PDA

Bekijk Volledige Versie : Twee maten, twee gewichten



Wide-O
28-06-06, 10:15
OP één en dezelfde dag komen twee mannen gewelddadig om het leven: een buspassagier in Antwerpen en een boormeester in Aalst. De Antwerpenaar werd doodgeslagen door zes jongeren, de Aalstenaar werd een week eerder in de rug geschoten door de politie. De Antwerpenaar had twee kinderen, de Aalstenaar drie.

Beiden laten een vrouw na, beiden stonden hoog aangeschreven bij hun collega's, de Antwerpenaar bij de NMBS, de Aalstenaar bij de firma Mergen.

De dood van de Antwerpenaar wordt breed uitgesmeerd in de media. Politici reageren haast panisch. De daders moeten ,,voorbeeldig'' worden gestraft; de federale premier zelf roept dat de wet-Lejeune moet worden verstrengd. In allerijl wordt topoverleg georganiseerd om de veiligheid op De Lijn te verbeteren. Voor de overledene worden rouwregisters geopend.

Een lezer vraagt zich in deze krant af of het slachtoffer een voetballiefhebber was, of hij uitkeek naar zijn pensioen, of hij een tuin had, of hij nog dolverliefd was op de vrouw van zijn leven. Andere lezers focussen op wie de daders zijn: allochtone jongeren, zo blijkt. Ze knopen er hatelijke bemerkingen aan vast.

De reacties op de dood van de Aalstenaar zijn heel wat laconieker. Het parket deelt koeltjes mee dat een ,,onderzoek'' zal worden ingesteld, maar dat alles wijst op een ,,ongeluk''. Over betere controle op het gebruik van vuurwapens door de ordediensten rept geen mens. Over wangedrag van de politie al helemaal niet.

Dat de dader(s) voorbeeldig gestraft zou(den) moeten worden, is een idee dat bij niemand opkomt. Het zijn immers geen allochtone jongeren, maar keurige blanke politiemannen. Niemand staat stil bij het verdriet van de nabestaanden van het slachtoffer. Rouwregisters worden niet geopend. Geen enkele lezer van De Standaard spreekt zijn medeleven uit. Dat doen alleen een duizendtal stadsgenoten van het slachtoffer. Stadsgenoten die dezelfde oorsprong hebben als de vermoorde. Want laten we wel wezen: in Aalst was de dode een Turk.

Dat maakt blijkbaar een heel verschil. Een Turk, die op de loop is gegaan voor een alcoholcontrole nog wel. Zoals ook de Braziliaan die, straks een jaar geleden, in de Londense metro door de politie werd neergekogeld ,,op de loop was'' en bovendien een ,,Noord-Afrikaans'' uiterlijk had.

Zover zijn we nu al gekomen: dat misdaden bekeken worden in het licht van de etniciteit van zowel de daders als de slachtoffers. Apartheid tot in het graf. De dood van de NMBS-conducteur was gruwelijk. De reacties begrijpelijk, het eerbetoon terecht. Maar waarom is 'blank' Aalst niet massaal uitgelopen om zijn vermoorde Turkse medeburger te eren?

Waar zat mevrouw de burgemeester, die toevallig in het Radio 1-programma Titaantjes vrijwel tegelijkertijd zo vertederend over zichzelf kon vertellen? Is zij niet de burgemeester van álle Aalstenaren? Is zij niet het hoofd van de politie? Waarom is moord in het ene geval een misdaad en in het andere een ,,ongeluk''?

Wat voor de drommel is er met ons aan de hand?

Walter Zinzen

(De auteur is voormalig VRT-journalist.)

~Panthera~
28-06-06, 13:04
exactly. :duim: