IbnRushd
23-07-06, 15:05
Israël, en de wereld als stille getuige
10 juli 2006
De verklaring voor de hedendaagse Israëlische agressie in de bezette Palestijnse gebieden ligt besloten in het verleden. En daar schuilt een immens gevaar in! De VS, de EU, Rusland en de Verenigde Naties zijn ziender blind en horend doof, waar het gaat om grove schendingen van het internationaal recht door Israël.
John Dugard, zegt het wat chiquer in zijn hoedanigheid als speciale rapporteur van de VN-mensenrechtenraad. Volgens Dugard doet het Kwartet niets om het ‘moreel onacceptabele’ van de joodse staat aan banden te leggen. Wat hij daarna zegt is niet mis: "Israël handelt in strijd met de meest fundamentele normen van het humanitair recht en mensenrechtenverdragen."
Wij accepteren oorlogsmisdrijven van Israël, die we van geen enkel ander land zouden accepteren. Waarom in vredesnaam? Inmiddels heeft de VN-mensenrechtenraad in spoedberaad vastgesteld, dat de recente operaties van het Israëlische leger op de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever het internationaal humanitair recht schenden. In de met 29 tegen elf stemmen aangenomen resolutie werd tevens de bezorgdheid geuit over de willekeurige arrestaties door Israël van Palestijnse ministers en andere functionarissen. De Verenigde Staten vinden de resolutie, maar dat is eerder regel dan uitzondering, onevenwichtig,
Israël houdt de democratisch gekozen Palestijnse regering Hamas verantwoordelijk voor de ontvoering van de 19-jarige Israëlische soldaat Ghalit Shalit. Saillant detail is dat de Israëlische krant Haaretz vorige week donderdag onthulde, dat de arrestatie op de Westelijke Jordaanoever van in totaal 64 ministers en parlementariërs en 23 militaire activisten van Hamas al weken geleden, dus vóór de kidnap, was voorbereid. Dat zou betekenen dat de golf van aanhoudingen geen directe reactie is van Israël op de ontvoering van de Israëlische militair Gilad Shalit, maar past binnen het scenario van Israël om Hamas met geweld, arrestaties en buitenrechtelijke executies omver te werpen.
Dugard zegt mee te leven met de militair, maar ook dat de Israëlische reactie er alleen maar voor heeft gezorgd dat nog meer rechten van mensen in de bezette gebieden worden geschonden. Het collectief straffen van een bevolking -zoals vastgelegd in de Vierde Conventie van Genève – wordt momenteel bijvoorbeeld door Israël met voeten getreden. Amnesty International beschuldigt Israël zelfs oorlogsmisdaden te begaan met de opzettelijke vernieling van de Palestijnse infrastructuur. Doordat Israël de elektriciteitsvoorzieningen in de Gazastrook heeft vernield, zitten 200.000 huishoudens zonder stroom. Omdat Israël de Gazastrook ook vrijwel steeds gesloten houdt, is er voedsel- en waterschaarste en zijn er nog nauwelijks medicijnen.
Of dat nog niet genoeg is, heeft het Israëlische leger de afgelopen dagen meer dan 1.500 granaten op de Gazastrook afgeschoten. De Nederlandse media hebben daar geen enkele melding van gemaakt, maar Olmert noemt de twee provisorisch in elkaar geknutselde Qassam-raketten, die zijn neergekomen op de Israëlische stad Ashkeon een serieuze escalatie van terreur. Ieder weldenkend mens, ook generaals binnen het IDF, weten dat de Qassams geen grote schade kunnen aanrichten. Noch een grote bedreiging zijn voor de veiligheid, noch voor het bestaan van Israël. Een Palestijns raket kwam uiteindelijk neer op een oud en verlaten schoolgebouw en een andere kwam terecht in een boomgaarde.
