IbnRushd
24-07-06, 18:37
De oorverdovende stilte van de Nederlandse regering
Geschreven door K. Hartgers
14 juli 2006
Geachte minister Bot,
Als nederlandse burger maak ik me ernstige zorgen over de toestand van de Palestijnen, met name in de Gazastrook maar ook degene op de westbank en degene die Gaza niet in of uit kunnen. En ik maak me ernstige zorgen over de oorverdovende stilte die de Nederlandse regering hierover laat horen.
Het is zo langzamerhand compleet bizar dat Israel het internationaal recht schendt en de internationale gemeenschap de Palestijnen nog steeds niet te hulp schiet. De Israeli's zijn overgegaan tot collectieve strafmaatregelen tegen een burgerbevolking die ze terroriseren met sonische geluidsbombardementen waardoor kinderen stoppen met spreken en vrouwen miskramen krijgen. Verder is zo langzamerhand alle infrastructuur vernietigd en worden de Palestijnen in de Gazastrook langzaam uitgehongerd doordat de Karnicrossing slechts mondjesmaat open is in tegenspraak met alle internationale afspraken hierover.
Met de woorden van Prof. John Dugard, "er zijn ernstige beschuldigingen tegen Israel , maar de situatie is ernstig en het helpt niet om de volle betkenis van Israels overtredingen te verhullen in beleefde eufemismen, zoals vaak in de taal van de diplomatie gebeurd".
Ter illustratie van mijn punt hieronder eeen verslag van een nederlandse vrouw getrouwd met een Israelische Palestijn die contacten heeft met mensen in de Gazastrook, overgenomen van het weblog van Anja Meulenbelt: Het verhaal van Trees:
"Gisteren gesproken met een goede kennis van me, Sammy (echtgenoot van vriendin Nazwa). Deze vriendin komt uit Jeruzalem en Sammy uit Gaza. Daar ze nooit met het gezin iets samen kunnen doen, omdat Sammy niet naar Jeruzalem mag, en Nazwa iedere keer weer weg moet uit Gaza om papieren aan te vragen, hadden ze besloten om met de twee dochters een weekje naar Egypte op vakantie te gaan.
Precies op de dag dat ze wilden terugkeren begon in Gaza de ellende, en werden de grenzen gesloten. Nazwa is toen met de kinderen naar familie in Jeruzalem gegaan, en Sammy zit vanaf die dag, twee weken geleden, in Arish, een dorp aan de Egyptische kant. Sammy heeft gelukkig genoeg geld bij zich om een kamer te huren in Arish. Ik heb hem gisteren gebeld. Dit is hetgene wat hij mij vertelde. Arish is een klein dorp, waar niets is, alleen maar woestijn. Op het moment zitten er zo’n 6000 mensen daar te wachten om Gaza binnen te gaan. Ze kunnen niet terug naar Egypte, omdat ze het geld niet hebben om hotelkamers te betalen. De busreis van cairo naar de grens is ongeveer 8 uur. De Egyptenaren hebben tenten opgezet, zodat men een beetje beschutting heeft. Maar er zijn geen toiletten, geen water, geen medische voorzieningen, er is niets. Sammy vertelde me (hij is zelf arts) dat hij geholpen heeft bij een paar bevallingen, gewoon buiten. Er is niet genoeg te eten. Veel Gazanen moeten naar Egypte om medische zorg te krijgen, b.v. hartoperaties, deze mensen die op de terugweg zijn en die dus zorg nodig hebben, verblijven nu al meer dan twee weken in onmogelijke omstandigheden. Nog schrijnender is het lot van ongeveer 500 andere Gazanen. Deze zitten tussen de Gaza en Egyptische grens in. Israelische soldaten laten ze Gaza niet binnen, maar ook laten ze ze Egypte niet binnen. 500 mensen op een paarhonderd vierkante meter.Toevallig zag ik vanmorgen dat Haaretz er eindelijk aandacht aan besteed, zie de link hier beneden. Met Sammy gaat het goed, zoals hij zelf zegt, hij is een jonge man, heeft wat geld voor onderdak, maar ook hij zegt, als het lang gaat duren, dan weet hij niet waar hij naar toe moet, en dit zou nog wel eens lang kunnen gaan duren.
