Marsipulami
16-08-06, 23:55
Monument ongedoopte kinderen Gemert
Geplaatst op 16/8 '06 om 15:09u
Door Ton Huitink (Bron: Eindhovens Dagblad)
GEMERT (RKnieuws.net) – In Gemert is deze week een monument onthuld ter gedachtenis aan de ongedoopte of naamloos begraven kinderen uit deze gemeente. Dat gebeurde na de mis in de kerk St. Jansonthoofding.
Het monument bestaat uit twee open handen tegen elkaar aan waarin een gedicht is neergelegd als symbool voor de lege handen waarmee ouders na de sterfte van hun kind achterblijven. Sommige kinderen sterven voordat er de mogelijkheid is om ze te dopen. In het verleden had een aantal doodgeboren baby’s geen naam. De kinderen begraven in de gewijde grond van een roomskatholieke begraafplaats was lange tijd niet toegestaan. Deze kinderen werden door familieleden dan ook vaak zo dicht mogelijk in de buurt van de kerk of het kerkhof begraven, echter zonder kruis of ander herkenningsteken.
’Geleefd’
Eenentwintig jaar geleden werd de tweeling van Monique Hellings en haar man te vroeg geboren en de kinderen waren niet levensvatbaar. „We werden vanaf dat moment ’geleefd’ in het ziekenhuis en alles ging heel snel aan ons voorbij. We ervaren het alsof we deze periode in ons leven niet zo bewust hebben meegemaakt. Herstellen van de bevalling, naar huis en weer door met je leven. Daar kwam het toen min of meer op neer“, vertelt Monique Hellings. „Afgelopen jaar hebben we kort na elkaar twee sterfgevallen in onze familie meegemaakt en dat heeft bij ons allebei iets losgemaakt. Toen beseften we duidelijk allebei dat we de gebeurtenissen van toen nog niet hadden verwerkt.“
Oproep
Toevallig zag het paar een oproep in de plaatselijke krant. „We hebben ons direct aangemeld bij de werkgroep. We zijn er heel intensief mee bezig geweest de plaatsing van dit monument voor elkaar te krijgen en vorm te geven.“
Ook Piet Hendriks is nauw betrokken bij de oprichting van het monument. „De herinnering aan doodgeboren kinderen of kinderen die maar een paar uur hebben geleefd mocht in mijn jeugd niet worden geuit. Je moest verder met je leven. Mijn moeder die dit heeft meegemaakt heeft nu, vele jaren later, dan ook veel moeite om die ervaring alsnog een plaats te geven in haar leven. Wij als werkgroep hopen door de oprichting van dit monument veel familieleden een tastbare plek te geven waar ze met hun verdriet en herinneringen en bijvoorbeeld een bosje bloemen naartoe kunnen.“
Het monumentje is door leden van de werkgroep zelf ontworpen en is gemaakt door Lobke Dekkers.
Geplaatst op 16/8 '06 om 15:09u
Door Ton Huitink (Bron: Eindhovens Dagblad)
GEMERT (RKnieuws.net) – In Gemert is deze week een monument onthuld ter gedachtenis aan de ongedoopte of naamloos begraven kinderen uit deze gemeente. Dat gebeurde na de mis in de kerk St. Jansonthoofding.
Het monument bestaat uit twee open handen tegen elkaar aan waarin een gedicht is neergelegd als symbool voor de lege handen waarmee ouders na de sterfte van hun kind achterblijven. Sommige kinderen sterven voordat er de mogelijkheid is om ze te dopen. In het verleden had een aantal doodgeboren baby’s geen naam. De kinderen begraven in de gewijde grond van een roomskatholieke begraafplaats was lange tijd niet toegestaan. Deze kinderen werden door familieleden dan ook vaak zo dicht mogelijk in de buurt van de kerk of het kerkhof begraven, echter zonder kruis of ander herkenningsteken.
’Geleefd’
Eenentwintig jaar geleden werd de tweeling van Monique Hellings en haar man te vroeg geboren en de kinderen waren niet levensvatbaar. „We werden vanaf dat moment ’geleefd’ in het ziekenhuis en alles ging heel snel aan ons voorbij. We ervaren het alsof we deze periode in ons leven niet zo bewust hebben meegemaakt. Herstellen van de bevalling, naar huis en weer door met je leven. Daar kwam het toen min of meer op neer“, vertelt Monique Hellings. „Afgelopen jaar hebben we kort na elkaar twee sterfgevallen in onze familie meegemaakt en dat heeft bij ons allebei iets losgemaakt. Toen beseften we duidelijk allebei dat we de gebeurtenissen van toen nog niet hadden verwerkt.“
Oproep
Toevallig zag het paar een oproep in de plaatselijke krant. „We hebben ons direct aangemeld bij de werkgroep. We zijn er heel intensief mee bezig geweest de plaatsing van dit monument voor elkaar te krijgen en vorm te geven.“
Ook Piet Hendriks is nauw betrokken bij de oprichting van het monument. „De herinnering aan doodgeboren kinderen of kinderen die maar een paar uur hebben geleefd mocht in mijn jeugd niet worden geuit. Je moest verder met je leven. Mijn moeder die dit heeft meegemaakt heeft nu, vele jaren later, dan ook veel moeite om die ervaring alsnog een plaats te geven in haar leven. Wij als werkgroep hopen door de oprichting van dit monument veel familieleden een tastbare plek te geven waar ze met hun verdriet en herinneringen en bijvoorbeeld een bosje bloemen naartoe kunnen.“
Het monumentje is door leden van de werkgroep zelf ontworpen en is gemaakt door Lobke Dekkers.