Bekijk Volledige Versie : Ook wij zijn terroristen
Ook wij zijn terroristen
Ziauddin Sardar / Adbusters
Gemakshalve wordt de wereld opgedeeld in goed en kwaad, in terroristen en vredestichters. Maar is het wel zo simpel? De Britse intellectueel Ziauddin Sardar meent van niet.
De meeste terroristen leiden een normaal en op het eerste gezicht rustig leventje, maar ze zijn net zo wreed als diegenen die via het internet aan de hele wereld laten zien hoe ze hun gijzelaars onthoofden. Het zijn gewone mensen als u en ik, gewone mensen die veel te veel consumeren, er een veel te dure levensstijl op nahouden en culturele genocide plegen op het overgrote deel van de mensheid. Het zijn mensen die in de naam van vrije handel niet-Westerse economieën plunderen en hun manier van leven opleggen aan de rest van de wereld. Jazeker, ook wij zijn terroristen!
Natuurlijk is er een verschil tussen ‘hun’ terrorisme en dat van ‘ons’. Zij hebben vaak gegronde reden om wrok te koesteren; zij houden zich bewust bezig met terrorisme omdat ze vinden dat ze machteloos staan tegenover sterke regeringen die hen onrechtvaardig behandelen. Wij handelen uit hebzucht, een gevoel van superioriteit en het onwankelbare vertrouwen in ons recht om de wereld te overheersen. Zij doden zonder onderscheid, wij ‘en masse’. Hun misdaden krijgen wereldwijde media-aandacht. De onze verstoppen wij achter vrome, holle frasen over ‘vrijheid en democratie’; onze terroristische handelingen zijn onlosmakelijk verbonden met onze manier van leven en geïntegreerd in onze denkwijze en de manier waarop wij de wereld bekijken. Zij weten dat ze schuldig zijn, terwijl wij oprecht overtuigd zijn van onze onschuld. Zij doden honderden, soms duizenden mensen, wij miljoenen.
Van de 4,4 miljard mensen die in ontwikkelingslanden leven, heeft meer dan de helft geen riolering, eenderde geen schoon water, een kwart geen fatsoenlijke woonruimte en een vijfde heeft geen enkele vorm van gezondheidszorg. Een baby die in Botswana wordt geboren, heeft een gemiddelde levensverwachting van 39 jaar.
Dit is niet het resultaat van een historische ramp of een natuurramp, of het wanbestuur van slechte dictators, of zelfs gebrek aan initiatief van de kant van de minder bedeelden op deze wereld. Nee, deze mensen zijn de directe slachtoffers van ons weloverwogen beleid en opzettelijk handelen. Wij ontzeggen regeringen hulp en wij boycotten Afrikaanse pindaboeren, maar we geven wel miljarden dollars subsidie aan Amerikaanse pindaboeren en zorgen ervoor dat zij hun producten over de hele wereld kunnen verkopen. Elke koe in de Europese unie subsidiëren wij met tweeënhalve dollar per dag, terwijl wij tegelijkertijd het merendeel van de Afrikaanse boeren dwingen te leven van minder dan twee dollar per dag.
In naam van de vooruitgang vernietigen wij culturen en traditionele gemeenschappen, veranderen regenwouden in woestijnen om onze honger naar hamburgers te stillen. Ieder jaar komen er tien dode talen bij. Hele beschavingen, levenswijzen, en verschillende vormen van mens zijn verdwijnen als een direct gevolg van het culturele terrorisme dat wij plegen.
Wij, op onze beurt, wrijven ons in de handen. Hoewel de inwoners van de Verenigde Staten slechts drie procent van de wereldbevolking uitmaken, consumeren zij 25 procent van alle energie op aarde en zijn zij verantwoordelijk voor 30 procent van de vervuiling. De drie rijkste Amerikanen beschikken samen over een vermogen dat groter is dan het nationaal inkomen van de achtenveertig armste landen bij elkaar. Amerikanen geven per jaar acht miljard dollar uit aan schoonheidsproducten, bijna evenveel als aan voeding voor hun huisdieren, en tien miljoen dollar aan porno – dat is meer dan het bedrag dat nodig is om de armen ter wereld te voorzien van schoon water, goede riolering en de meest fundamentele gezondheidszorg.
Dit is de wereld die het Westen in de afgelopen tweehonderd jaar heeft geschapen en die Amerika in de afgelopen decennia verder heeft ontwikkeld. In deze wereld maken ongelijkheid, uitbuiting en imperialisme geen onderdeel uit van het systeem. Integendeel, zij zijn het systeem.
‘Kwaadaardige terroristen’ plegen verschrikkelijke massamoorden door hun geweten uit te schakelen en hun ogen te sluiten voor de emotionele gevolgen van hun daden. Ook wij sluiten onze ogen voor de weerzinwekkende gevolgen van onze handelingen en de afschuwelijke wereld die wij hebben geschapen en in stand houden. Natuurlijk moeten terroristen veranderen. Maar dat moeten wij ook en zelfs in nog grotere mate.
De toekomst moet geen verlengstuk worden van het heden of het verleden. Wij kunnen de toekomst beïnvloeden, wij kunnen een eind maken aan het kolonialisme en wij kunnen de wereld rechtvaardiger maken. Maar: als we echt een eind willen maken aan het terrorisme, moeten we ons eerst bewust worden van het feit dat de ‘oorlog tegen het terrorisme’ geen oorlog is, maar culturele politiek. Het is een strijd om culturele ruimte te creëren voor andere manieren van denken, leven en handelen. Het is een heldere politiek die de onmenselijke gevolgen van ons beleid en ons handelen duidelijk aan de kaak stelt. Wij zullen ons persoonlijk moeten inspannen om minder overdadig te leven en ons menslievender op te stellen. Wij moeten proberen om de politiek van de eigen identiteit die met de nieuwe globalisering gepaard gaat, aan de orde te stellen.
Uiteindelijk begint een toekomst zonder terrorisme bij onszelf.
Ziauddin Sardar is een Britse schrijver, verslaggever en cultureel criticus van Pakistaanse komaf. Tot zijn recente boeken behoren Why Do People Hate America? en American Terminator: Myths, Movies and Global Power (Disinformation Books).
...en natuurlijk Desparately Seeking Paradise (http://www.nu.nl/news/640804/140/Ziauddin_Sardar_-_Paradijs_Wanhopig_Gezocht.html) .
Bent wel grotendeels met hem eens, maar staan wat vreemde uitglijders in. Botswana is uitgerekend het allerrijkste land van Afrika, ongeveer niveau Tsjechië. Rijkdom aardig verdeeld. De levensverwachting is het gevolg van het zelfs voor Afrikaanse begrippen buitengewoon slordige omgaan met aids.
Dit is de wereld die het Westen in de afgelopen tweehonderd jaar heeft geschapen
Contrary to popular belief was het in Afrika altijd al een zootje, ook zonder blanken. Life was short & then you died. Nu wonen er 100x zoveel mensen, a success of sorts.
Magoed.
Uiteindelijk begint een toekomst zonder terrorisme bij onszelf.
Yep. Roep het op zondag in de Ikea. :moe: Niemand wil armer worden, iedereen wil Meer.
Zia moet vooral boeken blijven schrijven, en geen korte artikels :fpuh:
Te veel "white man's burden" naar mijn smaak :ego:
(ben toevallig net DSP aan't herlezen... hij is een zeer wijs man...)
Sardar beklaagt zich over het wezen van de mens: egoïstisch en kortzichtig. Dat mag hij doen, maar er is weinig nieuws onder de zon en veranderen zal het nooit. Zijn definitie van terrorisme is bovendien wel erg ruim bemeten wat het hele artikel wat krampachtig doet aanvoelen. Wat mij betreft is er ook een groot verschil tussen je kop in het zand steken en alleen maar denken aan je eigen portemonnee en het moedwillig vermoorden van onschuldige burgers. Het uitblijven van grootschalige humanitaire hulp in Darfur kan de hele wereld zich aanrekenen, niet alleen het Westen.
Hij heeft over Botswana,maar Botswana is Afrikaans, niet Islam, juist Christenhond.
Maar kijk naar Koeweit, een islamhondenland, waarmen bedoeiien niet niet staan, niet gemarteld worden en uitgekotst.
Heerlijk die vrijheid van geld,en andere,je eigen volk maar uitlaat hongeren,zowel Islamitische landen,Afrikaanse landen,onder mum van christenhonden,halelujah!
We zijn van God en komen van god, zijn hun spreuken, ze laten hun eigen volk in drek zinken,uitmoorden,en gewoon weg ermee.
Stelletje dispoten,plunderaars,en ook nog van God/Allah..kop eraf!
:fpetaf:
Geplaatst door Wide-O
(ben toevallig net DSP aan't herlezen... hij is een zeer wijs man...)
Gaan ik ook doen en dan zetten we d'r een boom over op, kee?
Tot die tijd:
Amerika is een subversief idee en van Amerika wordt mateloos veel verwacht. Een moreel voorbeeld maar ook machtspolitiek. Daadkracht en zelfbeheersing.
Een reeks auteurs buigt zich over het zelfbeeld van een supernatie een jaar na elf september. Na het ineenzijgen van de Twin Towers strijden de behoefte aan zelfverdediging en zelfonderzoek om voorrang binnen Amerika en daarbuiten. De een roept begrijpen jullie niet of willen jullie niet begrijpen dat er een omgekeerde kruistocht aan de gang is terwijl de ander heel zeker weet dat een deel van het probleem de verbijsterende onwetendheid is van Amerika over de rest van de wereld.
De een verdedigt Amerika als een oase van fatsoen in een woestijn van cynisme en barbarij. Maar we lezen ook onze regering leest andere landen de les over hoe ze verkiezingen moeten houden maar in Amerika zelf gaan de meeste kiezers niet naar de stembus. Wat is nu de balans van die tegenstrijdige houdingen wie die probeert op te maken aan de hand van een reeks recente boeken over Amerika en de wereld na elf september wordt allereerst getroffen door de overeenstemming tussen bijna alle auteurs over het feit dat voorlopig een einde is gemaakt aan een platvloerse mediacultuur die werd beheerst door onbenulligheden als het seksleven van een president.
Liberale en conservatieve commentatoren zijn het erover eens dat uit de nood van het terrorisme de deugd van een diepgaand debat over existentiële vragen is geboren. Over de oorzaak en de gevolgen van de aanslagen zijn de meningen zoals te verwachten is ook in deze boeken nog steeds diep verdeeld. De roep om zelfonderzoek klinkt het luidst bij degenen die vinden dat Amerika de catastrofe over zichzelf heeft afgeroepen.
Zo komen we in het op zichzelf lezenswaardige Why do people hate America van de Britse publicisten Z Sardar en M Davies een scherpe kritiek tegen op de machtspolitiek van de verenigde Staten. Zij schrijven zoals de verenigde Staten alle vroegere imperiale rijken achter zich heeft gelaten waar het gaat om naakte macht en ontstellende hypocrisie zo is de haat die zich richt tegen Amerika vele malen groter dan de minachting waarmee imperiale mogendheden in het verleden werden bejegend. Aan alle kanten beklimmen we hier de overtreffende trap maar achter de woorden van deze auteurs gaat vooral de gedachte schuil dat de Amerikaanse machtspolitiek nu als en een boemerang op het land zelf is terug geslagen. De demonisering is van eigen makelij.
Sardar en Davies vrezen een jaar na de terreuraanslagen een onzekere door achtervolgingswaan getekende Amerikaanse buitenlandse politiek die overgaat tot preventieve oorlogsvoering zoals in het geval van Irak staat te gebeuren. Maar hun conclusie laat ook heel goed de ambivalente verwachtingen omtrent Amerika zien zelfs bij de meest fervente critici. Want in de ogen van Sardar en Davies draagt Amerika in laatste instantie zelf de verantwoordelijkheid om de vicieuze cirkel van haat te doorbreken. Anders gezegd van het gesmade land wordt tegelijkertijd verwacht dat het de wereld in een betere richting leidt. Want omdat Amerika zowel het mikpunt als de bron van alomtegenwoordige haat is draagt het de verantwoordelijkheid deze toestand te overwinnen.
Wat deze en veel andere critici eigenlijk willen is dat de Verenigde Staten verantwoordelijkheid nemen zonder macht uit te oefenen, dat het land zijn macht gebruikt zonder een vijand te omschrijven en dat die vijand vervolgens wordt bestreden zonder de internationale rechtsorde te schenden. Maar kan dat? Het blijft de vraag of in een wereld die tal van autoritaire regimes kent de enig overgebleven grootmacht Amerika louter gemeten kan worden in termen van mensenrechten. De onontkoombare aanwezigheid van Amerika in de hedendaagse wereld heeft eerder een tragische kant omdat macht en moraal nu eenmaal nooit samenvallen.
Dat wordt door beschouwers van links liberale huize meestal vergeten of onderschat. Hoe hadden die zich immers een daadkrachtige verdediging van de democratie voorgesteld tegenover totalitaire bedreigingen zoals het facisme of het communisme in de vorige eeuw. Het is die historische parallel die de Italiaanse schrijfster Oriana Fallaci verleidt tot een wanhopig betoog. In de woede en de trots gaat het niet om zelfonderzoek maar om een oproep tot zelfverdediging.
Fallaci emigreerde jaren geleden naar New York een keuze voor ballingschap omdat ze het naar eigen zeggen in Italië niet meer uithield en maakte elf september van nabij mee. Met rauwe emotie schreef ze een verdediging van Amerika die vooral gericht is tegen haar slappe landgenoten aan de andere kant van de Oceaan. In haar betoog zien we hoe democratische engagement omslaat in een oorlogsverklaring aan de islam. Het gaat volgens Fallaci namelijk niet om Bin Laden want achter hem gaat een veel groter gevaar schuil. De ware hoofdrolspeler van deze oorlog is hij niet. Dat is niet het zichtbare deel van de ijsberg de top van de Berg. Dat is de onzichtbare Berg. Die Berg die sinds veertienhonderd jaar niet beweegt niet uit de afgronden van zijn blindheid treedt niet de poorten opent voor de veroveringen van de beschaving niet wil weten van vrijheid en rechtvaardigheid en democratie en vooruitgang.
Maar hoe kan een cultuur die zo is achtergebleven als de islamitische een bedreiging vormen voor de westerse wereld. H haar antwoord luidt: ze zijn in onze landen, onze steden, onze universiteiten, onze bedrijven. Ze nestelen zich in de centra van onze technologie, in het hart van onze samenleving. Een samenleving die ze ontvangt zonder hun verschillen te analyseren zonder hun bedoelingen te controleren zonder hun fanatisme te beboeten. Ze met toegeeflijkheid verdraagzaamheid of goede hoop behandelen is zelfmoord. En wie het omgekeerde denkt is een arme klootzak.
Die oorlogsverklaring van Fallaci opent de weg naar stappen die vergelijkbaar zijn met de Amerikaanse internering van Japanse ingezetenen tijdens de tweede Wereldoorlog waarover nu terecht met schaamte wordt gesproken. Haar tirade illustreert op een ijzingwekkende manier het eeuwige dilemma van een open samenleving. In hoeverre wordt er oog in oog met een gebeurtenis als elf september vastgehouden aan liberale principes, hoe kan een democratie zichzelf verdedigen zonder zichzelf te verloochenen, anders gezegd: gaat men in op de uitdaging van het fundamentalisme om de wereld te zien als een oorlog tussen beschavingen of doet men er alles aan om zo'n spiegelgevecht dat Fallaci hartstochtelijk wil aangaan juist te vermijden?
Zelfverdediging en zelfonderzoek gaan niet makkelijk samen zoveel is wel duidelijk. Militaire actie dwingt tot een eensgezindheid die zich moeilijk laat verzoenen met onafhankelijke meningsvorming. En toch klopt het wijd verbreide beeld niet dat agressief nationalisme nu in Amerika hoogtij viert en dat de oorlogsretoriek zich zonder slag of stoot vertaalt in regeringsbeleid. Voorlopig is er nog geen reden voor paniek wanneer we ook aan de hand van deze boeken zien hoe de verenigde Staten omgaan met de schok van de elfde september zelfverdediging mag dan niet eenvoudig samengaan met zelfonderzoek het laatste is er zeker niet door verdrongen.
Wie zoekt naar een grondtoon in het debat komt eerder uit op iets als een ontnuchterd patriottisme. Lees bijvoorbeeld de genuanceerde verdediging van Amerika door de neoconservatieve publicist Dinesh D'Souza ooit werkzaam voor de regering van Ronald Reagan. In What's so Great about America geeft hij antwoord op de critici van het land waar hij als student afkomstig uit India bleef hangen en begin jaren negentig staatsburger werd. Opmerkelijk is dat hij uitvoerig stilstaat bij de redenen waarom zovelen in de islamitische wereld Amerika verwerpen.
De meest ontwikkelde islamitische kritiek toont volgens hem een diep begrip van de fundamentele principes van Amerika en dat is meer dan we kunnen zeggen van het Amerikaanse begrip van de beginselen van de islam. Een minderheid van degenen die Amerika afwijzen heeft een bezwaar tegen het liberale idee waar Amerika voor staat. Vooral door religieus fundamentalisme geïnspireerde critici verzetten zich tegen wat wordt gezien als een decadente en corrupte samenleving die uit naam van een vrijheidsideaal de deur open heeft gezet voor een verval van gezag en normen. De Amerikaanse macht moet worden bestreden omdat die dienstbaar is gemaakt aan de verbreiding van een verwerpelijk idee.
Anders gezegd de levensstijl die Amerika aan de wereld opdringt is de steen des aanstoots. De repliek van D'Souza bestaat onder meer uit een beschouwing over het vrijheidsideaal van zijn nieuwe land. Wat hem zo in Amerika aantrekt is dat in onderscheid tot de overwegend traditionele Indiase samenleving waar geboorte vrijwel alles bepaalt in Amerika iedereen in beginsel de auteur van zijn eigen lot kan zijn. Meer nog dan in de welvaart ligt in dat individualisme de wereldwijde aantrekkingskracht van Amerika. Al zouden de verenigde Staten heel terughoudend met hun militaire macht omspringen, die culturele magneetwerking zal er niet zwakker op worden eerder sterker. De islamitische critici die beweren dat de modernisering uiteindelijk een verwestersing met zich mee zal brengen, hebben volgens D'Souza daarom op zichzelf gelijk.
Zoals Bin Laden zelf zegt is de islam sinds de dagen van de profeet Mohammed nog nooit zo in zijn voortbestaan bedreigd. Hij heeft gelijk. En de islamitische denkers die het uiteenvallen van hun traditionele samenlevingen vrezen hebben ook gelijk. Amerika is een subversief idee. Dat is ook de reden waarom Amerika de moslim wereld niet zal kunnen apaiseren door op afstand te blijven. Wat D'Souza ziet als de morele superioriteit van de Amerikaanse levenswijze zal zich los van de wil van regeringen verder doorzetten. Maar het patriottisme van D'Souza is ontnuchterd omdat hij zich net als de gelijkgestemde Walter Berns die verbonden is aan het conservatieve American Enterprise Institute terdege rekenschap geeft van de verwijten aan het adres van Amerika zoals de geschiedenis van de slavernij en het etnocentrisme.
Ook in Berns' 'Making Patriots' wordt de problematische geschiedenis van de raciale verhoudingen overdacht. De multiculturele kritiek wordt weliswaar verworpen maar ook op een serieuze manier gewogen. De conclusie van Berns en D'Souza is dat de assimilatie die de meeste immigranten in Amerika nastreven een veel succesvollere strategie is gebleken voor emancipatie dan bijvoorbeeld de gekrenkte proteststem van de leiders van de zwarte gemeenschap. Beide auteurs zijn zich ervan bewust dat de founding Fathers met hun beroemde beginsel 'all men are created equal' een aanzienlijk deel van de bevolking over het hoofd zagen de oorspronkelijke bevolking van het continent en de slaven in het zuidelijke Staten.
Dat Thomas Jefferson zelf slaven hield wordt regelmatig opgemerkt en mede als argument gebruikt om erop te wijzen dat het constitutionele gebouw van Amerika al vanaf het begin een raciale vertekening kende. Zowel Berns als D'Souza wijst erop dat de slavernij vooralsnog door het noorden werd gedoogd maar op geen enkele manier in de grondwet werd verankerd. Toch begrijpen zij maar al te goed dat de raciale uitsluiting van bevolkingsgroepen een waarachtige vaderlandsliefde lang in de weg heeft gestaan. Terwijl een minderheid het idee van Amerika afwijst heeft het merendeel van degenen die Amerika kritiseren vooral bezwaren tegen de macht van de natie. Vooral de selectieve verontwaardiging moet het ontgelden de democratische normen die Amerika op de ene plek zegt te willen afdwingen worden elders met voeten getreden. Het is deze cynische machtsuitoefening die het op zichzelf nobele idee van Amerika corrumpeert.