Andere inside informatie, de echtgenoot van andere vriendin, die in het Shifa ziekenhuis werkt zegt dat er praktisch geen medicijnen meer zijn. Via een generator heeft men enkele uren per dag electriciteit. Op mijn vraag wat er binnen kwam toen men de Karni crossing open had gedaan, vertelde hij dat men die een paar uur open heeft gehad, toen er cameras waren. De cameras verdwenen, en men heeft deze crossing gelijk gesloten. Nu is het zo dat de trucks zelf Gaza niet in mogen. De trucks aan de ene kant moeten de goederen eraf halen, de grens over, waar ze op andere trucks moeten worden geladen om verder Gaza in gebracht te worden. Helaas, men begon met de goederen via karren etc. binnen te brengen en daar was de grens alweer dicht. Zo ook gas, benzine etc. men is daar langzaam aan een bevolking van anderhalf miljoen mensen aan het uithongeren".
En een link naar een artikel in Haaretz over hetzelfde onderwerp.
http://www.haaretz.com/hasen/spages/736802.html
Tot op heden heb ik geen enkele reactie gehoord van de nederlandse regering ten aanzien van dit onderwerp. Kennelijk vind men het lot van miljoenen Palestijnen ondergeschikt aan het lot van één Israelische krijgsgevangene.
Ik roep de Nederlandse regering op om onmiddelijk Israel te veroordelen ten aanzien van het schenden van de mensenrechten tegen de Palestijnen en het overtreden van de Geneefse conventie.
Ik roep de Nederlandse regering op om:
1. Het gesprek aan met de Palestijnse regering aan te gaan.
2. De economische hulp aan de Palestijnen voort te zetten.
3. Zich te distantieren van de manier waarop Israel uithongering gebruikt als politiek wapen.
4. Te eisen dat Israel het geld afdraagt dat de Palestijnen en het Palestijns Gezag toebehoort.
5. Zich te distantieren van de unilaterale eisen die aan de Palestijnen worden gesteld, en te werken aan de onvoorwaardelijke onderhandelingen met als doel het vinden van een oplossing die de nationale en humanitaire belangen van beide partijen recht doet.
6. Een einde te maken aan de blokkade van de EU van de democratisch gekozen regering van Palestina.
7. Van Israel te eisen de gevangen genomen parlements leden en ministers van de democratisch gekozen regering van de Palestijnen onmiddelijk vrij te laten.
Stille diplomatie via andere landen heeft geen zin. Israel dient aangesproken te worden op de eigen verantwoordelijkheid die ze hebben om zich aan internationale afspraken en verdragen te houden en onmiddelijk VN resoluties uit te voeren.
Met hoogachtende groet ,
K. Hartgers (nieuwsFeit.nl)
Geschreven door K. Hartgers
14 juli 2006
Geachte minister Bot,
Als nederlandse burger maak ik me ernstige zorgen over de toestand van de Palestijnen, met name in de Gazastrook maar ook degene op de westbank en degene die Gaza niet in of uit kunnen. En ik maak me ernstige zorgen over de oorverdovende stilte die de Nederlandse regering hierover laat horen.
Het is zo langzamerhand compleet bizar dat Israel het internationaal recht schendt en de internationale gemeenschap de Palestijnen nog steeds niet te hulp schiet. De Israeli's zijn overgegaan tot collectieve strafmaatregelen tegen een burgerbevolking die ze terroriseren met sonische geluidsbombardementen waardoor kinderen stoppen met spreken en vrouwen miskramen krijgen. Verder is zo langzamerhand alle infrastructuur vernietigd en worden de Palestijnen in de Gazastrook langzaam uitgehongerd doordat de Karnicrossing slechts mondjesmaat open is in tegenspraak met alle internationale afspraken hierover.
Met de woorden van Prof. John Dugard, "er zijn ernstige beschuldigingen tegen Israel , maar de situatie is ernstig en het helpt niet om de volle betkenis van Israels overtredingen te verhullen in beleefde eufemismen, zoals vaak in de taal van de diplomatie gebeurd".
Ter illustratie van mijn punt hieronder eeen verslag van een nederlandse vrouw getrouwd met een Israelische Palestijn die contacten heeft met mensen in de Gazastrook, overgenomen van het weblog van Anja Meulenbelt: Het verhaal van Trees:
"Gisteren gesproken met een goede kennis van me, Sammy (echtgenoot van vriendin Nazwa). Deze vriendin komt uit Jeruzalem en Sammy uit Gaza. Daar ze nooit met het gezin iets samen kunnen doen, omdat Sammy niet naar Jeruzalem mag, en Nazwa iedere keer weer weg moet uit Gaza om papieren aan te vragen, hadden ze besloten om met de twee dochters een weekje naar Egypte op vakantie te gaan.
