PDA

Bekijk Volledige Versie : Emancipatie moslima heeft als doel vernieting en breken van moslimgezin & familie(II)



Qaiys
12-09-06, 02:27
De als eenzijdig te omschrijven gerichtheid van het emancipatiebeleid op de migrantendoelgroep is hier onderdeel van: de emancipatie van migrantenvrouwen zal leiden tot arbeidsparticipatie van de doelgroep. De eigen verantwoordelijkheid voor het meedoen ligt dan ook bij het losgekoppelde individu en niet bij het gezin.

In de kabinetsreactie op het rapport van de Commissie Blok stelt het kabinet ''geen integratie zonder vrouwenemancipatie''. Wat impliceert dat instrumenten moeten worden ontwikkeld om migrantenvrouwen te laten breken met het door de gemeenschap opgelegde rolpatroon (Kabinetsreactie, 2004, 21). Discoursanalytisch zou kunnen worden gesteld (in tegenstelling tot de visie van de integratiemonitor van het WODZ zelf) dat het stimuleren van gemengde huwelijken, bijvoorbeeld door obstakels te creëren voor gezinshereniging in de vorm van inburgering in het buitenland, een middel is om de migrantenvrouw los te koppelen van migrantengemeenschap en het traditioneel of sacraal gezin.

De integratiemonitor is een instrument dat diverse mogelijkheden biedt voor contextinterventies. Op basis van verzamelde informatie wordt een totaalbeeld van de doelgroep van individuen gegeven, waarmee het integratiebeleid zeer gericht de besluitvorming van de doelgroep kan beïnvloeden. Binnen het integratiebeleid in zijn geheel lijkt er veel nadruk te liggen op de emancipatie van de allochtone vrouw.

Waar Balkenende II flink bezuinigt op inburgering, is door de Directie Coördinatie Emancipatiebeleid niet bezuinigd op het budget voor de emancipatie van de allochtone vrouw. Emancipatie als contextinterventie, wordt sterk gesubsidieerd. Met behulp van voorlichtingsmateriaal, campagnes en rolmodellen ('de gewenste vreemdeling') , wordt nadrukkelijk getracht om een sociaal mobiele en geëmancipeerde allochtone vrouw te construeren , die de voorkeur geeft aan haar eigen carrière boven het gezin of de gemeenschap van eerdere landgenoten.

De gerichtheid op de allochtone vrouw komt in de eerste plaats tot uitdrukking in de zogeheten Toolkit Participatie . Dit is een set beleidsinstrumenten die de gemeenten gebruiken bij het ontwikkelen of aanscherpen van het emancipatie- en integratiebeleid, de inzet van rolmodellen die debatten over taboeonderwerpen begeleiden en de oprichting van gemeentelijke emancipatieteams waarin allochtone vrouwen zitten die tot ''voorbeeld voor nog niet geëmancipeerde nieuwkomers dienen.
(Blz. 163)

...

De discoursanalyticus kan dus concluderen dat onderwerping aan de burgerlijk moraal - dé moraal die de wetten van de markt verheerlijkt (boven die van God of die van de burgers) en die machtsstructuren van de markt (boven die van de staat en kerk) legitimeert - bovenal een openlijk commitment aan de burgerlijke waarden van persoonlijke autonomie en emancipatie betekent.

Gedeeld burgerschap - het doel van het integratiebeleid - oftewel de onderwerping aan de burgerlijke moraal, betekent dan ook (moreel) verplichte deelname aan het emancipatieproject. ''Geen integratie zonder vrouwenemancipatie. Dit zou het een motto kunnen zijn van het nieuwe integratiebeleid van het kabinet'' (Ib, 21). Het integratiedoel van de vrouwenemancipatie is dat de allochtone vrouwen participeren op de arbeidsmarkt - met andere woorden dat zij zich omvormen van familielid tot medewerker. Het kabinet refereert hierbij aan de structurele transformatie van 'de rol van de vrouwen' en noemt daarbij het traditionele moslimgezin een institutie met premoderne opvattingen over de positie van de vrouwen (Ib, 21). En hoewel het emancipatieproject is gebaseerd op een vrijzinnige moraal, valt op dat emancipatie niet vrijblijvend is maar verplichtend .
Emancipatie moslima heeft als doel vernieting en breken van moslimgezin & familie

Er gaat nadrukkelijk een dwangmatige werking uit van het emancipatieproject. Daaruit kunnen we concluderen dat een doel van het integratiebeleid dan ook de ontmanteling is van het traditionele moslimgezin. Dat gezin is blijkbaar een groot obstakel voor de vorming van het burgerlijke individu: '' het komt er op neer dat het emancipatiebeleid vrijwel geheel in dienst zal worden gesteld van de emancipatie van allochtone vrouwen'' (Jaarnota integratiebeleid 2004, 5)

Het kabinet is hierover zeer expliciet: ''Het contrast dat veel vrouwen uit minderheden ervaren ten opzichte van de doorsnee vrouw in de Nederlandse samenleving heeft een toenemend aantal onder hen ertoe aangezet te breken met het door de gemeenschap opgelegde rolpatroon. Hun acties en activiteit laten zien dat voor de integratie van minderheden van vrouwen wellicht meer valt te verwachten dan van mannen. Hun integratiepotentieel lijkt groter'' (Kabinetsreactie, 2004, 21)

(blz 132)

Bron: Eigen verantwoordelijkheid: Bevrijding of beheersing? Ringo Ossewaarde, Raad voor de Maatschappelijke Ontwikkeling.

Ringo Ossewaarde is universitair docent Sociologie bij de faculteit Bedrijf, Bestuur en Technologie van de Universiteit van Twente.

Eigen verantwoordelijkheid: Bevrijding of beheersing? is geschreven in opdracht van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling en is een achtergronddocument bij de publicatie 'Verschil maken'

Deze uitgave laat zien dat de overheid eigen verantwoordelijkheid wil bevorderen, maar tegelijkertijd nauwgezet bewaakt tot welke uitkomsten dit leidt. De beoogde vergroting van autonomie en vrijheid van burgers gaat gepaard met een toename van toezicht, monitoring en controle. Dat roept de vraag op of bevordering van eigen verantwoordelijkheid nu leidt tot bevrijding of eerder beheersing van burgers.

mark61
12-09-06, 02:30
Rot op met je schijnheilige topics.

Qaiys
12-09-06, 02:35
Geplaatst door mark61
Rot op met je schijnheilige topics.

:hihi: :vingers: :zwaai:

Aicha1976
12-09-06, 02:46
Geplaatst door Qaiys
:hihi: :vingers: :zwaai:


Ja, jij bent echt in je element he :wijs:


Maar goed, wees blij dat je er nu iets bij kan voorstellen maar verwacht niet dat je geitenichtje die je wel van onder een rotsblok zal moeten halen net zo'n paar zal hebben http://www.cosgan.de/images/smilie/boese/d020.gif

Qaiys
12-09-06, 02:47
Geplaatst door Aicha1976
Ja, jij bent echt in je element he :wijs:


Maar goed, wees blij dat je er nu iets bij kan voorstellen maar verwacht niet dat je geitenichtje die je wel van onder een rotsblok zal moeten halen net zo'n paar zal hebben http://www.cosgan.de/images/smilie/boese/d020.gif

Voor gein en ongein aub andere topic.

Aicha1976
12-09-06, 02:51
Geplaatst door Qaiys
Voor gein en ongein aub andere topic.

Het is de waarheid en die is in jouw geval heel hard :duim:

knuppeltje
12-09-06, 09:52
Geplaatst door Qaiys
De als eenzijdig te omschrijven gerichtheid van het emancipatiebeleid op de migrantendoelgroep is hier onderdeel van: de emancipatie van migrantenvrouwen zal leiden tot arbeidsparticipatie van de doelgroep. De eigen verantwoordelijkheid voor het meedoen ligt dan ook bij het losgekoppelde individu en niet bij het gezin.

In de kabinetsreactie op het rapport van de Commissie Blok stelt het kabinet ''geen integratie zonder vrouwenemancipatie''. Wat impliceert dat instrumenten moeten worden ontwikkeld om migrantenvrouwen te laten breken met het door de gemeenschap opgelegde rolpatroon (Kabinetsreactie, 2004, 21). Discoursanalytisch zou kunnen worden gesteld (in tegenstelling tot de visie van de integratiemonitor van het WODZ zelf) dat het stimuleren van gemengde huwelijken, bijvoorbeeld door obstakels te creëren voor gezinshereniging in de vorm van inburgering in het buitenland, een middel is om de migrantenvrouw los te koppelen van migrantengemeenschap en het traditioneel of sacraal gezin.

De integratiemonitor is een instrument dat diverse mogelijkheden biedt voor contextinterventies. Op basis van verzamelde informatie wordt een totaalbeeld van de doelgroep van individuen gegeven, waarmee het integratiebeleid zeer gericht de besluitvorming van de doelgroep kan beïnvloeden. Binnen het integratiebeleid in zijn geheel lijkt er veel nadruk te liggen op de emancipatie van de allochtone vrouw.

Waar Balkenende II flink bezuinigt op inburgering, is door de Directie Coördinatie Emancipatiebeleid niet bezuinigd op het budget voor de emancipatie van de allochtone vrouw. Emancipatie als contextinterventie, wordt sterk gesubsidieerd. Met behulp van voorlichtingsmateriaal, campagnes en rolmodellen ('de gewenste vreemdeling') , wordt nadrukkelijk getracht om een sociaal mobiele en geëmancipeerde allochtone vrouw te construeren , die de voorkeur geeft aan haar eigen carrière boven het gezin of de gemeenschap van eerdere landgenoten.

De gerichtheid op de allochtone vrouw komt in de eerste plaats tot uitdrukking in de zogeheten Toolkit Participatie . Dit is een set beleidsinstrumenten die de gemeenten gebruiken bij het ontwikkelen of aanscherpen van het emancipatie- en integratiebeleid, de inzet van rolmodellen die debatten over taboeonderwerpen begeleiden en de oprichting van gemeentelijke emancipatieteams waarin allochtone vrouwen zitten die tot ''voorbeeld voor nog niet geëmancipeerde nieuwkomers dienen.
(Blz. 163)

...

De discoursanalyticus kan dus concluderen dat onderwerping aan de burgerlijk moraal - dé moraal die de wetten van de markt verheerlijkt (boven die van God of die van de burgers) en die machtsstructuren van de markt (boven die van de staat en kerk) legitimeert - bovenal een openlijk commitment aan de burgerlijke waarden van persoonlijke autonomie en emancipatie betekent.

Gedeeld burgerschap - het doel van het integratiebeleid - oftewel de onderwerping aan de burgerlijke moraal, betekent dan ook (moreel) verplichte deelname aan het emancipatieproject. ''Geen integratie zonder vrouwenemancipatie. Dit zou het een motto kunnen zijn van het nieuwe integratiebeleid van het kabinet'' (Ib, 21). Het integratiedoel van de vrouwenemancipatie is dat de allochtone vrouwen participeren op de arbeidsmarkt - met andere woorden dat zij zich omvormen van familielid tot medewerker. Het kabinet refereert hierbij aan de structurele transformatie van 'de rol van de vrouwen' en noemt daarbij het traditionele moslimgezin een institutie met premoderne opvattingen over de positie van de vrouwen (Ib, 21). En hoewel het emancipatieproject is gebaseerd op een vrijzinnige moraal, valt op dat emancipatie niet vrijblijvend is maar verplichtend .
Emancipatie moslima heeft als doel vernieting en breken van moslimgezin & familie

Er gaat nadrukkelijk een dwangmatige werking uit van het emancipatieproject. Daaruit kunnen we concluderen dat een doel van het integratiebeleid dan ook de ontmanteling is van het traditionele moslimgezin. Dat gezin is blijkbaar een groot obstakel voor de vorming van het burgerlijke individu: '' het komt er op neer dat het emancipatiebeleid vrijwel geheel in dienst zal worden gesteld van de emancipatie van allochtone vrouwen'' (Jaarnota integratiebeleid 2004, 5)

Het kabinet is hierover zeer expliciet: ''Het contrast dat veel vrouwen uit minderheden ervaren ten opzichte van de doorsnee vrouw in de Nederlandse samenleving heeft een toenemend aantal onder hen ertoe aangezet te breken met het door de gemeenschap opgelegde rolpatroon. Hun acties en activiteit laten zien dat voor de integratie van minderheden van vrouwen wellicht meer valt te verwachten dan van mannen. Hun integratiepotentieel lijkt groter'' (Kabinetsreactie, 2004, 21)

(blz 132)

Bron: Eigen verantwoordelijkheid: Bevrijding of beheersing? Ringo Ossewaarde, Raad voor de Maatschappelijke Ontwikkeling.

Ringo Ossewaarde is universitair docent Sociologie bij de faculteit Bedrijf, Bestuur en Technologie van de Universiteit van Twente.

Eigen verantwoordelijkheid: Bevrijding of beheersing? is geschreven in opdracht van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling en is een achtergronddocument bij de publicatie 'Verschil maken'

Deze uitgave laat zien dat de overheid eigen verantwoordelijkheid wil bevorderen, maar tegelijkertijd nauwgezet bewaakt tot welke uitkomsten dit leidt. De beoogde vergroting van autonomie en vrijheid van burgers gaat gepaard met een toename van toezicht, monitoring en controle. Dat roept de vraag op of bevordering van eigen verantwoordelijkheid nu leidt tot bevrijding of eerder beheersing van burgers.

Ach Qaiysy, die discussie hebben we al 40 jaar achter de rug, dolle mina's tegen het christelijk front dat ageerde dat de vrouwen de arbeidsmarkt opgeschopt werden.

Je bent nu wel erg doorzichtig knul.

observer
12-09-06, 10:38
Geplaatst door knuppeltje
Ach Qaiysy, die discussie hebben we al 40 jaar achter de rug, dolle mina's tegen het christelijk front dat ageerde dat de vrouwen de arbeidsmarkt opgeschopt werden.

Je bent nu wel erg doorzichtig knul. je raakt het precies op heel veel gebieden doen deze discussies me denken aan die tijd

geeft wel een beetje aan welk tijdsbeeld we mee moeten proberen te werken

soobnebki
12-09-06, 11:23
wat een BS allemaal !!!

het is simpel ! een grote groep in de samenleving leeft nog in de middeleeuwen... het zal veel tijd kosten om dat te veranderen.
Ook in de christelijke wereld heb je van die antieke dominees..
de SGP laat geen vrouwen toe als lid... waar hebben we dat meer gehoord ?!
Burka's in Engelse ziekenhuizen !!! het wordt met de dag gekker !!
het voordeel van fundamentalistische christenen is dat ze geen onschuldigen opblazen.... die andere gelovigen zijn veel gevaarlijker !

David
12-09-06, 11:29
Geplaatst door soobnebki

het voordeel van fundamentalistische christenen is dat ze geen onschuldigen opblazen....



Eeeeh???

Tomas
12-09-06, 11:30
Geplaatst door David
Eeeeh???

Hij bedoelt waarschijnlijk; niet zo vreselijk ongeorganiseerd als moslim fundi's.

David
12-09-06, 11:31
Geplaatst door Tomas
Hij bedoelt waarschijnlijk; niet zo vreselijk ongeorganiseerd als moslim fundi's.


Waarschijnlijk. Oh well, I'd do him.

Tomas
12-09-06, 11:38
Geplaatst door David
Waarschijnlijk. Oh well, I'd do him.

Dat is al een stuk minder kritisch.

David
12-09-06, 11:46
Geplaatst door Tomas
Dat is al een stuk minder kritisch.


En terecht.

soobnebki
12-09-06, 19:45
:tover:





het verschil tussen oorlog en terreur is dun, maar wel degelijkeen verschil !

Olive Yao
12-09-06, 19:45
Qaiys, best goeie en interessante topic volgens mij. :duim:


Deze uitgave laat zien dat de overheid eigen verantwoordelijkheid wil bevorderen, maar tegelijkertijd nauwgezet bewaakt tot welke uitkomsten dit leidt. De beoogde vergroting van autonomie en vrijheid van burgers gaat gepaard met een toename van toezicht, monitoring en controle. Dat roept de vraag op of bevordering van eigen verantwoordelijkheid nu leidt tot bevrijding of eerder beheersing van burgers.
Stukje text van jezelf? Terechte vragen.

Dit is typisch een topic in de stijl van Michel Foucault, de franse filosoof. Zijn belangrijkste leerstuk is dat van “normalisering en disciplinering”: Europeanen worden sinds pakweg 1600 “genormaliseerd en gedisciplineerd” om op een bepaalde manier te leven.

Die Ringo moet Foucault gegarandeerd gelezen hebben.

Foucault en vooral volgelingen praten overwegend op negatieve toon over “normalisering en disciplinering”, maar dat is deels ten onrechte. Zonder “n & d” zouden we onmogelijk met zoveel miljoenen mensen op zo’n relatief klein continent voorspoedig en welvarend kunnen leven.

Coolassprov MC
13-09-06, 07:12
Geplaatst door soobnebki
:tover:





het verschil tussen oorlog en terreur is dun, maar wel degelijkeen verschil !

''Terreur is een geprivatiseerde vorm van oorlog''

Arundhati Roy

soobnebki
13-09-06, 10:43
Foucault had het volgens mij bij het rechte eind, alleen is vooral in Holland het monitoren en bewaken van geldende normen en waarden jarenlang door correct politiek denken verwaarloosd. Nu zien we een repressief beleid opkomen dat zelfs door SP en PvdA gepropageerd wordt.

