Wortel
14-09-06, 06:19
De cohesie en miscohesie tussen de prikkers hier en daar eens overlezend -maar niet te lang want er zijn prangender kwesties in de wereld- viel mij de volgende parabel in:
Er was eens een man die er geen flauw vermoeden van had dat kappertjes bestaan. Op een dag roerde hij bij het begin van de maaltijd in de juskom, en juist op het moment dat hij een flinke scheut over zijn dampende aardappelen wilde doen, deed hij een verrassende ontdekking.
Hij zei hij alleen maar tegen zijn vrouw: Er zit groen spul in.
Zijn vrouw, die lang had staan koken, antwoordde hem bits: "Luister, ouwe klaploper, als het je niet bevalt dan donder je maar op naar een ander kosthuis".
Op zakelijk niveau zei hij:
Er zit groen spul in.
Dat hoorde zij hem ook zeggen.
Op affectief niveau, en zonder woorden, zei hij echter: "Ik weet niet wat dat is".
Maar zij hoorde hem op datzelfde niveau zeggen: "Het smaakt mij niet".
Op appelerend niveau zei hij: "Zeg mij toch wat dat is."
Maar zij hoorde: "Laat dat groene spul er voortaan uit".
Op relationeel niveau zei hij: "Jij zult wel weten wat dat is".
Maar zij hoorde: "Jij kan niet koken"
Iemand had het hier over zelfreflectie onder de prikkers alhier. Misschien dat deze parabel daartoe een kleine bescheiden bijdrage mag zijn.
Kokkerelse... :chef: :wink:
Er was eens een man die er geen flauw vermoeden van had dat kappertjes bestaan. Op een dag roerde hij bij het begin van de maaltijd in de juskom, en juist op het moment dat hij een flinke scheut over zijn dampende aardappelen wilde doen, deed hij een verrassende ontdekking.
Hij zei hij alleen maar tegen zijn vrouw: Er zit groen spul in.
Zijn vrouw, die lang had staan koken, antwoordde hem bits: "Luister, ouwe klaploper, als het je niet bevalt dan donder je maar op naar een ander kosthuis".
Op zakelijk niveau zei hij:
Er zit groen spul in.
Dat hoorde zij hem ook zeggen.
Op affectief niveau, en zonder woorden, zei hij echter: "Ik weet niet wat dat is".
Maar zij hoorde hem op datzelfde niveau zeggen: "Het smaakt mij niet".
Op appelerend niveau zei hij: "Zeg mij toch wat dat is."
Maar zij hoorde: "Laat dat groene spul er voortaan uit".
Op relationeel niveau zei hij: "Jij zult wel weten wat dat is".
Maar zij hoorde: "Jij kan niet koken"
Iemand had het hier over zelfreflectie onder de prikkers alhier. Misschien dat deze parabel daartoe een kleine bescheiden bijdrage mag zijn.
Kokkerelse... :chef: :wink: