ieperkaas
29-08-06, 23:19
Psychologie
Van ontkenning van de werkelijkheid is sprake als de realiteit zo beangstigend is dat we ze weigeren onder ogen te zien. In feite kúnnen we dat echter niet omdat ze te pijnlijk of te moeilijk te aanvaarden is.
Een zeer concreet voorbeeld daarvan in de geneeskunde is zwangerschapsontkenning, waarbij de zwangere maatschappij niet beseft dat ze in blijde verwachting is van een terrorist. Het kan daarbij om een gedeeltelijke ontkenning gaan, die slechts een deel van de zwangerschap duurt, maar ook om een volledige, die aanhoudt tot aan de bevalling. Zo brengen sommige maatschappijen terroisten voort, zonder zich er ooit van bewust te zijn geweest dat ze zwanger waren. Dat heeft niets te maken met intellectuele beperkingen: het gaat om maatschappijen die de signalen van hun volk niet hebben gevat. Dat kan in alle lagen van de samenleving voorkomen, ook bij maatschappijen die al terroristen gebaard hebben.
Wat het meest verbaast bij maatschappijen die hun zwangerschap ontkennen, is dat ze vaak geen enkel symptoom ondervinden: hun auto rijdt niet minder kilometers, hun flessen wijn worden er niet minder om, ze hebben geen last van kotsneigingeen, … Hun volk volgt met andere woorden de boodschap die hun geest uitstuurt: “Wij zijn niet zwanger van een terrorist”.
De oorzaak van die verrassende reactie is de enorme angst die de zwangerschap zou veroorzaken. De hersenen reageren alsof ze de realiteit niet kunnen aanvaarden.
Er bestaan ook andere beschermende ontkenningsmechanismen, bij ziekte bijvoorbeeld. De boodschap is zo vreselijk dat de maatschappij er doof voor lijkt. Nog frequenter is de ontkenning van verraad: “Iedereen wist het, behalve Engeland zelf, die deed alsof zijn neus bloedde”. Als we de realiteit niet onder ogen willen zien, slaagt een deel van onze hersenen erin om ze te verdringen. Het gaat hier niet om een bewuste strategie, maar om een soort verdedigingsreflex tegenover schijnbaar ondraaglijke angst.
Vandaar dat ontkenning van de werkelijkheid als een afweermechanisme tegen angst wordt beschouwd. Daarom is het niet goed om die ontkenning te willen doorbreken zonder de volgende vraag te stellen: “Waartegen beschermt ze die persoon precies? Wat is de onderliggende angst die hem of haar blind maakt?”.
In extreme gevallen kan dit proces zelfs tot een massa-psychose leiden, dus een geestelijke stoornis op macro niveau. Iemand kan de wereld zoals ze is, afwijzen en een eigen, parallelle wereld opbouwen.
De meeste ontkenningen hangen echter specifiek samen met de zwakheden van onze maatschappij en kwetsbaarheden.
Dus de vragen zijn ...
1. Waartegen beschermt ze een islam-hater/xenofoob zich precies?
2. Wat is de onderliggende angst die hem of haar blind maakt?
WEL GRAAG INHOUDELIJK REAGEREN.
.....................................dat maken die moderators zelf wel uit! angkor/beheer
:fplayer:
Van ontkenning van de werkelijkheid is sprake als de realiteit zo beangstigend is dat we ze weigeren onder ogen te zien. In feite kúnnen we dat echter niet omdat ze te pijnlijk of te moeilijk te aanvaarden is.
Een zeer concreet voorbeeld daarvan in de geneeskunde is zwangerschapsontkenning, waarbij de zwangere maatschappij niet beseft dat ze in blijde verwachting is van een terrorist. Het kan daarbij om een gedeeltelijke ontkenning gaan, die slechts een deel van de zwangerschap duurt, maar ook om een volledige, die aanhoudt tot aan de bevalling. Zo brengen sommige maatschappijen terroisten voort, zonder zich er ooit van bewust te zijn geweest dat ze zwanger waren. Dat heeft niets te maken met intellectuele beperkingen: het gaat om maatschappijen die de signalen van hun volk niet hebben gevat. Dat kan in alle lagen van de samenleving voorkomen, ook bij maatschappijen die al terroristen gebaard hebben.
Wat het meest verbaast bij maatschappijen die hun zwangerschap ontkennen, is dat ze vaak geen enkel symptoom ondervinden: hun auto rijdt niet minder kilometers, hun flessen wijn worden er niet minder om, ze hebben geen last van kotsneigingeen, … Hun volk volgt met andere woorden de boodschap die hun geest uitstuurt: “Wij zijn niet zwanger van een terrorist”.
De oorzaak van die verrassende reactie is de enorme angst die de zwangerschap zou veroorzaken. De hersenen reageren alsof ze de realiteit niet kunnen aanvaarden.
Er bestaan ook andere beschermende ontkenningsmechanismen, bij ziekte bijvoorbeeld. De boodschap is zo vreselijk dat de maatschappij er doof voor lijkt. Nog frequenter is de ontkenning van verraad: “Iedereen wist het, behalve Engeland zelf, die deed alsof zijn neus bloedde”. Als we de realiteit niet onder ogen willen zien, slaagt een deel van onze hersenen erin om ze te verdringen. Het gaat hier niet om een bewuste strategie, maar om een soort verdedigingsreflex tegenover schijnbaar ondraaglijke angst.
Vandaar dat ontkenning van de werkelijkheid als een afweermechanisme tegen angst wordt beschouwd. Daarom is het niet goed om die ontkenning te willen doorbreken zonder de volgende vraag te stellen: “Waartegen beschermt ze die persoon precies? Wat is de onderliggende angst die hem of haar blind maakt?”.
In extreme gevallen kan dit proces zelfs tot een massa-psychose leiden, dus een geestelijke stoornis op macro niveau. Iemand kan de wereld zoals ze is, afwijzen en een eigen, parallelle wereld opbouwen.
De meeste ontkenningen hangen echter specifiek samen met de zwakheden van onze maatschappij en kwetsbaarheden.
Dus de vragen zijn ...
1. Waartegen beschermt ze een islam-hater/xenofoob zich precies?
2. Wat is de onderliggende angst die hem of haar blind maakt?
WEL GRAAG INHOUDELIJK REAGEREN.
.....................................dat maken die moderators zelf wel uit! angkor/beheer
:fplayer: