschien wel „zo gevaarlijk als Al-Qaeda”, zei Gonzales.
Vorige week donderdag besteedde CNN de hele avond aan het zich ontwikkelende verhaal – de banner was vlot aangemaakt: ‘Miami Terror Plot’. Nadat FBI-directeur Robert Mueller aan het einde van de middag aan CNN’s huisinterviewer Larry King vertelde dat er een anti-terreuroperatie in Miami gaande was, had de zender moeite nog ander nieuws in zijn programma’s te velen. Daarna volgden alle andere media.
Toeval of niet – diezelfde avond onthulden drie Amerikaanse kranten, The New York Times voorop, dat de CIA in de ‘oorlog terreur’ toegang had gekregen tot een bankennetwerk in Brussel, Swift, dat alle financiële transacties in de wereld registreert. Maar in het hedendaagse Amerika is zo’n verhaal weinig waard in vergelijking met reëel bestaan terrorisme – en dus overtrof de aandacht voor ‘Miami’ verre die voor ‘Swift’.
Dat is inmiddels veranderd. Bendeleider Narseal Batiste – ook wel Brother Naz of Prince Manna – is allerwegen afgeschilderd als een excentrieke klungel met een voorliefde voor bijbelstudie en krijgskunst. Familieleden trekken in twijfel of hij, vader van vier kinderen, in staat zou zijn een terreuractie op te zetten. En een paar jaar geleden, hij werkte als postbesteller, moest hij wegens schulden vertrekken uit Chicago. Zodoende kwam hij in een armoedige wijk in Miami terecht, waar hij vooral optrok met Haïtianen.
Uit door justitie gedeponeerde documenten blijkt dat Batiste de laatste maanden contact had met een FBI-informant die zich voordeed als lid van Al-Qaeda. Volgens deze ging Batiste vorig jaar november medestanders werven om „een oorlog tegen de Amerikaanse regering” te beginnen. Toen de informant hem vervolgens hulp aanbood, vroeg Batiste niet om wapens of munitie – hij wilde eerst laarzen voor zichzelf en zijn sektegenoten. Later spraken ze over uniformen, radio’s, kogelvrije vesten en geld.
Maar dat die spullen ooit zijn geleverd is onwaarschijnlijk. Desgevraagd heeft de FBI beaamd dat de ‘terreurcel’ ondanks de hulp van de informant niet in staat was zijn aspiraties om te zetten in daadwerkelijke voorbereidingen van een aanslag. Wapens had de cel niet in bezit. En vorige maand, na een half jaar hulp van de informant, meldde Batiste dat hij zijn plannen moest uitstellen door „problemen in zijn organisatie”. Een directe dreiging was afwezig, beaamde Gonzales vrijdag, een dag na de eerste opwinding.
Zodoende is een grote hoeveelheid sceptische publiciteit over het ‘terreurcomplot’ op gang gekomen. „Laten we blij zijn dat dit onze terroristen zijn”, schreef een columnist van de New Yorkse tabloid Newsday. „Zijn dit terroristen of na-apers?”, aldus The Boston Globe. „Hoe bang moeten we zijn?”, schreef de Chicago Tribune.
Welwillende critici zeggen dat het met veel tromgeroffel aanpakken van onschuldige of onbetekenende terreurverdachten veel kan worden bereikt. Zij menen dat daarvan een preventieve werking uitgaat en trekken de vergelijking met straatcriminaliteit: de bestrijding daarvan werd veel succesvoller vanaf het moment dat elk delict werd vervolgd.
In 2002 en 2004 wisten de Republikeinen de verkiezingen te winnen omdat Amerikanen geloven dat zij betere terreurbestrijders zijn dan Democraten. Die strategie zal de GOP het komend najaar herhalen, in de campagne voor de Congresverkiezingen. Maar dat vergt wel dat het thema op de agenda blijft.
Het ‘Miami Terror Plot’ is één manier om dat te bereiken. Er zijn vele andere. Bij voorbeeld opzichtig media aanvallen die de middelen bekendmaken waarmee de oorlog tegen terreur wordt gevoerd. Dus toen de Amerikaanse media gisteren waren uitgepraat over Miami, begon president George W. Bush over het bericht in The New York Times waarin de samenwerking van de CIA met Swift werd onthuld. „Schandalig”, zei Bush over het werk van de krant. „Dit doet grote schade aan Amerika.”
Belgie onderwerpt Swift aan juridisch onderzoek
Rotterdam, 27 juni. - De Belgische premier Verhofstadt heeft gisteren een gerechtelijk onderzoek bevolen naar de medewerking die het bankennetwerk Swift heeft verleend aan de Amerikaanse autoriteiten. Vrijdag berichtten kranten in de VS dat de Amerikaanse inlichtingendienst CIA zich met een administratief bevel van de regering-Bush toegang had weten te verschaffen tot miljoenen internationale bancaire gegevens. Swift is gevestigd in Terhulpen en valt daarmee onder Belgische wetgeving.
Ook het Belgische parlement onderzoekt de zaak. Tijdens een debat werd gisteren de vraag opgeworpen of de VS hun verzoek bij de Belgische autoriteiten hebben ingediend, of Swift direct benaderden. Senator Vandenberghe van oppositiepartij CD & V zei dat „België blijkbaar een kolonie is geworden van de VS”.
Over eventuele betrokkenheid van de EU zei een woordvoerder van eurocommissaris voor Justitie Frattini dat de Commissie de zaak nog nader onderzoekt. Maar „op het eerste gezicht bestaat er geen Europese wetgeving waar dit soort informatieoverdracht onder valt, waarmee het een zaak van nationaal recht is”.
Bron: NRC
Eind vorige week werd in de Amerikaanse stad Miami een terreurcomplot ontmaskerd. De scepsis over de ernst van de zaak is groot. Maar voor de regering-Bush is terreurbestrijding een succesformule.
Door onze correspondent Tom-Jan Meeus
WASHINGTON, 27 JUNI. - Hij is de zoon van een predikantenechtpaar uit Chicago. Zijn broer en zus zijn ook predikant. In Miami, waar hij vorig jaar verzeild raakte, leidde hij vanuit een opslagloods een sekte met christelijke en islamitische wortels, de Seas of David. Buren zagen hem er geregeld, petje op, in zijn badjas binnenstappen. Zijn meeste tijd bracht hij op straat rond, waar hij, rondscharrelend achter een karretje, shampoo en brillantine uitventte.
Dit is het globale profiel van de vorige week opgepakte Narseal Batiste (32), die volgens de Amerikaanse minister van Justitie Alberto Gonzales als leider van een zevenkoppige bende uit was op een binnenlandse terreuroorlog in de VS. Doel was onder meer een aanslag op de Sears Tower in Chicago, een van de hoogste gebouwen ter wereld. „Een zeer reëel gevaar”, zei vice-president Dick Cheney. Misschien wel „zo gevaarlijk als Al-Qaeda”, zei Gonzales.
Vorige week donderdag besteedde CNN de hele avond aan het zich ontwikkelende verhaal – de banner was vlot aangemaakt: ‘Miami Terror Plot’. Nadat FBI-directeur Robert Mueller aan het einde van de middag aan CNN’s huisinterviewer Larry King vertelde dat er een anti-terreuroperatie in Miami gaande was, had de zender moeite nog ander nieuws in zijn programma’s te velen. Daarna volgden alle andere media.
Toeval of niet – diezelfde avond onthulden drie Amerikaanse kranten, The New York Times voorop, dat de CIA in de ‘oorlog terreur’ toegang had gekregen tot een bankennetwerk in Brussel, Swift, dat alle financiële transacties in de wereld registreert. Maar in het hedendaagse Amerika is zo’n verhaal weinig waard in vergelijking met reëel bestaan terrorisme – en dus overtrof de aandacht voor ‘Miami’ verre die voor ‘Swift’.
Dat is inmiddels veranderd. Bendeleider Narseal Batiste – ook wel Brother Naz of Prince Manna – is allerwegen afgeschilderd als een excentrieke klungel met een voorliefde voor bijbelstudie en krijgskunst. Familieleden trekken in twijfel of hij, vader van vier kinderen, in staat zou zijn een terreuractie op te zetten. En een paar jaar geleden, hij werkte als postbesteller, moest hij wegens schulden vertrekken uit Chicago. Zodoende kwam hij in een armoedige wijk in Miami terecht, waar hij vooral optrok met Haïtianen.
