Marsipulami
01-08-06, 21:11
'Denkt u echt dat Olmert zich aan Thora houdt?'
door onze redacteur Aldwin Geluk
APELDOORN - Het Oude Testament geeft Israël duidelijke richtlijnen over hoe oorlogen moeten worden gevoerd. Gelden die vandaag ook nog? En houdt het huidige Israël zich nog aan die wetten, in de oorlog met Hezbollah?
Rabbijn Tsvi Marx briest, als de vraag klinkt of de huidige staat Israël zich nog houdt aan de oudtestamentische voorschriften voor het voeren van oorlogen. ,,Israël is een seculiere staat. Denkt u echt dat mensen als Ehud Olmert zich aan te Thora houden, als zij oorlog voeren? Waarom denken mensen dat toch?'', zegt hij. ,,Als wij ons nu zouden gedragen zoals in de tijd van Jozua, zouden wij Libanon al volledig met de grond gelijk hebben gemaakt!'', voegt hij daar aan toe.
Marx, rabbijn en directeur van de B. Folkertsma Stichting voor Talmudica, toont zich emotioneel betrokken bij de huidige strijd tussen Israël en Hezbollah. Hij was dan ook dertien jaar als onderwijzer betrokken bij het Israëlische leger. ,,Ik kan u verzekeren: daar werden echt niet de voorschriften uit de Thora gebruikt voor de training van soldaten.''
Niet betrokken bij het Israëlische leger, maar wel gespecialiseerd in het Oude Testament is prof. dr. H.G.L. Peels, christelijk-gereformeerd oudtestamenticus aan de Theologische Universiteit in Apeldoon. Ook hij heeft niet het idee dat wetten en regels, bijvoorbeeld die uit Deuteronomium 20 (zie pagina 2), in Israël nog letterlijk worden genomen. ,,Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat hier niet om gedetailleerde wetgeving, maar om voorbeelden, die moesten illustreren met welke gezindheid het volk Israël oorlog moest voeren.''
Daarbij moet volgens Peels in ogenschouw worden genomen dat de tijd waarin Israël deze voorschriften ontving, een uitermate gewelddadige was. ,,Zo waren Assyrische koningen gewend om elk jaar oorlog te voerden en de volken van het oude Nabije Oosten aan zich te onderwerpen. Zij voerden een regime dat wij nu rücksichtslose terreur zouden noemen.''
In contrast daarmee geeft God Israël heel andere voorschriften. Dat zij een vijandelijke stad altijd eerst vrede moeten aanbieden voordat ze die aanvallen, en dat ze boomgaarden van de vijand - de basis voor het levensonderhoud in die dagen - niet mochten vernietigen. ,,In vergelijking met de praktijken van de hen omringende volken was Israël barmhartiger - zo stonden Israülische koningen ook bekend, blijkt uit 1 Koningen 20:31. In het Oude Testament lezen we ook geregeld van kritiek op het voeren van oorlog, en wordt verheerlijking van de oorlog afgewezen.''
De tijden zijn echter veranderd en de regels van toen kunnen niet zomaar rechtstreeks overgezet worden naar deze tijd, zegt ook Peels. ,,Maar de ideeën achter Deuteronomium 20, dat oorlog niet mag vervallen tot terreur tegen onderschuldigen, zijn ook vandaag nog toepasbaar.''
De vraag of Israël dat nog steeds doet, vindt Peels ,,moeilijk in zijn algemeenheid te beantwoorden''. ,,Als het licht van Boven zou schijnen over wat er nu gebeurt in het Midden Oosten, zouden alle partijen schuldig staan. Maar toch heb ik de indruk dat Israël doorgaans met grotere terughoudendheid de strijd heeft gevoerd.'' Als voorbeeld noemt hij de vorige Golfoorlog, waarbij Irak Israël met talloze Scud-raketten bestookte, en Israël niet reageerde. ,,Dat vond ik de ultieme toepassing van Deuteronomium 20. Daarmee meet Israël zich toch echt een andere houding aan dan de landen eromheen, zoals Iran, dat glashard zegt dat Israël de zee in moet worden gedreven.''
Ook rabbijn Marx is ervan overtuigd dat de 'geest van Deuteronomium' nog steeds het militaire beleid van Israël beïnvloedt. ,,De wens om in vrede te leven, leeft in Israël heel sterk. En als de Palestijnen hadden gewild, had die vrede er ook kunnen zijn. En nog steeds zal het Israëlische leger niet moedwillig een boomgaard vernietigen, als mensen daar voor hun voedselvoorziening afhankelijk van zijn. Maar dan moeten zich achter die bomen geen Hezbollah-strijders gaan verschuilen. Dan hebben we geen keus.''
Bovendien, de Thora verbiedt het voeren van oorlogen niet, onderstreept hij. ,,Er wordt heel duidelijk gesproken over het recht je als land te verdedigen als je wordt aangevallen.''
En tegelijk laat Israël volgens hem regelmatig aan de andere landen in het Midden-Oosten zien dat het andere normen heeft. ,,Ik herinner me nog dat premier Rabin destijds 1400 Palestijnse gevangenen vrij liet, in ruil voor twee Israëlische soldaten. Daarmee hebben we laten zien dat mensenlevens voor ons van waarde zijn. Ook al gebeuren er in tijden van oorlog soms vreselijke dingen en worden er fouten gemaakt, nog steeds waardeert Israël het leven, en wil het niets anders dan met de Palestijnen samenleven in vrede.''