Kort en goed, het land is niet trouw aan zijn eigen grondwettelijk verankerde waarden die door deze critici worden onderschreven. Zij verwijten de gemiddelde Amerikaan maar ook diens regering vooral dat ze zo weinig weten van de wereld. De Amerikaanse journalist Mark Hertsgaard komt hier voortdurend op terug in zijn nu vertaalde boek de schaduw van de macht. Hij heeft een rondreis gemaakt door vele landen op zoek naar de verdeelde emoties die Amerika oproept. Op een andere manier dan bij D'Souza getuigt ook zijn boek van een bedachtzaam patriottisme.
Ik blijf ontzag houden voor de idealen waarmee de verenigde Staten zijn gesticht. Tweehonderdvijfentwintig jaar later leven die idealen nog steeds krachtig voort. Maar ik ben bang dat Amerika is afgedwaald van die idealen. Hertsgaard meent dat de kritische reacties op Amerika moeten worden opgevat als een complex verschijnsel dat zeker niet zomaar kan worden weggezet onder de noemer anti Amerikanisme. Daarin heeft hij gelijk. Keer op keer werd ik getroffen door het feit dat de elite en de gewone mensen bewondering uitten over Amerika en er zich ongemakkelijk bij voelden, schrijft hij. Ze waren jaloers en afkerig verrukt en afwijzend. Tijdens zijn rondgang wordt allengs duidelijk hoe indringend zijn land overal aanwezig is en omgekeerd de rest van de wereld veel te weinig tot het dagelijkse bewustzijn van de Amerikanen doordringt. Die discrepantie is niet meer vol te houden.
Hertsgaard ziet na elf september wel een verruiming van de horizon maar betwijfelt sterk of die duurzaam zal blijken. En passant meldt hij dat slechts veertien procent van de Amerikanen een paspoort heeft dat wil zeggen niet meer dan een op de zeven Amerikanen wel eens buiten de eigen landsgrenzen reist. Af en toe schiet Hertsgaard uit de bocht in zijn kritiek op de buitenlandse politiek van Amerika hoe gerechtvaardigd zijn boosheid ook is over de hooghartige Amerikaanse weigering om het internationaal Strafhof te erkennen of het Kyoto verdrag te ondertekenen. In zijn ijver om Amerika te meten aan de normen die het zelf aan de wereld voorhoudt trekt hij bijvoorbeeld een parallel tussen elf september en de geallieerde bommen op Dresden, die immers ook ten koste gingen van grote aantallen burgerslachtoffers. Het moet toch werkelijk niet zo moeilijk zijn om de volstrekt verschillende contexten van beide dramatische gebeurtenissen te begrijpen.
Uit de hier besproken studies kunnen we opmaken dat de afwijzing van Amerika uiteenlopende redenen heeft de een gaat het om de machtsontplooiing in de wereld voor de ander geldt de weerzin de Amerikaanse samenleving als zodanig. Ook in Europa zijn er genoeg commentatoren die Amerika aanklagen. De dubbele moraal hangt vrijwel iedereen de keel uit, of het nu gaat over internationale rechtsregels, het milieubeleid, de verdediging van de mensenrechten of over ontwapening. En toch laat al die kritiek een ongemakkelijk gevoel achter. Want zolang Europa tot weinig meer in staat is dan het plaatsen van kanttekeningen blijft het allemaal zo ondraaglijk licht wat er hier wordt gezegd.
In dat opzicht heeft Fallaci gelijk met haar bijtende polemiek. We doen wel of er een Oceaan ligt tussen Amerika en Europa maar het is slechts een streepje water dat beide werelddelen scheidt. Er is een dusdanige afhankelijkheid van de Amerikaanse macht dat Europeanen zich helemaal geen grote distantie kunnen veroorloven. Als de Verenigde Staten instorten dan stort Europa in. Het is zeker waar dat Europa zonder de steun en bescherming van Amerika een eenzaam continent wordt in een woelige wereld. We kunnen het ook anders zeggen: vanuit Europa gezien valt er weinig af te dingen op de Amerikaanse rol in de voorbije eeuw. Wij hebben overwegend profijt gehad van de Amerikaanse invloed. Maar er zijn natuurlijk andere delen van de wereld die zich diep gekrenkt en in de hoek gedreven voelen door de gewilde en de ongewilde macht van Amerika.
Vooral de voortdurende Amerikaanse steun aan repressieve staten als Pakistan, Egypte en Saoedi Arabië ondermijnt juist na elf september elke democratische pretentie van de Verenigde Staten in deze regio. De groeiende vervreemding van Amerika als macht en als idee stelt niet gerust in een wereld die juist in toenemende mate leeft van een onderlinge afhankelijkheid. Het risico van een geweldadige botsing van beschavingen is toegenomen terwijl er alles aan gelegen zou moeten liggen om die door het fundamentalisme gewilde polarisatie juist te vermijden. Het open debat dat nu binnen en buiten Amerika woedt is het beste middel om zich te onttrekken aan zo'n spiegelgevecht met fatale gevolgen.
http://wwwhome.cs.utwente.nl/~druid/demo/irspeech/hits/0102.html
Geplaatst door Morosian
Sardar beklaagt zich over het wezen van de mens: egoïstisch en kortzichtig. .
Mwoah, zijn klacht betreft geloof ik meer de hedendaagse monolitische kijk op het ontstaan van terrorisme, alsof ware het een verschijnsel dat slechts uit zichzelf verklaard kan worden. ALsof er geen sprake is van geo-politieke causaliteit.
Want als die er wel is, dan dienden de oplossingen en bestrijdingmiddelen ook in die hoek gezocht te worden.
Adbusters
“Advertentiekrakers”, leuke organisatie. Wilde een “buy nothing day”. Mocht daar geen reclames voor uitzenden op amerikaanse tvzenders, want het was “anti-business”. TVzenders willen corporaties met grotere reclamebudgetten te vriend houden.
Terecht dat Ziauddin Sardar tegen kapitalisme, de consumptiemaatschappij, uitbuiting van mensen in derde wereldlanden en het plunderen van de aarde pleit. Maar eh -
Het zijn mensen die in de naam van vrije handel niet-Westerse economieën plunderen
Het westen en aziatische landen plunderen de aarde, dat klopt. Maar worden derde wereldlanden daar armer van?
Als het westen geen olie zou kopen van arabische landen, zouden die landen dan rijk zijn?