Wat u hopelijk wél heeft gezien, is hoe Israël met groot machtsvertoon beelden van onboard camera’s liet zien , hoe Israëlische jagers drie bruggen opbliezen en hopelijk heeft u ook gelezen dat Israël met vier jagers het Syrisch luchtruim heeft geschonden om de Syrische president Assad in zijn zomerpaleis angst aan te jagen. De beschermheren en –dames van Israël beweren altijd, dat Israël wordt bedreigd in haar bestaan en dat de Arabieren de joden in zee willen drijven. Israël wordt door militaire strategen en analysten gezien als de supermacht van de regio. Israël beschikt over het modernste wapentuig en beschikt over circa 200 atoombommen.
De militaire slagkracht van Israël wordt gevreesd in heel de Arabische wereld.
Volgens twee Amerikaanse onderzoekers manipuleert de pro-Israël lobby in de Verenigde Staten de Amerikaanse Midden-Oostenpolitiek op ongekende wijze. De twee, John Mearsheimer van de Universiteit van Chicago en Stephen Walt van de Harvard Universiteit, stellen dat de pro-Israël lobby de Amerikaanse regering ''zover gekregen heeft dat de VS oorlog voeren, manschappen verliezen en wederopbouw financieren terwijl Israël er de vruchten van plukt.'' De resultaten van hun onderzoek zijn gebundeld in het rapport 'The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy'.
Het is eerder zo dat het terrorismeprobleem van de VS grotendeels veroorzaakt is door de nauwe banden met Israël.'' Israël heeft tot nu toe 146 miljard dollar aan Amerikaanse steun ontvangen en kan blijven rekenen op onvoorwaardelijke politieke steun uit het Westen. Het joods verleden hangt Europa en de VS duidelijk als een zware molensteen om de nek. De hoofden zijn, door wat er in het verleden is gebeurd, eindeloos naar beneden getrokken. Het Westen is niet in staat om te zien, dat het slachtoffer uit het verleden, systematisch onrecht pleegt en de mensenrechten schendt van een ander volk.
Ik heb het over de Israëli’s niet over joden. Israëli’s zijn joden, maar joden zijn geen Israëli’s. Er zijn genoeg joden die tegen de bezettingspolitiek van Israël zijn. Zolang wij , burgers van het beschaafde Westen, ons niet kunnen ontworstelen aan het verleden, aan de molensteen van medelijden en verborgen schuldgevoelens. Zolang wij joden en Israëli’s niet van elkaar los (willen) zien, zijn wij nooit in staat om Israël een halt toe te roepen, met alle gevolgen voor vrede van dien. De bezetter Israël zal nooit uit eigen beweging de agressie tegen de onderdrukte Palestijnen en de flagrante schendingen van het internationaal humanitair recht uit eigen beweging staken.
Daar is een eenvoudige, maar bedenkelijke verklaring voor. Het is een verzwegen dimensie van het Palestijns-Israëlisch conflict, maar het wordt door Israël gehanteerd als een vrijbrief om onrecht met onrecht te vergelden. De wereld zweeg in het verleden over het lot van de joden en zij (Israëlische politici en legerleiders van het IDF) vinden nu, dat zij de wil van de wereld naast zich mogen neerleggen, omdat er geen ander leed groter is dan het joodse leed. Met andere woorden de Holocaust wordt door velen in Israël gebruikt als moreel ijkpunt / rechtvaardigingsgrond om de bezetting en agressie tegen de Palestijnen te rechtvaardigen.
Net als de ontelbare schendingen van het internationaal humanitair recht en het negeren van de vele VN-resoluties. De volgende uitspraak is er een van Arjeh Eldad, voormalig Chief Medical Officer van het IDF “ Wij joden kunnen de opinie van de rest van de wereld naast ons neerleggen (over wat Israël met de Palestijnen doet, red.), omdat deze wereld indertijd over ons lot zweeg."In dezelfde context leg ik u een andere uitspraak voor, die veelzeggend is.
"Als de Algemene Vergadering (van de Verenigde Naties) met 121 tegen 1 zou stemmen dat Israël moet terugkeren naar de grenzen van vóór juni 1967, dan zou Israël eenvoudig weigeren om zich daarbij neer te leggen "
Het zijn de woorden van Aba Eban (Israëlische Minister van Buitenlandse Zaken), New York Times, 19 juni 1967.