Precies op de dag dat ze wilden terugkeren begon in Gaza de ellende, en werden de grenzen gesloten. Nazwa is toen met de kinderen naar familie in Jeruzalem gegaan, en Sammy zit vanaf die dag, twee weken geleden, in Arish, een dorp aan de Egyptische kant. Sammy heeft gelukkig genoeg geld bij zich om een kamer te huren in Arish. Ik heb hem gisteren gebeld. Dit is hetgene wat hij mij vertelde. Arish is een klein dorp, waar niets is, alleen maar woestijn. Op het moment zitten er zo’n 6000 mensen daar te wachten om Gaza binnen te gaan. Ze kunnen niet terug naar Egypte, omdat ze het geld niet hebben om hotelkamers te betalen. De busreis van cairo naar de grens is ongeveer 8 uur. De Egyptenaren hebben tenten opgezet, zodat men een beetje beschutting heeft. Maar er zijn geen toiletten, geen water, geen medische voorzieningen, er is niets. Sammy vertelde me (hij is zelf arts) dat hij geholpen heeft bij een paar bevallingen, gewoon buiten. Er is niet genoeg te eten. Veel Gazanen moeten naar Egypte om medische zorg te krijgen, b.v. hartoperaties, deze mensen die op de terugweg zijn en die dus zorg nodig hebben, verblijven nu al meer dan twee weken in onmogelijke omstandigheden. Nog schrijnender is het lot van ongeveer 500 andere Gazanen. Deze zitten tussen de Gaza en Egyptische grens in. Israelische soldaten laten ze Gaza niet binnen, maar ook laten ze ze Egypte niet binnen. 500 mensen op een paarhonderd vierkante meter.Toevallig zag ik vanmorgen dat Haaretz er eindelijk aandacht aan besteed, zie de link hier beneden. Met Sammy gaat het goed, zoals hij zelf zegt, hij is een jonge man, heeft wat geld voor onderdak, maar ook hij zegt, als het lang gaat duren, dan weet hij niet waar hij naar toe moet, en dit zou nog wel eens lang kunnen gaan duren.
Andere inside informatie, de echtgenoot van andere vriendin, die in het Shifa ziekenhuis werkt zegt dat er praktisch geen medicijnen meer zijn. Via een generator heeft men enkele uren per dag electriciteit. Op mijn vraag wat er binnen kwam toen men de Karni crossing open had gedaan, vertelde hij dat men die een paar uur open heeft gehad, toen er cameras waren. De cameras verdwenen, en men heeft deze crossing gelijk gesloten. Nu is het zo dat de trucks zelf Gaza niet in mogen. De trucks aan de ene kant moeten de goederen eraf halen, de grens over, waar ze op andere trucks moeten worden geladen om verder Gaza in gebracht te worden. Helaas, men begon met de goederen via karren etc. binnen te brengen en daar was de grens alweer dicht. Zo ook gas, benzine etc. men is daar langzaam aan een bevolking van anderhalf miljoen mensen aan het uithongeren".
En een link naar een artikel in Haaretz over hetzelfde onderwerp.
http://www.haaretz.com/hasen/spages/736802.html
Tot op heden heb ik geen enkele reactie gehoord van de nederlandse regering ten aanzien van dit onderwerp. Kennelijk vind men het lot van miljoenen Palestijnen ondergeschikt aan het lot van één Israelische krijgsgevangene.
Ik roep de Nederlandse regering op om onmiddelijk Israel te veroordelen ten aanzien van het schenden van de mensenrechten tegen de Palestijnen en het overtreden van de Geneefse conventie.
Ik roep de Nederlandse regering op om:
1. Het gesprek aan met de Palestijnse regering aan te gaan.
2. De economische hulp aan de Palestijnen voort te zetten.
3. Zich te distantieren van de manier waarop Israel uithongering gebruikt als politiek wapen.
4. Te eisen dat Israel het geld afdraagt dat de Palestijnen en het Palestijns Gezag toebehoort.
5. Zich te distantieren van de unilaterale eisen die aan de Palestijnen worden gesteld, en te werken aan de onvoorwaardelijke onderhandelingen met als doel het vinden van een oplossing die de nationale en humanitaire belangen van beide partijen recht doet.
6. Een einde te maken aan de blokkade van de EU van de democratisch gekozen regering van Palestina.
7. Van Israel te eisen de gevangen genomen parlements leden en ministers van de democratisch gekozen regering van de Palestijnen onmiddelijk vrij te laten.
Stille diplomatie via andere landen heeft geen zin. Israel dient aangesproken te worden op de eigen verantwoordelijkheid die ze hebben om zich aan internationale afspraken en verdragen te houden en onmiddelijk VN resoluties uit te voeren.
Met hoogachtende groet ,
K. Hartgers (nieuwsFeit.nl)