Het westen buit arbeiders in derde wereldlanden uit (sweatshops). Maar derde wereldlanden willen die werkgelegenheid niet kwijt, zij concurreren daar onderling om (India tegen China bijvoorbeeld).
Zij doden ****erden, soms duizenden mensen, wij miljoenen.
Waarom doden wij “miljoenen mensen” met onze consumptie? Er blijven juist veel mensen in leven dankzij westers hulp bij hongersnoden, epidemieën en andere rampen (tsunami). Die hulp kunnen we geven dankzij onze economische ontwikkeling.
Misschien bedoelt hij dat er veel doden vallen door geweld dat samenhangt met westerse economische belangen.
Dat is waar. Maar er vallen meer doden door ander geweld.
Van de 4,4 miljard mensen die in ontwikkelingslanden leven, heeft meer dan de helft geen riolering, eenderde geen schoon water, een kwart geen fatsoenlijke woonruimte en een vijfde heeft geen enkele vorm van gezondheidszorg. Een baby die in Botswana wordt geboren, heeft een gemiddelde levensverwachting van 39 jaar. Dit is niet het resultaat van een historische ramp of een natuurramp, of het wanbestuur van slechte dictators, of zelfs gebrek aan initiatief van de kant van de minder bedeelden op deze wereld. Nee, deze mensen zijn de directe slachtoffers van ons weloverwogen beleid en opzettelijk handelen. Wij ontzeggen regeringen hulp (…)
1945 – Europa ligt in puin. Geen hongersnoden en epidemiën uitgebroken. Met wat Marshallhulp na 5 jaar het puin geruimd, na 10 jaar is Europa niet arm meer, na 15 jaar breekt ongekende welvaart uit.
1965-2005 – Afrika ontvangt al 40 jaar lang ontwikkelingshulp, en het schiet maar niet op of het gaat almaar slechter.
Aziatische landen (Japan, Zuid-Korea, China, India) ontwikkelen zich economisch wel, afrikaanse en arabische landen niet. Dat ligt niet aan het westen, want dan zouden de aziatische landen zich ook niet ontwikkelen.
In afrikaanse landen is genoeg geld voor economische investeringen, om een productie-apparaat op te bouwen, maar rijke afrikanen en afrikaanse banken investeren dat geld in het westen, om zelf nog rijker te worden.
Diverse afrikaanse leiders hebben vermogens uit hun landen geroofd die groter zijn dan de totale schuldenlast van die landen aan het IMF en andere organisaties en landen.
Zodra een Ghanese haar verpleegstersdiploma gehaald heeft emigreert ze naar de USA.
Zimbabwe – Mugabe verdrijft blanke boeren - hongersnood.
Aids - de schuld van westerse katholieken, die condooms verbieden.
en zorgen ervoor dat zij hun producten over de hele wereld kunnen verkopen.
Belangrijk punt. Door zgn. “vrijhandel” en concurrentie met westerse producten krijgen derde wereldlanden vaak geen kans een eigen productie-apparaat op te bouwen. Een land als de USA heeft daar 2 ongestoorde eeuwen voor gehad.
De drie rijkste Amerikanen beschikken samen over een vermogen dat groter is dan het nationaal inkomen van de achtenveertig armste landen bij elkaar.
Laatste keer dat ik die hoorde was het 4 mensen en 20 landen.
culturele genocide plegen op het overgrote deel van de mensheid.
(…)
In naam van de vooruitgang vernietigen wij culturen en traditionele gemeenschappen (…). Ieder jaar komen er tien dode talen bij. Hele beschavingen, levenswijzen, en verschillende vormen van mens zijn verdwijnen als een direct gevolg van het culturele terrorisme dat wij plegen.
“Culturele genocide”, “culturele terrorisme”, pfff -
Jammer als culturen en levenswijzen verdwijnen. Dat is een esthetisch oordeel denk ik. Maar de mensen die zelf ophouden met zo te leven vinden dat vaak helemaal niet zo jammer.
Dode talen - zolang als er mensen bestaan, verdwijnen er talen.
In de hele wereld vinden ze voetbal leuk (er zijn tegenwoordig zelfs moslimvoetballers!). Engelse uitvinding, sportterrorisme.
De westerse economische dictatuur vernielt andere economieën en culturen. Als hij dat bedoelt ben ik het met hem eens. Andere werelden moeten de ruimte krijgen om hun eigen weg te kiezen, het goede van hun wereld te behouden, en het goede uit het westen aan te nemen.
Geplaatst door Orakel
Mwoah, zijn klacht betreft geloof ik meer de hedendaagse monolitische kijk op het ontstaan van terrorisme, alsof ware het een verschijnsel dat slechts uit zichzelf verklaard kan worden. Alsof er geen sprake is van geo-politieke causaliteit.
Want als die er wel is, dan dienden de oplossingen en bestrijdingmiddelen ook in die hoek gezocht te worden.
Ja. En veel westerse leiders beschouwen het westen op een dogmatische manier als goed. Maar vijanden van het westen doen het omgekeerde.
Ziauddin Sardar:
Zij hebben vaak gegronde reden om wrok te koesteren; zij houden zich bewust bezig met terrorisme omdat ze vinden dat ze machteloos staan tegenover sterke regeringen die hen onrechtvaardig behandelen.
Zichzelf voor onschuldig slachtoffer houden, het westen als zondebok, de fout bij de ander zoeken, het onvermogen om ook maar één fout bij zichzelf te zoeken - het neemt soms pathologische vormen aan.
Maar: als we echt een eind willen maken aan het terrorisme, moeten we ons eerst bewust worden van het feit dat de ‘oorlog tegen het terrorisme’ geen oorlog is, maar culturele politiek. Het is een strijd om culturele ruimte te creëren voor andere manieren van denken, leven en handelen. Het is een heldere politiek die de onmenselijke gevolgen van ons beleid en ons handelen duidelijk aan de kaak stelt.
Moordenaars uitschakelen is geen “culturele politiek”, terrorisme is geen “heldere politiek”.
Why Do People Hate America?
“Westerse landen houden dictaturen in arabische / moslimse landen in stand, die de bevolking onderdrukken. Mede daarom is haat en terrorisme tegen het westen verklaarbaar en zelfs terecht”.
Over welke arabische / moslimse landen gaat dat eigenlijk? Niet Iran, Afghanistan, Irak, Syrië, Libanon, Lybië, Soedan, Somalië.
Saudi-Arabië ook niet. In de 18e eeuw verdeelden Saud en Wahab de macht: de een de politiek, de ander de godsdienst. Ze houden elkaar in het zadel, meer dan dat de USA de Sauds in het zadel houden.
Golfstaten? Weet ik niet. Wordt de bevolking daar onderdrukt? Gastarbeiders, eerder.
Egypte is een voorbeeld. Pakistan wellicht. Jordanië weet ik niet.
Een aanwijzing kan zijn uit welke landen veel asielzoekers gekomen zijn: Afghanistan, Iran, Irak, Soedan, Somalië, (Syrië), Turkije (vooral Koerden). Maar niet Egypte en Jordanië. Veel Paki's in Engeland, maar niet als asielzoekers.
Als godsdienstige leiders de macht hebben of grijpen blijkt dat in practijk tot nu toe tot theocratische dictatuur te leiden en zijn de mensen niet beter af.
Ik heb dat argument van die dictaturen tot nu toe voor zoete koek geslikt, maar nu niet meer.
Geplaatst door Hawa
:( iedereen is schuldig, aan verderf en materie ...
Heerlijk die vrijheid van geld, en andere, je eigen volk maar uit laat hongeren, zowel Islamitische landen, Afrikaanse landen, onder mum van christen****en, halelujah!
halelujah!
De TV-zender Salto, te ontvangen in Amsterdam en omstreken, zendt op woensdagavond documentaires uit over 11 september.
Woensdag 16 Aug : 20h00 tot 23h00 - “Martial Law 911” Deel 1, 2 en 3 (is al geweest)
Woensdag 23 Aug : 20h00 tot 24h00 - “Loose change 2nd ed.” Deel 1 en 2....................., Herhaling om 22h00
Woensdag 30 Aug : 20h00 tot 23h00 - “Confronting the evidence” Deel 1,2 en 3
Programmering: http://www.salto.nl/tv/televisie_A1.asp?uitzDag=2006-8-16&Weekdag=Woensdag
Uitzendingsgebied: http://www.salto.nl/tv/uitzendgebied.asp
Wat nou, moslimterrorisme? Als 11 september niet door moslims is gepleegd, dan zitten de ware terroristen in het Witte Huis en het Pentagon! Woon je in Amsterdam of daar vlak bij, kijk dan op woensdagavond naar al het bewijs dat reeds is verzameld tegen de regering van de VS.
:regie:
Geplaatst door Inanna
De TV-zender Salto, te ontvangen in Amsterdam en omstreken, zendt op woensdagavond documentaires uit over 11 september.
Woensdag 16 Aug : 20h00 tot 23h00 - “Martial Law 911” Deel 1, 2 en 3 (is al geweest)
Woensdag 23 Aug : 20h00 tot 24h00 - “Loose change 2nd ed.” Deel 1 en 2....................., Herhaling om 22h00
Woensdag 30 Aug : 20h00 tot 23h00 - “Confronting the evidence” Deel 1,2 en 3
Programmering: http://www.salto.nl/tv/televisie_A1.asp?uitzDag=2006-8-16&Weekdag=Woensdag
Uitzendingsgebied: http://www.salto.nl/tv/uitzendgebied.asp
Wat nou, moslimterrorisme? Als 11 september niet door moslims is gepleegd, dan zitten de ware terroristen in het Witte Huis en het Pentagon! Woon je in Amsterdam of daar vlak bij, kijk dan op woensdagavond naar al het bewijs dat reeds is verzameld tegen de regering van de VS.
:regie:
Beter kun je dan even HP/De Tijd van deze week lezen. Artikel over complottheorieën over 9-11. Dat wezenloze gezwets wordt effectief onderuit gehaald.
Geplaatst door Olive Yao
Beter kun je dan even HP/De Tijd van deze week lezen. Artikel over complottheorieën over 9-11. Dat wezenloze gezwets wordt effectief onderuit gehaald.
Is dat hier te plaatsen ?
Iemand ?
Geplaatst door Bofko
Is dat hier te plaatsen ?
Iemand ?
Ik heb het nog niet electronisch en ik heb geen scanner. Je vraagt me hopelijk niet om de rest van de middag typend door te brengen? :verveeld:
Geplaatst door Olive Yao
Ik heb het nog niet electronisch en ik heb geen scanner. Je vraagt me hopelijk niet om de rest van de middag typend door te brengen? :verveeld:
:D Nog niet ? Dus het komt wel , duurt alleen even ?
Anders , vragen staat vrij natuurlijk..... :blauwkus: .
Maar misschien word je gered door iemand anders.
Geplaatst door Bofko
Maar misschien word je gered door iemand anders.
:nerveus: Seif ... ?
Geplaatst door Bofko
:D Nog niet ? Dus het komt wel , duurt alleen even ?
Anders , vragen staat vrij natuurlijk..... :blauwkus: .
Maar misschien word je gered door iemand anders.
Volgende week wordt zowel "Loose Change" als een reactie daarop uitgezonden op Canvas. Dinsdag & woensdag geloof ik.
En het artikel naar aanleiding daarvan vind je hier. (http://www.humo.be/cps/rde/xchg/humo/hs.xsl/DezeWeek_index_3782.html)
'Terzake Zomer' brengt deze week twee reportages over het '9/11-complot'. De eerste is een samenvatting van de internetfilm 'Loose Change 2', een 81 minuten durende documentaire van de 22-jarige Amerikaan Dylan Avery, die de complottheorieën die op het net circuleren bundelt. Avery zelf deed geen onderzoek en ondervroeg geen getuigen, maar putte rijkelijk uit verklaringen van ooggetuigen in de media, uit officiële overheidsdocumenten en nieuwsverslagen van CNN, Fox News, Associated Press, Reuters... én zette er een aanstekelijke elektronische beat onder. Het werd een gigantisch succes. Met meer dan 20.000 hits per dag is 'Loose Change 2' een van de meest bekeken films op het internet (gratis te downloaden op www.loosechange911.com).
In de volgende 'TerZake Zomer' krijgen de tegenstanders van de complotdenkers het woord: de Frans-Duitse reportage 'Le 11 septembre n'a pas eu lieu' houdt de bekendste samenzweringstheorieën tegen het licht, en haalt ze onverbiddelijk onderuit. De Frans-Russische journalist Antoine Vitkine, die aan de reportage meewerkte, ergert zich blauw aan de 'klinkklare nonsens' die fantasten als Dylan Avery & co. de wereld insturen.
Geplaatst door Wide-O
Volgende week wordt zowel "Loose Change" als een reactie daarop uitgezonden op Canvas. Dinsdag & woensdag geloof ik.
En het artikel naar aanleiding daarvan vind je hier. (http://www.humo.be/cps/rde/xchg/humo/hs.xsl/DezeWeek_index_3782.html)
[/I]
:fpetaf:
Die hele complottheorieen vervalzen het hele Wereldbeeld....
Hiet is in mijn ogen: zoeken naar spijkers op laag water>
Voor die elfde september waren er genoeg waarschuwingen,genoeg bewijzen,en CIA en FBI deden gewoonweg niks!
Amerikaanse regering,Clintontijd,Bush een en twee zaten verstrikt in hun eigen Joodse lobby!
Amerika vriend van Saoedie. Natuurlijk kunnen die Saoedische jongeren zo die land binnen.
De vreemdelingendienst stond net zoals in Nederland op een laag pitje,ze lieten iedereen maar toe...
Voorbeelden van aanslagen,vooral in Libanon, van die 400 militairen,die uiteindelijk naar aftocht leiden,en Israel weer terug naar huis.
Aanslagen op Twin Towers eerder.
Aanslagen van neo-nazisch...
Aanslagen in Kenia
Aanslagen op militaire boten in midden-oosten....
Het gevaar lag allang op de loer!
Die klote democratische systemen vervolgen nog steeds mensen vanwege die aanslagen, maar lijdt nergens toe...Terreur gaat verder en verder....
Kijk nu naar Somalie! Hoe Amerika in die tijd van Clan leider ........de boel bijelkaar wilde vegen,terwille van kapitaal beginsel,niet kijkende naar al die bevolkingsgroepen die daar in Somalie wel niet leven....
En nu. Islamitische Jihad! Mooie boel.
Amerika heeft de boel laten verslonsen, onder hun eigen arrogante versie,geen dialogen,niks van dit geheel,als zij zouden begrijpen dan,islam visie!
Bin Laden is wel grootste voorbeeld,voor hun afschrikwekkende keuzes!
Afghanistan!
Saoedie Arabie!
En Verenigde Staten!
Talibaan!
Waarom geen dialoog! Waarom niet praten zoals in tijd van beschavingen?
Waarom kiest men dan weer voor vernieting,zoals Israel doet,mbv Amerika en westen!
KIjk! Pakistan,Iran,India,Irak,en ook Saoedie zijn toch niet van de pot gerukt,de meesten van hun hebben toch allemaal gestudeerd in Amerika!
Mar hoe dwars kan Amerika wel niet zijn,en niet zien,en niet willen inzien,dat hun macht niet alleen militaire macht kan inzetten,voor een akkoordje! Onder ons gezien bewerkstelligen tenkosste van al die anderen die andere koers varen van hun eigen onderdrukkings praktijken, die nu voelbaar is onder ons,vooral op het reisgebiedt,vliegtuigen,treinen,viaducten,autowege n en noem maar op....
Hoe dwaas kan kapitalist wel niet zijn, om al die resoluties naast zich neer te leggen, terwille van Israel....Kwaad bloed,hysterische bloed,Jihad bloed,en middeleeuws bloed,waar niemand meer tegen kan....
Terrorisme heeft men in allerlei tijden zelf in leven geroepen,eerst waren het vrijheidstrijders,nu zijn het terroristen,en wat krijgen we hier na dan?
Hoeveel burger hebben elkaar wel niet de keel afgesneden,uit hun huizen verdreven, en vrouwen en kinderen verkracht, in deze moderne tijden!!!
Bosnie! Zowaar geen Jihad strijder werd binnengelaten,zoals nog wel gebeurde in Tsjetsjenie!
Hoe liggen die landen erbij! Verkoold,verscheurd!
Irak!
Amerika heeft grote fouten begaan tov Irak. Niks heeft men geferifreerd,niks heeft men onderzocht,om die klootzakken van beulen op te gaan pakken,men heeft niks gedaan.......
Zelf de kunschatten zijn verdwenen.....
En de Koerden........
En de Sjiieeten..........heeft men allang ook al uitgemoord,in die vrijbrief voor verzet aan dictator Saddam,men heeft die volk gewoon in de steek gelaten......Voor de zovellste keer.......
En de Koerden laat men ook in de steek,die die bommen van de Turken nog een keer op de kop krijgen......
Het is een oord van walging!
En Hezbollah,is kweekvijver van Amerika en Israel zelve......
Eerst Sjah van Perzie.........
Vazal van Amerika.......
en dan....Khomeiny....Islamitische staat:
Vergeet niet dat Khomeiny,een groot grondbeginsel was, onder Iraniers,het bulkte van rechtvaardige koers.......
Maar helaas,er kwam niks van terecht, mede door die infiltranten,die al opgeleidt waren door kampementen,zoals in Afghanistan en pakistan,waarmen Islam hanteerde als een middeleeuws beginsel.....
En zo is geschiet!
En nu zitten we met die shit!
Pakistan, die kernkoppen heeft, van hier tot ergens....(vernietiging)
India...zelfde pakkie aan....
Israel, die er mee zweempt,en eigen volk ook in onzekerheid laat......
Amerika die wel levert in deze afschrikwekkende holocaust......
Iran, die zelfstandig wil zijn, en zich van al die grootmachten,zich niks meer gelegen laat liggen, en eigen baas in eigen staat wil zijn....
Nouja!
Eigen baas in eigen staat......
Praat dan een keer in beschavingsronde.........\
Kan dat niet dan............
Of is het hemd weer nader tot de rok.......
Om gek van te worden.......
Al die prietpraat dat Hezbollah in staat is alles te vernietigen.....lijdt nergens toe...
Hezbollah in gesticht in Libanon, onder Terror van Israel,onder Terror van Bush! In tijd van Khomeiny!
In tijd na die godvergoten tijd,in niks,in geld,en macht, en onderdrukking,inzake volk Palestina,waar Arrafat,vazal bleek te zijn, van al die klote akkoorden,waar niemand iets van zij......
En al die gebiedsdelen,onrechtmatige gebiedsdelen, nog een keer kon misbruiken voor mensen die graag willen leven in groot Israel!
Waar al die anderen uitgekotst zijn, ook door midden-oosten problematiek, die vazal zijn van Amerika,voor wat hoort wat....
Denk je dat mensen gek zijn.....
En nu zitten we dan met al die ellende......
Praat dan! Amerika met Bin Laden......Praat met tegenpartij.......
Laat Talibaan ook maar zegevieren in bepaalde gebiedsdelen,en dan heeft men rust.......
Rust! Praten! En onderhandelen,zoasl in grote beschaving altijd is geweest,zoals stammen twistten,waarmen altijd weer bijltje neerlegde naar bloedige strijd....Waarom kan niet?
MOet het dan zo zijn, dat al die volkeren,in kleur en geloof,elkaar weer af gaan maken in eigen democratische doelstellingen,die dictator macht,niet onderschrijft! Wie voor ons is, en wie tegen ons is,kan dat eindelijke een keer naar rijk van fabelen!
:gefeli:
Geplaatst door mark61
...en natuurlijk Desparately Seeking Paradise (http://www.nu.nl/news/640804/140/Ziauddin_Sardar_-_Paradijs_Wanhopig_Gezocht.html).
Ziauddin Sardar - Paradijs Wanhopig Gezocht
De Britse moslimintellectueel Sardar doet in deze autobiografie verslag van zijn wereldwijde zoektocht naar kenners van de islam - en vindt ze nauwelijks.
Dit boek mag niet alleen beschouwd worden als een eye-opener voor veel westerlingen aangaande de islam. Ook de meeste moslims zelf mogen wel 's bij Sardar in de leer. Geboren met een kritische, onderzoekende geest, keerde Sardar zich al op jonge leeftijd af van leermeesters die louter islamitische dogma's predikten vanwege hun gebrek aan kennis van deze religie. Hij besefte dat heilige geschriften nooit letterlijk genomen moesten worden, en vond na lang zoeken mensen die de essentie van de islam wél begrepen; als een spiritueel kompas dat stimuleert tot doorleren, tot het vergaren van kennis, en alles in twijfel durven trekken. Dat staat lijnrecht op de visie van de radicalen die blijven steken in rigide, onwrikbare denkbeelden en zich blindstaren op onmogelijke idealen.