De volgende uitspraak zegt iets over het moordlustig en racistisch karakter van de Israëlische agressie tegen de Palestijnen.
"We verklaren openlijk dat de Arabieren (lees Palestijnen, red.) geen recht hebben om zich te vestigen in Eretz Israël, zelfs niet op één centimeter… Geweld is de enige taal die ze verstaan. We zullen zoveel geweld gebruiken tot de Palestijnen op hun vier poten naar ons toe kruipen."
Rafael Eitan, Chef-Staf van het Israëlische bezettingsleger, geciteeerd door Gad Becker, Yediot Ahronot 13 april 1983 en New York Times 14 april 1983.
Het zijn de uitspraken van een getraumatiseerd volk, dat leeft in onvrede met het verleden en bang is voor de toekomst, niet omdat daar aanleiding voor is, maar omdat zij is geindoctrineerd met angst door haar politieke en militaire leiders. Het past binnen het scenario van een Groot-Israël, van een zuiver joodse staat zonder Palestijnen, maar vooral omdat niemand Israël onder druk zet of eist de Israëlische bezetting tegen de Palestijnen te stoppen. We zijn vrijwel dagelijks getuige, dat het geweld in het Midden-Oosten steeds verder escaleert, maar het Westen kijkt werkeloos toe en vraagt de Palestijnen vrede te sluiten mét zijn bezetter. Het is werkelijk onvoorstelbaar en diep beschamend!!
Wij zien niet langer een bedreigde joodse staat te midden van de Arabische wereld, maar een land dat veruit de sterkste is in de regio en steeds agressiever en gewelddadiger wordt in haar handelen en doen. Zowel naar de Palestijnen toe als naar haar buurlanden. Met die kennis, en de ontwikkelingen van de afgelopen dagen, mag de wereld niet langer stille getuige zijn van de grenzeloze, steeds verder escalerende, Israëlische agressie. De internationale gemeenschap moet dringend ingrijpen. Het veroordelen alleen is een gepasseerd station.
Auteur / Bron: Ata Kirat (columnist voor o.a. dejongejournalist.nl) nieuwsFeit.nl
10 juli 2006
De verklaring voor de hedendaagse Israëlische agressie in de bezette Palestijnse gebieden ligt besloten in het verleden. En daar schuilt een immens gevaar in! De VS, de EU, Rusland en de Verenigde Naties zijn ziender blind en horend doof, waar het gaat om grove schendingen van het internationaal recht door Israël.
John Dugard, zegt het wat chiquer in zijn hoedanigheid als speciale rapporteur van de VN-mensenrechtenraad. Volgens Dugard doet het Kwartet niets om het ‘moreel onacceptabele’ van de joodse staat aan banden te leggen. Wat hij daarna zegt is niet mis: "Israël handelt in strijd met de meest fundamentele normen van het humanitair recht en mensenrechtenverdragen."
Wij accepteren oorlogsmisdrijven van Israël, die we van geen enkel ander land zouden accepteren. Waarom in vredesnaam? Inmiddels heeft de VN-mensenrechtenraad in spoedberaad vastgesteld, dat de recente operaties van het Israëlische leger op de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever het internationaal humanitair recht schenden. In de met 29 tegen elf stemmen aangenomen resolutie werd tevens de bezorgdheid geuit over de willekeurige arrestaties door Israël van Palestijnse ministers en andere functionarissen. De Verenigde Staten vinden de resolutie, maar dat is eerder regel dan uitzondering, onevenwichtig,
Israël houdt de democratisch gekozen Palestijnse regering Hamas verantwoordelijk voor de ontvoering van de 19-jarige Israëlische soldaat Ghalit Shalit. Saillant detail is dat de Israëlische krant Haaretz vorige week donderdag onthulde, dat de arrestatie op de Westelijke Jordaanoever van in totaal 64 ministers en parlementariërs en 23 militaire activisten van Hamas al weken geleden, dus vóór de kidnap, was voorbereid. Dat zou betekenen dat de golf van aanhoudingen geen directe reactie is van Israël op de ontvoering van de Israëlische militair Gilad Shalit, maar past binnen het scenario van Israël om Hamas met geweld, arrestaties en buitenrechtelijke executies omver te werpen.