Uit door justitie gedeponeerde documenten blijkt dat Batiste de laatste maanden contact had met een FBI-informant die zich voordeed als lid van Al-Qaeda. Volgens deze ging Batiste vorig jaar november medestanders werven om „een oorlog tegen de Amerikaanse regering” te beginnen. Toen de informant hem vervolgens hulp aanbood, vroeg Batiste niet om wapens of munitie – hij wilde eerst laarzen voor zichzelf en zijn sektegenoten. Later spraken ze over uniformen, radio’s, kogelvrije vesten en geld.
Maar dat die spullen ooit zijn geleverd is onwaarschijnlijk. Desgevraagd heeft de FBI beaamd dat de ‘terreurcel’ ondanks de hulp van de informant niet in staat was zijn aspiraties om te zetten in daadwerkelijke voorbereidingen van een aanslag. Wapens had de cel niet in bezit. En vorige maand, na een half jaar hulp van de informant, meldde Batiste dat hij zijn plannen moest uitstellen door „problemen in zijn organisatie”. Een directe dreiging was afwezig, beaamde Gonzales vrijdag, een dag na de eerste opwinding.
Zodoende is een grote hoeveelheid sceptische publiciteit over het ‘terreurcomplot’ op gang gekomen. „Laten we blij zijn dat dit onze terroristen zijn”, schreef een columnist van de New Yorkse tabloid Newsday. „Zijn dit terroristen of na-apers?”, aldus The Boston Globe. „Hoe bang moeten we zijn?”, schreef de Chicago Tribune.
Welwillende critici zeggen dat het met veel tromgeroffel aanpakken van onschuldige of onbetekenende terreurverdachten veel kan worden bereikt. Zij menen dat daarvan een preventieve werking uitgaat en trekken de vergelijking met straatcriminaliteit: de bestrijding daarvan werd veel succesvoller vanaf het moment dat elk delict werd vervolgd.
In 2002 en 2004 wisten de Republikeinen de verkiezingen te winnen omdat Amerikanen geloven dat zij betere terreurbestrijders zijn dan Democraten. Die strategie zal de GOP het komend najaar herhalen, in de campagne voor de Congresverkiezingen. Maar dat vergt wel dat het thema op de agenda blijft.
Het ‘Miami Terror Plot’ is één manier om dat te bereiken. Er zijn vele andere. Bij voorbeeld opzichtig media aanvallen die de middelen bekendmaken waarmee de oorlog tegen terreur wordt gevoerd. Dus toen de Amerikaanse media gisteren waren uitgepraat over Miami, begon president George W. Bush over het bericht in The New York Times waarin de samenwerking van de CIA met Swift werd onthuld. „Schandalig”, zei Bush over het werk van de krant. „Dit doet grote schade aan Amerika.”
Belgie onderwerpt Swift aan juridisch onderzoek
Rotterdam, 27 juni. - De Belgische premier Verhofstadt heeft gisteren een gerechtelijk onderzoek bevolen naar de medewerking die het bankennetwerk Swift heeft verleend aan de Amerikaanse autoriteiten. Vrijdag berichtten kranten in de VS dat de Amerikaanse inlichtingendienst CIA zich met een administratief bevel van de regering-Bush toegang had weten te verschaffen tot miljoenen internationale bancaire gegevens. Swift is gevestigd in Terhulpen en valt daarmee onder Belgische wetgeving.
Ook het Belgische parlement onderzoekt de zaak. Tijdens een debat werd gisteren de vraag opgeworpen of de VS hun verzoek bij de Belgische autoriteiten hebben ingediend, of Swift direct benaderden. Senator Vandenberghe van oppositiepartij CD & V zei dat „België blijkbaar een kolonie is geworden van de VS”.
Over eventuele betrokkenheid van de EU zei een woordvoerder van eurocommissaris voor Justitie Frattini dat de Commissie de zaak nog nader onderzoekt. Maar „op het eerste gezicht bestaat er geen Europese wetgeving waar dit soort informatieoverdracht onder valt, waarmee het een zaak van nationaal recht is”.
Bron: NRC