Rourchid
14-09-06, 09:43
Geplaatst door Qaiys

Deze uitgave laat zien dat de overheid eigen verantwoordelijkheid wil bevorderen, maar tegelijkertijd nauwgezet bewaakt tot welke uitkomsten dit leidt. De beoogde vergroting van autonomie en vrijheid van burgers gaat gepaard met een toename van toezicht, monitoring en controle. Dat roept de vraag op of bevordering van eigen verantwoordelijkheid nu leidt tot bevrijding of eerder beheersing van burgers.


Geplaatst door Olive Yao

Stukje text van jezelf? Terechte vragen.

Dit is typisch een topic in de stijl van Michel Foucault, de franse filosoof. Zijn belangrijkste leerstuk is dat van “normalisering en disciplinering”: Europeanen worden sinds pakweg 1600 “genormaliseerd en gedisciplineerd” om op een bepaalde manier te leven.


Vergelijk 'verlicht despotisme' en/of 'Verlichtingsfundamentalisme'.

Qaiys
15-09-06, 03:34
Hoogleraren kraken beleid emancipatie

AMSTERDAM - Vrouwen met kinderen willen wel betaald werk buiten de deur doen, maar worden daarin belemmerd. Mannen willen slechts in beperkte mate zorgtaken thuis op zich nemen. Het combinatiemodel van werken en zorgen blijkt in de praktijk een utopie.

Dat schrijven de hoogleraren Christien Brinkgreve en Egbert te Velde in hun boek ”Wie wil er nog moeder worden?”, dat donderdagavond in Amsterdam wordt gepresenteerd.

Het veelgeprezen combinatiemodel komt niet uit de verf, licht Te Velde, emeritus hoogleraar voortplantingsgeneeskunde, toe. „Het gaat mij te ver om te zeggen dat het emancipatiebeleid van de overheid is mislukt. Er zitten veel goede dingen in. Toch zie je in de praktijk dat er nauwelijks mannen en vrouwen zijn die samen het geld verdienen en die samen de zorg voor de kinderen en de huishoudelijke taken op zich nemen. In die zin kun je zeggen dat de overheid met haar emancipatiebeleid tot nu toe een illusie heeft nagejaagd.”

Dat beleid houdt volgens Te Velde te weinig rekening met verschillen tussen mannen en vrouwen die er nu eenmaal zijn. „Voor verreweg de meeste vrouwen staat het moederschap nummer één. Ze werken wel graag, maar ze doen het er doorgaans een beetje bij. Voor mannen is het precies andersom. Als we dat feit blijven negeren, doen we onszelf en vooral de vrouwen tekort.”

Te Velde vindt dat de overheid moet blijven streven naar „een eerlijke verdeling” van werk en zorgtaken tussen mannen en vrouwen. „Je kunt zeggen dat het door de natuur is bepaald dat vrouwen voor de kinderen zorgen, maar de mens is niet alleen natuur, ook cultuur. Genetisch is er door de eeuwen heen niet veel aan ons, mensen veranderd. De verhouding tussen mannen en vrouwen is natuurlijk wel sterk veranderd. Veel vrouwen met kinderen willen graag buiten de deur werken, maar voelen zich daarin belemmerd.”

Gratis kinderopvang voor iedereen is volgens Te Velde niet de oplossing. „Dat idee komt louter voort uit economische belangen, omdat de arbeidsmarkt nu eenmaal die vrouwen nodig heeft. Maar er is absoluut niet nagedacht over het belang van de vrouw. Om over het belang van de kinderen maar te zwijgen.”

Volgens Te Velde moeten er andere dingen structureel veranderen in Nederland. „Vrouwen moeten meer de mogelijkheid krijgen om op flexibele tijden te werken. Daarnaast moet het ouderschapsverlof langer duren. Een vrouw met kinderen wordt in het arbeidsproces als lastig ervaren. Als ze tijdelijk stopt met werken om voor haar gezin te zorgen, loopt ze zelfs een pensioenbreuk op. Die mentaliteit moet veranderen.”

Daarnaast pleit Te Velde voor calamiteitenverlof, zodat een van de ouders thuis kan blijven op het moment dat hun kind ziek is.

Het algemene probleem in Nederland is, aldus Te Velde, dat het moederschap te laag wordt gewaardeerd. „In Duitsland is inmiddels een minister, een vrouw met zeven kinderen, voor gezinszaken aangesteld. Onze buren zien kinderen als een maatschappelijke investering. En dat mag geld kosten.

In Nederland worden kinderen gezien als een privéhobby van de vrouw. Hier zijn de overheidsuitgaven ten behoeve van het gezin de afgelopen jaren enkel gedaald. We bungelen inmiddels onder aan de Europese ranglijst.”

http://www.refdag.nl/artikel/1274277/Hoogleraren+kraken+beleid+emancipatie.html

knuppeltje
15-09-06, 10:42
Geplaatst door Qaiys
Hoogleraren kraken beleid emancipatie

AMSTERDAM - Vrouwen met kinderen willen wel betaald werk buiten de deur doen, maar worden daarin belemmerd. Mannen willen slechts in beperkte mate zorgtaken thuis op zich nemen. Het combinatiemodel van werken en zorgen blijkt in de praktijk een utopie.

Dat schrijven de hoogleraren Christien Brinkgreve en Egbert te Velde in hun boek ”Wie wil er nog moeder worden?”, dat donderdagavond in Amsterdam wordt gepresenteerd.

Het veelgeprezen combinatiemodel komt niet uit de verf, licht Te Velde, emeritus hoogleraar voortplantingsgeneeskunde, toe. „Het gaat mij te ver om te zeggen dat het emancipatiebeleid van de overheid is mislukt. Er zitten veel goede dingen in. Toch zie je in de praktijk dat er nauwelijks mannen en vrouwen zijn die samen het geld verdienen en die samen de zorg voor de kinderen en de huishoudelijke taken op zich nemen. In die zin kun je zeggen dat de overheid met haar emancipatiebeleid tot nu toe een illusie heeft nagejaagd.”

Dat beleid houdt volgens Te Velde te weinig rekening met verschillen tussen mannen en vrouwen die er nu eenmaal zijn. „Voor verreweg de meeste vrouwen staat het moederschap nummer één. Ze werken wel graag, maar ze doen het er doorgaans een beetje bij. Voor mannen is het precies andersom. Als we dat feit blijven negeren, doen we onszelf en vooral de vrouwen tekort.”

Te Velde vindt dat de overheid moet blijven streven naar „een eerlijke verdeling” van werk en zorgtaken tussen mannen en vrouwen. „Je kunt zeggen dat het door de natuur is bepaald dat vrouwen voor de kinderen zorgen, maar de mens is niet alleen natuur, ook cultuur. Genetisch is er door de eeuwen heen niet veel aan ons, mensen veranderd. De verhouding tussen mannen en vrouwen is natuurlijk wel sterk veranderd. Veel vrouwen met kinderen willen graag buiten de deur werken, maar voelen zich daarin belemmerd.”

Gratis kinderopvang voor iedereen is volgens Te Velde niet de oplossing. „Dat idee komt louter voort uit economische belangen, omdat de arbeidsmarkt nu eenmaal die vrouwen nodig heeft. Maar er is absoluut niet nagedacht over het belang van de vrouw. Om over het belang van de kinderen maar te zwijgen.”

Volgens Te Velde moeten er andere dingen structureel veranderen in Nederland. „Vrouwen moeten meer de mogelijkheid krijgen om op flexibele tijden te werken. Daarnaast moet het ouderschapsverlof langer duren. Een vrouw met kinderen wordt in het arbeidsproces als lastig ervaren. Als ze tijdelijk stopt met werken om voor haar gezin te zorgen, loopt ze zelfs een pensioenbreuk op. Die mentaliteit moet veranderen.”

Daarnaast pleit Te Velde voor calamiteitenverlof, zodat een van de ouders thuis kan blijven op het moment dat hun kind ziek is.

Het algemene probleem in Nederland is, aldus Te Velde, dat het moederschap te laag wordt gewaardeerd. „In Duitsland is inmiddels een minister, een vrouw met zeven kinderen, voor gezinszaken aangesteld. Onze buren zien kinderen als een maatschappelijke investering. En dat mag geld kosten.

In Nederland worden kinderen gezien als een privéhobby van de vrouw. Hier zijn de overheidsuitgaven ten behoeve van het gezin de afgelopen jaren enkel gedaald. We bungelen inmiddels onder aan de Europese ranglijst.”

http://www.refdag.nl/artikel/1274277/Hoogleraren+kraken+beleid+emancipatie.html

Nu nog vandaag de Volkskrant lezen, en dan ben je weer helemaal bij. :hihi:

Qaiys
15-09-06, 16:24
Geplaatst op vrijdag 15 september 2006 06:48 , laatste wijziging

vrijdag 15 september 2006 09:49

'Vrouw moet weer gelukkig moeder zijn'

door onze correspondent Rob Savelberg

BERLIJN - In Duitsland heeft een bekende tv-presentatrice een fel debat ontketend over de maatschappelijke rol van de vrouw. De Bondsregering wil dat zij beroep en familie beter moet combineren, anderen pleiten voor een ,,terugkeer naar huis en haard''.
'Terug naar huis en haard!' kopte het blad Cicero in mei van dit jaar. Normaliter leest slechts een klein deelte van de Duitse bevolking dit sjieke magazine over politieke cultuur. Maar de bijdrage van Eva Herman sloeg in als een fragmentatiebom. Vier maanden later wordt over haar denkbeelden bij onze oosterburen nog steeds verhit gedebatteerd, deze week nog in de boulevardkrant Bild.