Dugard zegt mee te leven met de militair, maar ook dat de Israëlische reactie er alleen maar voor heeft gezorgd dat nog meer rechten van mensen in de bezette gebieden worden geschonden. Het collectief straffen van een bevolking -zoals vastgelegd in de Vierde Conventie van Genève – wordt momenteel bijvoorbeeld door Israël met voeten getreden. Amnesty International beschuldigt Israël zelfs oorlogsmisdaden te begaan met de opzettelijke vernieling van de Palestijnse infrastructuur. Doordat Israël de elektriciteitsvoorzieningen in de Gazastrook heeft vernield, zitten 200.000 huishoudens zonder stroom. Omdat Israël de Gazastrook ook vrijwel steeds gesloten houdt, is er voedsel- en waterschaarste en zijn er nog nauwelijks medicijnen.
Of dat nog niet genoeg is, heeft het Israëlische leger de afgelopen dagen meer dan 1.500 granaten op de Gazastrook afgeschoten. De Nederlandse media hebben daar geen enkele melding van gemaakt, maar Olmert noemt de twee provisorisch in elkaar geknutselde Qassam-raketten, die zijn neergekomen op de Israëlische stad Ashkeon een serieuze escalatie van terreur. Ieder weldenkend mens, ook generaals binnen het IDF, weten dat de Qassams geen grote schade kunnen aanrichten. Noch een grote bedreiging zijn voor de veiligheid, noch voor het bestaan van Israël. Een Palestijns raket kwam uiteindelijk neer op een oud en verlaten schoolgebouw en een andere kwam terecht in een boomgaarde.
Wat u hopelijk wél heeft gezien, is hoe Israël met groot machtsvertoon beelden van onboard camera’s liet zien , hoe Israëlische jagers drie bruggen opbliezen en hopelijk heeft u ook gelezen dat Israël met vier jagers het Syrisch luchtruim heeft geschonden om de Syrische president Assad in zijn zomerpaleis angst aan te jagen. De beschermheren en –dames van Israël beweren altijd, dat Israël wordt bedreigd in haar bestaan en dat de Arabieren de joden in zee willen drijven. Israël wordt door militaire strategen en analysten gezien als de supermacht van de regio. Israël beschikt over het modernste wapentuig en beschikt over circa 200 atoombommen.
De militaire slagkracht van Israël wordt gevreesd in heel de Arabische wereld.
Volgens twee Amerikaanse onderzoekers manipuleert de pro-Israël lobby in de Verenigde Staten de Amerikaanse Midden-Oostenpolitiek op ongekende wijze. De twee, John Mearsheimer van de Universiteit van Chicago en Stephen Walt van de Harvard Universiteit, stellen dat de pro-Israël lobby de Amerikaanse regering ''zover gekregen heeft dat de VS oorlog voeren, manschappen verliezen en wederopbouw financieren terwijl Israël er de vruchten van plukt.'' De resultaten van hun onderzoek zijn gebundeld in het rapport 'The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy'.
Het is eerder zo dat het terrorismeprobleem van de VS grotendeels veroorzaakt is door de nauwe banden met Israël.'' Israël heeft tot nu toe 146 miljard dollar aan Amerikaanse steun ontvangen en kan blijven rekenen op onvoorwaardelijke politieke steun uit het Westen. Het joods verleden hangt Europa en de VS duidelijk als een zware molensteen om de nek. De hoofden zijn, door wat er in het verleden is gebeurd, eindeloos naar beneden getrokken. Het Westen is niet in staat om te zien, dat het slachtoffer uit het verleden, systematisch onrecht pleegt en de mensenrechten schendt van een ander volk.