Nederlands Dagblad
door onze redacteur Aldwin Geluk
APELDOORN - Het Oude Testament geeft Israël duidelijke richtlijnen over hoe oorlogen moeten worden gevoerd. Gelden die vandaag ook nog? En houdt het huidige Israël zich nog aan die wetten, in de oorlog met Hezbollah?
Rabbijn Tsvi Marx briest, als de vraag klinkt of de huidige staat Israël zich nog houdt aan de oudtestamentische voorschriften voor het voeren van oorlogen. ,,Israël is een seculiere staat. Denkt u echt dat mensen als Ehud Olmert zich aan te Thora houden, als zij oorlog voeren? Waarom denken mensen dat toch?'', zegt hij. ,,Als wij ons nu zouden gedragen zoals in de tijd van Jozua, zouden wij Libanon al volledig met de grond gelijk hebben gemaakt!'', voegt hij daar aan toe.
Marx, rabbijn en directeur van de B. Folkertsma Stichting voor Talmudica, toont zich emotioneel betrokken bij de huidige strijd tussen Israël en Hezbollah. Hij was dan ook dertien jaar als onderwijzer betrokken bij het Israëlische leger. ,,Ik kan u verzekeren: daar werden echt niet de voorschriften uit de Thora gebruikt voor de training van soldaten.''
Niet betrokken bij het Israëlische leger, maar wel gespecialiseerd in het Oude Testament is prof. dr. H.G.L. Peels, christelijk-gereformeerd oudtestamenticus aan de Theologische Universiteit in Apeldoon. Ook hij heeft niet het idee dat wetten en regels, bijvoorbeeld die uit Deuteronomium 20 (zie pagina 2), in Israël nog letterlijk worden genomen. ,,Maar daar gaat het ook niet om. Het gaat hier niet om gedetailleerde wetgeving, maar om voorbeelden, die moesten illustreren met welke gezindheid het volk Israël oorlog moest voeren.''
Daarbij moet volgens Peels in ogenschouw worden genomen dat de tijd waarin Israël deze voorschriften ontving, een uitermate gewelddadige was. ,,Zo waren Assyrische koningen gewend om elk jaar oorlog te voerden en de volken van het oude Nabije Oosten aan zich te onderwerpen. Zij voerden een regime dat wij nu rücksichtslose terreur zouden noemen.''
In contrast daarmee geeft God Israël heel andere voorschriften. Dat zij een vijandelijke stad altijd eerst vrede moeten aanbieden voordat ze die aanvallen, en dat ze boomgaarden van de vijand - de basis voor het levensonderhoud in die dagen - niet mochten vernietigen. ,,In vergelijking met de praktijken van de hen omringende volken was Israël barmhartiger - zo stonden Israülische koningen ook bekend, blijkt uit 1 Koningen 20:31. In het Oude Testament lezen we ook geregeld van kritiek op het voeren van oorlog, en wordt verheerlijking van de oorlog afgewezen.''
De tijden zijn echter veranderd en de regels van toen kunnen niet zomaar rechtstreeks overgezet worden naar deze tijd, zegt ook Peels. ,,Maar de ideeën achter Deuteronomium 20, dat oorlog niet mag vervallen tot terreur tegen onderschuldigen, zijn ook vandaag nog toepasbaar.''
De vraag of Israël dat nog steeds doet, vindt Peels ,,moeilijk in zijn algemeenheid te beantwoorden''. ,,Als het licht van Boven zou schijnen over wat er nu gebeurt in het Midden Oosten, zouden alle partijen schuldig staan. Maar toch heb ik de indruk dat Israël doorgaans met grotere terughoudendheid de strijd heeft gevoerd.'' Als voorbeeld noemt hij de vorige Golfoorlog, waarbij Irak Israël met talloze Scud-raketten bestookte, en Israël niet reageerde. ,,Dat vond ik de ultieme toepassing van Deuteronomium 20. Daarmee meet Israël zich toch echt een andere houding aan dan de landen eromheen, zoals Iran, dat glashard zegt dat Israël de zee in moet worden gedreven.''
Ook rabbijn Marx is ervan overtuigd dat de 'geest van Deuteronomium' nog steeds het militaire beleid van Israël beïnvloedt. ,,De wens om in vrede te leven, leeft in Israël heel sterk. En als de Palestijnen hadden gewild, had die vrede er ook kunnen zijn. En nog steeds zal het Israëlische leger niet moedwillig een boomgaard vernietigen, als mensen daar voor hun voedselvoorziening afhankelijk van zijn. Maar dan moeten zich achter die bomen geen Hezbollah-strijders gaan verschuilen. Dan hebben we geen keus.''
Bovendien, de Thora verbiedt het voeren van oorlogen niet, onderstreept hij. ,,Er wordt heel duidelijk gesproken over het recht je als land te verdedigen als je wordt aangevallen.''
En tegelijk laat Israël volgens hem regelmatig aan de andere landen in het Midden-Oosten zien dat het andere normen heeft. ,,Ik herinner me nog dat premier Rabin destijds 1400 Palestijnse gevangenen vrij liet, in ruil voor twee Israëlische soldaten. Daarmee hebben we laten zien dat mensenlevens voor ons van waarde zijn. Ook al gebeuren er in tijden van oorlog soms vreselijke dingen en worden er fouten gemaakt, nog steeds waardeert Israël het leven, en wil het niets anders dan met de Palestijnen samenleven in vrede.''
Nederlands Dagblad