Eva Herman, een bekende presentatrice van de publieke tv-zender ARD, vraagt zich namelijk af of de vrouwenemancipatie een historische vergissing is geweest. Daarmee gooide de nieuwslezeres van de Tagesschau, de Duitse variant van het NOS-journaal, de knuppel in het hoenderhok. De Bondsrepubliek stond op zijn kop. Eva Herman had zo veel uit te leggen, dat ze haar baan moest opzeggen.

Tussen alle interviews en optredens in praatprogramma's schreef Herman een boek, Das Eva-Prinzip, waarvan de ondertitel pleit voor ,,een nieuwe vrouwelijkheid''. Herman argumenteert dat de maatschappelijke en economische druk op vrouwen tegenwoordig zo groot is, dat een geborgen, harmonieus familieleven er bekaaid vanaf komt. In haar visie komen zo te veel huwelijken en stelletjes in de problemen. Als voorbeeld verwijst de 41-jarige journaliste uit Hamburg naar de torenhoge scheidingscijfers - in Duitsland liggen die rond de veertig procent.

De keerzijde van de ratrace om erkenning, macht en succes is de teloorgang ,,van het geluk van het moederschap en de vreugde over het bestaan als vrouw'', stelt Herman somber vast.

De moderne vrouw komt er volgens haar bekaaid vanaf. Door haar recht op onbegrensde zelfontplooiing zouden er in Duitsland veel te weinig kinderen worden geboren (gemiddeld 1,36 per vrouw), met als gevolg een al jaren aanhoudende daling van de bevolkingscijfers.

Wetenschappers hebben uitgerekend dat de Duitsers aan het eind van deze eeuw uitsterven, als er geen immigratie plaatsvindt. Enig troostpuntje: zo verdwijnt ook de recordwerkloosheid binnen twintig jaar, vermoedt Herman. Voor sommige politici klinkt deze toekomstvisie - bij ruim vier miljoen werklozen - als luilekkerland.

Vooral binnen de conservatieve CDU/CSU is de klassieke rolverdeling van een sterke vader en een zorgzame moeder graag gezien. Er is momenteel toch al sprake van een kleine 'conservatieve revolutie' in Duitsland. Eén van de belangrijkste voorstanders daarvan is Frank Schirrmacher van de Frankfurter Allgemeine Zeitung. In zijn nieuwste boek, Minimum, breekt hij een lans voor de intacte familie.

Als voorbeeld beschrijft Schirrmacher een wetenschappelijke studie over paniek bij een brand. In zo'n geval zijn de familiebanden volgens hem zo sterk, dat gezinsleden elkaar het eerste redden; daarna komen de anderen. Maar nu wordt de familie als kiemcel van de maatschappij ernstig bedreigd, aldus de FAZ-journalist, die al eerder het boek Das Methusalem-Komplott schreef, een bestseller over de razendsnelle veroudering van de Duitse maatschappij.

De zelfstandige, hoogopgeleide carrièrevrouw werd ook door Bildzeitung, Europa's grootste krant, in de ban gedaan. Het boulevardblad plaatste onlangs op de voorpagina foto's van kinderloze talkshowvrouwen alsof het om misdadigers ging. Anders dan haar beroemde collega's Sabine Christiansen, Maybrit Illner en Sandra Maischberger heeft Eva Herman wel een kind. Maar deze veroordeling door Bild van carrièrevrouwen wekt sterk de indruk dat een vrouw, als ze maar een kind heeft, haar plicht jegens haar vaderland heeft vervuld.

De zevenvoudige moeder Ursula van der Leyen geldt volgens dit stramien als eersteklas patriot. Vanwege haar programma 'Kinderen, kerk en carrière' wordt deze Duitse minister van Familiezaken bij haar achterban op handen gedragen.

Maar de eigenzinnige CDU-minister wil ook de vaders verplicht bij de opvoeding betrekken. Als een familie het volle Kindergeld wil ontvangen, moet de Duitse man minstens twee maanden de zorg voor de baby voor zijn rekening nemen. Deze nieuwe wet wordt niet bij alle christen-democraten positief ontvangen.

Eva Hermans antifeministische kritiek kan bij velen van hen op een willig oor rekenen. Herman vindt dat de moderne vrouw handelingsonbekwaam is als gevolg van haar spagaat tussen carrière en keuken. ,,Hierdoor komen zowel de partner als het kind tekort. Het gevolg is ontevredenheid, die niet zelden uitmondt in depressie en soms zelf zelfdodingsfantasieën'', schrijft ze in Cicero. De moderne vrouw is moe, gestresst en niet zelden opgebrand. De duistere toekomst zou een eenzame levensavond zijn, zonder kindergelach.

De vrouwenbeweging bespotte Eva Herman als ,,hysterisch reactionair'', al heeft Herman feitelijk bereikt wat feministes decennialang nastreefden. Maar voor haar carrière en haar kind heeft Herman een hoge prijs betaald. Ze is toe aan haar vierde huwelijk en kreeg pas kort voor haar veertigste een zoon.

Toch stelt ze zich niet terughoudend op, maar poseert in slangenlederen broeken op stoere motorfietsen. Critici houden haar voor dat ze zelf niet leeft zoals ze anderen voorschrijft. De grillige Herman is al jarenlang non-stop in de televisiewereld onderweg, waardoor automatisch weinig tijd voor een rustig en gebalanceerd familieleven bleef.

,,Haar stellingen zijn een bewuste provocatie uit het stenen tijdperk'', stelt Alice Schwarzer over het manifest van Eva Herman. ,,Zij heeft makkelijk praten. Ze probeert kinderloze vrouwen zwart te maken, net als Doris Schröder-Kopf toen die Angela Merkel met hetzelfde argument aanviel'', aldus Schwarzer, sinds 1970 het boegbeeld van het Duitse feminisme. Als hoofdredactrice van het vrouwenblad Emma geldt ze als de Duitse variant van Opzij-hoofdredacteur Cisca Dresselhuys.

Schwarzer meent dat Herman zondigt tegen de statuten van de Tagesschau verstoot. ,,De publieke omroep heeft een voorbeeldfunctie en hoort neutraal te zijn.'' Maar Eva Herman heeft een missie en die wil ze in heel Duitsland uitdragen: ,,Als de vrouw tot concurrent van de man wil worden, zal hij geen binding met of verantwoordelijkheid voor haar voelen'', zegt de nieuwslezeres. De helft van alle Duitse kinderen zou motorische en cognitieve stoornissen vertonen die te herleiden zijn tot een tekort aan moederliefde.

Volgens Herman is de man in de schepping ,,het actieve, krachtige en beschermende deel''; de vrouw daarentegen concentreert zich op ,,gevoeligheid, reinheid en het moederschap''. De man ging vroeger op jacht, later naar het werk en zorgde voor het inkomen. De vrouw hield zich bezig met het huishouden en de kinderen en hielp de man, met haar specifieke talenten als gevoel, begrip en voorzichtigheid. Het gevolg hiervan is, in Hermans perceptie, dat kinderen stabieler opgroeien en een sterkere persoonlijkheid ontwikkelen. Alleen zo zou de bereidheid om een gezin te stichten gegarandeerd zijn.

Hermans betoog keert zich tegen de tijdgeest. Ze roept de Duitse vrouwen op niet meer de concurrentiestrijd met de man aan te gaan. Met de doorgeslagen individualisering, de drang om continu zichzelf te ontplooien en te bewijzen dat vrouwen alles kunnen, is een verkeerde weg ingeslagen, vindt Herman. Als tegenbeeld presenteert zij de huiselijke harmonie.

Maar uitgerekend Bildzeitung, die haar eerst uitriep tot boegbeeld van een nieuwe vrouwenbeweging, liet haar deze week keihard weer vallen. Europa's meest gelezen columnist, Franz-Jozef Wagner, schreef in zijn dagelijkse commentaar dat hij de voorkeur geeft aan vrouwen ,,die vloeken, te veel drinken en te veel roken''.

Werner Herrmann, de eerste echtgenoot van Eva Herman, publiceerde in dezelfde krant een open brief: ,,Lieve Eva!'' Hij zegt dat hij voor zijn oude liefde ,,geen al te grote hulp in het huishouden was, omdat de poetsvrouw namelijk alles deed: wassen, strijken en afwassen''. Herrmann meent dat zijn toenmalige echtgenote andere vrouwen tot de keuze kind of carrière dwingt, maar zelf niet zo leeft. De afgelopen achttien jaar presenteerde Eva Herman namelijk het nieuws van acht uur.


http://www.nd.nl/Document.aspx?document=nd_artikel&id=78254