Ik heb het over de Israëli’s niet over joden. Israëli’s zijn joden, maar joden zijn geen Israëli’s. Er zijn genoeg joden die tegen de bezettingspolitiek van Israël zijn. Zolang wij , burgers van het beschaafde Westen, ons niet kunnen ontworstelen aan het verleden, aan de molensteen van medelijden en verborgen schuldgevoelens. Zolang wij joden en Israëli’s niet van elkaar los (willen) zien, zijn wij nooit in staat om Israël een halt toe te roepen, met alle gevolgen voor vrede van dien. De bezetter Israël zal nooit uit eigen beweging de agressie tegen de onderdrukte Palestijnen en de flagrante schendingen van het internationaal humanitair recht uit eigen beweging staken.
Daar is een eenvoudige, maar bedenkelijke verklaring voor. Het is een verzwegen dimensie van het Palestijns-Israëlisch conflict, maar het wordt door Israël gehanteerd als een vrijbrief om onrecht met onrecht te vergelden. De wereld zweeg in het verleden over het lot van de joden en zij (Israëlische politici en legerleiders van het IDF) vinden nu, dat zij de wil van de wereld naast zich mogen neerleggen, omdat er geen ander leed groter is dan het joodse leed. Met andere woorden de Holocaust wordt door velen in Israël gebruikt als moreel ijkpunt / rechtvaardigingsgrond om de bezetting en agressie tegen de Palestijnen te rechtvaardigen.
Net als de ontelbare schendingen van het internationaal humanitair recht en het negeren van de vele VN-resoluties. De volgende uitspraak is er een van Arjeh Eldad, voormalig Chief Medical Officer van het IDF “ Wij joden kunnen de opinie van de rest van de wereld naast ons neerleggen (over wat Israël met de Palestijnen doet, red.), omdat deze wereld indertijd over ons lot zweeg."In dezelfde context leg ik u een andere uitspraak voor, die veelzeggend is.
"Als de Algemene Vergadering (van de Verenigde Naties) met 121 tegen 1 zou stemmen dat Israël moet terugkeren naar de grenzen van vóór juni 1967, dan zou Israël eenvoudig weigeren om zich daarbij neer te leggen "
Het zijn de woorden van Aba Eban (Israëlische Minister van Buitenlandse Zaken), New York Times, 19 juni 1967.
De volgende uitspraak zegt iets over het moordlustig en racistisch karakter van de Israëlische agressie tegen de Palestijnen.
"We verklaren openlijk dat de Arabieren (lees Palestijnen, red.) geen recht hebben om zich te vestigen in Eretz Israël, zelfs niet op één centimeter… Geweld is de enige taal die ze verstaan. We zullen zoveel geweld gebruiken tot de Palestijnen op hun vier poten naar ons toe kruipen."
Rafael Eitan, Chef-Staf van het Israëlische bezettingsleger, geciteeerd door Gad Becker, Yediot Ahronot 13 april 1983 en New York Times 14 april 1983.
Het zijn de uitspraken van een getraumatiseerd volk, dat leeft in onvrede met het verleden en bang is voor de toekomst, niet omdat daar aanleiding voor is, maar omdat zij is geindoctrineerd met angst door haar politieke en militaire leiders. Het past binnen het scenario van een Groot-Israël, van een zuiver joodse staat zonder Palestijnen, maar vooral omdat niemand Israël onder druk zet of eist de Israëlische bezetting tegen de Palestijnen te stoppen. We zijn vrijwel dagelijks getuige, dat het geweld in het Midden-Oosten steeds verder escaleert, maar het Westen kijkt werkeloos toe en vraagt de Palestijnen vrede te sluiten mét zijn bezetter. Het is werkelijk onvoorstelbaar en diep beschamend!!
Wij zien niet langer een bedreigde joodse staat te midden van de Arabische wereld, maar een land dat veruit de sterkste is in de regio en steeds agressiever en gewelddadiger wordt in haar handelen en doen. Zowel naar de Palestijnen toe als naar haar buurlanden. Met die kennis, en de ontwikkelingen van de afgelopen dagen, mag de wereld niet langer stille getuige zijn van de grenzeloze, steeds verder escalerende, Israëlische agressie. De internationale gemeenschap moet dringend ingrijpen. Het veroordelen alleen is een gepasseerd station.
Auteur / Bron: Ata Kirat (columnist voor o.a. dejongejournalist.nl) nieuwsFeit.nl