Dialoog
In die context zijn de woorden van de moslimintellectueel Tariq Ramadan ook beter te plaatsen. Die merkte onlangs nog op hoe moslims in Europa het hebben getroffen, omdat zij hier de kans hebben om te studeren en hun geest te verrijken. Dat inzicht heeft Sardar ettelijke jaartjes gekost en ook vele teleurstellende reizen, zoals blijkt uit Paradijs Wanhopig Gezocht. Als jonge student vol idealen over islamitische staten en de oemmah, bezoekt hij in vele landen seminars, debatten en conferenties, en spreekt met talloze gezaghebbende islamitische leiders. Maar hij vindt geen heil in hun starre definities, en het is vaak op het komische af zoals hij verslag doet van hun verwarring en vooral woede zodra hij de dialoog aangaat. Met één simpele vraag over hun redenaties, raken ze al direct de kluts kwijt en mag Sardar zich weer een vijand rijker noemen.
Blinde volgelingen
Het is geen nieuws dat zelfkritiek in deze kringen een zeldzaam goed is. Immers, twijfelen aan God's woord is not done, en wie wordt wijsgemaakt dat het zus en zo zit en niet anders, zal zich inderdaad wel hoeden om een andere koers te (durven) varen. Maar dat daarbij het gevaar op de loer ligt dat bepaalde dogma's in stand gehouden worden uit discutabele motieven, laat zich raden: politiek en macht is namelijk gewoon mensenwerk, en zonder een schare blinde volgelingen heb je geen macht. Sardar is de verlichting zelve: voor hem is kennis macht, en vanuit dat zelfvertrouwen is hij de eerste om bijvoorbeeld grif te erkennen dat zijn steun aan de Iraanse revolutie volstrekt verkeerd was. In eerste instantie bejubelden hij en zijn vrienden het idee van deze islamitische staat; toen die uitliep op de bloedige nachtmerrie die tot op heden voortduurt, begreep hij hoe funest dit soort revoluties kunnen zijn.
De islamitische staat
Ook zichzelf neemt hij op de korrel, als hij beschrijft hoe hij met gelijkgestemden een structuur tracht te definiëren voor een nieuwe, grootse islamitische staat. Van een mecenas uit Saudi Arabië kreeg hun denktank 300.000 pond toegewezen, maar het plan kwam nooit van de grond. Wat nauwelijks te verwonderen is, want zolang er mensen op deze planeet rondlopen, evolueren leefstructuren en ontstaan nieuwe samenlevingsvormen als vanzelf door interne en externe factoren. Een dergelijk groeiproces plotsklaps te onderbreken en over een compleet nieuwe boeg te gooien, wel, dat hebben we in Europa ook gekend. Zoiets levert geen heilzame staat op, maar een totalitair regime waar gewelddadige onderdrukking de enige manier is om de individuele koers die de mens nu eenmaal eigen is, in bedwang te houden.
Traditionele culturen
In dat licht bezien is Sardar's droefenis om wat hij de verwestering van Maleisië noemt, op zijn minst merkwaardig te noemen. Enthousiast over dit land waar godsdienst en vreedzaamheid elkaar gevonden leken te hebben, betreurt hij de met economische groei gepaard gaande verdwijning van traditionele culturen, die plaatsmaken voor westerse invloeden als designwinkels en bioscopen. Maar het westen heeft nu eenmaal de allure van de vrijheid van het individu, en als een hap van een Big Mac of een Hollywood-film in de bios het gevoel geeft een stukje van die vrijheid te hebben, is dat eerder een feit om bij stil te staan. Of het westen daadwerkelijk vrijheid 'is' of slechts een knap staaltje imago-building, is een andere discussie: het gaat erom waar de mens zélf voor kiest of waarnaar hij verlangt.
Vele beschavingen
Ook laat hij te achteloos opmerkingen vallen als 'de zwaar overschatte Griekse beschaving' (hoezo?) en 'Europa's cultuurschatplicht aan het oosten'. Toch zijn er wel meer wiegen van beschavingen dan alleen in Mesopotamië, en het westen is van die alle een fervent verzamelaar geworden. En (om nu eens niet aan cultuurrelativisme te doen) zijn onze westerse nieuwsgierigheid en flexibiliteit naar al die andere culturen en adaptaties daarvan, een belangrijke oorzaak geweest voor onze gigantische inhaalslag. Zodat snotneus Europa, zoals Sardar ons droogkomisch noemt, staat waar het nu staat, en hij onbewust zijn stelling aan het begin van het boek verklaart: hoe heeft het westen de macht en kracht kunnen ontwikkelen om andere landen, waaronder islamitische, te koloniseren.
En wringt 'm daar soms de schoen? Want tegelijkertijd is Sardar de islamitische overheersing van Spanje in lyrische bewoordingen aan het bewieroken, waar het zo voorspoedig zou zijn gegaan. En dan dringt toch weer dat drammerige reli-spook 'als wij goed bezig zijn, doen we het het beste' op. In de wereldgeschiedenis was Spanje beslist niet het enige veroverde gebied onder islamitische vlag. Zij kunnen ook bijzonder gewelddadige en wrede veroveringen op hun conto schrijven, dus waarom portretteert hij Europeanen als laakbare kolonialen en moslims met hun veroveringstochten als brengers van heilzaamheid? Hij gaat in elk geval hier te kort door de bocht om op zulke zijlijnen met bevredigende conclusies te komen. Het hoofdthema echter, de essentie van de islam tegen het licht gehouden, is een bijzonder inzichtelijke bijdrage aan de actualiteit: meer zou hij met dit boek niet moeten (willen) doen.
Ziauddin Sardar - Paradijs Wanhopig Gezocht
Uitgeverij Byblos
Geplaatst door Olive Yao
Beter kun je dan even HP/De Tijd van deze week lezen. Artikel over complottheorieën over 9-11. Dat wezenloze gezwets wordt effectief onderuit gehaald.
Ik geloof zowel in de complottheorieën niet als dat Bin Laden er achter zit.
Overigens heeft FBI geen harde bewijzen tegen Bin Laden: http://www.informationclearinghouse.info/article13664.htm
"Een complotdenker wijst eerst een schuldige aan, en zoekt daar vervolgens "bewijs" bij, terwijl alle andere aanwijzingen worden weggewuifd." HP De Tijd
Het is een beetje stupid als iemand Bush de schuld geeft zonder sterke bewijzen, maar uit gaat van vermoedens. Evenzeer geldt dat Osama Bin laden achter die aanslag zit, terwijl FBI geen harde bewijzen heeft.
Een interessante site met twee professoren die beide een magna cum laude hebben behaald: http://www.st911.org./