Red Sonja
17-07-06, 17:24
Links, rechts, in de maat
In de ogen van linkse mensen ben ik een racist en een xenofoob, omdat ik sympathiseerde met Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Daar was ik al aan gewend. Maar bij het rechtse volksdeel heb ik het nu ook finaal verbruid, kan ik u mededelen. Door tegen de oorlog in Irak en Afghanistan te zijn, en Bush ervan te verdenken dat hij zelf de hand heeft gehad in de aanslagen op 11 september. Rechtse mensen beschouwen mij nu als een linkse islamofiele landverrader. Hoe politiek dakloos kan een mens worden?
Dat rechtse mensen vierkant achter onze vredesmissie staan, viel te verwachten: die vrezen de radicale moslims in Amsterdam West, en die denken in volle ernst dat dat gevaar bezworen kan worden door in Afghanistan zoveel mogelijk moslims te gaan doodschieten. Maar dat ook links onze jongens in Uruzgan door dik en dun steunt, daar kan ik met mijn pet niet bij. Linkse mensen dragen de islam zo’n warm hart toe dat ze al des duivels worden als iemand de term “achterlijke cultuur” bezigt, laat staan het woord geitenneuker. Maar tegen het bombarderen en neerknallen van moslims in Afghanistan hebben linkse mensen, Cohen incluis, geen overwegende bezwaren. Moslims in Afghanistan uitmoorden is okee, zolang je ze in Nederland maar niet beledigt.
Wat is het toch een koud kunstje om gans een volk wijs te maken dat we oorlog voeren voor een Goed Doel! Terwijl alle oorlogen, laten we wel wezen, uitsluitend gevoerd worden omdat het leger iets omhanden wil hebben. Niet voor niks is Defensie zich pas op deelname aan vredesmissies gaan concentreren toen de Berlijnse Muur was gevallen. Er dreigden bezuinigingen,en dat moest voorkomen worden. Dat is de enige reden dat wij nu pukkelige pubers met een helm op de woestijn in sturen. De rest is allemaal kul. Ja maar, roepen mijn kennissen, de Tweede Wereldoorlog dan? Die is toch zeker uitgevochten om de tyrannie te verdrijven? Daar danken we toch zeker onze vrijheid aan? Dat was toch zeker wel offers waard?
Die mensen hebben makkelijk praten, vind ik. Honderdduizenden dienstplichtige soldaten, tot in Canada aan toe, zijn door hun regering gedwongen om voor dat doel te sneuvelen. Met welk recht maakt een politicus uit dat meneer A uit Ottawa moet sterven, opdat meneer B uit Rotterdam niet onder het juk van een dictatuur hoeft te zuchten? Als je zelf slavernij moet invoeren om elders de vrijheid te dienen, is dat dan niet een tikkeltje paradoxaal? En ten tweede: na 1945 leefden er in Europa meer mensen onder een dictatuur dan in 1939. Als Hitler zo’n onduldbaar kwaad was dat hij koste wat kost onschadelijk moest worden gemaakt, waarom voelden de geallieerde leiders zich dan niet geroepen om op te treden tegen Stalin, die nog een veel grotere massamoordenaar was? De verklaring ligt voor de hand. Stalin beschikte over kernwapens, en politici kijken wel uit om een oorlog te beginnen tegen een kernmacht. Want bij een conventionele oorlog kunnen de machthebbers veilig achter hun bureau blijven zitten, maar in een kernoorlog lopen ze zelf ook het risico om te sterven. En daar beginnen ze dus liever niet aan.
Bron: hoei boei, ik moest hier even zijn. (http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/pamela_hemelrijk_in_metro/index.html)
In de ogen van linkse mensen ben ik een racist en een xenofoob, omdat ik sympathiseerde met Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Daar was ik al aan gewend. Maar bij het rechtse volksdeel heb ik het nu ook finaal verbruid, kan ik u mededelen. Door tegen de oorlog in Irak en Afghanistan te zijn, en Bush ervan te verdenken dat hij zelf de hand heeft gehad in de aanslagen op 11 september. Rechtse mensen beschouwen mij nu als een linkse islamofiele landverrader. Hoe politiek dakloos kan een mens worden?
Dat rechtse mensen vierkant achter onze vredesmissie staan, viel te verwachten: die vrezen de radicale moslims in Amsterdam West, en die denken in volle ernst dat dat gevaar bezworen kan worden door in Afghanistan zoveel mogelijk moslims te gaan doodschieten. Maar dat ook links onze jongens in Uruzgan door dik en dun steunt, daar kan ik met mijn pet niet bij. Linkse mensen dragen de islam zo’n warm hart toe dat ze al des duivels worden als iemand de term “achterlijke cultuur” bezigt, laat staan het woord geitenneuker. Maar tegen het bombarderen en neerknallen van moslims in Afghanistan hebben linkse mensen, Cohen incluis, geen overwegende bezwaren. Moslims in Afghanistan uitmoorden is okee, zolang je ze in Nederland maar niet beledigt.
Wat is het toch een koud kunstje om gans een volk wijs te maken dat we oorlog voeren voor een Goed Doel! Terwijl alle oorlogen, laten we wel wezen, uitsluitend gevoerd worden omdat het leger iets omhanden wil hebben. Niet voor niks is Defensie zich pas op deelname aan vredesmissies gaan concentreren toen de Berlijnse Muur was gevallen. Er dreigden bezuinigingen,en dat moest voorkomen worden. Dat is de enige reden dat wij nu pukkelige pubers met een helm op de woestijn in sturen. De rest is allemaal kul. Ja maar, roepen mijn kennissen, de Tweede Wereldoorlog dan? Die is toch zeker uitgevochten om de tyrannie te verdrijven? Daar danken we toch zeker onze vrijheid aan? Dat was toch zeker wel offers waard?
Die mensen hebben makkelijk praten, vind ik. Honderdduizenden dienstplichtige soldaten, tot in Canada aan toe, zijn door hun regering gedwongen om voor dat doel te sneuvelen. Met welk recht maakt een politicus uit dat meneer A uit Ottawa moet sterven, opdat meneer B uit Rotterdam niet onder het juk van een dictatuur hoeft te zuchten? Als je zelf slavernij moet invoeren om elders de vrijheid te dienen, is dat dan niet een tikkeltje paradoxaal? En ten tweede: na 1945 leefden er in Europa meer mensen onder een dictatuur dan in 1939. Als Hitler zo’n onduldbaar kwaad was dat hij koste wat kost onschadelijk moest worden gemaakt, waarom voelden de geallieerde leiders zich dan niet geroepen om op te treden tegen Stalin, die nog een veel grotere massamoordenaar was? De verklaring ligt voor de hand. Stalin beschikte over kernwapens, en politici kijken wel uit om een oorlog te beginnen tegen een kernmacht. Want bij een conventionele oorlog kunnen de machthebbers veilig achter hun bureau blijven zitten, maar in een kernoorlog lopen ze zelf ook het risico om te sterven. En daar beginnen ze dus liever niet aan.
Bron: hoei boei, ik moest hier even zijn. (http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/pamela_hemelrijk_in_metro/index.html)